Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

recurro

  • 1 recurro

    rĕcurro, ĕre, curri (cucurri), cursum - intr. - [st2]1 [-] revenir en courant, retourner, revenir, rebrousser chemin. [st2]2 [-] avoir recours à.    - recurrere ad easdem conditiones, Caes. B. C. 2, 16: en revenir aux mêmes conditions.    - memoriae recurrere, Plin. Pan. 88: revenir à la mémoire.    - ad rem recurrere, Quint. 1, 6, 13: avoir recours à qqch.
    * * *
    rĕcurro, ĕre, curri (cucurri), cursum - intr. - [st2]1 [-] revenir en courant, retourner, revenir, rebrousser chemin. [st2]2 [-] avoir recours à.    - recurrere ad easdem conditiones, Caes. B. C. 2, 16: en revenir aux mêmes conditions.    - memoriae recurrere, Plin. Pan. 88: revenir à la mémoire.    - ad rem recurrere, Quint. 1, 6, 13: avoir recours à qqch.
    * * *
        Recurro, recurris, recurri, recursum, recurrere. Plautus. Recourir.
    \
        Iam huc recurret. Terent. Il racourra ici, Il retournera hastivement.
    \
        Ad initia recurrere Luna dicitur. Cic. Quand elle se renouvelle.

    Dictionarium latinogallicum > recurro

  • 2 recurro

    recurro recurro, (cu)curri, cursum, ere спешить обратно, спешно возвращаться

    Латинско-русский словарь > recurro

  • 3 recurro

    recurro recurro, curri, cursum, ere возвращаться

    Латинско-русский словарь > recurro

  • 4 recurro

    rĕ-curro, curri (recucurrit, only Paul. Nol. Carm. 27, 99), 3, v. n., to run back, hasten back (class.).
    I.
    Lit.:

    ego ad anum recurro rursum,

    Plaut. Cist. 2, 3, 50; cf.: recurrit rursus ad Hispalim Caesar, Auct. B. Hisp. 40 fin.:

    ad me,

    Cic. Att. 2, 11, 1; Hor. Epod. 5, 75; cf. id. S. 2, 6, 31:

    ad raedam,

    Cic. Mil. 10, 29:

    in Tusculanum,

    id. Att. 13, 47 fin.:

    in arcem,

    Liv. 4, 55:

    rure,

    Hor. S. 1, 2, 127:

    recipe te et recurre,

    Plaut. Trin. 4, 3, 8:

    jam huc recurret,

    Ter. Ad. 4, 1, 10:

    luna tum crescendo, tum defectionibus in initia recurrendo,

    Cic. N. D. 2, 19, 50; cf. Tib. 2, 4, 18:

    ad fontem Xanthi versa recurret aqua,

    Ov. H. 5, 30; cf.:

    in suos fontes versa aqua,

    id. Am. 2, 1, 26.— Poet., of the revolving of the sun, * Verg. A. 7, 100;

    and of the year,

    Hor. Ep. 2, 1, 147.—With a homogeneous object:

    coeptum saepe recurrat iter,

    Ov. A. A. 3, 360. —
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to come back, turn back, return, revert, recur:

    cur posteris amplior honor quam majoribus haberetur? curve non retro quoque recurreret aequitas eadem?

    Plin. Pan. 38 fin.; cf. Quint. 5, 9, 6:

    naturam expellas furca, tamen usque recurret,

    Hor. Ep. 1, 10, 24:

    mox Bruma recurrit iners,

    id. C. 4, 7, 12; cf.:

    recurrat versa hiems,

    Ov. F. 2, 854:

    valetudines anniversariae ac tempore certo recurrentes,

    Suet. Aug. 81:

    ad easdem conditiones,

    Caes. B. C. 2, 16 fin.; cf.:

    uti eo recurrant,

    id. ib. 85, 4:

    cum ea unde generata, quo recurrant, viderit,

    whither they return, Cic. Leg. 1, 23, 61; Vell. 2, 4, 7. — With dat.:

    haec appellatio memoriae recurret,

    will recur to memory, Plin. Pan. 88 fin. (with admoneri and recordari):

    recurrentes versus = reciproci,

    Sid. Ep. 8, 11; 9, 14. —
    B.
    In partic., pregn., to have recourse to, to resort, recur to any thing (very rare;

    usu. decurro, q. v.): ad eam rationem recurrunt, ut, etc.,

    Quint. 1, 6, 13; so, ad eos auctores, etc., id. prooem. § 17.

