Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

recite

  • 1 recito

    rĕ-cĭto, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    In the best prose, a publicist's t. t., to read out, recite a document, statement, report, etc., in public proceedings:

    alicujus testimonium,

    Cic. Verr. 2, 2, 8, § 23; cf.:

    testimonia tabulasve,

    Quint. 7, 10, 13:

    litteras in concione,

    Cic. Att. 8, 9, 2:

    litteras in senatu,

    id. Fam. 10, 12, 1; Caes. B. C. 1, 1; Sall. C. 34, 3; cf. Cic. Fam. 10, 16, 1; 12, 25, 1; Caes. B. G. 7, 48:

    edictum,

    Cic. Quint. 29, 89; id. Verr. 2, 3, 10, § 26:

    orationem,

    id. Planc. 30, 74:

    nolo cetera recitare,

    id. ib.:

    epistulam meam,

    id. Sull. 24, 67:

    quid ego nunc hic Chlori testimonium recitem?

    id. Verr. 2, 2, 8, § 23:

    rogationem suam populo,

    Quint. 10, 5, 13:

    testamentum,

    id. 9, 2, 35:

    recitet ex codice,

    Cic. Verr. 2, 3, 10, § 26; so,

    responsum ex scripto,

    Liv. 23, 11:

    de tabulis publicis,

    Cic. Fl. 17, 40:

    auctionem populi Romani de legis scripto,

    id. Agr. 2, 18, 48:

    elogium de testamento,

    id. Clu. 48, 135.—

    Of persons: testamento si recitatus heres esset pupillus Cornelius,

    Cic. Caecin. 19, 54; so,

    heres,

    Plin. 7, 52, 53, § 177:

    aliquem praeterire in recitando senatu,

    in the list of senators, Cic. Dom. 32, 84; so,

    senatum,

    Liv. 29, 37: aut recitatis in actione, aut nominatis testibus, by reading over the witnesses (i. e. their testimony) or by simply naming them, Quint. 5, 7, 25; v. Spald. ad h. l. —
    II.
    In gen., to read out, recite any thing in public (freq. since the Aug. per., after which it became customary to recite one's own works before audiences; cf.: pronuntio, declamo): To. At clare recitato. Do. Tace, dum perlego, Plaut. Pers. 4, 3, 30:

    postquam recitasti quod erat cerae creditum,

    id. ib. 4, 3, 59:

    in medio, qui Scripta foro recitent, sunt multi,

    Hor. S. 1, 4, 75; cf. id. ib. 1, 4, 23; id. Ep. 1, 19, 42; 2, 1, 223; Ov. Tr. 4, 10, 45; id. P. 3, 5, 39; Juv. 8, 126; 3, 9; Plin. Ep. 7, 17, 1; 1, 5, 4; 1, 13; 2, 10, 6 et saep. al.—With dat.:

    nec recitem cuiquam nisi amicis,

    Hor. S. 1, 4, 73:

    Quinctilio si quid recitares,

    id. A. P. 438:

    nec illi... verba ultra suppeditavere quam ut sacramentum recitaret,

    Tac. H. 4, 59.—
    B.
    To repeat from memory, say by heart, recite:

    quin etiam recitare, si qua meminerunt, cogendi sunt (phrenetici),

    Cels. 3, 18, 39; Mart. 9, 83, 4. —
    C.
    Of prayers, to say, offer (eccl. Lat.):

    orationes,

    Vulg. Tob. 3, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > recito

  • 2 canō

        canō cecinī, —, ere (P. perf. supplied by canto)    [1 CAN-].    I. Intrans, to utter melodious notes, make music, sing, sound, play.—Of men: celebrare dapes canendo, O.: tibicen sine tibiis canere non possit: harundine, O.: imitari Pana canendo, V.: Movit Amphion lapides canendo, H.: ad tibicinem de virtutibus, etc.: ululanti voce more Asiatic<*> canere, to chant, use sing-song.—Prov.: non canimus surdis, preach to the deaf, V.—Of birds, etc.: galli victi silere solent, canere victores, to crow: gallina cecinit, interdixit hariolus (a bad omen), T.—Of the owl, to hoot, V.—Meton., of instruments or a piece of music, to sound, resound, be played: canentes tibiae: cum in conviviis symphonia caneret: maestae tubae, Pr.—Of signals, to sound, be sounded, resound: semel bisne signum canat in castris, L.: repente a tergo signa canere, S.: Signa canunt, V.: classicum apud eos cecinit, L.: receptui canere, to sound a retreat, Cs.: Hasdrubal receptui propere cecinit, L.: nisi receptui cecinisset, sounded a counter-march, L.—Fig.: revocante et receptui canente senatu.—    II. Trans. with cognate acc., to sing, play, rehearse, recite, compose: id carmen: in eum carmina incondita, L.: versūs: verba ad certos modos, O.: praecepta, H.: indoctum, H.: Haec super arvorum cultu, V. — Of frogs: veterem querellam, croaked, V. — Prov.: Cantilenam eandem canis, ever the old tune, T.—With definite obj, to sing, celebrate in song, sing of, praise: virorum laudes: suas laudes, L.: reges et proelia, V.: Quas strages Turnus Ediderit, V.: Herculem, Ta.: Liberum et Musas, H.: plectro graviore Gigantas, O.: arma virumque, V.: (fama) facta atque infecta canit, trumpets, V.—Prov.: vana surdis auribus, L.—Of oracles or diviners, to give response (in verse), prophesy, foretell, predict, utter: horrendas ambages, V.: fera fata, H.: Artificis scelus, V.: haec quae nunc fiunt: Sibylla quae senis fata canit pedibus, Tb.: te mater aucturum caelestium numerum cecinit, L.: quae nunc usu veniunt, N.: Hoc signum cecinit missuram creatrix (sc. se), V.: quaeque diu latuere, O.: cecinere vates, idque carmen pervenerat, etc., L. — Of signals, to blow, sound, give: tubicines signa canere, give the signal for battle, S.: classicum apud eum cani iubet, Cs.: bellicum, call to arms: Gallos adesse, signalled, V.—Poet.: (bucina) cecinit iussos receptūs, O.
    * * *
    I
    canere, cani, canitus V
    sing, celebrate, chant; crow; recite; play (music)/sound (horn); foretell
    II
    canere, cecini, cantus V
    sing, celebrate, chant; crow; recite; play (music)/sound (horn); foretell

    Latin-English dictionary > canō

  • 3 saltatus

    [st1]1 [-] saltātus, a, um: part. passé de salto; chanté en dansant, récité en dansant. [st1]2 [-] saltātŭs, ūs, m.: danse (religieuse).
    * * *
    [st1]1 [-] saltātus, a, um: part. passé de salto; chanté en dansant, récité en dansant. [st1]2 [-] saltātŭs, ūs, m.: danse (religieuse).
    * * *
        Saltatus, huius saltatus, pen. prod. Liu. Danse, Dansement.

