-
1 επωδός
refrainΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > επωδός
-
2 επιφθεγματικά
ἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: neut nom /voc /acc plἐπιφθεγματικά̱, ἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: fem nom /voc /acc dualἐπιφθεγματικά̱, ἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
3 ἐπιφθεγματικά
ἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: neut nom /voc /acc plἐπιφθεγματικά̱, ἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: fem nom /voc /acc dualἐπιφθεγματικά̱, ἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
4 ἐπ-ῳδός
ἐπ-ῳδός, dazu singend, bes. Zauber- oder Bannsprüche bei Krankheiten, die den Schmerz stillen od. die Krankheit heilen (besprechen), ἐπῳδῶν προςδεῖσϑαι μύϑων Plat. Legg. X, 903 b; vgl. IL, 671 a; übh. Zaubermittel, ὃς ἔϑυσεν αὑτοῠ π αῖδα ἐπῳδὸν Θρῃκίων ἀημάτων, als Zaubermittel gegen die thracischen Stürme, um die Stürme abzuwehren, Aesch. Ag. 1392, μορφῆς ἐπῳδόν, ein Schimpfwort auf die Gestalt, Eur. Hec. 1258. Oft als subst., – a) ὁ, Zauberer, Beschwörer, der durch übernatürliche, geheime Mittel Etwas zu bewirken sucht, καὶ γόης Eur. Hipp. 1038; Bacch. 235; bes. der mit.Zaubersprüchen heilt, übh. Arzt, Plat. u. Sp., δυςπραξίᾳ ληφϑεὶς ἐπῳδός ἐστι τῷ πειρωμένῳ, p. bei Plut. de ad. et. am. discr. 8, ein Unglücklicher ist des andern Tröster. – hl ἡ ἐπῳδός, Nach-od. Schlußgesang, der Theil eines lyrischen Gedichtes, welcher auf die Strophe u. Gegenstrophe folgt. D. Hal. C. V. 19 u. a. Gramm. Die meisten Gedichte des Pindar u. viele Chorgesänge der Dramatiker sind Beispiele von solchen Gedichten, die deshalb ἐπῳδικά, τά, hießen. – c) ὁ, ein kurzer Vers, der auf einen längern folgt, Hephaest., wie Archil. zuerst auf einen längern jambischen Vers einen Dimeter folgen ließ, daher solche Gedichte ἐπῳδά hießen, Plut. de music. 28. – Auch ein in einem Gedichte nach gewissen Zwischenräumen wiederkehrender Vers hieß so, Refrain, vgl. Theocr. 1, 2; Bion. 1; Hosch. 3. – Dah. übertr., ὁ κοινὸς ἁπάσης ἀδολεσχίας ἐπῳδός Plut. de garrul. 11, der gewöhnliche Refrain bei der Geschwätzigkeit, was die Schwätzer immer hinzuzusetzen pflegen. – Aber ἡ μουσικὴ τὴν ποιητικὴν π οιεῖ ἐπῳδόν = singbar, S. Emp. adv. mus. 16.
-
5 επισχετέον
ἐπισχετέονone must refrain: masc acc sgἐπισχετέονone must refrain: neut nom /voc /acc sgἐπισχετέοςmasc /fem acc sgἐπισχετέοςneut nom /voc /acc sg -
6 ἐπισχετέον
ἐπισχετέονone must refrain: masc acc sgἐπισχετέονone must refrain: neut nom /voc /acc sgἐπισχετέοςmasc /fem acc sgἐπισχετέοςneut nom /voc /acc sg -
7 επιφθεγματικών
ἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: fem gen plἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: masc /neut gen pl -
8 ἐπιφθεγματικῶν
ἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: fem gen plἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: masc /neut gen pl -
9 επιφθεγματικόν
ἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: masc acc sgἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: neut nom /voc /acc sg -
10 ἐπιφθεγματικόν
ἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: masc acc sgἐπιφθεγματικόςcontaining a refrain: neut nom /voc /acc sg -
11 φείδομαι
