Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

rekja

  • 1 REKJA

    (rek, rakta, rakiðr or raktr), v.
    1) to spread out, unwind, unfold, = r. í sundr (hón rakti motrinn ok leit á um hríð);
    refl., rekjast, to unwind itself (en þráðrinn raktist af tvinnahnoðanu); lát hendr þínar rekjast niðr fyrir þik, let they arms hang straight down; rekjast ór svefni, to start from sleep;
    2) to track, trace (þeir rekja spor sem hundar); r. kyn, ættir, to trace a pedigree; r. fram, to expound (bað hann fram r. guðs lög); r. minni til, to remember.
    * * *
    pres. rek; pret. rakði and rakti; subj. rekði, rekti; part. rakinn (older rakiðr); imper. rek, rektú; different from reka; [Ulf. uf-rakjan = ἐκτείνειν, ἐπισπαν; Engl. reach; Dan.-Swed. række, räcka; Germ. reichen; Gr. ὀ-ρέγω; Lat. rĕgo; cp. also rakna, réttr, q. v.]:—to spread out, unfold, unwind, of cloth, a clew, thread, and the like, rekja, rekja sundr; hón rakti motrinn ok leit á um hrið, Ld. 202; hón þrífr upp motrinn ok rekr sundr, 192; sýndi hón Þorsteini marga dúka ok röktu í sundr, Grett. 160; þat var helzt gaman Helgu, at hón rekði skikkjuna Gunnlaugs-naut, ok horfði þar á löngum, Ísl. ii. 274, 275; hann leiddi hann um eik ok rakti svá ór honum þarmana, Nj. 275; af skolu þau klæði rekja, unwrap the clothes, N. G. L. i. 339:—reflex. to unwind itself, en þráðrinn rakðisk af tvinna-hnoðanu, Hkr. iii. 117; röktusk svá á enda allir hans þarmar, Fb. i. 527; lát hendr þínar í tómi rekjask niðr fyrir þik, do stretch thy arms straight down, Sks. 293; rekjask ór svefni, to arise from sleep, Am. 88: rekjask úr, to unwind itself, get disentangled, be set right; það rekst úr bágindum hans.
    2. to discharge; ef þræll manns rekr til lausnar at leysa sik, þá skal eigi gefa honum frelsi fyrr en hann hafi hálf-goldit verð sitt, N. G. L. i. 174.
    II. to trace; rekja spor, to track, trace; þeir rekja spor sem hundar, Fms. i. 8; þeir röktu spor hans norðan, Landn. 179, Fs. 66:—rekja kyn, ættir, to trace a pedigree, Ó. H. (pref.), Hdl. 44; þar skal rekja til bauga-tal, Grág. ii. 63; guðin rökðu til spádóma, at …, Edda 18, Stj. 444, Mar.; lítt rekjum vér drauma til flestra hluta, Nj. 178; rekja minni til, to recollect, remember, Fms. viii. 278; þeir röktu fram sín vísendi, Stj. 602; bað hann fram r. Guðs lög, to expose, Fms. viii. 277; rakti hann fyrir þeim helgar ritningar, Hom. (St.); r. bænir sínar fyrir e-n, to say one’s prayers, Ó. H. (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > REKJA

  • 2 rekja

    [rε:kʲʰa]
    I. f rekju, rekjur
    1) влажность, влага; роса; дождь
    2) pl влажное [прелое] сено
    II. vt rek, rakti [raχtɪ], röktum, rakið

    rekja spor e-s — идти по чьим-л. следам

    ◊

    rekja ætt sína til e-s — возводить свой род к кому-л.

    eiga rót sína að rekja til e-s — происходить от чего-л.

    rekja raunir sínar — жаловаться, рассказывать о своих несчастьях

    Íslensk-Russian dictionary > rekja

  • 3 rekja

    v (acc) (rakti, rakið)
    1. sledovat, stopovat
    2. rozmotat, rozplést
    3. vyložit, vykládat

    Íslensk-tékknesk orðabók > rekja

  • 4 rekja

    (rek, rakta, rakiðr or raktr), v.
    1) to spread out, unwind, unfold, = r. í sundr (hón rakti motrinn ok leit á um hríð);
    refl., rekjast, to unwind itself (en þráðrinn raktist af tvinnahnoðanu); lát hendr þínar rekjast niðr fyrir þik, let they arms hang straight down; rekjast ór svefni, to start from sleep;
    2) to track, trace (þeir rekja spor sem hundar); r. kyn, ættir, to trace a pedigree; r. fram, to expound (bað hann fram r. guðs lög); r. minni til, to remember.
    * * *
    u, f. [rakr], wet, rain, dew, as good for mowing; það er bezta rekja; slá í rekju.