    Dictionarium latinogallicum > saltatus

  • 4 cantō

        cantō āvī, ātus, āre. freq.    [cano].    I. Intrans., of men, to produce melodious sounds, sound, sing, play: Pamphilam Cantatum provocemus, T.: saltare et cantare: Arcades ambo Et cantare pares, V.: cantando victus, V.: non est Cantandum, i. e. there is no occasion for fiction, Iu.: structis avenis, O.: ad chordarum sonum, N.: tibiis, N.: ad manum histrioni, to accompany the actor, L.: gallis signum dedisse cantandi, to crow.—Of instruments, to sound, resound: Cantabat fanis, cantabat tibia ludis, O. —    II. Trans., with cognate acc., to sing, play, recite: Hymenaeum, T.: haec versibus isdem, drawl, Iu.: Nil praeter Calvum (i. e. Calvi carmina), H.: cantatum carmen, an incantation, O. —With definite obj., to sing, celebrate, praise in song<*> amicam, H.: proelia virginum, H.: Pythia (sc. certamina), H.: deum, Tb.: cantari dignus, V.—To reiterate, harp upon, warn against: harum mores, T.: istum Caesarem: totā cantabitur urbe, become a byword, H.—To use enchantments, practise incantations, enchant, charm: cantando rumpitur anguis, V.: cantata Luna, exorcised by magic, Pr.
    * * *
    I
    cantare, cantavi, cantatus V
    sing; play (roles/music); recite; praise, celebrate; forewarn; enchant, bewitch
    II

    Latin-English dictionary > cantō

  • 5 red-dō

        red-dō didī, ditus, ere.    I. To give back, return, restore: scripsit ad te, ut redderes: alqd tibi, T.: Accipe quod numquam reddas mihi, H.: si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto, I give it back and renounce it: vobis amissa, L.: obsides, Cs.: follibus auras Accipiunt redduntque, take in and expel, V.: mulieri hereditatem: Redditus Cyri solio Phraates, H.: oculis nostris, V.: non reddere (beneficium) viro bono non licet: se convivio, return, L.: se catenis, H.: Teucrūm se reddat in arma, exposes, V.: Sic modo conbibitur, modo... Redditur ingens Erasinus, is swallowed up... reappears, O.: (Daedalus) Redditus his terris, on his return, V.—To utter in response, make in answer: veras audire et reddere voces, return, V.: Aeneas contra cui talia reddit, answered, V.: responsum, L.—To render, translate, interpret: quae legeram Graece, Latine reddere: verbum pro verbo: verbum verbo, H.—To render, represent, imitate, express, resemble: faciem locorum, O.: et qui te nomine reddet Silvius Aeneas, i. e. shall bear your name, V.—To make to be, cause to appear, render, make: quam (civitatem) ille inlustrem reddidit: itinera infesta, Cs.: Quem insignem reddidit arte, V.: obscuraque moto Reddita forma lacu est, made indistinct, O.: omnīs Catillinas Acidinos postea reddidit, made patriots in comparison: dictum ac factum reddidi, i. e. no sooner said than done, T.: hic reddes omnia ei consilia incerta ut sient, T.: fasciculum sibi aquā madidum r<*>itum esse.—To pay back, revenge, requite, p<*>sh, take satisfaction for: per eum stare quo minus accepta ad Cannas redderetur hosti clades, L.: reddidit hosti cladem, L.    II. To give up, hand over, deliver, impart, assign, yield, render, give, grant, bestow, surrender, relinquish, resign: mihi epistulam: litteris a Caesare consulibus redditis, Cs.: ut primi Salio reddantur honores, V.: reddita gratia (i. e. relata), S.: reddunt ova columbae, Iu.: obligatam Iovi dapem, H.: mors pro patriā reddita: morbo naturae debitum, i. e. to die by disease, N.: hanc animam vacuas in auras, O.: caute vota reddunto, pay: fumantia exta, V.: gravīs poenas, i. e. suffer, S.: reddi viro promissa iubebant, to be awarded, V.: rationem, render an account: animam a pulmonibus reddere, exhale: sonum, give forth, H.: vox reddita, uttered, V: catulum partu, O.: Fructum, quem reddunt praedia, produce, T.: Una superstitio, superis quae reddita divis, which belongs to the gods, V.: tunicam servo, Iu.: neque his petentibus ius redditur, is granted, Cs.: quod reliquum vitae virium, id ferro potissimum reddere volebant, sacrifice: Thermitanis urbem, agros, i. e. leave unforfeited: (civitati) iura legesque, home-rule, Cs.: tribus populis suae leges redditae, independence was recognized, L.: conubia, to grant, L.: Peccatis veniam, H.: Nomina facto vera, call by the right name, O.: magistratūs adi, Iudicium ut reddant tibi, grant you a trial, T.: iudicia in privatos reddebat, assumed jurisdiction in civil actions, Cs.: ius, to give judgment, Ta.—To repeat, report, narrate, recite, rehearse: ea sine scripto verbis eisdem: sive paribus paria (verba) redduntur, sive opponuntur contraria: dictata, rehearse, H.: carmen, recite, H.: causam, O.