    Lewis & Short latin dictionary > recurro

  • 5 recurro

    re-curro, (cu)currī, cursum, ere
    1) бежать назад, спешить обратно, возвращаться (ad aliquem C etc.; in arcem L; hiems recurrit O); перен. опять приходить, т. е. вновь предлагать (r. ad easdem condiciones Cs)
    memoriae r. PJвспомниться
    3) прибегать, обращаться, искать убежища ( ad aliquem H)

    Латинско-русский словарь > recurro

  • 6 recurro

    re-curro, currī, cursum, ere, zurücklaufen, zurückrennen, zurückeilen, eilig zurückkehren, I) eig. u. übtr.: a) eig., von Pers.: r. rursum od. rursus ad alqm, Plaut. u. Auct. b. Hisp.: r. ad alqm, Cic. u.a.: ad raedam, Cic.: in Tusculanum, Cic.: in arcem, Liv.: rure, Hor. – mit homogenem Obj., coeptum saepe r. iter, Ov. art. am. 3, 360. – mit folg. Infin., recipe te et recurre petere re recenti, Plaut. trin. 1014 Sch. – b) v. lebl. Subjj., zurücklaufen, eilig zurückkommen, zurückkehren, littera recurrens, Ov. – v. Gewässern, in suum fretum, Curt.: ad fontem od. in suos fontes versā aquā, Ov. – v. den Himmelskörpern, unde generata, quo recurrant, Cic. – v. Monde, luna tum crescendo, tum defectionibus in initia recurrendo, Cic. – v. der period. Wiederkehr in der Zeit, mox bruma recurrit iners, Hor.: recurrit versa hiems, Ov. – valetudines anniversariae ac tempore certo recurrentes, Suet. – prägn., v. steten Kreislaufe der Sonne u. des Jahres, umrollen (griech. περιπέλομαι), sol recurrens, Verg.: recurrentes per annos, Hor.: horā noctis recursā, verlaufen, Ven. Fort. vit. S. Radeg. 8. – versus r., der rückwärts gelesen dasselbe Metrum hat, Sidon. epist. 8, 11, 5 u. 9, 14, 4. – II) übtr., zurückkehren, wiederkehren, A) im allg.: a) v. Pers.: decessit anno ferme sexto et quinquagesimo, de quo si quis ambiget, recurrat ad priorem consulatum eius, gehe (im Gedächtnisse) zurück auf usw., Vell. 2, 4, 7. – b) v. Lebl.: naturam expellas furcā, tamen usque recurret, Hor. – m. Dat., haec optimi appellatio numquam memoriae hominum sine te recurret, dem Gedächtnisse zurückkehren, einfallen, Plin. pan. 88, 10. – B) insbes.: a) von Pers.: α) auf etw. zurückkommen, ad easdem deditionis condiciones, Caes.: uti eo recurrant et id cupidissime petant, quod paulo ante contempserint, Caes. – β) zu etw. seine Zuflucht nehmen, quoniam utrumque (aper et pater) a Graeco ductum sit, ad eam rationem recurrunt, ut πατρός patris, κάπρου apri faciat, Quint.: ad eos auctores, qui etc., Quint.: ad ipsos libros, Lact.; vgl. Bünem. Lact. 6, 5. § 5. – b) v. Lebl., sich rückwärts erstrecken auf usw., cur posteris amplior honor quam maioribus haberetur? curve non retro quoque recurreret aequitas eadem? Plin. pan. 38, 7. – / Perf. recucurri, Paul. Nol. carm. 27, 99: Plusq.-Perf. recucurrerat, Oros. 6, 11, 2.

