Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

redimiō

  • 1 redimio

    rĕdĭmĭo, īre, ĭi, ītum - tr. -    - imparf. redimibat Virg. En 10, 538. [st1]1 [-] ceindre [ordint la tête], couronner, orner.    - Lucr. 5, 1399; Virg. En. 10, 538.    - sertis redimiri, Cic. Tusc. 3, 43: être ceint de guirlandes, couronné de fleurs.    - redimitus coronis, Cic. Rep. 4, 5: ceint de couronnes. --- cf. 6, 21.    - poét. torta redimitus tempora quercu, Virg. G. 1, 349: s'étant ceint les tempes d'une couronne de chêne.    - fig. arcu hiems redimitur, Claud. Rapt. Pros. 2, 99: l'orage est entouré d'un arc [l'arc-en-ciel]. [st1]2 [-] entourer.    - redimita loca silvis, Catul. 63, 3: lieux entourés d'une ceinture de forêts.
    * * *
    rĕdĭmĭo, īre, ĭi, ītum - tr. -    - imparf. redimibat Virg. En 10, 538. [st1]1 [-] ceindre [ordint la tête], couronner, orner.    - Lucr. 5, 1399; Virg. En. 10, 538.    - sertis redimiri, Cic. Tusc. 3, 43: être ceint de guirlandes, couronné de fleurs.    - redimitus coronis, Cic. Rep. 4, 5: ceint de couronnes. --- cf. 6, 21.    - poét. torta redimitus tempora quercu, Virg. G. 1, 349: s'étant ceint les tempes d'une couronne de chêne.    - fig. arcu hiems redimitur, Claud. Rapt. Pros. 2, 99: l'orage est entouré d'un arc [l'arc-en-ciel]. [st1]2 [-] entourer.    - redimita loca silvis, Catul. 63, 3: lieux entourés d'une ceinture de forêts.
    * * *
        Redimio, redimis, pe. corr. redimiui, redimitum, penult. prod. redimire, Ex re et emio, d interposita, compositum, et e in i mutata. Claud. Orner, Couronner, Environner.

    Dictionarium latinogallicum > redimio

  • 2 redimio

    redimio, iī, ītum, īre, I) umbinden, umwinden, bekränzen, sertis redimiri et rosā, Cic.: r. frontem coronā, Mart.: tempora vittā, Verg.: capillos mitrā, Ov. – Partic. Perf., redimitus coronis, Cic. fr.: sertis redimiti, Cic.: r. nemore querno sinus, Plin.: poet. m. Acc. resp., redimitus tempora quercu, Verg., lauro, Tibull.: caput arundine redimitus, Vell. 2, 83, 2: ganz absol., r. missile, ein bekränzter Thyrsusstab, Stat. Ach. 1, 612. – II) übtr., umgeben, umgürten, fastigium aedis tintinnabulis, Suet.: silvis redimita loca, Catull.: eadem terra quasi quibusdam redimita et circumdata cingulis, Cic.: arcu redimitur hiems, wird umzogen, Claud.: maiori famulam redimibit honore, Iuvenc. – / Imperf. redimibat, Verg. Aen. 10, 538. Auson. epigr. 94, 1. – Ungew. Fut. redimibo, Iuvenc. 4, 198.

    lateinisch-deutsches > redimio

  • 3 redimio

    redimio, iī, ītum, īre, I) umbinden, umwinden, bekränzen, sertis redimiri et rosā, Cic.: r. frontem coronā, Mart.: tempora vittā, Verg.: capillos mitrā, Ov. – Partic. Perf., redimitus coronis, Cic. fr.: sertis redimiti, Cic.: r. nemore querno sinus, Plin.: poet. m. Acc. resp., redimitus tempora quercu, Verg., lauro, Tibull.: caput arundine redimitus, Vell. 2, 83, 2: ganz absol., r. missile, ein bekränzter Thyrsusstab, Stat. Ach. 1, 612. – II) übtr., umgeben, umgürten, fastigium aedis tintinnabulis, Suet.: silvis redimita loca, Catull.: eadem terra quasi quibusdam redimita et circumdata cingulis, Cic.: arcu redimitur hiems, wird umzogen, Claud.: maiori famulam redimibit honore, Iuvenc. – Imperf. redimibat, Verg. Aen. 10, 538. Auson. epigr. 94, 1. – Ungew. Fut. redimibo, Iuvenc. 4, 198.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > redimio