    Íslensk-ensk orðabók > rekja

  • 5 rekja

    протягивать, расстилать
    г. -rakjan, д-а. reccan, д-в-н. recken (н. recken), ш. räcka, д. række, нор. rekke

    Old Norse-ensk orðabók > rekja

  • 6 rekja slóî

    Íslensk-ensk orðabók > rekja slóî

  • 7 rekja til

    Íslensk-ensk orðabók > rekja til

  • 8 rekja til baka

    Íslensk-ensk orðabók > rekja til baka

  • 9 rekja upp

    Íslensk-ensk orðabók > rekja upp

  • 10 rekja/spretta upp

    Íslensk-ensk orðabók > rekja/spretta upp

  • 11 BORÐI

    m. textile fabric, tapestry (tjalda höll, kirkju, borða) slá borða, rekja borða, to weave; sitja við borða, to sit weaving; byrða et á borða, to ornament tapestry with figures woven in it.
    * * *
    a, m. [cp. Engl. border; O. H. G. porto; Germ. borti; prob. akin to borð]:—a border, Lat. limbus; byrða á borða (acc.), t o embroider, Gkv. 2. 16; bregða borða, to leave off embroidering, 17; rekja borða, to embroider, Heir. 1, Og. 18; b. ok hannyrðir, Fas. i. 430, 523; kona sat við borða, a lady sat embroidering, Fms. ii. 148; slá borða, to embroider, Fas. i. 113; cp. borða skögul, gná, etc., a poët. circumlocution of a lady, Lex. Poët.: tapestry, b. fimtigi alna, Dipl. iii. 4, Pm. 10, Bs. i. 77: of the tapestry of a church, esp. the choir, Nj. 6.
    2. poët. a shield, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > BORÐI