+ V 12-10-29-26-18=95 Gn 19,16; 20,6; 22,12.16; 45,20to spare [τινος] Jb 20,13; id. [ἐπί τινι] Jer 27(50),14; id. [ἐπί τινα] 2 Sm 21,7; id. [ἀπό τινος] 1 Sm 15,3;id. [περί τινος] 2 Sm 12,6; id. [abs.] Jb 6,10tohave pity on [τινος] Ex 2,6; id. [ὑπέρ τινος] Jon 4,10; id. [ἐπί τινα] Jdt 2,11to refrain [τινος] Prv 10,19; to restrain, to stop [τινος] 2 Sm 18,16; to refrain [τι] Jb 30,10; id. [abs.] Prv 24,11; to forbear to [+inf.] Prv 17,27μὴ φείσησθε τοῖς ὀφθαλμοῖς τῶν σκευῶν ὑμῶν let your eyes not spare your property (lit.), do not take care of your property Gn 45,20, see also Ez 9,5; ἀτὰρ οὖν οὐδὲ ἐγὼ φείσομαι τῷ στόματί μου then neither will I restrain my mouth Jb 7,11*Eccl 2,25 φείσεται he shall be sparing יחוס for MT שׁיחו he can enjoy himselfCf. DE WAARD 1979, 522; HARL 1986a, 292; HELBING 1928, 161-164; LARCHER 1983, 191; LEBOULLUEC 1989, 81-82 -
12 ἐπίφθεγμα
II interjection, A.D.Synt.52.26.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίφθεγμα
-
13 ἐπῳδός
ἐπ-ῳδός, dazu singend, bes. Zauber- oder Bannsprüche bei Krankheiten, die den Schmerz stillen od. die Krankheit heilen (besprechen); übh. Zaubermittel, ὃς ἔϑυσεν αὑτοῠ π αῖδα ἐπῳδὸν Θρῃκίων ἀημάτων, als Zaubermittel gegen die thracischen Stürme, um die Stürme abzuwehren; μορφῆς ἐπῳδόν, ein Schimpfwort auf die Gestalt. Oft als subst., (a) ὁ, Zauberer, Beschwörer, der durch übernatürliche, geheime Mittel etwas zu bewirken sucht; bes. der mit.Zaubersprüchen heilt, übh. Arzt; δυςπραξίᾳ ληφϑεὶς ἐπῳδός ἐστι τῷ πειρωμένῳ, ein Unglücklicher ist des andern Tröster. (b) ἡ ἐπῳδός, Nach-od. Schlußgesang, der Teil eines lyrischen Gedichtes, welcher auf die Strophe u. Gegenstrophe folgt. Die meisten Gedichte des Pindar u. viele Chorgesänge der Dramatiker sind Beispiele von solchen Gedichten, die deshalb ἐπῳδικά, τά, hießen. (c) ὁ, ein kurzer Vers, der auf einen längern folgt, wie Archil. zuerst auf einen längern jambischen Vers einen Dimeter folgen ließ, daher solche Gedichte ἐπῳδά hießen. Auch ein in einem Gedichte nach gewissen Zwischenräumen wiederkehrender Vers hieß so, Refrain. Dah. übertr., ὁ κοινὸς ἁπάσης ἀδολεσχίας ἐπῳδός, der gewöhnliche Refrain bei der Geschwätzigkeit, was die Schwätzer immer hinzuzusetzen pflegen. Aber ἡ μουσικὴ τὴν ποιητικὴν π οιεῖ ἐπῳδόν = singbar -
14 ἡσυχάζω
ἡσυχάζω fut. ἡσυχάσω LXX; 1 aor. ἡσύχασα, impv. ἡσύχασον (s. three next entries; Solon, Fgm. 4c, 1 West=4, 5 Diehl; Aeschyl.,Thu. et al.; pap, LXX, Philo, Joseph., Test12Patr) in our lit. only intrans.① to relax from normal activity, rest (Appian, Bell. Civ. 4, 72 §306; JosAs 10:8 ἐν τῇ κλίνῃ μοὺ; Jos., Ant. 18, 354) 1 Cl 4:5 (Gen 4:7); abstain fr. work (Herodian 7, 5, 3) of the conduct prescribed in the law for the sabbath Lk 23:56 (Neptunianus [II A.D.] ed. WGemoll, Progr. Striegau 1884, 53 the ants are said τὸ σάββατον ἡσυχάζειν κ. σχολὴν ἄγειν).② to live a quiet life or refrain from disturbing activity, be peaceable/orderly (Thu. 1, 120, 3 w. εἰρήνη as synonym and opp. πολεμεῖν; BGU 372 II, 14; PSI 41, 23 σωφρονῖν καὶ ἡσυχάζειν; Philo, Abr. 27). Of conduct that does not disturb the peace. Christian leaders endeavored to keep their members free of anything that might be construed as disturbance of public order: 1 Th 4:11. In a semantically dense statement: w. gen. (for the gen. in connection with verbs expressing cessation, s. Kühner-Gerth II/1, 396) cease from (cp. Job 32:6) τῆς ματαίας στάσεως (here στάσις ‘disorder’ is opp. of ἡσυχία ‘order’, in ref. to corporate congregational life) 1 Cl 63:1.③ to be free from being disturbed, have rest (Diog. L. 3, 21) ἀπό τινος from someth., remain undisturbed 1 Cl 57:7 (Pr 1:33), unless the ἀπό-clause goes w. ἀφόβως, in which case this pass. belongs under mng. 1. False v.l. cod. a ἡσύχαζον for ἀπηλαύνετο GJs 18:3.④ to refrain from saying someth., be quiet, remain silent (Aeschyl., Prom. 327; ViAesopi G 38; Job 32:1; 2 Esdr 15:8; Philo, Somn. 2, 263; Jos., Bell. 3, 263, Ant. 1, 339) Lk 14:4; Ac 11:18; 21:14; 22:2 D (for ἡσυχία).—DELG s.v. ἥσυχος. M-M. TW. Spicq. -