    Latin-English dictionary > red-dō

  • 6 canto

    canto, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [cano], freq. in form, but mostly agrees in meaning with cano.
    I.
    Neutr., to produce melodious sounds (by the voice or an instrument), to sound, sing, play (class. in prose and poetry; rare in Cic.).
    A.
    Of men:

    Pamphilam Cantatum provocemus,

    Ter. Eun. 3, 1, 53:

    saltare et cantare,

    Cic. Cat. 2, 10, 23:

    neque enim vocum suavitate videntur aut novitate quădam cantandi revocare eos solitae (sirenes),

    id. Fin. 5, 18, 49:

    Arcades ambo Et cantare pares,

    Verg. E. 7, 5; 10, 32:

    cantando victus,

    id. ib. 3, 21; Tib. 2, 1, 66:

    adimam cantare severis,

    Hor. Ep. 1, 19, 9:

    ut (cantores) numquam inducant animum cantare rogati,

    id. S. 1, 3, 2; Suet. Tit. 3: non est Cantandum, there is no occasion for singing, i. e. for imagination, fiction, Juv. 4, 35.—Of an actor:

    cantante eo (Nerone) ne necessariă quidem causă excedere theatro licitum erat,

    Suet. Ner. 23; 20; id. Vesp. 4 al.; cf.

    under II. B. 2.: conducta veni, ut fidibus cantarem seni,

    Plaut. Ep. 3, 4, 64:

    structis avenis,

    Ov. M. 1, 677:

    ad chordarum sonum,

    Nep. Epam. 2, 1.—Less freq. of instrumental music, and only with abl. of the instrument (cf. cano):

    tibiis,

    Nep. Epam. 2, 1; id. ib. praef. § 1; Vulg. Luc. 7, 32:

    lituo, tubă,

    Gell. 20, 2, 2:

    calamo,

    Sen. Ben. 4, 6, 5: ad manum histrioni, in comedy, to sing and play while the actor accompanies the song with gestures or dancing, Liv. 7, 2, 10; cf. Val. Max. 2, 4, 4.— Pass. impers.:

    in caelo cantatur et psallitur,

    Arn. 3, 21.—Prov.:

    surdo,

    Prop. 4 (5), 8, 47, and ad surdas aures, Ov. Am. 3, 7, 61, to preach to deaf ears; cf. cano, II. B.—
    2.
    Of the singing pronunciation of an orator, to declaim in a singing tone, to sing, drawl: si cantas, male cantas, si legis, cantas, C. Caesar ap. Quint. 1, 8, 2; 11, 1, 56; 11, 3, 57; 11, 3, 58; 11, 3, 59; 11, 3, 60; cf. Juv. 10, 178.—Hence, to recite, declaim:

    quaecumque sedens modo legerat, haec eadem... cantabit versibus isdem,

    Juv. 7, 153.—
    B.
    Of birds and fowls:

    prius quam galli cantent,

    crow, Plaut. Mil. 3, 1, 96; so,

    deos gallis signum dedisse cantandi,

    Cic. Div. 2, 26, 57:

    cantantes aves,

    Prop. 4 (5), 9, 30.—
    C.
    Transf., of instruments, to sound, resound:

    pastoris bucina cantat,

    Prop. 4 (5), 10, 30:

    cantabat fanis, cantabat tibia ludis,

    Ov. F. 6, 659 sq. —
    II. A.
    With the song itself, carmen, versus, etc., as object, to sing, play, recite:

    carmina non prius Audita canto,

    Hor. C. 3, 1, 4:

    rustica verba,

    Tib. 2, 1, 52:

    Hymen cantatus,

    Ov. H. 12, 137; cf.:

    Hymenaeum qui cantent,

    Ter. Ad. 5, 7, 7:

    obscena,

    Ov. F. 3, 676.—
    B.
    With particular persons or things, the subjects of song, as objects, to sing, to celebrate or praise in song, sing of, write poetry upon, etc.:

    celebrem deum,

    Tib. 2, 1, 83:

    absentem amicam,

    Hor. S. 1, 5, 15:

    rivos,

    id. C. 2, 19, 11:

    convivia, proelia virginum,

    id. ib. 1, 6, 19:

    Augusti tropaea,

    id. ib. 2, 9, 19:

    Pythia (sc. certamina),

    id. A. P. 414:

    cantari dignus,

    Verg. E. 5, 54:

    per totum cantabimur orbem,

    Ov. Am. 1, 3, 25; 2, 17, 33; cf.:

    illa meis multum cantata libellis,

    Mart. 9, 50, 1:

    cantatus Achilles,

    Ov. Am. 2, 1, 29:

    laudes tuas,

    id. F. 2, 658. —Esp.,
    2.
    Of an actor, to represent a part, to act (cf. supra, I. A.):

    cantavit (Nero) Orestem matricidam, Oedipodem excaecatum, etc.,

    Suet. Ner. 21:

    Nioben,

    id. ib. 21:

    tragoedias,

    id. ib. 21:

    fabulam,

    id. ib. 46 fin.:

    epinicia,

    id. ib. 43 fin.
    C.
    Hence, because the oracles were of old uttered in verse, of any mysterious, prophetic, or warning utterance, to predict, warn, point out, indicate, make known, say:

    vera cantas? vana vellem,

    Plaut. Most. 4, 2, 64. —Of inanimate things:

    urna haec litterata est: ab se cantat cuja sit,

    Plaut. Rud. 2, 5, 21:

    civi inmoeni scin quid cantari solet?

    id. Trin. 2, 2, 69; id. Bacch. 4, 9, 61.—
    2.
    To bring something repeatedly to recollection, to reiterate, harp upon, forewarn of or against:

    haec dies noctes canto, ut caveas,

    Plaut. Trin. 2, 2, 12:

    harum mores,

    Ter. Heaut. 2, 3, 19:

    nam, ut scis, jam pridem istum canto Caesarem,

    Cic. Q. Fr. 2, 11 (13), 1:

    quid fati provida cantet avis,

    Tib. 2, 5, 12:

    quae me juvene utique cantare solebant,

    Quint. 8, 3, 76.—
    III.
    In the lang. of religion, as v. n. or a., to use enchantments, charms, incantations, to enchant, to charm, Cato, R. R. 160, 1; Varr. R. R. 1, 2, 27:

    frigidus in pratis cantando rumpitur anguis,

    Verg. E. 8, 71:

    cantata Luna,

    exorcised by magic, Prop. 4 (5), 5, 13:

    falx,

    Ov. H. 6, 84:

    herbae,

    id. M. 7, 98:

    ignis,

    Sil. 1, 430:

    tum quoque cantato densetur carmine caelum,

    an incantation, Ov. M. 14, 369.—
    B.
    To call forth, produce by charms:

    et chelydris cantare soporem,

    Sil. 8, 498:

    cantata umbra,

    Luc. 6, 767.