  • 4 redimiō

        redimiō    (imperf. redimībat, V.), —, ītus, īre, to bind round, wreathe round, encircle, gird, wind, deck, crown: alcui tempora vittā, V.: mitrā capillos, O.: sertis redimiri et rosā?: redimitus coronis: redimitus tempora quercu, V.
    * * *
    redimire, redimivi, redimitus V TRANS
    encircle with a garland, wreathe around; surround, encircle

    Latin-English dictionary > redimiō

  • 5 redimio

    rĕdĭmĭo, ĭi, ītum, 4 ( imperf. redimibat, Verg. A. 10, 538; Aus. Epigr. 94), v. a. [etym. dub.], to bind round, wreathe round, encircle, gird, crown, etc. (mostly poet.; syn.: cingo, circumdo).
    (α).
    In the verb finit.:

    caput atque umeros plexis redimire coronis,

    Lucr. 5, 1399:

    cui tempora vittā,

    Verg. A. 10, 538:

    mitrā capillos,

    Ov. H. 9, 63:

    crinem corymbis,

    Stat. S. 1, 5, 16:

    chelyn,

    id. ib. 4, 8, 38:

    frontem coronā,

    Mart. 8, 70, 5 al.:

    sertis redimiri jubebis et rosā?

    Cic. Tusc. 3, 18, 43:

    lauro tabellas,

    Ov. Am. 1, 11, 25; cf.:

    fastigium aedis tintinnabulis,

    Suet. Aug. 91: hortum floribus, Col. poët. 10, 286. — Poet.:

    nec sic innumeros arcu mutante colores Incipiens redimitur hiems,

    is girt round, environed, Claud. Rapt. Pros. 2, 99.—
    (β).
    In part. perf.:

    sertis redimiti,

    Cic. Cat. 2, 5, 10; cf.:

    redimitus coronis,

    id. Rep. 4, 5, 10:

    anguineo redimita capillo Frons,

    Cat. 64, 193:

    frons corymbis,

    Tib. 1, 7, 45:

    frons regium in morem,

    Flor. 3, 19, 10; Cic. Rep. 6, 20, 21; cf.:

    domus floridis corollis,

    Cat. 63, 66:

    navigia variarum coronarum genere,

    Suet. Vit. 10; Plin. 37, 6, 23, § 87; v. Sillig ad h. l.: loca silvis, girt round, surrounded, Cat. 63, 3; cf.:

    Naxos Aegaeo ponto,

    Sen. Oedip. 487.— Absol.:

    missile,

    the wreathed thyrsus, Stat. Achill. 1, 612:

    cervix,

    Claud. Rapt. Pros. 3, 246.— In a poet. construction:

    redimitus tempora lauro, quercu, mitrā, etc.,

    Tib. 3, 4, 23; Verg. G. 1, 349; Ov. M. 14, 654; 9, 3; id. F. 3, 269; 669; 4, 661; cf.:

    caput harundine redimitus,

    Vell. 2, 83, 2 al.

    Lewis & Short latin dictionary > redimio

  • 6 redimio

    iī, ītum, īre
    обвязывать, повязывать, обвивать (frontem coronā M; ara floribus redimita Ap); окружать, окаймлять ( silvis redimita loca Ctl)

    Латинско-русский словарь > redimio

  • 7 redimio

    to crown, bind around.

