Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

recreare

  • 21 wiederherstellen

    wiederherstellen, restituere (wieder in den Stand setzen, wie es war, z.B. domum: u. proelium, aciem, inclinatam aciem: u. oculos, visum). – reficere (wieder machen, wie es war, z.B. tecta, muros, pontem: u. alqm ex vulnere: u. stomachum). – recreare (sich erholen laffen, z.B. alqm ex vulnere). – sanare. sanum facere. sanitatem alci restituere (gesund mach en, einen Kranken). – reconciliare (wieder zustande bringen, z.B. gratiam: u. pacem cum alqo). – die Eintracht im Staate w., res redigere in concordiam; res componere: ich sah ihn (von der Krankheit) völlig wiederhergestellt, eum vidi plane integrum.

    deutsch-lateinisches > wiederherstellen

  • 22 affectus

    I.
        Affectus, Participium ab Afficior: vt Affectus poena. Cic. Qui est puni.
    \
        Quonam modo nunc te offendam affectam? Terent. En quel estat et disposition.
    \
        Quomodo sim affectus. Cic. En quel estat je suis, et comment je me porte.
    \
        Affectus ad munus fungendum. Cic. Disposé à faire son office.
    \
        Animo. Cic. Qui ha quelques passions en son esprit, comme joye, douleur, ennuy, etc. Passionné.
    \
        Artibus affectus animus. Cui opponitur, Inertiis affectus animus. Cic. Esprit qui ha des arts et du scavoir.
    \
        Beneficio. Cic. Qui a receu quelque plaisir ou bienfaict.
    \
        Magna desperatione affectus. Cic. Qui est en grand desespoir.
    \
        Difficultatibus. Cic. Qui ha des ennuis ou empeschements dont il ne se peult bonnement desmesler.
    \
        Honore. Cic. A qui on a faict quelque honneur.
    \
        Imperio. Cic. A qui on a baillé quelque magistrat ayant puissance de commander.
    \
        Inertiis affectus animus. Cui opponitur, Animus artibus affectus. Cic. Esprit ignorant de toutes bonnes arts.
    \
        Laetitia. Brutus Ciceroni. Resjouy.
    \
        Molestia ex aliqua re. Cic. Qui est molesté et fasché pour, ou de quelque chose.
    \
        Morbo. Cic. Malade, Vexé de maladie, Ohié par maladie.
    \
        Morte. Seruius Ciceroni. Tué.
    \
        Munere deorum. Cic. Qui a receu quelque bien de Dieu.
    \
        Pestilentia. Liu. Affligé de peste.
    \
        Praemiis. Cic. A qui on a donné quelque guerdon, loyer, ou remuneration.
    \
        Senectute. Cic. Vieil.
    \
        Solicitudine. Caes. Qui est en grand soulci.
    \
        Affecta sterilitate terra. Colu. Faicte sterile, Affligee de sterilité.
    \
        Valetudine optima. Cic. Qui est en bonne santé.
    \
        Virtutibus affectus animus. Cic. Garni de vertus, ou Addonné à vertus.
    \
        Vitiis. Cic. Vitieux, Subject à vices.
    \
        Affecta ac prostrata respublica. Cic. Si affligee et si basse, qu'elle n'en peult plus.
    \
        Bellum affectum videmus, et pene confectum. Cic. Presque mis à fin, presque achevé.
    \
        AEstas affecta. Cic. L'este presque fini.
    \
        Affecta aetas. Cic. Aage passe, Vieillesse.
    \
        Animos affectos recreare. Liu. Les courages affoiblis et faillis.
    \
        Quomodo caelo affecto animal oriatur. Cic. En quelle disposition estant le ciel.
    \
        Corpus affectum. Liu. Mal disposé, Debilité, Travaillé, Interessé, Ohié.
    \
        Affectum malis medicamentis corpus. Cels. Corrompu et gasté.
    \
        Corpora sic affecta. Cic. Ainsi disposez.
    \
        Affecta tabo corpora. Liu. Infectez de corruption.
    \
        Affecta fides. Tacit. Le credit et la foy d'aucun fort esbranlee, et en grand danger d'estre perdue.
    \
        Hyems affecta. Sil. Ital. L'yver presque fini.
    \
        Opes affectae. Tacit. Richesses fort diminuees.
    \
        Res affectae. Li. Les affaires biens malades, Qui sont en mauvais estat.
    \
        Spes affecta. Valer. Flac. Esperance rompue et cassee.
    \
        Vires corporis affectae. Liu. Diminuees, Debilitees.
    \
        Auide sum affectus de fano. Cic. J'ay prins cela fort à cueur.
    \
        Grauiter affectus. Cic. En tres mauvais estat.
    \
        Male affectus. Cic. Mal disposé, Qui est en mauvais estat, Ohié, Interessé de sa personne.
    \
        Varie sum affectus tuis literis. Cic. J'ay eu plusieurs et diverses passions, imaginations, et fantasies en l'esprit à cause de tes lettres.
    \
        Affectus quum absolute ponitur, fere accipitur pro Languente. Propert. Languissant.
    II.
        Affectus, huius affectus, Verbale. Affection, Passion.
    \
        Falsi affectus. Quintil. Affections contrefaictes.
    \
        Sani affectus. Senec. Affections temporees et modestes.
    \
        Tacito affectu laetari. Ouid. S'esjouir en secret, en soymesme.
    \
        Veri affectus. Quintil. Non point faincts et contrefaicts.
    \
        Aduocare affectum. Quintil. User de langage esmouvant les cueurs.
    \
        Assumere affectus. Quintil. Prendre en soy, Se revestir des passions et accidents d'esprit qui sont en un autre, comme de joye, douleur, etc.
    \
        Ficti et imitati affectus. Quintil. Faincts et contrefaicts.
    \
        Mollire affectus. Stat. Addoulcir.
    \
        Mouere affectus. Quintil. Esmouvoir.
    \
        Occupari affectibus. Quintil. Estre surprins.
    \
        Soluere affectus tristes. Quintil. Dissouldre, Desfaire, Rompre.
    \
        Tenere affectus. Senec. Contenir, Reprimer.

    Dictionarium latinogallicum > affectus

  • 23 marcens

    marcens, entis part. prés. de marceo. [st2]1 [-] flétri, fané. [st2]2 [-] languissant, affaibli, appesanti, engourdi.
    * * *
    marcens, entis part. prés. de marceo. [st2]1 [-] flétri, fané. [st2]2 [-] languissant, affaibli, appesanti, engourdi.
    * * *
        Potorem marcentem recreare. Horat. Qui ne peult plus boire, Qui est tout desbifé par trop boire.
    \
        Visu marcente. Seneca. Defaillant, Languide.

    Dictionarium latinogallicum > marcens

  • 24 tenuatus

    tenuātus, a, um part. passé de tenuo. [st2]1 [-] diminué, rétréci, aminci, amaigri. [st2]2 [-] affaibli, exténué.
    * * *
    tenuātus, a, um part. passé de tenuo. [st2]1 [-] diminué, rétréci, aminci, amaigri. [st2]2 [-] affaibli, exténué.
    * * *
        Tenuatus, pen. prod. Participium: vt Corpus tenuatum recreare. Horat. Amaigrir.
    \
        Vox tenuata. Ouid. Agreslie.

    Dictionarium latinogallicum > tenuatus

  • 25 afflictus

    1. afflīctus (adflīctus, arch. affleictus, Corp. inscr. Lat. 1, 1175), a, um, PAdj. m. Compar. (v. affligo), 1) übelzugerichtet, zerrüttet, mißlich, elend, unglücklich (Ggstz. integer, florens), fortuna, amicitia, Cic.: res (Ggstz. prosperae), Liv. u. Oros.: res Romana, Liv.: fides, der gesunkene Kredit, Tac.: afflictior condicio, Cic. ep. 6, 1, 6. – 2) niedergeschlagen, bestürzt, mutlos, aegritudine afflictus, debilitatus, iacens, Cic.: afflictus vitam in tenebris luctuque trahebam, Verg.: excitare afflictos, Cic.: recreare afflictos animos bonorum, Cic.: afflicti et fracti animi fuit, Cic. – 3) herabgewürdigt, verachtet, verworfen, homo afflictus et perditus, Cic.: afflicti mores, Macr.
    ————————
    2. afflīctus (adflīctus), ūs, m. (afflīgo), das Anschlagen, nubium, Apul. de mundo 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > afflictus

  • 26 recreo

    re-creo, āvī, ātum, āre, I) von neuem schaffen, -erschaffen, wieder erzeugen, lumen, Lucr.: carnes, Plin.: cremabit impios et recreabit, Lact. – poet., vitam, umschaffen (durch Ackerbau), Lucr.: ebenso homines, umschaften (durch viele Nahrung), Plaut. – II) wiederherstellen, wieder aufhelfen, physisch, politisch und geistig neu beleben, kräftigen, erfrischen, erquicken, genesen-, sich erholen machen, refl., se recreare und medial recreari = gleichs. neu geboren werden, wiedergeboren werden, sich erfrischen, sich erholen, genesen, a) physisch: alqm, Nep.: vires, von Speise u. Trank, Lucr. u. Plin.: voculae recreandae causā, Cic.: largo commeatu recreatus exercitus, Curt. – medial, recreari ex vulnere, Cic. u.a., ex vulneribus, Liv. – b) politisch: Siciliam, Nep.: provinciam afflictam et perditam erigere atque recr., Cic.: isto bello non recreatus neque restitutus, sed subactus oppressusque populus Romanus est, Cic.: medial, civitas recreatur, Cic.: res publica reviviscit et recreatur, Cic. – c) geistig: alqm, Cic.: reficere et r. mentem alcis, Cic.: animos, Caes., afflictos animos, Cic.: Romanis ab ultima desperatione recreatus est animus, Liv. – refl. u. medial, se colligere atque r., v. Geiste, Cic.: r. se ex magno timore, Cic.: paulum se ab illo timore, Auct. b. Afr.: m. Genet. loc., recreabar animi, Apul. met. 2, 11; vgl. 5, 22.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > recreo

  • 27 timor

    timor, ōris, m. (timeo), die Furcht, Befürchtung, Besorgnis, bisw. auch Furchtsamkeit, Schüchternheit (Ggstz. animus [Mut], fortitudo [Entschlossenheit], audacia, fiducia), I) eig.: a) im allg., verb. metus ac timor, feige Furcht, Cic. Verr. 4, 41: timor anxius, Verg.: caecus, Cic. u. Phaedr.: externus = vor einem auswärtigen Feinde, Liv.: maestus, Verg.: pavidus, Ov.: solitus, Ov.: vanus, Liv.: virgineus, Ov. – timore aeger, Tac.: timore vacuus, Cic.: prae timore (vor F.), Plaut.: propter timorem, aus F., Caes.: timoris causā, Caes.: hoc timore, quo timore, aus F. davor, Caes. – m. ab (vor) u. Abl., a principibus suis, Liv. 45, 26, 7. – m. de (in betreff) u. Abl., timor de illo meus, Brut. in Cic. ep.: de nobis, Brut. et Cass. in Cic. ep. – m. pro (für) u. Abl., pro me, Verg. Aen. 6, 352. – m. obj. Genet. (= vor, wegen), zB. belli Parthici, Caes.: poenae, Caes.: mortis, Ov.: externi hostis, Hirt. b.G. (vgl. unten mit Verben). – timor omnis abesto quod superest (in bezug auf das, was noch weiter zu tun ist), Verg.: postquam timor sibi cuique futurae inopiae abiit, Liv.: omnem timorem abicere, Cic.: pedibus timor addidit alas, Verg.: afficere alqm maximo od. summo timore (v. einem Umstand), Brut. et Cass. in Cic. ep. u. Cic.: auges tu mihi timorem, Caecin. in Cic. ep. (u. so verum ea non animum eius augebant, sed timorem, Cic.): colligere se ex maximo
    ————
    timore, Caes.: convertere se aliquando ad timorem, Cic.: dare alqm in timorem dolis atque mendaciis, Plaut.: hominibus perturbatis inanem religionem timoremque deicere, die bestürzten M. von ihrer abergläubischen Furcht befreien, Cic.: dempto timore, Liv.: omni timore deposito, Brut. in Cic. ep. (vgl. deposito pariter cum veste timore, Ov.): timorem si quem habetis deponite, Cic.: hunc mihi timorem eripe, Cic.: neque tanti sum animi, ut etc.... neque tanti timoris, ut etc., ich bin weder so tollkühn, daß usw.... noch so feig, daß usw., Caes.: causa haec fuit timoris, Caecin. in Cic. ep.: scis Domitio comitiorum diem timori esse, Cael. in Cic. ep.: gaudet tamen esse timori tam magno populis, so große F. einflöße, Lucan.: u. so militibus ita timori fuit, ut etc., Vopisc.: tanto apud orientales populos timori mulierem fuisse, ut etc.,Treb. Poll.: tamen in magno timore sum, Cic.: cuius rei tanto in timore fui, ut etc., Lentul. in Cic. ep.: ea (aestas) quae sequitur magno est in timore, für den nächsten (Sommer) fürchtet man desto mehr, Cic.: quo minore essent timore, damit sie desto geringere F. hätten (= zu ihrer größeren Beruhigung), Caes.: timore poenae exterreri (exterritus), Caes.: quae (res) mihi quoque facit timorem, Planc. in Cic. ep. (vgl. unten mit ne): quo sola timorem ferre modo posses? Ov.: itaque non solum spem in eo habebant maximam, sed etiam timorem, quod et obesse pluri-
    ————
    mum et prodesse poterat, Nep.: tantus eo facto timor incessit, ut etc., Caes.: magnus omnium incessit timor animos, Caes.: quia belli magni timor impendet, Cic.: timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus, Cic.: inicere timorem Parthis, Cic., bonis omnibus, Cic.: inicere multitudini magnum timorem, Nep.: equitatum omnibus locis iniciendi timoris causā ostentare, Caes.: hoc primum in luco nova res oblata timorem leniit, Verg.: suorum timorem consolatione et ratione minuebat, Auct. b. Alex.: maestum timorem mittite (laßt fahren), Verg.: tantus subito timor omnem exercitum occupavit, ut etc., Caes.: stupidi timore obmutuerunt, Cornif. rhet.: animus timore obstupuit, Ter.: omitte timorem, fürchte dich nicht, Cic.: pelle (verscheuche) timorem, Verg.: percelli (perculsus) timore, Cic.: perfundi vano timore, Liv.: perterreri (perterritus) timore, Caes.: pone (lege ab) timorem, Ov.: sic omnino animos timor praeoccupaverat, ut etc., Caes.: timor praepedit dicta linguae, Plaut.: proponi alci ad timorem, Cic.: recreare se ex magno timore, Cic., se paulum ab illo timore, Auct. b. Alex.: quem timorem Caesaris adventus sustulit, Caes. (u. so repentinae incursionis timore sublato, Caes.): timore torpeo, Plaut.: quae (nefaria Catonis promulgatio) animos a minore cura ad summum timorem traduceret, Cic.: versari in timore ruinae (wegen des Einsturzes), Cic.: summam in sollicitudi-
    ————
    nem ac timorem Parthici belli provincia cum venisset, Caes.: cum timore aut vana spe vivere, Cael. in Cic. ep.: timoris suspicionem vitare, Caes.: cum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, Liv.: quorum gressus vinxerat (gelähmt hatte) timor, Amm. – m. folg. ne u. Konj., timor patribus incessit, ne civitatem vis aliqua externa adoriretur, Liv. 1, 17, 4: ubi timor est, ne autumnalis satio hiemis gelicidiis peruratur, Colum. 11, 3, 63: maria aspera iuro non ullum pro me tantum cepisse timorem, ne etc., Verg. Aen. 6, 351 sqq.: quam ut (locus insignis memoriā cladis) timorem faciat, ne qua terra sit nefasta victoriae suae, Liv. 6, 28, 8. – m. folg. Infin., afflictumque fuit tantus adire timor, Ov. trist, 1, 8, 12: unde mare et terras ipsi mihi saepe videre fit timor, kommt mich F. an, Ov. met. 2, 65. – m. folg. Acc. u. Infin., in timore civitas fuit obsides captivosque Poenorum ea moliri, Liv. 32, 26, 16: sed vincit utilitas plerumque, cum subest ille timor eā neglectā ne dignitatem quidem posse retineri, Cic. de or. 2, 334: haud dubius timor incessit animos consilia sua emanasse, Liv. 7, 39, 4. – Plur. timores, Befürchtungen, multi et varii timores, Liv.: cui, quia privato sunt oppositi timores, dantur imperia, Cic.: molestiae, laetitiae, timores similiter omnium mentes pervagantur, Cic.: mentemque lymphatam Mareotico redegit in veros timores Caesar, Hor. (u. so oft bei Dichtern, s. Neue-Wagener For-
    ————
    menl.3 1, 650. – Personif., Timor (Sohn des Äther u. der Erde, Hyg. fab. praef. in. p. 2 M.). Hor. carm. 3, 1, 37: ater, Verg. Aen. 9, 719: Plur., consternati Timores, Ov. met. 12, 60. – b) die religiöse Scheu, divûm, Lucr. 5, 1221 (1223): deorum, religiöser Aberglaube (griech. δεισιδαιμονία), Hor. sat. 2, 3, 295: sacer, Sil. 3, 31: primus in orbe deos fecit timor, Stat. Theb. 3, 661. – II) meton.: a) (wie φόβος) was Furcht macht, der Schrecken, Cacus Aventinae timor atque infamia silvae, Ov.: aquilo raptae timor Orithyiae, Prop.: magnus uterque timor latronibus, Hor. (aber quin [animal] et medetur huic timori = aber es heilt auch die Furcht vor denselben [vor diesen Krankheiten], Plin. 8, 119). – b) der Gegenstand der zärtlichen Besorgnis, tot gracili ligno complexa timores, Stat. silv. 3, 2, 80. – Archaist. Nbf. timōs, ōris, m., Naev. tr. 43; vgl. Non. 487, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > timor

  • 28 unctio

    ūnctio, ōnis, f. (ungo), I) das Salben, cotidiana, Colum.: mollis, Cels.: unctio vel in sole vel ad ignem, Cels.: unctio e liquido cerato, Cels.: unctiones Graecae sudatoriae, Plaut.: unctiones lenes, Cels.: unctione od. unctionibus uti, Cels.: unctione corpus recreare, Sen.: philosophum unctionis causā reliquerunt, des Salbens wegen (um in der Palästra zu ringen), Cic. – II) meton., die Salbe, das Öl zum Salben, Plin. 28, 171.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > unctio

  • 29 recuperation

    restabilire, refacere, recreare; (th) recuperare

    English-Romanian technical dictionary > recuperation

  • 30 fessus

        fessus adj.    [2 FA-], wearied, tired, fatigued, exhausted, worn out, weak, feeble, infirm: opere castrorum, S.: fessum inediā recreare: militiā cohortes, H.: caede, V.: annis, O.: vomere tauri, H.: Rubos fessi pervenimus, H.: fessi rerum, V.: ab undis, V.— Exhausted, worn out, enfeebled, feeble: volnere corpus, L.: Corporis artūs, sick, H.: vox loquendo, O.: naves, V.: res, misfortunes, V.
    * * *
    fessa, fessum ADJ
    tired, wearied, fatigued, exhausted; worn out, weak, feeble, infirm, sick

    Latin-English dictionary > fessus

  • 31 récréer

    v.tr. (lat. recreare) лит. веселя, развличам, забавлявам; se récréer отдъхвам си, развличам се. Ќ Ant. ennuyer.

    Dictionnaire français-bulgare > récréer

  • 32 Подкреплять

    (con)firmare; affirmare; recreare; reficere; confortare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Подкреплять

  • 33 Приунывший

    - afflictus; submaestus;

    • ободрять приунывших - excitare (recreare) afflictos;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Приунывший

  • 34 animo

    ănĭmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [anima and animus].
    I.
    Act.
    A.
    To fill with breath or air (cf. anima, I. and II.):

    duas tibias uno spiritu,

    to blow upon, App. Flor. 3, p. 341, 25:

    bucinas,

    Arn. 6, p. 196.—More freq.,
    B.
    To quicken, animate (cf. anima, II. C.): quicquid est hoc, omnia animat, format, alit, auget, creat, Pac. ap. Cic. Div. 1, 57; Lucr. 2, 717:

    vitaliter esse animata,

    id. 5, 145:

    formare, figurare, colorare, animare,

    Cic. N. D. 1, 39, 110. stellae divinis animatae mentibus, id. Rep. 6, 15; Plin. 7, 15, 13, § 66. —
    C.
    To endow with, to give, a particular temperament or disposition of mind (cf. animus, II. B. 1. b.):

    utcumque temperatus sit aër, ita pueros orientes animari atque formari, ex eoque ingenia, mores, animum fingi,

    Cic. Div. 2, 42, 89: Mattiaci ipso terrae suae solo ac caelo acrius animantur, i. e. ferociores redduntur, are rendered more spirited, * Tac. G. 29.—
    D.
    In Ovid in a pregnant signif.: aliquid in aliquid animare, to transform a lifeless object to a living being, to change into by giving life (cf. anima, II. C. 3.):

    guttas animavit in angues,

    Ov. M. 4, 619:

    in Nymphas animatā classe marinas,

    id. ib. 14, 566.—
    E.
    Trop., of colors, to enliven:

    si quid Apellei gaudent animāsse colores,

    Stat. S. 2, 2, 64.—Of torches, to light or kindle:

    animare ad crimina taxos,

    Claud. Rapt. 3, 386.—Sometimes = recreare, to refresh, revive:

    cibo potuque animavit,

    Hyg. Fab. 126:

    florem,

    Plin. 11, 23, 27, § 77; so Pall. 4, 10; or in gen., to encourage, help:

    ope animari, Cod. Th. 6, 4, 21, § 3: copiis,

    ib. 14, 4, 10, § 5.—And with inf. = incitare, to move, incite to:

    Ut hortatu vestro Eustathius, quae de scommate paulo ante dixerit, animetur aperire,

    Macr. S. 7, 3.—Hence, ănĭmātus, a, um, P. a.
    a.
    Animated (cf. anima, II. C.): virum virtute verā vivere animatum addecet, Enn. ap. Gell. 7, 17.—
    b.
    (Acc. to C.) Brought or put into a particular frame of mind, disposed, inclined, minded, in some way (freq. and class.):

    hoc animo decet animatos esse amatores probos,

    Plaut. Men. 1, 3, 20: avi et atavi nostri, quom allium ac caepe eorum verba olerent, tamen optime animati erant, Varr. ap. Non. p. 201, 7 (where the play upon olere and animati is to be noticed):

    animatus melius quam paratus,

    better disposed than prepared, Cic. Fam. 6, 6:

    socii infirme animati,

    id. ib. 15, 1:

    sic animati esse debetis, ut si ille adesset,

    id. Phil. 9, 5:

    ut quem ad modum in se quisque, sic in amicum sit animatus,

    id. Am. 16, 57:

    insulas non nullas bene animatas confirmavit,

    well affected, Nep. Cim. 2, 4; Liv. 29, 17:

    male animatus erga principem exercitus,

    Suet. Vit. 7:

    circa aliquem,

    Just. 14, 1:

    hostili animo adversus rem publicam animatus,

    Dig. 48, 4, 1: animatus in necem alicujus, Macr S. 1, 11.—In Plaut. with inf.: si quid animatus es facere, Truc. 5, 74.—
    c.
    Endowed with courage, courageous, stouthearted (cf. animus, II. 2. a. and animosus;

    only in ante-class. poetry): milites armati atque animati probe,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 18: cum animatus iero, satis armatus sum, Att. ap. Non. p. 233, 18:

    hostis animatus,

    id. ib. p. 233, 18.—
    * Sup. Auct. Itin. Alex. 13.— Adv. not used.—
    II.
    Neutr., to be animate, living (cf. anima, II. C.); so only ănĭ-mans, antis (abl. com. animante, but animanti in Cic. Tim. 6; gen. plur. animantium in Cic., animantum in Lucr., Manil. 4, 374, and App. Mag. 64, p. 536),
    a.
    P. a., animate, living:

    quos (deos) Vitellius ne animantes quidem esse concedat,

    Cic. N. D. 3, 4, 11:

    mundum ipsum animantem sapientemque esse,

    id. ib. 1, 10, 23:

    animans composque rationis mundus est,

    id. ib. 2, 8, 22. —Hence,
    b.
    Subst., any living, animate being; an animal (orig. in a wider sense than animal, since it included men, animals, and plants; but usu., like that word, for animals in opp. to men. The gender varies in the best class. writers between masc., fem., and neutr. When it designates man, it is masc.; brutes, com. fem.; in its widest sense, it is neutr.):

    sunt quaedam, quae animam habent, nec sunt animalia, etc.,

    Sen. Ep. 58, 10 sq.; Lucr. 2, 669; 2, 943:

    genus omne animantum,

    id. 1, 4; so id. 1, 194; 1, 350; 1, 1033; 1, 1038; 2, 78; 2, 880; 2, 921; 2, 943; 2, 1063; 2, 1071; 3, 266; 3, 417; 3, 720; 5, 431; 5, 855;

    5, 917: animantium genera quattuor,

    Cic. Tim. 10; 11 fin.:

    animantium aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae, etc.,

    id. N. D. 2, 47, 121:

    cum ceteras animantes abjecisset ad pastum, solum hominem erexit,

    id. Leg. 1, 9, 26:

    animantia, quae sunt nobis nota,

    id. Tim. 4.—Of animals, living beings, as opp. to plants:

    Jam vero vites sic claviculis adminicula tamquam manibus adprehendunt atque ita se erigunt, ut animantes,

    Cic. N. D. 2, 47, 120.— Of man: hic stilus haud petet ultro Quemquam animantem, * Hor. S. 2, 1, 40.— Comp., sup., and adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > animo

  • 35 fessus

    fessus, a, um, P. a. [cf. Sanscr. hā-, gahāmi, relinquo; Gr. chiros, chêra, chôris; Lat. ad-fatim, fatigo], wearied, tired, fatigued; worn out, weak, feeble, infirm (class.; esp. freq. in poets; syn.: fatigatus, defessus, lassus, languidus).
    I.
    Prop., of living beings:

    Romani quamquam itinere atque opere castrorum et proelio fessi lassique erant, tamen, etc.,

    Sall. J. 53, 5:

    de via fessus,

    Cic. Ac. 1, 1, 1:

    fessum inedia fluctibusque recreare,

    id. Planc. 10, 26:

    Veientes bello fessi,

    id. Div. 1, 44, 100:

    militiā fessae cohortes,

    Hor. C. 3, 4, 38:

    plorando fessus sum,

    Cic. Att. 15, 9, 1:

    satiate videndi,

    Lucr. 2, 1038:

    curāque viāque,

    Ov. M. 11, 274:

    somno,

    Tib. 1, 3, 88:

    malis,

    Ov. M. 9, 293:

    aetate,

    Verg. A. 2, 596; cf.

    annis,

    Ov. M. 9, 440:

    valetudinibus,

    Tac. H. 3, 2:

    fessi vomere tauri,

    Hor. C. 3, 13, 11:

    elephanti fessi aegritudine,

    Plin. 8, 1, 1, § 3:

    exercito corpore fessus,

    Sall. J. 71, 1; 70, 2:

    cum tibi librum Sollicito damus aut fesso,

    Hor. Ep. 2, 1, 221:

    inde Rubos fessi pervenimus,

    id. S. 1, 5, 94; so,

    viator,

    id. ib. 1, 5, 17:

    pastor,

    id. C. 3, 29, 22:

    Graii (sc. bello),

    id. ib. 2, 4, 11:

    boves,

    id. Epod. 2, 63.—
    (β).
    With gen. ( poet.):

    fessi rerum,

    exhausted with events, misfortunes, Verg. A. 1, 178:

    fessus bellique viaeque,

    Stat. Th. 3, 395:

    trepidi rerum fessique salutis,

    despairing of safety, Sil. 2, 234.—With acc.:

    agmina fessa gradum,

    Sil. 4, 40.—
    II.
    Transf., of inanim. and abstr. things (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    alter fessum vulnere, fessum cursu trahens corpus,

    Liv. 1, 25, 11; cf. Hor. C. 2, 7, 18; Lucr. 4, 848:

    (Phoebus) qui salutari levat arte fessos Corporis artus,

    i. e. sick, diseased, Hor. Carm. Sec. 63:

    vox fessa loquendo,

    Ov. Tr. 3, 3, 85:

    fessa aetas,

    i. e. the weakness of age, Tac. A. 14, 33:

    fessa aetate Galbae,

    id. H. 1, 12:

    domus aetatis spatio ne fessa vetusto Obruat,

    worn out, decayed, Lucr. 3, 774; cf. id. 5, 308:

    cardines fessi et turbati,

    Plin. 36, 15, 24, § 120:

    (amnes) In mare deducunt fessas erroribus undas,

    Ov. M. 1, 582:

    naves,

    Verg. A. 1, 168; 5, 29:

    puppes,

    Ov. M. 6, 519; Tib. 2, 5, 46:

    carinae,

    Ov. M. 11, 393; id. A. A. 3, 748:

    vela,

    Prop. 3 (4), 21, 19: fessa dies, spent, i. e. drawing to a close, Stat. S. 2, 2, 48:

    fessae res,

    critical, precarious, Plin. 2, 7, 5, § 18;

    also,

    misfortunes, calamities, Verg. A. 3, 145:

    rebus succurite fessis,

    id. ib. 11, 335:

    deligendum esse qui fessis rebus succurreret,

    Tac. A. 15, 50.

    Lewis & Short latin dictionary > fessus

  • 36 recuro

    rĕ-cūro, āvi, ātum, 1, v. a., * to restore by taking care of; to refresh, invigorate, make whole, cure, = recreare; also, to take care of; to prepare with care:

    me otio et urticā,

    Cat. 44, 15:

    chartam,

    to prepare carefully, Plin. 13, 12, 23, § 75; cf.:

    sedulo corpora laniata,

    App. M. 8, p. 210, 3:

    plagas,

    id. ib. 6, p. 183, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > recuro

  • 37 reficio

    rĕ-fĭcĭo, fēci, fectum (AEDIFICIA REFACTA, Inscr. Orell. 3115), 3, v. a. [facio], to make again, make anew, put in condition again; to remake, restore, renew, rebuild, repair, refit, recruit, etc. (freq. and class.; syn.: renovo, restauro, redintegro).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    quidvis citius dissolvi posse videmus Quam rursus refici, etc.,

    Lucr. 1, 557 sq.:

    aliud ex alio reficit natura,

    id. 1, 263:

    ea, quae sunt amissa,

    Caes. B. C. 2, 15; 2, 16; cf.:

    arma, tela, alia quae spe pacis amiserat, reficere, Sall J. 66, 1: testamentum jure militari,

    to make anew, Dig. 29, 1, 9: reficere sic accipimus ad pristinam formam iter et actum reducere, hoc est, ne quis dilatet aut producat deprimat aut ex aggeret;

    longe enim aliud est reficere, aliud facere,

    ib. 43, 19, 3 fin.:

    reficere est, quod corruptum est, in pristinum statum restaurare,

    ib. 43, 21, 1:

    opus,

    Cic. Verr 2, 1, 54, § 142; cf.:

    Demosthenes curator muris reficiendis fuit, eosque refecit pecumā suā,

    id. Opt. Gen. 7, 19:

    aedes,

    id. Top 3, 15; so,

    aedem,

    Nep. Att. 20, 3:

    fana reficienda,

    Cic. Rep. 3, 9; Nep. Timol. 3:

    rates quassas,

    Hor. C. 1, 1, 17:

    templa Aedisque labentes deorum,

    id. ib. 3, 6, 2:

    muros, classem, portas,

    Caes. B. C. 1, 34 fin.:

    naves,

    id. B. G. 4, 29 fin.; 4, 31; 5, 1; 5, 11;

    5, 23: pontem,

    id. ib. 7, 35; 7, 53 fin.; 7, 58; id. B. C. 1, 41 al.:

    labore assiduo reficiendae urbis,

    Liv. 6, 1, 6 et saep.:

    copias ex dilectibus,

    to fill up, recruit, Caes. B. C. 3, 87:

    exercitus,

    Liv. 3, 10.—Of cattle:

    semper enim refice,

    Verg. G. 3, 70:

    ordines,

    Liv. 3, 70:

    si paulum modo res essent refectae,

    i. e. the army, Nep. Hann 1, 4:

    flammam,

    to rekindle, Ov. F. 3, 144:

    ignes,

    Petr. 136. —
    B.
    In partic.
    1.
    Econom. and mercant. t. t., to make again, i. e. to get back again, get in return (cf.:

    reddo, recipio): nemo sanus debet velle impensam ac sumptum facere in culturam, si videt non posse refici,

    Varr. R. R. 1, 2, 8:

    numquam eris dives ante, quam tibi ex tuis possessionibus tantum reficiatur, ut eo tueri sex legiones possis,

    Cic. Par. 6, 1, 45; Dig. 50, 16, 88:

    quod tanto plus sibi mercedis ex fundo refectum sit,

    Cic. Verr. 2, 3, 50, § 119:

    quod inde refectum est, militi divisum,

    Liv. 35, 1 fin. Drak.:

    pecuniam ex venditionibus,

    Dig. 26, 7, 39, § 8:

    impensas belli alio bello refecturus,

    to replace, defray, Just. 9, 1, 9. —
    2.
    Publicists' t. t.: reficere consulem, tribunum, praetorem, etc., to appoint anew, to reappoint, re-elect:

    tribunos, consulem,

    Liv. 3, 21:

    consulem,

    id. 10, 13:

    Voleronem tribunum,

    id. 2, 56:

    consul factus, refectus,

    Sen. Ep. 104, 9:

    praetorem,

    Liv. 24, 9:

    tribunos,

    Cic. Lael. 25, 96; Liv. 6, 36. —
    II.
    Trop
    A.
    In gen., to restore (very rare):

    in quo (naufragio rei publicae) colligendo, ac reficiendā salute communi,

    Cic. Sest. 6, 15. refecta fides, Tac. A. 6, 17.—
    B.
    In partic., of the body or mind, to make strong again, to restore, reinvigorate, refresh, recruit ( = recreare, renovare; freq. and class.).
    1.
    Of the body; constr. class. usu. with ex and abl. of disease, toil, etc.; rarely with ab and abl.:

    exercitum ex labore atque inopiā,

    Caes. B. G. 7, 32, 1:

    ad reficiendum militem ex jactatione maritimā, Liv 30, 29, 1: morbus ex quo tum primum reficiebatur,

    id. 39, 49, 4; cf.:

    milites hibernorum quiete a laboribus,

    Hirt. B. G. 8, 1:

    boves quiete et pabulo laeto,

    Liv. 1, 7:

    saucios cum cura,

    Sall. J. 54, 1:

    equos,

    Caes. B. C. 2, 42 fin.:

    vires cibo,

    Liv. 37, 24:

    Tironis reficiendi spes est in M. Curio,

    of curing, Cic. Att. 7, 3, 12:

    aciem oculorum,

    Plin. 37, 5, 17, § 66 (al. recipiat):

    stomachum,

    id. 32, 6, 21, § 64:

    lassitudines,

    id. 31, 10, 46, § 119:

    cum saltus reficit jam roscida luna,

    refreshes, revives, Verg. G. 3, 337:

    teneras herbas (Aurora),

    Ov. F. 3, 711:

    ego ex magnis caloribus in Arpinati me refeci,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 1:

    se ex labore,

    Caes. B. G. 3, 5 fin.; 7, 83:

    se ab imbecillitate,

    Plin. 26, 11, 68, § 109:

    necdum salis refectis ab jactatione maritumā militibus,

    Liv. 21, 26, 5;

    and simply with se,

    Cic. Fam. 7, 26, 2:

    labore refici ac reparari videtur,

    Plin. Pan. 77, 6: ex vulnere refici, Tac. A. 13, 44 fin.:

    ex longo morbo,

    Sen. Ep. 7, 1. —
    2.
    Of the mind:

    nunc vester conspectus et consessus iste reficit et recreat mentem meam,

    Cic. Planc. 1, 2:

    me recreat et reficit Pompeii consilium,

    id. Mil. 1, 2:

    cum reficiat animos ac reparet varietas ipsa (dicendi),

    Quint. 1, 12, 4;

    so with renovare,

    id. 6, 3, 1:

    animum ex forensi strepitu,

    Cic. Arch. 6, 12:

    refecti sunt militum animi,

    Liv. 21, 25, 10:

    reficit animos Romanis,

    id. 42, 67 init.:

    non ad animum, sed ad vultum ipsum reficiendum,

    i. e. to cheer up, clear up, Cic. Att. 12, 14, 3:

    ad ea quae dicturus sum reficite vos,

    id. Verr. 2, 4, 47, § 105:

    refectā tandem spe,

    restored, renewed, Liv. 23, 26:

    rerum repetitio et congregatio memoriam judicis reficit,

    Quint. 6, 1, 1; cf. id. 4, prooem. § 6. — Hence, * rĕfectus, a, um, P.a., refreshed, recruited, invigorated; comp., refectior, Mart. Cap 2, § 139.

    Lewis & Short latin dictionary > reficio

  • 38 renovo

    rĕ-nŏvo, āvi, ātum, 1, v. a., to renew, restore (class., esp. in the trop. sense; syn.: instauro, redintegro).
    I.
    Lit.: marc fontes assidue renovant, Lucr. 2, 591; cf.:

    quibus (vaporibus) altae renovataeque stellae atque omnis aether refundunt eodem,

    Cic. N. D. 2, 46, 118:

    Lucifer renovatus undā Oceani,

    Sil. 7, 639:

    vides Virtutis templum a M. Marcello renovatum,

    Cic. N. D. 2, 23, 61:

    VIAS ET MILLIARIA,

    Inscr. Orell. 905:

    renovare veteres colonias,

    Cic. Agr. 2, 13, 34:

    vitem,

    Col. 4, 27, 6:

    durum arvum,

    to renew by ploughing, Ov. M. 15, 125:

    agrum aratro,

    id. Tr. 5, 12, 23; id. F. 1, 159:

    meus renovatur campus aratris,

    id. Am. 1, 3, 9:

    multa jugera (tauri),

    Tib. 3, 3, 5; but also, to restore by not cultivating, to let lie fallow:

    agrum,

    Ov. M. 1, 110:

    sedeat praeterea cottidie ad rationes, tabulasque testamenti omnibus renovet,

    retouch, change, alter before everybody, Petr. 117, 10.— Poet.:

    (Ulixem) veteres arcus leto renovasse procorum,

    i. e. used again, Prop. 3, 12 (4, 11), 35.— Absol.:

    non si Neptuni fluctu renovare operam des (sc.: purpureum colorem conchyli),

    to restore, Lucr. 6, 1076.—
    * 2.
    In partic., in business lang., to renew or redouble interest, i. e. to take interest on interest, take compound interest:

    Scaptius centesimis renovato in singulos annos faenore, contentus non fuit,

    Cic. Att. 6, 3, 5; cf. renovatio, I. 2.—
    II.
    Trop., to renew, restore:

    periculum sit, ne instauratas maximi belli reliquias ac renovatas audiamus,

    Cic. Prov. Cons. 8, 19:

    scelus renovare et instaurare,

    id. Verr. 1, 4, 11:

    institutum,

    id. Div. in Caecil. 21, 68:

    vetus exemplum,

    id. Phil. 1, 1, 1; cf.:

    veterem iram,

    Tac. H. 4, 36:

    veterem animi curam molestiamque,

    Cic. de Or. 3, 1, 1:

    nolo eam rem commemorando renovare,

    id. Quint. 21, 70:

    infandum, regina, jubes renovare dolorem,

    Verg. A. 2, 3:

    memoriam prope intermortuam,

    Cic. Mur. 7, 16:

    antiquarum cladium memoriam,

    Liv. 23, 41; 22, 61:

    bona praeterita gratā recordatione renovata,

    Cic. Fin. 1, 17, 57:

    haec studia,

    id. Div. 2, 2, 7; cf. id. Ac. 1, 3, 11:

    pristina bella,

    id. Rep. 6, 11, 11:

    bellum,

    id. Fam. 4, 7, 3:

    belli renovandi consilium capere,

    Caes. B. G. 3, 2; id. B. C. 3, 102; Sall. J. 36, 1; Liv. 2, 31; cf.

    proelium,

    Caes. B. G. 3, 20 fin.; Sall. J. 51, 5; Ov. M. 5, 156:

    casus omnes,

    Verg. A. 2, 750:

    vulnera,

    to tear open, Ov. Tr. 2, 209:

    rursus cursum,

    Caes. B. C. 3, 93:

    sacra rite,

    Liv. 5, 18:

    auspicia,

    id. 5, 31; 6, 5:

    societatem,

    Cic. Fam. 12, 28, 2; cf.

    foedus,

    Liv. 9, 43 fin.:

    amicitiam et societatem,

    id. 34, 31:

    dextras,

    Tac. A. 2, 58:

    luctus,

    Tib. 2, 6, 41; Ov. M. 14, 465:

    lacrimas,

    id. ib. 11, 472:

    renovata clades domūs,

    Juv. 10, 243:

    viam doloremque,

    Curt. 3, 12, 17:

    gaudia (with redintegrare),

    Plin. Pan. 61 fin.:

    annos Anchisae,

    i. e. to restore his youth, make him young again, Ov. M. 9, 424:

    senectutem,

    id. ib. 7, 215:

    florem aetatis ex morbo,

    Liv. 28, 35:

    annos renovaverat Titan,

    Tib. 4, 1, 113. —
    B.
    In partic.
    1.
    To repeat in words, say again, say repeatedly:

    hic renovabo illud, quod initio dixi, regnum comparari, etc.,

    Cic. Agr. 2, 10, 24; cf.:

    ut renovetur, non redintegretur oratio,

    Auct. Her. 2, 30, 47:

    de lege, de foedere, etc.... renovabo ea quae dicta sunt,

    Cic. Balb. 7. — With ut:

    (consules) ipsis tribunis (plebis) ut sacrosancti viderentur, renovarunt,

    declared anew, repeated, that, Liv. 3, 55 Drak.—
    2.
    To renew in strength; to refresh, recreate, recover, revive (syn.:

    recreare, reficere): quies renovavit corpora animosque ad omnia de integro patienda,

    Liv. 21, 21:

    animum auditoris ad ea quae restant,

    Cic. Inv. 2, 15, 49:

    animos equitum ad alicujus odium,

    id. de Or. 2, 48, 199:

    virtus, quae risum judicis movendo... animum aliquando reficit et a satietate vel a fatigatione renovat,

    Quint. 6, 3, 1:

    refici atque renovari,

    id. 12, 6, 6:

    ars variandi renovat aures,

    id. 11, 3, 44:

    fatigata (facundia) renovatur,

    id. 10, 5, 14:

    et virium plus afferunt ad discendum renovati ac recentes,

    restored and fresh, id. 1, 3, 9:

    renovato modica quiete exercitu,

    Liv. 36, 14:

    se novis opibus copiisque,

    Cic. Mur. 15, 33:

    ipsi mihi locus optimi illius viri desiderium renovavit,

    Plin. Ep. 6, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > renovo

  • 39 reparo

    rĕ-păro, āvi, ātum, 1, v. a., to get, acquire, or procure again; to recover, retrieve; to restore, repair, renew (not freq. till after the Aug. per.; not in Cæs.; cf.: recupero, redimo, reficio).
    I.
    Lit.:

    id perdere videbatur, quod alio praetore eodem ex agro reparare posset,

    Cic. Verr. 2, 3, 86, § 199; cf.:

    reparare quod amiseris gravius est,

    Plin. Ep. 6, 8, 6:

    id quod amittitur non parvo sumptu reparatur,

    Col. 7, 3, 10:

    classes,

    Suet. Aug. 16; Auct. B. Alex. 72; Lucr. 1, 1037:

    amissas res,

    Hor. S. 2, 5, 2:

    bibliothecas incendio absumptas,

    Suet. Dom. 20: Academiae villam, Laurea Tullius ap. Plin. 31, 2, 3, § 8:

    tecta Trojae,

    Hor. C. 3, 3, 60:

    sublapsa aedificia,

    Plin. Ep. 10, 70 (75), 1 (Keil, relaxentur):

    exercitum,

    Liv. 30, 7:

    majores copias,

    Curt. 4, 9, 11:

    auxilia,

    Tac. A. 3, 73:

    capillos, si effluxerint,

    Plin. 27, 13, 111, § 138:

    aegerrime ignem dimissum,

    Plin. Ep. 4, 9, 11:

    aliud ex aliis,

    Lucr. 3, 965:

    ex aliis alias figuras,

    Ov. M. 15, 253:

    nova cornua (luna),

    id. ib. 1, 11:

    populos artibus,

    id. ib. 1, 363.—
    B.
    In partic., in mercant. lang., to procure by exchange; to purchase, obtain with something:

    vina Syrā reparata merce,

    Hor. C. 1, 31, 12:

    alios boves his nummis,

    Dig. 15, 3, 16:

    merces,

    ib. 45, 1, 122.—
    II.
    Trop.
    A.
    To renew, restore, repair, etc.:

    tribuniciam potestatem, rem intermissam, reparare,

    Liv. 3, 37; cf.:

    intermissam historias scribendi industriam,

    Quint. 10, 1, 75:

    bellum,

    Liv. 4, 45 Drak.; 24, 42 (with instaurare); 30, 7; Just. 3, 6, 1; 22, 3, 9; 24, 1, 7:

    proelium,

    id. 3, 6, 7:

    pristinam fortunam,

    Curt. 5, 1, 8.—
    B.
    Of loss or damage, to make good, restore, repair ( poet. and post-Aug.):

    damna,

    Hor. C. 4, 7, 13; Just. 14, 3, 6; Sen. Phaedr. 476; Lact. Epit. 71, 8. —
    C.
    Like reficere, recreare, to refresh, restore, revive, recruit:

    tam assiduus in tribunali, ut labore refici ac reparari videretur,

    Plin. Pan. 77, 5:

    attrita cottidiano actu forensi ingenia optime rerum talium blanditiā reparantur,

    Quint. 10, 1, 27:

    animos,

    Liv. 44, 38:

    haec (quies) reparat vires, fessaque membra novat,

    Ov. H. 4, 90:

    magnas novi exercitūs vires,

    Vell. 2, 37, 1:

    respublica per Augustum reparata,

    Vop. C. 3:

    ea fessa Membra reparat labori,

    Ov. M. 4, 216:

    corpora fessa reparas labori,

    id. ib. 11, 625:

    pars magna terrarum (Aegypti) mergi repararique amne consueta,

    Plin. Pan. 30, 3:

    nec (Cleopatra) latentes Classe citā reparavit oras ( = alias sibi parare studuit regiones),

    Hor. C. 1, 37, 24;

    v. Orell. ad h. l.: PATRIOS PENATES ( = repetere),

    Inscr. Orell. 1587:

    rapidos meatus,

    Aus. Mos. 35.

    Lewis & Short latin dictionary > reparo

См. также в других словарях:

  • recreare — index reassure Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • recreare — RECREÁRE2, recreări, s.f. Acţiunea de a recrea2 şi rezultatul ei. [pr.: cre a ] – v. recrea2. Trimis de RACAI, 22.11.2003. Sursa: DEX 98  RECREÁRE1, recreări, s.f. Acţiunea de a (se) recrea1 şi rezultatul ei. [pr.: cre a . – var.: recreére …   Dicționar Român

  • Nuntiare et Recreare — Тип Общественное движение Год основания 2000 год Расположение Санкт Петербург, Россия Ключевые фигуры Валерий Созаев, Игорь Иванов, Юрген Хенриксон Представительство …   Википедия

  • ЛГБТ-Служение "Nuntiare et Recreare" — Тип Общественное движение Год основания 2000 год Расположение Санкт Петербург, Россия Ключевые фигуры Валерий Созаев, Игорь Иванов, Юрген Хенриксон Представительство …   Википедия

  • recrea — RECREÁ2, recreez, vb. I. tranz. A crea din nou. [pr.: cre a] – Din fr. récréer. Trimis de RACAI, 22.11.2003. Sursa: DEX 98  RECREÁ1, recreez, vb. I. tranz. şi refl. A (se) destinde, a (se) odihni, a (se) reface, a (se) relaxa (după un efort… …   Dicționar Român

  • Гомосексуальность и христианство — В настоящее время среди христиан существуют различные мнения по поводу гомосексуальности и гомосексуальных отношений. На протяжении практически всей христианской истории гомосексуальные отношения рассматривались в христианстве как грех, а его… …   Википедия

  • recrear — (Del lat. recreare.) ► verbo transitivo 1 Volver a crear o reproducir una cosa: ■ la novela recrea el ambiente medieval. SINÓNIMO reproducir ► verbo transitivo/ pronominal 2 Hacer que una persona pase el tiempo de forma agradable y entretenida: ■ …   Enciclopedia Universal

  • Христианство и гомосексуальность — В настоящее время среди христиан существуют различные мнения по поводу гомосексуальности и гомосексуальных отношений. На протяжении практически всей христианской истории гомосексуальные отношения рассматривались в христианстве как грех, а его… …   Википедия

  • recrear — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: recrear recreando recreado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. recreo recreas recrea recreamos recreáis …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • Российская ЛГБТ-сеть — Russian LGBT network …   Википедия

  • РЕКРЕАЦИЯ — (лат. recreatio, от recreare восстановлять, подкреплять). Отдых, отдохновение, в учебном заведении время между уроками, предназначенное для отдыха, вообще свободное от занятий время каникулы. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского… …   Словарь иностранных слов русского языка

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»