    lateinisch-deutsches > recurro

  • 7 recurro

    re-curro, currī, cursum, ere, zurücklaufen, zurückrennen, zurückeilen, eilig zurückkehren, I) eig. u. übtr.: a) eig., von Pers.: r. rursum od. rursus ad alqm, Plaut. u. Auct. b. Hisp.: r. ad alqm, Cic. u.a.: ad raedam, Cic.: in Tusculanum, Cic.: in arcem, Liv.: rure, Hor. – mit homogenem Obj., coeptum saepe r. iter, Ov. art. am. 3, 360. – mit folg. Infin., recipe te et recurre petere re recenti, Plaut. trin. 1014 Sch. – b) v. lebl. Subjj., zurücklaufen, eilig zurückkommen, zurückkehren, littera recurrens, Ov. – v. Gewässern, in suum fretum, Curt.: ad fontem od. in suos fontes versā aquā, Ov. – v. den Himmelskörpern, unde generata, quo recurrant, Cic. – v. Monde, luna tum crescendo, tum defectionibus in initia recurrendo, Cic. – v. der period. Wiederkehr in der Zeit, mox bruma recurrit iners, Hor.: recurrit versa hiems, Ov. – valetudines anniversariae ac tempore certo recurrentes, Suet. – prägn., v. steten Kreislaufe der Sonne u. des Jahres, umrollen (griech. περιπέλομαι), sol recurrens, Verg.: recurrentes per annos, Hor.: horā noctis recursā, verlaufen, Ven. Fort. vit. S. Radeg. 8. – versus r., der rückwärts gelesen dasselbe Metrum hat, Sidon. epist. 8, 11, 5 u. 9, 14, 4. – II) übtr., zurückkehren, wiederkehren, A) im allg.: a) v. Pers.: decessit anno ferme sexto et quinquagesimo, de quo si quis ambiget, recurrat ad priorem consulatum eius, gehe (im
    ————
    Gedächtnisse) zurück auf usw., Vell. 2, 4, 7. – b) v. Lebl.: naturam expellas furcā, tamen usque recurret, Hor. – m. Dat., haec optimi appellatio numquam memoriae hominum sine te recurret, dem Gedächtnisse zurückkehren, einfallen, Plin. pan. 88, 10. – B) insbes.: a) von Pers.: α) auf etw. zurückkommen, ad easdem deditionis condiciones, Caes.: uti eo recurrant et id cupidissime petant, quod paulo ante contempserint, Caes. – β) zu etw. seine Zuflucht nehmen, quoniam utrumque (aper et pater) a Graeco ductum sit, ad eam rationem recurrunt, ut πατρός patris, κάπρου apri faciat, Quint.: ad eos auctores, qui etc., Quint.: ad ipsos libros, Lact.; vgl. Bünem. Lact. 6, 5. § 5. – b) v. Lebl., sich rückwärts erstrecken auf usw., cur posteris amplior honor quam maioribus haberetur? curve non retro quoque recurreret aequitas eadem? Plin. pan. 38, 7. – Perf. recucurri, Paul. Nol. carm. 27, 99: Plusq.-Perf. recucurrerat, Oros. 6, 11, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > recurro

  • 8 recurro

    I
    recurrere, recucurri, recursus V
    run or hasten back; return; have recourse (to)
    II
    recurrere, recurri, recursus V
    run or hasten back; return; have recourse (to)

    Latin-English dictionary > recurro

  • 9 recurro

    ,curri cursum, ere
    возвращаться

    Latin-Russian dictionary > recurro

  • 10 recurso

    āvī, ātum, āre [intens. к recurro ]
    1) бежать назад, спешить обратно, возвращаться ( corpora longe recursant Lcr)
    2) перен. опять приходить, вновь пробуждаться ( cura recursat V); снова представляться, вспоминаться, всплывать ( aliquid recursat animo V)

    Латинско-русский словарь > recurso

  • 11 recursus

    ūs m. [ recurro ]
    1) обратная поездка, обратный путь ( in Hesperiam Lcn); попятное движение, возвращение
    alios inire cursūs aliosque recursus V — бегать то туда, то обратно
    3) юр. обжалование CJ