    Latin-English dictionary of medieval > redimio

  • 8 redimio

    , redimii, redimitum, redimire 4
      обвязывать, повязывать, обвивать; окружать, окаймлять

    Dictionary Latin-Russian new > redimio

  • 9 redimiculum

    rĕdĭmīcŭlum, i, n. [redimio] [st1]1 [-] bandeau de front, cordon, bandelette, bande, ruban.    - Cic. Verr. 3, 76 ; Virg. En. 9, 616; Juv. 2, 84. [st1]2 [-] ceinture.    - Isid. Orig. 19, 33, 5. [st1]3 [-] fig. lien, chaîne.    - Plaut. Truc. 395.
    * * *
    rĕdĭmīcŭlum, i, n. [redimio] [st1]1 [-] bandeau de front, cordon, bandelette, bande, ruban.    - Cic. Verr. 3, 76 ; Virg. En. 9, 616; Juv. 2, 84. [st1]2 [-] ceinture.    - Isid. Orig. 19, 33, 5. [st1]3 [-] fig. lien, chaîne.    - Plaut. Truc. 395.
    * * *
        Redimiculum, redimiculi, pen. cor. Iuuen. Ornement de teste de femme, ou de col.

    Dictionarium latinogallicum > redimiculum

  • 10 redimiculum

    redīmīculum, ī n. [ redimio ]
    2) перен. связь, узы

    Латинско-русский словарь > redimiculum

  • 11 redimiculum

    redimīculum, ī, n. (redimio), I) das Band, das Stirnband, -kettchen, das Halsband, die Halskette, Cic. Verr. 3, 76. Ov. met. 10, 265. Iuven. 2, 84. – bildl., das Bindemittel, das Band, Plaut. truc. 395 Sch. – II) der Schurz, Cassian. coen. inst. 1, 6.

    lateinisch-deutsches > redimiculum

  • 12 redimitus

    redimītus, Abl. ū, m. (redimio), die Umwindung, Solin. 33, 16 M.

    lateinisch-deutsches > redimitus

  • 13 redimiculum

    redimīculum, ī, n. (redimio), I) das Band, das Stirnband, -kettchen, das Halsband, die Halskette, Cic. Verr. 3, 76. Ov. met. 10, 265. Iuven. 2, 84. – bildl., das Bindemittel, das Band, Plaut. truc. 395 Sch. – II) der Schurz, Cassian. coen. inst. 1, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > redimiculum

  • 14 redimitus

    redimītus, Abl. ū, m. (redimio), die Umwindung, Solin. 33, 16 M.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > redimitus

  • 15 redimīculum

        redimīculum ī, ae, n    [redimio], a band, fillet, necklace, chaplet, frontlet: haec civibus mulieri in redimiculum praebeat: habent redimicula mitrae, V., O.
    * * *

    Latin-English dictionary > redimīculum

  • 16 redimicula

    rĕdĭmīcŭlum, i (collat. form rĕdĭ-mīcŭla, ae, f., late Lat., Fulg. Serm. 5), n. [redimio], a band.
    I.
    Lit.
    1.
    A fillet, necklace, chaplet, frontlet, etc., Cic. Verr. 2, 3, 33, § 76:

    habent redimicula mitrae,

    Verg. A. 9, 616; Ov. M. 10, 265; id. F. 4, 135:

    qui longa domi redimicula sumunt frontibus,

    Juv. 2, 84 al.; cf. Fest. p. 273 Müll.:

    redimicula sunt quibus mitra adligatur,

    Isid. Orig. 19, 31, 5.—
    2.
    A girdle:

    redimiculum est, quod succinctorium sive bracile nominamus, quod descendens per cervicem et a lateribus colli divisum utrarumque alarum sinus ambit atque hinc inde succingit, etc. Hunc vulgo brachilem quasi brachialem dicunt, quamvis nunc non bracchiorum sed renum sit cingulum,

    Isid. Orig. 19, 33, 5.—
    * II.
    Trop., a bond, fetter, Plaut. Truc. 2, 4, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > redimicula