    Lewis & Short latin dictionary > canto

  • 7 reddo

    red-do, dĭdi, dĭtum, 3 (old fut. reddibo = reddam, Plaut. Cas. 1, 41; id. Men. 5, 7, 49, acc. to Non. 476, 27; id. Fragm. ap. Non. 508, 9; pass. reddibitur, id. Ep. 1, 1, 22), v. a.
    I.
    Lit., to give back, return, restore (freq. and class.;

    syn. restituo): reddere est quod debeas ei cujus est volenti dare,

    Sen. Ben. 7, 19, 2:

    ut mihi pallam reddat, quam dudum dedi,

    Plaut. Men. 4, 2, 109; 4, 3, 5; cf.:

    potes nunc mutuam drachmam dare mihi unam, quam cras reddam tibi?

    id. Ps. 1, 1, 84;

    so corresp. to dare,

    id. ib. 1, 1, 89; id. Stich. 4, 1, 42:

    quid si reddatur illi, unde empta est,

    id. Merc. 2, 3, 83; id. Men. 3, 3, 21 sq.; Ter. Ad. 5, 9, 24 sq. et saep.; cf.

    the foll.: ea, quae utenda acceperis, majore mensurā, si modo possis, jubet reddere Hesiodus,

    Cic. Off. 1, 15, 48;

    so corresp. to accipere,

    id. Lael. 8, 26; 16, 58; id. Rep. 2, 5, 10; Sen. Ben. 1, 1, 13:

    accipe quod nunquam reddas mihi,

    Hor. S. 2, 3, 66; Verg. G. 4, 172; id. A. 8, 450 et saep.:

    si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto,

    I give it back and renounce it, Cic. Sull. 30, 84: Th. Redde argentum aut virginem. Ph. Quod argentum, quam tu virginem, me reposcis? Plaut. Curc. 5, 2, 14:

    ut (virginem) suis Restituam ac reddam,

    Ter. Eun. 1, 2, 67;

    so with restituere,

    Liv. 3, 68 al.; cf.:

    reddere alias tegulas, i. e. restituere,

    Plaut. Most. 1, 2, 29: obsides, Naev. ap. Non. 474, 19; so Caes. B. G. 1, 35; 1, 36; 6, 12:

    captivos,

    id. ib. 7, 90; Liv. 26, 50:

    ho mines,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 7 al.:

    corpora (mor tuorum),

    Verg. A. 11, 103; cf. id. ib. 2, 543:

    equos,

    Cic. Rep. 4, 2, 2; Suet. Aug. 38:

    suum cuique,

    Cic. Rosc. Am. 47, 136:

    hereditatem mulieri,

    id. Fin. 2, 18, 58:

    sive paribus paria redduntur,

    i. e. are set against, opposed to, id. Or. 49, 164:

    nosmet ipsos nobis reddidistis,

    id. Red. in Sen. 1, 1:

    redditus Cyri solio Phraates,

    Hor. C. 2, 2, 17:

    reddas incolumem, precor,

    id. ib. 1, 3, 7:

    ut te reddat natis carisque,

    id. S. 1, 1, 83:

    redditus terris Daedalus,

    Verg. A. 6, 18; cf.:

    patriis aris,

    id. ib. 11, 269:

    oculis nostris,

    id. ib. 2, 740:

    tenebris,

    id. ib. 6, 545:

    sed jam urbi votisque publicis redditus,

    Plin. Pan. 60, 1:

    ex magnā desperatione saluti redditus,

    Just. 12, 10, 1:

    quin tu primum salutem reddis, quam dedi,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 11:

    operam da, opera reddibitur tibi,

    id. Ep. 1, 1, 22; so id. Men. 4, 2, 101: cum duo genera liberalitatis sint, unum dandi beneficii, alterum reddendi, demus nec ne, in nostrā potestate est;

    non reddere viro bono non licet,

    Cic. Off. 1, 15, 48; so Sen. Ben. 1, 1 sq.; and cf. Plaut. Pers. 5, 1, 10:

    redde his libertatem,

    id. Poen. 5, 4, 17; so,

    Lyciis libertatem ademit, Rhodiis reddidit,

    Suet. Claud. 25:

    patriam,

    Liv. 5, 51 fin.:

    sibi ereptum honorem,

    Verg. A. 5, 342:

    conspectum,

    id. ib. 9, 262 al.:

    se ipse convivio reddidit,

    betook himself again to the banquet, returned, Liv. 23, 9 fin.:

    quae belua reddit se catenis,

    Hor. S. 2, 7, 71:

    se reddidit astris,

    Sil. 4, 119; so,

    lux terris,

    Verg. A. 8, 170:

    se iterum in arma,

    id. ib. 10, 684.—
    (β).
    Poet., with inf.:

    sua monstra profundo Reddidit habere Jovi,

    Stat. Th. 1, 616.—
    (γ).
    Absol. (rare and poet.), of a river:

    sic modo conbibitur, modo Redditur ingens Erasinus,

    is swallowed up... reappears, Ov. M. 15, 275. —
    II.
    Transf.
    1.
    To give up, hand over, deliver, impart, assign; to yield, render, give, grant, bestow, pay, surrender, relinquish, resign (syn.:

    trado, refero): Cincius eam mihi abs te epistulam reddidit, quam tu dederas,

    Cic. Att. 1, 20, 1; so,

    litteras (alicui),

    id. ib. 2, 1, 1; id. Fam. 2, 17, 1:

    litteras a te mihi reddidit stator tuus,

    id. ib. 2, 1, 1; Caes. B. C. 1, 1; 2, 20; 3, 33; Sall. C. 34, 3; cf.

    mandata,

    Suet. Tib. 16:

    pretium alicui pro benefactis ejus,

    Plaut. Capt. 5, 1, 20:

    hoccine pretii,

    id. As. 1, 2, 2; cf.:

    praemia debita (along with persolvere grates),

    Verg. A. 2, 537:

    cetera praemia (with dare),

    id. ib. 9, 254:

    primos honores,

    id. ib. 5, 347:

    gratiam alicui (for the usual referre gratiam),

    Sall. J. 110, 4:

    reddunt ova columbae,

    Juv. 3, 202:

    obligatam Jovi dapem,

    Hor. C. 2, 7, 17:

    o fortunata mors, quae naturae debita, pro patriā est potissimum reddita,

    Cic. Phil. 14, 12, 31; cf.:

    vitam naturae reddendam,

    id. Rep. 1, 3, 5; so, vitam. Lucr. 6, 1198:

    debitum naturae morbo,

    i. e. to die by disease, Nep. Reg. 1 fin.:

    lucem,

    Ov. Tr. 3, 3, 35:

    ultimum spiritum,

    Vell. 2, 14, 2; cf. id. 2, 22, 2; 2, 35 fin.;

    2, 87, 2: animam caelo,

    id. ib. 123 fin.; cf.

    animas (with moriuntur),

    Verg. G. 3, 495:

    hanc animam, vacuas in auras,

    Ov. P. 2, 11, 7:

    caute vota reddunto,

    to pay, offer, render, Cic. Leg. 2, 9, 22; so,

    vota,

    Verg. E. 5, 75; Just. 11, 10, 10:

    tura Lari,

    Tib. 1, 3, 34:

    liba deae,

    Ov. F. 6, 476:

    fumantia exta,

    Verg. G. 2, 194; Tac. H. 4, 53; cf.:

    graves poenas,

    i. e. to suffer, Sall. J. 14, 21:

    promissa viro,

    Verg. A. 5, 386 al.:

    tibi ego rationem reddam?

    will render an account, Plaut. Aul. 1, 1, 6; so,

    rationem,

    id. Trin. 2, 4, 114; Cic. Tusc. 1, 17, 38;

    v. ratio: animam a pulmonibus respirare et reddere,

    to give off, exhale, id. N. D. 2, 54, 136; cf.:

    ut tibiae sonum reddunt,

    give forth, Quint. 11, 3, 20; so,

    sonum,

    id. 9, 4, 40; 66; Sen. Ep. 108; Hor. A. P. 348:

    vocem,

    Verg. A. 3, 40; 7, 95; 8, 217 (with mugiit); Hor. A. P. 158:

    stridorem,

    Ov. M. 11, 608:

    murmura,

    id. ib. 10, 702:

    flammam,

    Plin. 37, 2, 11, § 36 et saep.; so,

    alvum,

    Cels. 2, 12, 2:

    bilem,

    id. 7, 23:

    sanguinem,

    to vomit, Plin. Ep. 5, 19, 6 (just before:

    sanguinem rejecit): urinam,

    Plin. 8, 42, 66, § 165:

    calculum,

    id. 28, 15, 61, § 217:

    catulum partu,

    Ov. M. 15, 379; cf.

    so of parturition,

    id. ib. 10, 513; id. H. 16, 46:

    fructum, quem reddunt praedia,

    yield, produce, Ter. Phorm. 4, 3, 75; Ov. P. 1, 5, 26; Col. 2, 16, 2; Pall. Febr. 9, 4; Plin. 18, 9, 20, § 87; cf. Tib. 2, 6, 22; Quint. 12, 10, 25:

    generi nostro haec reddita est benignitas,

    is imparted to, Plaut. Stich. 1, 3, 27; cf.: nulla quies est [p. 1539] Reddita corporibus primis, Lucr. 2, 96. — Hence, poet., redditum esse, in gen., = factum esse, esse:

    una superstitio, superis quae reddita divis,

    which is given, belongs to the gods, Verg. A. 12, 817:

    quibus et color et sapor una reddita sunt cum odore,

    Lucr. 2, 681; cf. id. 2, 228 Munro ad loc.; Juv. 1, 93; Orell. ad Hor. Ep. 2, 1, 216:

    neque iis petentibus jus redditur,

    is dispensed, granted, Caes. B. G. 6, 13:

    alicui jus,

    Quint. 11, 2, 50; cf.:

    alicui testimonium reddere industriae,

    id. 11, 1, 88:

    quod reliquum vitae virium, id ferro potissimum reddere volebant,

    to yield, sacrifice, Cic. Verr. 2, 5, 34, § 89:

    quibus ille pro meritis... jura legesque reddiderat,

    had conferred upon it the power of self-jurisdiction, Caes. B. G. 7, 76; cf Liv. 9, 43, 23 Drak.:

    Lanuvinis sacra sua reddita,

    id. 8, 14:

    conubia,

    to bestow, grant, id. 4, 5:

    peccatis veniam,

    Hor. S. 1, 3, 75:

    nomina facto vera,

    to call by the right name, Ov. Tr. 3, 6, 36.— Hence,
    b.
    Jurid. t. t.:

    judicium,

    to appoint, grant, fix the time for a trial, Ter. Phorm. 2, 3, 57; Caes. B. C. 2, 18; Quint. 7, 4, 43; Tac. A. 1, 72:

    jus,

    to administer justice, pronounce sentence, id. ib. 6, 11; 13, 51; id. H. 3, 68; id. G. 12; Suet. Vit. 9 et saep.—
    2.
    To give up, yield, abandon to one that which has not been taken away, but only threatened or in danger:

    Thermitanis urbem, agros legesque suas reddere,

    Cic. Verr. 2, 2, 37, § 90 ( = relinquere, id. ib. 2, 2, 36, §

    88): Orestis leges suae redditae,

    left undisturbed, Liv. 33, 34, 6; 9, 43, 23 (cf. restituere); 29, 21, 7.—
    3.
    To give back, pay back; hence, to take revenge for, punish, inflict vengeance for:

    per eum stare quominus accepta ad Cannas redderetur hosti clades,

    Liv. 24, 17, 7:

    reddidit hosti cladem,

    id. 24, 20, 2:

    redditaque aequa Cannensi clades,

    id. 27, 49, 5.—
    4.
    To give back in speech or writing, i. e.
    a.
    To translate, render (syn.:

    converto, transfero): cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem,

    Cic. de Or. 1, 34, 155:

    verbum pro verbo,

    id. Opt. Gen. 5:

    verbo verbum,

    Hor. A. P. 133; cf. Ov. Tr. 5, 7, 54.—
    b.
    To repeat, declare, report, narrate, recite, rehearse (freq. in Quint.):

    ut quae secum commentatus esset, ea sine scripto verbis iisdem redderet, quibus cogitasset,