  • 12 REKA

    * * *
    I)
    (rek; rak, rákum; rekinn), v.
    1) to drive (r. hesta, fé, svín, naut); r. aptr, to drive back; r. aptr kaup sín, to recall, cry off from one’s bargains; r. af (ór) landi, to drive out of the land, drive into exile; r. af höndum, r. burt, to drive away; r. flótta, to pursue a flying host;
    2) to compel (segir, hver nauðsyn hann rekr til); þér vegit víg þau, er yðr rekr lítit til, ye slay men for small cause;
    3) to perform, do; r. hernað, to wage war; r. erendi, to do an errand;
    4) to thrust, push violently (hann rak hann niðr mikit fall); r. aptr hurð, to fling the door to; r. hendr e-s á bak aptr, to tie one’s hands behind the back;
    5) various phrases, r. augu skygnur á e-t, to cast one’s eyes upon, see by chance; svá langt, at hann mátti hvergi auga yfir r., so far that he could not reach it with his eyes; r. minni til e-s, to recollect; r. upp hljóð, to set up a cry, utter a scream;
    6) r. nagla, hæl, to drive a nail, peg;
    7) impers., to be drifted, tossed (skipit rak inn á sundit); e-n rekr undan, one escapes (bað þá eigi láta Gretti undan r.); of a tempest, þá rak á fyrir þeim hríð, a storm rose upon them;
    8) with gen., to pursue, take vengeance for (ef þér rekit eigi þessa réttar, þá munu þér engra skamma r.);
    9) refl., rekast, to be tossed, wander (ek hefi rekizt úti á skógum í allan vetr); r. landa á milli, to go from one country to another; r. á e-m, to intrude oneself upon; r. eptir e-m, to accommodate oneself to a person; r. undan, to escape (ef Kjartan skal nú undan r.); rekast (vrekast) at virði, to quarrel over a meal.
    f. shovel, spade.
    * * *
    pres. rek, rekr; pret. rak, rakt (mod. rakst), rak, plur. ráku; subj. ræki; imper. rek, rektú; part. rekinn; originally vreka; [Ulf. wrikan = διώκειν, ga-wrikan = ἐκδικειν; A. S. and Hel. wrecan; Engl. wreak; O. H. G. rechan; Germ. rächen; Dan. vrage; Swed. vräka; Lat. urgere]:—to drive; reka hross, fé, svín, naut, to drive horses, cattle, Eg. 593, Fbr. 30, Nj. 118, 119. 264, Grág. ii. 327, 332, Gísl. 20. Fms. x. 269, 421, Lv. 47, Glúm. 342; reka burt, to expel, drive away, Fms. i. 70, x. 264; reka ór (af) landi, to drive into exile, Nj. 5, Eg 417; reka af höndum, to drive off one’s hands, drive away. Fms. vii. 27; rekinn frá Guði, Grág. ii. 167; reka djöfla frá óðum mönnum, Mar.; reka flótta, to pursue a flying host, Eg. 299, Hkr. i. 238.
    2. to compel; at því sem hlutr rak þá til, in turns, as the lot drove them to do, 625. 84; segir hver nauðsyn hann rekr til, Fms. x. 265; ér vegit víg þau er yðr rekr lítið til, Nj. 154.
    3. with prepp.; reka aptr, to drive back, repel, Ld 112: reka aptr kaup sín, to recall, make void, Nj. 32: to refute, N. G. L. i. 240:—reka fyrir, to expel, cp. Germ. ver-treiben, hann görði frið fyrir norðan fjall, ok rak fyrir vikinga, Ver. 45; þá vóru villumenn fyrir reknir, 54; fyrir reka argan goðvarg, Bs. i. 13 (in a verse):—reka út, to expel.
    II. to perform business or the like; reka hernað, to wage war. Fms. i. 105, xi. 91; reka eyrendi, Ld. 92; þat er lítið starf at reka þetta erendi. Eg. 408; reka sýslu, to transact business, Grág. ii. 332; reka hjúskap, to live in wedlock, H. E. i. 450.
    III. to thrust, throw, push violently; hann rak hann niðr mikit fall, Fms. i. 83; rak hann útbyrðis. Eg. 221; rak hann at höfði í soðketilinn, Nj. 248; Flosi kastaði af sér skikkluni ok rak í fang henni, 176: of a weapon, to run, hann rekr atgeirinn í gegnum hann, he ran it through his body, 115, 119, 264; hann rak á honum tálgu-kníf, stabbed him. Band. 14: reka fót undan e-m, to back the foot clean off, Sturl. iii. 6.
    2. reka aptr hurð, dyrr, to bolt, bar, Eg. 749, Fms. ix. 518; þeir ráku þegar aptr stöpulinn, viii. 247; hón rak lás fyrir kistuna, Grett. 159; reka hendr e-s á bak aptr, to tie one’s hands to the back, pinion, Fms. xi. 146.
    IV. various phrases; reka auga, skygnur á e-t, to cast one’s eyes upon, see by chance, hit with the eye, Ld. 154: svá langt at hann mátti hvergi auga yfir reka, so far that he could not reach it with his eyes, Fms. xi. 6; reka minni til, to remember, vi. 256, vii. 35 (of some never-to-be-forgotttn thing); reka fréttir um e-t, to enquire into, i. 73; reka sparmæli við e-n, Grett. 74; reka ættar-tölur (better rekja), Landn. 168, v. l.; reka upp hljóð, skræk, to lift up the voice, scream aloud; these phrases seem to belong to a different root, cp. the remarks s. v. rekja and réttr.
    V. to beat iron, metal; reka járn, Grett. 129 A (= drepa járn); reka nagla, hæl, saum, to drive a nail, a peg (rek-saumr); selrinn gékk þá niðr við sem hann ræki hæl, Eb. 272.
    VI. impers. to be drifted, tossed; skipit rak inn á sundit, Fms. x. 136; skipit rak í haf út, Sæm. 33; rak þangat skipit, Eg. 600; rekr hann (acc.) ofan á vaðit, Nj. 108:—to be drifted ashore, viðuna rak víða um Eyjar, hornstafina rak í þá ey er Stafey heitir síðan, Ld. 326; ef þar rekr fiska, fugla eðr sela, ef við rekr á fjöru … nú rekr hval, Grág. ii. 337; borð ný-rekit, Fs. 25; hann blótaði til þess at þar ræki tré sextugt, Gísl. 140; hafði rekit upp reyði mikla, Eb. 292; fundu þeir í vík einni hvar upp var rekin kista Kveldúlfs, Eg. 129:—e-n rekr undan, to escape, Nj. 155:—of a tempest, þá rak á fyrir þeim hrið (acc.), a tempest arose, Fs. 108; rekr á storma, myrkr, hafvillur, þoku, to be overtaken by a storm, … fog.
    VII. reflex. to be tossed, wander; ek hefi rekisk úti á skógum í allan vetr, Fms. ii. 59; görask at kaupmanni ok rekask landa í milli, 79; lítið er mér um at rekask milli kaupstaða á haustdegi, Ld. 312; ok ef Kjartan skal nú undan rekask ( escape), 222; at hann rækisk eigi lengr af eignum sínum ok óðulum, Fms. ix. 443; hann bað yðr standa í mót ok rekask af höndum óaldar-flokka slíka, Ó. H. 213.
    VIII. with gen. to wreak or take vengeance; þér hafit rekit margra manna sneypu ok svívirðinga, Fbr. 30; en áttu at reka harma sinna í Noregi, Fb. ii. 120: ok ef þér rekit eigi þessa réttar, þá munu þér engra skamma reka, Nj. 63; þér vilduð eigi eitt orð þola, er mæltt var við yðr, svá at þér rækit eigi, Hom. 32; frændr vára, þá er réttar vilja reka, Eg. 458; mjök lögðu menn til orðs, er hann rak eigi þessa réttar, Ld. 250; átru vér þá Guðs réttar at reka, Ó. H. 205.
    IX. part., þykki mér ok rekin ván, at …, all hope past, that …, Ld. 216. 2. rekinn = inlaid, mounted; öxi rekna, Ld. 288; hand-öxi sína ina reknu, Lv. 30; öxi forna ok rekna, Sturl. ii. 220, Gullþ. 20.
    3. a triple or complex circumlocution is called rekit; fyrst heita kenningar ( simple), annat tvíkennt ( double), þriðja rekit, þat er kenning at kalla ‘flein-brag’ orrostu, en þat er tvíkennt at kalla ‘fleinbraks-fur’ sverðit, en þá er rekit er lengra er, Edda 122; cp. rek-stefja.

