-
1 sanctitas
sanctĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] caractère inviolable et sacré. [st2]2 [-] piété, sentiments religieux. [st2]3 [-] innocence des moeurs, moralité, honneur, intégrité. [st2]4 [-] pureté des moeurs, chasteté. [st2]5 [-] sévérité, austérité (du style). - sanctitas regum, Caes.: caractère sacré des rois. - fretus sanctitate tribunatus, Cic.: fort de son inviolabilité comme tribun. - religionum sanctitates, Cic.: pratiques religieuses. - exemplum veteris sanctitatis, Cic.: modèle de l'antique vertu. - sanctitas feminarum, Liv.: chasteté des femmes. - sanctitas docentis, Quint.: pureté des moeurs du maître.* * *sanctĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] caractère inviolable et sacré. [st2]2 [-] piété, sentiments religieux. [st2]3 [-] innocence des moeurs, moralité, honneur, intégrité. [st2]4 [-] pureté des moeurs, chasteté. [st2]5 [-] sévérité, austérité (du style). - sanctitas regum, Caes.: caractère sacré des rois. - fretus sanctitate tribunatus, Cic.: fort de son inviolabilité comme tribun. - religionum sanctitates, Cic.: pratiques religieuses. - exemplum veteris sanctitatis, Cic.: modèle de l'antique vertu. - sanctitas feminarum, Liv.: chasteté des femmes. - sanctitas docentis, Quint.: pureté des moeurs du maître.* * *Sanctitas, pen. cor. sanctitatis. Cic. Saincteté et honnesteté. -
2 sanctitas
sānctitās, ātis, f. (sanctus), I) die Heiligkeit, Unverletzlichkeit, Unantastbarkeit, Ehrwürdigkeit, tribunatus, Cic.: regum, Caes. b. Suet.: templi insulaeque, das Asylrecht, Liv.: u. so templo sanctitatem tribuere, Tac.: deorum et hominum sanctitates omnes, Cic.: animantium vilium sanctitates, Arnob. – II) die Frömmigkeit, Unsträflichkeit, Tugend, der unsträfliche Wandel, die Ehrlichkeit, die Züchtigkeit, a) übh.: elucere sanctitatem, Cic.: quantā sanctitate bellum gessisset, Nep.: matronarum, Cic.: docentis, Quint. – b) die Frömmigkeit gegen Gott, deos placatos pietas efficiet et sanctitas, Cic.: religionum sanctitates, eine vernünftige u. vom Aberglauben gereinigte Verehrung der Götter Cic. – c) als Titel der Bischöfe, sanctitas tua, Hieron. epist. 62, 2. Augustin. epist. 249, 1. Cassiod. var. 3, 37, 1.
-
3 sanctitas
sānctitās, ātis, f. (sanctus), I) die Heiligkeit, Unverletzlichkeit, Unantastbarkeit, Ehrwürdigkeit, tribunatus, Cic.: regum, Caes. b. Suet.: templi insulaeque, das Asylrecht, Liv.: u. so templo sanctitatem tribuere, Tac.: deorum et hominum sanctitates omnes, Cic.: animantium vilium sanctitates, Arnob. – II) die Frömmigkeit, Unsträflichkeit, Tugend, der unsträfliche Wandel, die Ehrlichkeit, die Züchtigkeit, a) übh.: elucere sanctitatem, Cic.: quantā sanctitate bellum gessisset, Nep.: matronarum, Cic.: docentis, Quint. – b) die Frömmigkeit gegen Gott, deos placatos pietas efficiet et sanctitas, Cic.: religionum sanctitates, eine vernünftige u. vom Aberglauben gereinigte Verehrung der Götter Cic. – c) als Titel der Bischöfe, sanctitas tua, Hieron. epist. 62, 2. Augustin. epist. 249, 1. Cassiod. var. 3, 37, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sanctitas
-
4 sānctitās
sānctitās ātis, f [sanctus], inviolability, sacredness, sanctity: tribunatūs: templi insulaeque, L.: mecum deorum et hominum sanctitates omnes afuerunt.— Moral purity, holiness, sanctity, virtue, piety, integrity, honor, purity, chastity: quasi lumen aliquod elucere sanctitatem tuam: matronarum: sanctitas est scientia colendorum deorum: feminarum, L.— A pious observance: religionum sanctitates.* * *inviolability, sanctity, moral purity, virtue, piety, purity, holiness -
5 sanctitas
sānctitās, ātis f. [ sanctus ]1) святость ( templi L); нерушимость ( nuptiarum C); неприкосновенность ( tribunātus C)2) благочестиеreligionum sanctitates C — благочестивое почитание богов, набожность3) непорочность, нравственная чистота (pietas et s. C)4) ( в обращении к высшему духовенству) святейшество (s. tua! Hier, Aug etc.)
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский