-
1 reclinis
reclīnis, e (reclino), zurückgelehnt, rückwärts gebeugt, rückwärts an- oder hingelehnt, a) v. Pers.: inque sinu iuvenis positā cervice reclinis, Ov.: quia ipse reclinis et resupinus et curvatus in manus pendēret potius quam iacēret, Vopisc. – m. super u. Akk., super pedes cubantis reclinis, Tac. ann. 14, 5. – m. in u. Abl., in gramine floreo reclinis, Mart. 9, 90, 1: od. m. bl. Abl., reclinis cubili, Stat. silv. 1, 2, 161. – m. Dat., hastae, toro, Sen. poët.: arcu, Stat. – b) v. Lebl.: tabula, Pallad. 7, 2, 3: sellula, der Lehnsessel, Hieron. regul. S. Pachom. no. 87.
-
2 reclinis
reclīnis, e (reclino), zurückgelehnt, rückwärts gebeugt, rückwärts an- oder hingelehnt, a) v. Pers.: inque sinu iuvenis positā cervice reclinis, Ov.: quia ipse reclinis et resupinus et curvatus in manus pendēret potius quam iacēret, Vopisc. – m. super u. Akk., super pedes cubantis reclinis, Tac. ann. 14, 5. – m. in u. Abl., in gramine floreo reclinis, Mart. 9, 90, 1: od. m. bl. Abl., reclinis cubili, Stat. silv. 1, 2, 161. – m. Dat., hastae, toro, Sen. poët.: arcu, Stat. – b) v. Lebl.: tabula, Pallad. 7, 2, 3: sellula, der Lehnsessel, Hieron. regul. S. Pachom. no. 87.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reclinis
-
3 reclīnis
reclīnis e, adj. [re+CLI-], leaning back, reclining: In sinu iuvenis, O.* * *reclinis, recline ADJleaning back, reclining -
4 reclinis
-
5 reclinis
rē̆clīnis, e (dub. collat. form rē̆clīnus, Vop. Firm. 4), adj. [id.], leaning back, bent back, reclining (a poet. word of the Aug. per., but not in Verg. or Hor.):II.inque sinu juvenis positā cervice reclinis,
Ov. M. 10, 558 (dub.;al. renidens): in gramine floreo,
Mart. 9, 90, 1; Sil. 5, 470; Val. Fl. 4, 535:cubili,
Stat. S. 1, 2, 161; 4, 3, 70; Tac. A. 13, 16:super pedes cubitantis,
id. ib. 14, 5.—Of things: tabula, a projecting shelf or seat, Pall. 7, 2, 3:sellula,
a recliningchair, Hier. Reg. S. Pamsch. 87. -
6 resupinus
re-supīnus, a, um1) загнутый ( vomer PM); закинутый (откинувшийся) назад, запрокинутый (ōs, collum O); лежащий на спине, навзничь (reclinis et r. Vop)2) высокий, высокогорный, находящийся на холме ( Elis St)3) надменный, гордый ( Niobe O)4) изнеженный, ленивый ( voluptas Q); беспечный (sc. homo Dig) -
7 cubito
cubito, āvī, āre (Frequ. v. cubo), oft liegen, zu liegen pflegen, gew. v. Schlafenden, cum maiore sorore, Cic.: in cunis, Plaut.: in dolio, Sen.: hic, Plaut.: super pedes cubitantis (Agrippinae) reclinis, Tac. – bl. liegen, Tac. ann. 14, 5. – v. Beischlafe, cum alqa od. cum alqo, Plaut., Cic. fr. u.a. – v. Soldaten, lagern, pro muris Iliacis, Amm. 19, 6, 11.
-
8 reclinus
reclīnus, a, um, Variante von reclinis, w. s.
-
9 resupinus
re-supīnus, a, um, zurückgebogen, -gebeugt, -gelehnt, rücklings, I) eig. u. übtr.: 1) im allg.: a) eig.: collum, Ov.: os (Gesicht), Ov.: resupinus haeret curru, Verg.: resupinum alqm fundere, jmd. rücklings zu Boden werfen, Ov.: resupino pectore vertit, warf ihn rücklings zu Boden, Ov. – v. Lebl., vomer, zurückgebogen, Plin.: u. labra lilii, Plin. – b) übtr.: iam cantici quiddam habent sensimque resupina sunt, sanft verlaufend, Quint. 11, 3, 167. – 2) insbes.: a) auf dem Rücken liegend, verb. reclinis et resupinus, Vopisc. Firm. 4, 3: humi iacentes resupini (auf dem Rücken), Plin.: iacuit resupinus, Ov.: resupini (auf dem Rücken) natant, Ov. – b) poet. von Örtl., abschüssig, Elis, Stat. Theb. 4, 237. – II) meton.: a) den Kopf zurückwerfend, die Nase hoch tragend, sich in die Brust werfend, v. Stolzen, Ov. met. 6, 275. Sen. ep. 80, 7: v. Nacken selbst, stolz, cervix, Cod. Theod. 9, 3, 6. – resupina arrogantia, Ambros. de off. 2, 24, 119. – b) weichlich, träge, voluptas, träges Wohlbehagen, Quint. 5, 12, 20. – c) nachlässig, sorglos, homo, Paul. dig. 22, 3, 25: existimatio, Venulei. dig. 43, 24. 4.
-
10 sellula
-
11 cubito
cubito, āvī, āre (Frequ. v. cubo), oft liegen, zu liegen pflegen, gew. v. Schlafenden, cum maiore sorore, Cic.: in cunis, Plaut.: in dolio, Sen.: hic, Plaut.: super pedes cubitantis (Agrippinae) reclinis, Tac. – bl. liegen, Tac. ann. 14, 5. – v. Beischlafe, cum alqa od. cum alqo, Plaut., Cic. fr. u.a. – v. Soldaten, lagern, pro muris Iliacis, Amm. 19, 6, 11. -
12 reclinus
reclīnus, a, um, Variante von reclinis, w. s.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reclinus
-
13 resupinus
re-supīnus, a, um, zurückgebogen, -gebeugt, -gelehnt, rücklings, I) eig. u. übtr.: 1) im allg.: a) eig.: collum, Ov.: os (Gesicht), Ov.: resupinus haeret curru, Verg.: resupinum alqm fundere, jmd. rücklings zu Boden werfen, Ov.: resupino pectore vertit, warf ihn rücklings zu Boden, Ov. – v. Lebl., vomer, zurückgebogen, Plin.: u. labra lilii, Plin. – b) übtr.: iam cantici quiddam habent sensimque resupina sunt, sanft verlaufend, Quint. 11, 3, 167. – 2) insbes.: a) auf dem Rücken liegend, verb. reclinis et resupinus, Vopisc. Firm. 4, 3: humi iacentes resupini (auf dem Rücken), Plin.: iacuit resupinus, Ov.: resupini (auf dem Rücken) natant, Ov. – b) poet. von Örtl., abschüssig, Elis, Stat. Theb. 4, 237. – II) meton.: a) den Kopf zurückwerfend, die Nase hoch tragend, sich in die Brust werfend, v. Stolzen, Ov. met. 6, 275. Sen. ep. 80, 7: v. Nacken selbst, stolz, cervix, Cod. Theod. 9, 3, 6. – resupina arrogantia, Ambros. de off. 2, 24, 119. – b) weichlich, träge, voluptas, träges Wohlbehagen, Quint. 5, 12, 20. – c) nachlässig, sorglos, homo, Paul. dig. 22, 3, 25: existimatio, Venulei. dig. 43, 24. 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > resupinus
-
14 sellula
-
15 cubito
cŭbĭto, āvi, 1, v. freq. n. [cubo], to lie down often, to be accustomed to lie down (rare):anus hic solet cubitare,
Plaut. Curc. 1, 1, 76; Cic. Cael. 15, 36:humi (pavones),
Col. 8, 11 fin.:super pedes cubitantis reclinis,
Tac. A. 14, 5.—Of sexual intercourse:cum aliquā (aliquo),
Plaut. Curc. 1, 1, 57; id. Stich. 4, 1, 41; Quint. 8, 3, 22. -
16 reclinus
rē̆clīnus, v. reclinis.
См. также в других словарях:
Recline — Re*cline , a. [L. reclinis. See {Recline}, v. t.] Having a reclining posture; leaning; reclining. [R.] [1913 Webster] They sat, recline On the soft downy bank, damasked with flowers. Milton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Buffle africain — Buffle d Afrique Buffle d Afrique … Wikipédia en Français
Buffle d'Afrique — Syncerus caffer … Wikipédia en Français
Buffles d'Afrique — Buffle d Afrique Buffle d Afrique … Wikipédia en Français
Syncerus — Buffle d Afrique Buffle d Afrique … Wikipédia en Français
Syncerus caffer — Buffle d Afrique Buffle d Afrique … Wikipédia en Français