    Cic. Brut. 88, 301; cf. Quint. 10, 6, 3:

    sive paria (verba) paribus redduntur, sive opponuntur contraria,

    Cic. Or. 49, 164:

    reddere quae restant,

    id. Brut. 74, 258:

    tertium actum de pastionibus,

    Varr. R. R. 3, 17, 1:

    nomina per ordinem audita,

    Quint. 11, 2, 23:

    causas corruptae eloquentiae,

    id. 8, 6, 76:

    quid cuique vendidissent,

    id. 11, 2, 24:

    dictata,

    to repeat, rehearse, Hor. Ep. 1, 18, 14; id. S. 2, 8, 80:

    carmen,

    to recite, deliver, id. C. 4, 6, 43:

    cum talia reddidit hospes,

    Ov. M. 6, 330; Lucr. 2, 179:

    causam,

    id. F. 1, 278:

    insigne exemplum suo loco,

    Tac. H. 4, 67.—
    c.
    To answer, reply ( poet.):

    veras audire et reddere voces,

    Verg. A. 1, 409; 6, 689:

    Aeneas contra cui talia reddit,

    id. ib. 10, 530;

    2, 323: auditis ille haec placido sic reddidit ore,

    id. ib. 11, 251 et saep.; cf.

    responsa,

    id. G. 3, 491:

    responsum,

    Liv. 38, 9; 3, 60; Verg. A. 6, 672.—
    5.
    To give back or render a thing according to its nature or qualities; to represent, imitate, express, resemble ( poet. and in post - Aug. prose):

    quas hominum reddunt facies,

    Lucr. 6, 812:

    faciem locorum,

    Ov. M. 6, 122; 7, 752:

    lux aemula vultum Reddidit,

    gave back, reflected, Stat. Achill. 2, 191:

    formam alicujus,

    Sil. 3, 634:

    et qui te nomine reddet Silvius Aeneas,

    Verg. A. 6, 768; cf.:

    jam Phoebe toto fratrem cum redderet orbe,

    Luc. 1, 538:

    paternam elegantiam in loquendo,

    Quint. 1, 1, 6; 6, 3, 107; cf.:

    odorem croci saporemque,

    i. e. to smell and taste like saffron, Plin. 36, 23, 55, § 177:

    imaginem quandam uvae,

    id. 34, 12, 32, § 123:

    flammam excellentis purpurae et odorem maris,

    id. 35, 6, 27, § 46:

    Apelleā redditus arte Mentor,

    Mart. 11, 10, 2.—
    6.
    To give back, return a thing changed in some respect:

    senem illum Tibi dedo ulteriorem lepide ut lenitum reddas,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 31; cf.:

    quas tu sapienter mihi reddidisti opiparas opera tua,

    id. Poen. 1, 1, 4.— Hence, in gen.,
    7.
    To make or cause a thing to be or appear something or somehow; to render (very freq. and class.; cf.:

    facio, redigo): reddam ego te ex ferā fame mansuetem,

    Plaut. As. 1, 2, 19; id. Capt. 4, 2, 42:

    eam (servitutem) lenem reddere,

    id. ib. 2, 5, 1: tutiorem et opulentiorem vitam reddere, Cic. Rep. 1, 2, 3:

    haec itinera infesta reddiderat,

    Caes. B. C. 3, 79:

    aliquem insignem,

    Verg. A. 5, 705:

    obscuraque moto Reddita forma lacu est,

    dimmed by the disturbance of the water, Ov. M. 3, 476:

    homines ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,

    Cic. Inv. 1, 2, 2: omnes Catilinas Acidinos postea reddidit, has made all the Catilines seem to be Acidini, i. e. patriots, in comparison with himself, id. Att. 4, 3, 3:

    aliquid perfectum,

    Plaut. As. 1, 1, 109:

    aliquid effectum,

    to accomplish, id. Ps. 1, 3, 152; 1, 5, 116; 5, 2, 14:

    omne transactum,

    id. Capt. 2, 2, 95:

    actum,

    id. Trin. 3, 3, 90:

    dictum ac factum,

    Ter. Heaut. 4, 5, 12.— With ut and subj.:

    hic reddes omnia Quae sunt certa ei consilia incerta ut sient,

    Ter. And. 2, 3, 15.— Pass. = fieri scripsit fasciculum illum epistularum totum sibi aquā madidum redditum esse, Cic. Q. Fr. 2, 12, 4; Just. 16, 4, 6; 22, 7, 2:

    per sudorem corpus tantum imbecillius redditur,

    Cels. 3, 3, 19; cf. Just. 29, 4, 3; 42, 5, 4; 44, 1, 10; Flor. 3, 5, 17; Val. Max. 4, 3 prooem.; Lact. 4, 26, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > reddo