    Íslensk-ensk orðabók > REKA

  • 13 SPOR

    * * *
    n. track, footprint (þeir rekja s. sem hundar); ganga (stíga) í s. e-m, to walk in one’s footsteps, follow one’s example (víst hefir þú vel fram gengit, en þó hefir þú eigi gengit mér í s.); ekki spor, not a step.
    * * *
    n. [Ulf. spaurds = στάδιον; A. S. spyrd, spor, = a track, footstep; O. H. G. spurt; Germ. spur; Dan. spor; these last having, like the Icel., dropped a d]:—a track, footprint; eptir þetta sté Froði í bergit … til þessa spors mun ek koma hvern dag, ok vita hvat í sporinu er, Fas. i. 63; manns-sporin í snjónum … heim munu liggja spor hans, Fs. 41; mátti eigi hrærask ór þeim sporum, Bs. i. 357; standa í þeim sporum, Sturl. ii. 63; þeir rekja spor sem hundar, Fms. i. 8; standa í sömum sporum. to stand still, Clem. 32, Fas. i. 63; hann stóð í spori er hann hafði gört sér, Grett. 89: ganga í spor e-m, to go in a man’s footsteps, go behind him, Nj. 26 vist hefir þá vel fram gengit, en þó hefir þú eigi gengit mér í spor, not followed in my steps, 108; hvetja sporit, to quicken one’s steps: spretta úr spori, to question the pace of a rider; fót-spor, q. v.: metaphorical phrases, þótti synir hans vel stíga í spor honum, his sons stepped well in his footprints, were like him, Fs. 61; blístra í spor e-m, Korm.; sjá ben markar spjóti spor, Sd.: the phrase, renna blóði í spor, Bkv. 17, referring to a heathen rite of making foster-brotherhood by blending blood in one’s footprints (vestigia sua mutui sanguinis aspersione perfundere, Saxo 12), cp. Gísl., Fbr. S.: at vörmu spori (adverbial), on the warm track, instantly, in return; ‘fote-hot,’ Chaucer; poët. usages, sverða spor, a’sword’s prints’ i. e. wounds, Úlf. 11. 16; eggja spor, an ‘edge-print,’ Lex. Poët.: dólg-spor = dólk-spor, dirk-prints., Hkv. 2. 40. spora-drjúgr, adj. fast pacing.