    Латинско-русский словарь > recursus

  • 12 re

    re, Praepos. inseparab., bezeichnet in der Zusammensetzung teils zurück, wie in recurro, teils entgegen, wie in reluctor, u. in übertragener Bedeutung bald die Wiederherstellung in den früheren Zustand, wie in restituo, bald den Übergang in einen entgegengesetzten Zustand, wie in reprobo, bald ein Bringen an den gehörigen Ort usw., in den gehörigen Zustand, wie in repono, reddo, restituo, bald endlich die Wiederholung einer Handlung, wie in re sumo. – Die ursprüngliche Form ist wohl red, wie von se die Form sed, weil die alte Sprache hinter die Vokale am Schlusse noch ein d zu setzen pflegte. Aus red wird dann nach Umständen entweder redi, wie in redivivus, od. re, wie in recedo.

    lateinisch-deutsches > re

  • 13 recursio

    recursio, ōnis, f. (recurro), I) das Zurücklaufen, der rückwärts gerichtete Lauf, Mart. Cap. 9. § 911. – II) der Rücklauf = das Wiederheraufkommen des Getrunkenen, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 2, 8. – III) die zeitliche Wiederkehr, annua, Augustin. serm. 146, 2 Mai.

    lateinisch-deutsches > recursio

  • 14 recurso

    recurso, āre (Intens. v. recurro), zurücklaufen, -eilen, zurückkehren, I) eig., Plaut. u. Lucr. – II) übtr.: cura recursat, Verg. – virtus animo recursat, tritt wieder vor ihren Geist, Verg.: ebenso recursant animo vetera omina, Tac.

    lateinisch-deutsches > recurso

  • 15 recursus

    recursus, ūs, m. (recurro), der Rücklauf, die Rückfahrt, der Rückzug, die Rückkehr, I) eig.: a) von Pers., Verg., Liv. u.a.: naves habiles ad impetus et recursus flexusque capiendos, Flor.: fortuna si det recursus in Hesperiam, Lucan. – b) vom Wasser usw., Ov. u. Plin.: maris cursus alterni et recursus, Ebbe u. Flut, Sen.: u. so receptus recursusque maris, Eumen. pan. – poti liquoris, das Wiederheraufkommen, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 2, 8. – c) v. der Sehkraft, quia acies nostra non habet usque ad nos recursum, nicht bis zu uns zurückreicht, Sen. nat. qu. 1, 13, 2. – II) übtr.: a) im allg.: facilis ad bonam valetudinem, Cels.: ad pristinum ordinem militiae, Val. Max. – b) insbes., als jurist. t. t., der Rekurs, Cod. Iust. 7, 62, 6 pr.

    lateinisch-deutsches > recursus

  • 16 re

    re, Praepos. inseparab., bezeichnet in der Zusammensetzung teils zurück, wie in recurro, teils entgegen, wie in reluctor, u. in übertragener Bedeutung bald die Wiederherstellung in den früheren Zustand, wie in restituo, bald den Übergang in einen entgegengesetzten Zustand, wie in reprobo, bald ein Bringen an den gehörigen Ort usw., in den gehörigen Zustand, wie in repono, reddo, restituo, bald endlich die Wiederholung einer Handlung, wie in re sumo. – Die ursprüngliche Form ist wohl red, wie von se die Form sed, weil die alte Sprache hinter die Vokale am Schlusse noch ein d zu setzen pflegte. Aus red wird dann nach Umständen entweder redi, wie in redivivus, od. re, wie in recedo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > re

  • 17 recursio

    recursio, ōnis, f. (recurro), I) das Zurücklaufen, der rückwärts gerichtete Lauf, Mart. Cap. 9. § 911. – II) der Rücklauf = das Wiederheraufkommen des Getrunkenen, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 2, 8. – III) die zeitliche Wiederkehr, annua, Augustin. serm. 146, 2 Mai.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > recursio

  • 18 recurso

    recurso, āre (Intens. v. recurro), zurücklaufen, - eilen, zurückkehren, I) eig., Plaut. u. Lucr. – II) übtr.: cura recursat, Verg. – virtus animo recursat, tritt wieder vor ihren Geist, Verg.: ebenso recursant animo vetera omina, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > recurso