  • 8 casus

    ablātīvus (casus), i, m. l'ablatif.
    * * *
    ablātīvus (casus), i, m. l'ablatif.
    * * *
        Casus, huius casus, m. gen. Cic. Cas, Fortune, Adventure, Cheute, Tombement, Ruine, Trebuchement.
    \
        Casuum maris ignarus. Tacit. Ignorant les adventures et fortunes de mer.
    \
        Caecus casus. Cic. Qui est sans aucune raison.
    \
        Fortuiti casus. Columel. Cas d'adventure.
    \
        Grauis casus et miserabilis. Cic. Grand meschef, ou Mesadventure, ou Mesadvenue.
    \
        Incerto casu pendere res dicitur. Seneca. Quand la chose est doubteuse, Quand on est incertain quelle en sera la fin, et qu'il en adviendra.
    \
        Infestus casus. Cic. Mal'adventure, Mauvaise fortune, Meschef.
    \
        Marini casus. Virg. Adventures ou fortunes de mer.
    \
        Nefandus casus. Seneca. Un cas indigne d'estre recité.
    \
        Sinister casus. Stat. Male fortune, Mesadventure, Mesadvenue, Mal'adventure,
    \
        Subitus casus. Iuuen. Un cas subit, soubdain.
    \
        Accipere grauiter casum aliquem. Cice. En estre marri, Le porter mal patiemment.
    \
        Adesse casu. Cic. Estre present par cas d'adventure.
    \
        Adesse in casu alicuius. Cic. Estre present quand la fortune luy est advenue.
    \
        Agi casibus. Virg. Estre tormenté et agité, etc.
    \
        Auertere casum dicitur Deus. Virgil. Divertir le malheur, ou male fortune.
    \
        Casu forte temere nonnunquam concurrunt somnia. Cic. Par cas d'adventure.
    \
        In casum dare. Tacit. Mettre à l'adventure, Mettre en hazard, Hazarder, Adventurer.
    \
        Demisit me in eum casum fortuna. Plancus ad Senatum. Fortune m'a mis en ceste perplexité et necessité.
    \
        Euadere casus. Virg. Eviter les dangers.
    \
        Indignari casum amici. Virg. Estre marri de la fortune de son ami.
    \
        Inuehere casum. Cic. Amener.
    \
        Natus in sylua casu quodam. Liu. D'adventure.
    \
        Onerare casus suos. Seneca. Augmenter, Aggraver.
    \
        In casu esse. Cic. En la puissance de fortune.
    \
        Casus, pro Periculo. Celsus. Danger, Peril.
    \
        Casibus grauissimis opitulari. Cels. Aider, et secourir.
    \
        Casus vrbis. Virg. La ruine.
    \
        Casus altior. Iuuen. Cheute de hault.
    \
        Celerare casus. Lucret. Haster la cheute, Cheoir vistement.
    \
        Dari ad casum. Cic. Estre rué jus.

    Dictionarium latinogallicum > casus

  • 9 exemplum

    exemplum, i, n. [st2]1 [-] copie, imitation, exemple, reproduction. [st2]2 [-] type, original, modèle. [st2]3 [-] échantillon, exemplaire, spécimen. [st2]4 [-] formule, formulaire, contenu, teneur (d'un écrit). [st2]5 [-] exemple, modèle, patron. [st2]6 [-] celui qui sert d'exemple, exemple. [st2]7 [-] exemple, précédent. [st2]8 [-] châtiment exemplaire, exemple, punition. [st2]9 [-] manière, procédé, habitude.    - exemplum epistolae: le double d'une lettre.    - alicui esse exemplo: servir d'exemple à qqn.    - exemplum ab aliquo (ab aliqua re) petere: prendre modèle sur qqn (sur qqch).    - in provincia edere exemplum severitatis: donner à la province un exemple de sévérité.    - edere exempla in aliquem, Ter. Eun. 5, 7, 21: faire un exemple sur qqn.    - proponere alicui exempla ad imitandum: proposer à qqn des modèles à imiter.    - exempli causâ (gratiâ): à titre d'exemple, par exemple.    - ad exemplum: pour servir d'exemple.    - exempla proferre: citer des précédents.    - periculosam exempli imitationem reliquis in posterum prodere: créer un dangereux précédent pour la postérité.    - animale exemplum: exemple vivant.    - uno exemplo omnes vitam vivere, Plaut. Mil. 3, 1, 132: vivre tous sur le même modèle (vivre tous de la même façon).    - quaestionem de expilatis thesauris eodem exemplo haberi quo Pomponius praetor triennio ante habuisset, Liv. 31, 11: mener une enquête sur le pillage du trésor, comme l'avait fait le préteur Pomponius trois ans plus tôt.    - exemplum purpurae, tritici, Auct. Her. 4, 6, 9: échantillon de pourpre, de blé.
    * * *
    exemplum, i, n. [st2]1 [-] copie, imitation, exemple, reproduction. [st2]2 [-] type, original, modèle. [st2]3 [-] échantillon, exemplaire, spécimen. [st2]4 [-] formule, formulaire, contenu, teneur (d'un écrit). [st2]5 [-] exemple, modèle, patron. [st2]6 [-] celui qui sert d'exemple, exemple. [st2]7 [-] exemple, précédent. [st2]8 [-] châtiment exemplaire, exemple, punition. [st2]9 [-] manière, procédé, habitude.    - exemplum epistolae: le double d'une lettre.    - alicui esse exemplo: servir d'exemple à qqn.    - exemplum ab aliquo (ab aliqua re) petere: prendre modèle sur qqn (sur qqch).    - in provincia edere exemplum severitatis: donner à la province un exemple de sévérité.    - edere exempla in aliquem, Ter. Eun. 5, 7, 21: faire un exemple sur qqn.    - proponere alicui exempla ad imitandum: proposer à qqn des modèles à imiter.    - exempli causâ (gratiâ): à titre d'exemple, par exemple.    - ad exemplum: pour servir d'exemple.    - exempla proferre: citer des précédents.    - periculosam exempli imitationem reliquis in posterum prodere: créer un dangereux précédent pour la postérité.    - animale exemplum: exemple vivant.    - uno exemplo omnes vitam vivere, Plaut. Mil. 3, 1, 132: vivre tous sur le même modèle (vivre tous de la même façon).    - quaestionem de expilatis thesauris eodem exemplo haberi quo Pomponius praetor triennio ante habuisset, Liv. 31, 11: mener une enquête sur le pillage du trésor, comme l'avait fait le préteur Pomponius trois ans plus tôt.    - exemplum purpurae, tritici, Auct. Her. 4, 6, 9: échantillon de pourpre, de blé.
    * * *
        Exemplum, exempli. Cic. Exemple, Chose qu'on nous propose pour eviter ou suyvre.
    \
        Malo exemplo id factum est. Valer. Max. La facon de faire ne vault rien. B.
    \
        Exemplo haud probabili rem actam censebat. Liu. Il estoit d'advis que la facon de faire ne valoit rien. B.
    \
        Sine exemplo tempora. Quintil. Lesquels n'ont aucuns exemples des temps precedents.
    \
        Si meum exemplum esset. Martial. Si c'estoit à mon exemple que les autres l'eussent faict, Si j'eusse esté le premier, Si j'en eusse esté inventif, Si c'estoit de mon invention.
    \
        Ad illud exemplum fit. Plaut. Il se fait ainsi que tu dis.
    \
        Quod ad exemplum est, coniectura si reperire possumus? Plaut. A qui resemble il?
    \
        Ad exemplum ambarum, mores earum existimans. Terentius. Estimant les meurs d'elles estre semblables aux meurs de ces deux ci.
    \
        Melioribus exemplis addere se. Claud. Suyvre ceulx qui ont mieulx faict.
    \
        Capere exemplum de aliquo. Terent. L'ensuyvre et imiter, ou faire punition exemplaire de luy.
    \
        Expetere exemplum. Plaut. Desirer d'en avoir le patron.
    \
        Exemplo alicuius facere. Terentius. A l'exemple d'aucun, Le suyvre.
    \
        Exemplo facere. Cic. Faire quelque chose à l'exemple d'un autre.
    \
        Nullo exemplo aliquid facere. Cic. Faire quelque chose de nouveau que personne n'a encore faict.
    \
        Exemplum habere. Plaut. Avoir l'exemple et patron.
    \
        Imitari exemplum alicuius. Plin. iunior. Prendre patron sur aucun.
    \
        Pingere exemplum. Plaut. Peindre patron aux autres.
    \
        Praebere. Liu. Bailler exemple.
    \
        Reperire exemplum. Plaut. Trouver à qui quelque chose resemble.
    \
        Exemplum statuite in me, vt adolescentuli Vobis placere studeant, potius quam sibi. Terent. Faire que je soye pour exemple et patron.
    \
        Exemplo esse alicui. Terent. Estre pour exemple.
    \
        Exemplum sumere. Terent. Prendre exemple.
    \
        Exempla. Quintil. Jugements donnez en cas pareil.
    \
        Exemplo vno. Plaut. Tout d'une sorte et semblablement.
    \
        Exemplum. Cic. Le double de quelque escripture, La copie.
    \
        Scripta pluribus exemplis. Ouid. Dequoy on a faict plusieurs doubles et copies.
    \
        Exemplo eodem literae binae. Cic. De mesme teneur.
    \
        Animale exemplum. Cic. Patron vif, ayant ame et vie.
    \
        Exempla. Plaut. Punitions exemplaires.
    \
        Nullum caruit exemplo nefas. Seneca. Nulle meschanceté est demouree impunie.
    \
        Edere exempla in aliquem. Terent. Punir aucun griefvement, à fin qu'il serve d'exemple aux autres.
    \
        Exemplum. Quintil. Ce qu'on recite pour prouver ce qu'on a dict, Exemple et similitude.
    \
        Exempli gratia. Plin. Pour exemple.
    \
        Illa exempli mulier, illa seculi decus. Quintil. L'exemple et mirouer des autres, Sur laquelle les autres se doibvent mirer et reigler pour vivre vertueusement.
    \
        Sub exemplo aliquem monere. Plin. iunior. En luy proposant exemple des precedents.
    \
        Consulendum existimarem in re ad exemplum pertinenti. Idem. De consequence, et sur quoy on peult prendre exemple.
    \
        Exemplum. Author ad Heren. La monstre et eschantillon de quelque marchandise.
    \
        Sunt inter exempla, qui asininum lac bibendo liberati sunt podagra. Plin. On trouve par escript és exemples anciens.
    \
        Est in exemplis, Dionysio Siciliae tyranno, quum pulsus est ea potentia, accidisse prodigium, etc. Plinius. Il est escript aux anciens exemples.