15 ἐφ-ύμνιον
-
16 επιμελώδημα
-
17 ἐπιμελῴδημα
-
18 επιφθεγμάτων
-
19 ἐπιφθεγμάτων
-
20 επιφθέγματα
См. также в других словарях:
refrain — [ r(ə)frɛ̃ ] n. m. • 1260; altér. de refrait, de refraindre (lat. pop. ° refrangere) « briser », et par ext. « réprimer, contenir; moduler la voix » 1 ♦ Suite de mots ou de phrases qui revient à la fin de chaque couplet d une chanson, d un poème… … Encyclopédie Universelle
refrain — REFRAIN. s. m. Un ou plusieurs vers, ou quelques mots seulement qui se repetent à chaque couplet d une chanson, d une balade, d un chant Royal, &c. Le refrain de cette chanson est fort agreable. le refrain de la balade. On appelle aussi fig.… … Dictionnaire de l'Académie française
refrain — refrain, abstain, forbear are comparable when they mean to keep or withhold oneself voluntarily from something to which one is moved by desire or impulse. Refrain is especially suitable when the checking of a momentary inclination is implied… … New Dictionary of Synonyms
Refrain — Saltar a navegación, búsqueda «Refrain» Canción de Lys Assia Álbum Festival de la Canción de Eurovisión 1956 Publicación 1956 … Wikipedia Español
Refrain — Re*frain , n. [F. refrain, fr. OF. refraindre; cf. Pr. refranhs a refrain, refranher to repeat. See {Refract},{Refrain}, v.] The burden of a song; a phrase or verse which recurs at the end of each of the separate stanzas or divisions of a poetic… … The Collaborative International Dictionary of English
refrain — ‘chorus of a song’ [14] and refrain ‘desist’ [14] are different words. The former comes via Old French refrain from Provençal refranh. This was a derivative of the verb refranhar, which went back via Vulgar Latin *refrangere to Latin refringere… … The Hutchinson dictionary of word origins
Refrain — Sm Kehrreim erw. fach. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. refrain, eigentlich Rückprall der Wogen von den Klippen , einer Ableitung von afrz. refraindre brechen , aus l. refringere (refrāctum) aufbrechen, zerbrechen , zu l. frangere brechen … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
refrain — Ⅰ. refrain [1] ► VERB (refrain from) ▪ stop oneself from (doing something). ORIGIN Latin refrenare, from frenum bridle . Ⅱ. refrain [2] ► NOUN ▪ a repeated line or section … English terms dictionary
refrain — ‘chorus of a song’ [14] and refrain ‘desist’ [14] are different words. The former comes via Old French refrain from Provençal refranh. This was a derivative of the verb refranhar, which went back via Vulgar Latin *refrangere to Latin refringere… … Word origins
Refrain — Re*frain (r[ e]*fr[=a]n ), v. t. [imp. & p. p. {Refrained} ( fr[=a]nd ); p. pr. & vb. n. {Refraining}.] [OE. refreinen, OF. refrener, F. refr[ e]ner, fr. L. refrenare; influenced by OF. refraindre to restrain, moderate, fr. LL. refrangere, for L … The Collaborative International Dictionary of English
Refrain — Re*frain , v. i. To keep one s self from action or interference; to hold aloof; to forbear; to abstain. [1913 Webster] Refrain from these men, and let them alone. Acts v. 38. [1913 Webster] They refrained therefrom [eating flesh] some time after … The Collaborative International Dictionary of English