  • 19 recursus

    recursus, ūs, m. (recurro), der Rücklauf, die Rückfahrt, der Rückzug, die Rückkehr, I) eig.: a) von Pers., Verg., Liv. u.a.: naves habiles ad impetus et recursus flexusque capiendos, Flor.: fortuna si det recursus in Hesperiam, Lucan. – b) vom Wasser usw., Ov. u. Plin.: maris cursus alterni et recursus, Ebbe u. Flut, Sen.: u. so receptus recursusque maris, Eumen. pan. – poti liquoris, das Wiederheraufkommen, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 2, 8. – c) v. der Sehkraft, quia acies nostra non habet usque ad nos recursum, nicht bis zu uns zurückreicht, Sen. nat. qu. 1, 13, 2. – II) übtr.: a) im allg.: facilis ad bonam valetudinem, Cels.: ad pristinum ordinem militiae, Val. Max. – b) insbes., als jurist. t. t., der Rekurs, Cod. Iust. 7, 62, 6 pr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > recursus

  • 20 recursō

        recursō —, —, āre, freq.    [recurro], to return persistently, keep recurring: sub noctem cura recursat, V.: animo vetera omina, Ta.
    * * *
    recursare, recursavi, recursatus V
    keep rebounding/recoiling; keep recurring to the mind

    Latin-English dictionary > recursō

См. также в других словарях:

  • рекуррентный — (recurrens, recurrentis; лат. recurro бежать назад, возвращаться) характеризующийся повторным возникновением клинических проявлений (о болезни, патологическом процессе) …   Большой медицинский словарь

  • Рекурре́нтный — (recurrens, recurrentis; лат. recurro бежать назад, возвращаться) характеризующийся повторным возникновением клинических проявлений (о болезни, патологическом процессе) …   Медицинская энциклопедия

  • РЕКУРРЕНЦИЯ — (англ. recurrence, франц. recurrence возобновление, повторение, рецидив, от лат. recurro бегу назад, возвращаюсь), повторное появление в процессе эволюции сходных форм, а в палеонтологии целых фаунистич. или флористич. комплексов в разных… …   Биологический энциклопедический словарь

  • Juan de Dios Dozo — Nombre Juan de Dios Dozo …   Wikipedia Español

  • Nuestra Señora de la Defensa (Tlaxcala) — Este artículo o sección sobre religión necesita ser wikificado con un formato acorde a las convenciones de estilo. Por favor, edítalo para que las cumpla. Mientras tanto, no elimines este aviso puesto el 4 de enero de 2008. También puedes ayudar …   Wikipedia Español

  • Tablón de anuncios de los bibliotecarios/Portal/Archivo/3RR/Actual — Wikipedia:Tablón de anuncios de los bibliotecarios/Portal/Archivo/3RR/Actual Saltar a navegación, búsqueda Alertas sobre guerras de ediciones Esta sección del tablón de anuncios de los bibliotecarios sirve para alertar sobre guerras de ediciones… …   Wikipedia Español

  • Рекуррентный — (лат. recurro – бежать назад, возвращаться). Термин, применяемый для обозначения психических заболеваний, протекающих с тенденцией повторного возникновения психопатологических проявлений или их усиления после имевших место ремиссий …   Толковый словарь психиатрических терминов

  • Clasificación para la Copa Africana de Naciones de 1976 — La clasificación para la Copa Africana de Naciones de 1976 fue llevada a cabo para determinar que selecciones clasificarían a la edición de 1976 del torneo entre selecciones más importante de África. Etiopía estaba clasificada automáticamente al… …   Wikipedia Español

  • Usuario discusión:Luke in spanish — Archivos Discusiones anteriores Primer semestre 2009 Segundo semestre de 2009 a Enero 2010 CAD actuales: 33 …   Wikipedia Español

  • recurrir — Se conjuga como: partir Infinitivo: Gerundio: Participio: recurrir recurriendo recurrido     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. recurro recurres recurre… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • ՎԵՐԸՆԹԱՆԱՄ — ( ) NBH 2 0812 Chronological Sequence: Unknown date չ. ՎԵՐԸՆԹԱՆԱԼ. ἁνατρέχω recurro, sursum curro. Ի վեր ընթանալ. ʼի վեր կոյս դիմել. *Պա՛րտ է մեզ եւ յամպոյն վերայ ելանել, եւ յերկինս վերընթանալ: Սուրբ ողջակէզ վերընթացար: Տունկք ʼի յերկիր… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»