    Íslensk-ensk orðabók > SPOR

  • 14 rakti

    [raχtɪ]
    praet sg ind от rekja II.

    Íslensk-Russian dictionary > rakti

  • 15 rót

    [rou:tʰ]
    I. f rótar, rætur
    1) корень (в разн. знач.)

    draga út rót — мат. извлекать корень

    2) причина, основание

    vera rót e-s — быть источником чего-л.

    3) основание; подножье
    5) подлец; мерзавец
    ◊

    eiga rót sína að rekja til e-s — происходить от чего-л.

    II. n róts
    беспокойство; смятение; беспорядок

    Íslensk-Russian dictionary > rót

  • 16 spor

    [sb̥ɔ:r̬]
    n spors, spor

    rekja spor e-s — идти по чьему-л. следу

    feta í spor e-s — идти по чьим-л. следам (тж. перен.)

    2) ходьба, шаги

    hvetja [greiðka] sporið — ускорить шаг, поторопиться

    3) па
    ◊

    vera í sporum e-s — быть на чьём-л. месте

    í mínum sporum — на моём месте, в моём положении

    að vörmu spori — по горячим следам, вскоре

    Íslensk-Russian dictionary > spor

  • 17 ætt

    [aiʰtʰ:]
    f ættar, ættir
    1) род; семья

    rekja ætt sína til e-s — возводить свой род к кому-л., вести свой род от кого-л.

    vera í ætt við e-n — быть [состоять] в родстве с кем-л.

    það liggur í ættinni — это в роду, это семейное

    2) бот., зоол. семья

    Íslensk-Russian dictionary > ætt

  • 18 RAKR

    adj., rök, rakt, damp, wet, freq. in mod. usage, vera rakr í fætrnar; of the earth, það er rakt; rakar engjar, with regard to mowing, see rekja.
    II. straight; fasta sjau daga í röku, seven days continuously, 623. 27.

    Íslensk-ensk orðabók > RAKR

  • 19 reikna

    að; this word occurs in writers of the 13th and 14th centuries, but scarcely earlier, for in Hdl. 44 reikna is an error for rekja, q. v.; [A. S. recnan; Engl. reckon; Germ. rechnen; Dan. regne]:—to count, calculate; hann reiknaði sik hundraðfaldan ávöxt hafa fengit á því sama ári, Stj. 162; ‘perfecta fortitudo’ hvat er reikna má algörvan styrkleik, Fb. ii. 534; aðrir sex þeir er Styrmir reiknar í sinni bók, 68; item hefir gefisk, síðan biskup Michel reiknaði, eitt hundrað vaðmála, 22; reiknaði hón jörð eiga geldfjár-rekstr. Dipl. v. 7; biskupinn reiknaði Koðrán í banni … var sú sök hans reiknuð, at … reiknaði hann at þat væri mikit góz at þeir höfðu eytt, Bs. i. 830; þrgar tók hann þá eptir at reikna framferði manna, 840; reikna e-t við sik, to make up an account of, 784.
    II. reflex., láta reiknask eignir klaustranna, to keep an account of the glebes, H. E. i. 476; reiknuðusk þeir þá við um frændsemi, they reckoned up their relationship, Fms. ii. 19; þeir reiknuðusk viðr um kærlig ok bróðurlig viðskipti biskupanna sinna forverara, Dipl. ii. 11, passim; reiknaðisk portio ecclesiae þrjú hundruð, was reckoned, amounted to three hundred, Vm. 19; reiknaðisk í fatabúri rósir þrettán ok tuttugu, Dipl. iii. 4; Þorlákr reiknask eilíflega milli þeirra biskupa, sem …, Bs. i. 280, Fs. 121.