  • 17 redimiculum

    rĕdĭmīcŭlum, i (collat. form rĕdĭ-mīcŭla, ae, f., late Lat., Fulg. Serm. 5), n. [redimio], a band.
    I.
    Lit.
    1.
    A fillet, necklace, chaplet, frontlet, etc., Cic. Verr. 2, 3, 33, § 76:

    habent redimicula mitrae,

    Verg. A. 9, 616; Ov. M. 10, 265; id. F. 4, 135:

    qui longa domi redimicula sumunt frontibus,

    Juv. 2, 84 al.; cf. Fest. p. 273 Müll.:

    redimicula sunt quibus mitra adligatur,

    Isid. Orig. 19, 31, 5.—
    2.
    A girdle:

    redimiculum est, quod succinctorium sive bracile nominamus, quod descendens per cervicem et a lateribus colli divisum utrarumque alarum sinus ambit atque hinc inde succingit, etc. Hunc vulgo brachilem quasi brachialem dicunt, quamvis nunc non bracchiorum sed renum sit cingulum,

    Isid. Orig. 19, 33, 5.—
    * II.
    Trop., a bond, fetter, Plaut. Truc. 2, 4, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > redimiculum

  • 18 redimitus

    rĕdĭmītus, ūs, m. [redimio], a binding or wreathing round, a crowning, Sol. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > redimitus

См. также в других словарях:

  • redimir — (Del lat. redimere.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Librar a una persona de una obligación o dificultad: ■ se redimió de sus deudas trabajando con empeño; redimió de la miseria a un pobre. REG. PREPOSICIONAL + de SINÓNIMO cancelar 2 Dejar libre …   Enciclopedia Universal

  • redimir — verbo transitivo 1. Uso/registro: elevado. Sacar (una persona) [a otra persona] de [una situación desfavorable]: Los compañeros de su padre muerto redimieron al huérfano …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Eyes Wide Shut — Título Eyes Wide Shut (España) Ojos bien cerrados (Hispanoamérica) Ficha técnica Dirección Stanley Kubrick Producción Brian W. Cook Jan Harlan …   Wikipedia Español

  • redimir — {{#}}{{LM R33254}}{{〓}} {{ConjR33254}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynR34074}} {{[}}redimir{{]}} ‹re·di·mir› {{《}}▍ v.{{》}} {{♂}}Referido especialmente a una obligación o un dolor,{{♀}} librar de ellos: • Para los cristianos, Cristo redimió de los… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Sideshow Bob — Robert Underdunk Terwilliger Jr. Personaje de Los Simpson Primera aparición The Telltale Head …   Wikipedia Español

  • Jesús de Nazaret — «Jesús» redirige aquí. Para otras acepciones, véase Jesús (desambiguación). Para otros usos de este término, véase Jesús de Nazaret (desambiguación). Este artículo trata sobre Jesús de Nazaret como personaje histórico. Para más información sobre… …   Wikipedia Español

  • Iglesia Confesante — Documento de 1934 …   Wikipedia Español

  • Cielo (religión) — Para otros usos de este término, véase Cielo (desambiguación). Interpretación del Cielo por Miguel Ángel. El Cielo conocido en latín como Caeli es un concepto de más allá presente en muchas religiones y filosofías …   Wikipedia Español

  • El lobby israelí — Saltar a navegación, búsqueda El lobby israelí Autor John Mearsheimer y Stephen Walt País Estados Unidos Idioma Inglés …   Wikipedia Español

  • Genarín — Genaro seguido por la Muerte en la procesión de Jueves Santo. Genarín es el nombre de uno de los personajes más peculiares de la Historia de León; por extensión, el Entierro de Genarín, o simplemente Genarín, es el nombre con el que se conoce a… …   Wikipedia Español

  • Tlaxcala — Para otros usos de este término, véase Tlaxcala (desambiguación). Estado Libre y Soberano de Tlaxcala Estado de México …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»