    Íslensk-ensk orðabók > reikna

  • 20 RÉTTR

    I)
    a.
    1) straight (r. sem laukr);
    2) erect, upright (Óttar stóð r. ok brá sér ekki við);
    3) right, just (telja þat rangt, er rétt er); hafa rétt at mæla, to be right, in the right; at réttu, með réttu, rightly.
    (-ar, -ir), m.
    1) right, law; lands r., the law of the land; kristinn r., guðs r., ecclesiastical law;
    2) right, due, claim; konungs r., the king’s due (at konungr minnki nökkut af sínum rétti);
    3) condition; hann gørði harðan rétt landsmanna, he tyrannized over them;
    4) dish (hinn fyrsta rétt báru inn þessir lendir menn);
    5) drifting before the wind; liggja í rétt, to lie drifting; leggja í rétt, to set a ship’s course for drifting;
    6) storm, heavy sea (fengu þeir rétt mikinn; skipit var lekt ok þoldi illa réttinn).
    * * *
    adj., réttari, réttastr; [Ulf. raihts = εὐδύς, i. e. straight, mostly in the proper sense, but ga-raihts = δίκαιος; A. S. riht; Engl. right; O. H. G. reht; Germ. recht: Dan.-Swed. ret, contr.; Lat. rectus; Gr. ὀ-ρέγω; to the same root belong Icel. rak-, rakna, rekja, in all of which the fundamental notion is to stretch, extend]:—straight; skapti réttara, Gsp., Fas. i. 470 (in a verse); rétt rœði, straight oars, Fms. vi. 309 (in a verse); réttar brautir, Rm. 14: réttr vindr, Edda (Ht.): upright, erect, Óttarr stóð réttr ok brá sér ekki við, Fms. vii. 257: á réttum krossi, 656 C. 37; svá mikil at maðr mátti standa réttr í henni. Fas. iii. 223; réttr sem laukr, Sks. 131; réttr líkams vöxtr, Stj. 20; mannsins líkamr er r. skapaðr ok upp-reistr, 22; upp-r. (cp. Engl. upright), standing upright; upp frá þeim degi mátti hann eigi réttum augum sjá Davíð, Stj. 466; þá öfundaði hann Óláf, ok mátti eigi réttum augum til hans líta, Fms. iv. 48.
    2. neut. rétt, straight; þeir stefndu rétt á þá, Fms. ix. 301; fara rétt at e-u. to proceed in due form, Grág. i. 80; telja rétt, 12; ok er rétt, rétt er honum at …, the law is, it is lawful to …, Grág., passim.
    II. metaph. right, just; verðr honum rétt sú kvöð, Grág. 1. 36; þann er réttari er at bera kvið fram, 58; jamréttir at tengdum, id.; þeir eru réttir at reifa mál manna, 76; réttir í kviðum, at heyrum, ii. 93, 146 (see heyrum); réttr Noregs konungr, Fms. i. 223; betri ok réttari, 129: of a person, vera friðsamr ok réttr, just, viii. 230.
    2. neut., rétt skal at draga við vaðmál kvarða, Grág. i. 497; má vera at konungr unni oss hér af rétts, Eg. 520; hafa réttara at mæla, Fb. ii. 345; næst réttu, Sks. 58; sem ek veit réttast ok sannast ok helzt at lögum, Grág. i. 76; virða svá sem þeim þótti réttast, 195; mun þat réttara, more due, meet, Fms. vi. 299; at réttu, rightly, i. 223, x. 371, Hkr. i. 5, Grág. i. 403; með réttu, id, 83.
    III. rétt, adverbially, just, exactly; sitja rétt þar undir niðri, Th. 76; rétt undir niðri, Stj. 393, Skíða R. 82; þar rétt í hofinu, Stj.; rétt hjá, 600, Skíða R. 81; rétt við, Stj. 395; þat rétt, exactly that, Mar.; nú rétt, just now, Lv. 34, Stj. 534; hér rétt, 442; rétt sem, 491, Skíða R. 133, Fms. iv. 211; rétt á þessari nótt, xi. 424; rétt ok slétt, downright, Stj. 276.

    Íslensk-ensk orðabók > RÉTTR

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • reĝ-1 —     reĝ 1     English meaning: right, just, to make right; king     Deutsche Übersetzung: “gerade, gerade richten, lenken, recken, strecken, aufrichten” (also unterstũtzend, helfend); direction, line (Spur, Geleise) under likewise… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • Mangle rack — Rack Rack, n. [Probably fr. D. rek, rekbank, a rack, rekken to stretch; akin to G. reck, reckbank, a rack, recken to stretch, Dan. r[ae]kke, Sw. r[ a]cka, Icel. rekja to spread out, Goth. refrakjan to stretch out; cf. L. porrigere, Gr. ore gein.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rack — Rack, n. [Probably fr. D. rek, rekbank, a rack, rekken to stretch; akin to G. reck, reckbank, a rack, recken to stretch, Dan. r[ae]kke, Sw. r[ a]cka, Icel. rekja to spread out, Goth. refrakjan to stretch out; cf. L. porrigere, Gr. ore gein.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rack block — Rack Rack, n. [Probably fr. D. rek, rekbank, a rack, rekken to stretch; akin to G. reck, reckbank, a rack, recken to stretch, Dan. r[ae]kke, Sw. r[ a]cka, Icel. rekja to spread out, Goth. refrakjan to stretch out; cf. L. porrigere, Gr. ore gein.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • rack block — Rack Rack, n. [Probably fr. D. rek, rekbank, a rack, rekken to stretch; akin to G. reck, reckbank, a rack, recken to stretch, Dan. r[ae]kke, Sw. r[ a]cka, Icel. rekja to spread out, Goth. refrakjan to stretch out; cf. L. porrigere, Gr. ore gein.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rack lashing — Rack Rack, n. [Probably fr. D. rek, rekbank, a rack, rekken to stretch; akin to G. reck, reckbank, a rack, recken to stretch, Dan. r[ae]kke, Sw. r[ a]cka, Icel. rekja to spread out, Goth. refrakjan to stretch out; cf. L. porrigere, Gr. ore gein.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rack rail — Rack Rack, n. [Probably fr. D. rek, rekbank, a rack, rekken to stretch; akin to G. reck, reckbank, a rack, recken to stretch, Dan. r[ae]kke, Sw. r[ a]cka, Icel. rekja to spread out, Goth. refrakjan to stretch out; cf. L. porrigere, Gr. ore gein.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rack saw — Rack Rack, n. [Probably fr. D. rek, rekbank, a rack, rekken to stretch; akin to G. reck, reckbank, a rack, recken to stretch, Dan. r[ae]kke, Sw. r[ a]cka, Icel. rekja to spread out, Goth. refrakjan to stretch out; cf. L. porrigere, Gr. ore gein.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rack stick — Rack Rack, n. [Probably fr. D. rek, rekbank, a rack, rekken to stretch; akin to G. reck, reckbank, a rack, recken to stretch, Dan. r[ae]kke, Sw. r[ a]cka, Icel. rekja to spread out, Goth. refrakjan to stretch out; cf. L. porrigere, Gr. ore gein.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • To be on the rack — Rack Rack, n. [Probably fr. D. rek, rekbank, a rack, rekken to stretch; akin to G. reck, reckbank, a rack, recken to stretch, Dan. r[ae]kke, Sw. r[ a]cka, Icel. rekja to spread out, Goth. refrakjan to stretch out; cf. L. porrigere, Gr. ore gein.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • To live at rack and manger — Rack Rack, n. [Probably fr. D. rek, rekbank, a rack, rekken to stretch; akin to G. reck, reckbank, a rack, recken to stretch, Dan. r[ae]kke, Sw. r[ a]cka, Icel. rekja to spread out, Goth. refrakjan to stretch out; cf. L. porrigere, Gr. ore gein.… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»