    Dictionarium latinogallicum > exemplum

  • 10 narrator

    narrātŏr, ōris, m. [st2]1 [-] narrateur, conteur. [st2]2 [-] qui parle de. [st2]3 [-] historien.
    * * *
    narrātŏr, ōris, m. [st2]1 [-] narrateur, conteur. [st2]2 [-] qui parle de. [st2]3 [-] historien.
    * * *
        Narrator, pen. prod. Verbale. Cic. Qui recite et raconte quelque chose, Raconteur, Narreur, Narrateur.

    Dictionarium latinogallicum > narrator

  • 11 prologus

    prōlŏgus, i, m. [st2]1 [-] prologue (d'une pièce de théâtre). [st2]2 [-] le récitant (du prologue).
    * * *
    prōlŏgus, i, m. [st2]1 [-] prologue (d'une pièce de théâtre). [st2]2 [-] le récitant (du prologue).
    * * *
        Prologus, prologi, pen. cor. m. g. Terent. Preface, Prologue d'un livre, Preambule.
    \
        Prologus. Terent. Celuy qui recite ceste preface és comedies.

    Dictionarium latinogallicum > prologus

  • 12 pronuntiator

    pronuntiātŏr, ōris, m. [st2]1 [-] celui qui débite le discours de qqn, organe. [st2]2 [-] celui qui raconte, narrateur.
    * * *
    pronuntiātŏr, ōris, m. [st2]1 [-] celui qui débite le discours de qqn, organe. [st2]2 [-] celui qui raconte, narrateur.
    * * *
        Pronuntiator, pe. prod. Verbale, m. g. Cic. Escripvain, et Rapporteur, Raconteur, Qui recite un conte et histoire.

    Dictionarium latinogallicum > pronuntiator

  • 13 trado

    trādo (transdo), ĕre, dĭdi, dĭtum - tr. - [st2]1 [-] remettre entre les mains de, transmettre (qqch à qqn, aliquid alicui), confier, livrer, donner, abandonner. [st2]2 [-] remettre par trahison, livrer, trahir. [st2]3 [-] recommander (à qqn), présenter. [st2]4 [-] transmettre, passer, communiquer. [st2]5 [-] transmettre par la traditon ou par écrit, rapporter, raconter, dire. [st2]6 [-] transmettre par l'enseignement, enseigner, apprendre; professer.    - tradere obsides Aeduis custodiendos: confier aux Eduens la garde des otages.    - tradunt, traditur + prop. inf.: on rapporte que.    - tradamus nos ei (= philosophiae) curandos, Cic. Tusc. 3, 13: confions-nous à ses soins.    - aliquem alicui tradere: recommander qqn à qqn.    - aliquid memoriae tradere: confier qqch à la mémoire.
    * * *
    trādo (transdo), ĕre, dĭdi, dĭtum - tr. - [st2]1 [-] remettre entre les mains de, transmettre (qqch à qqn, aliquid alicui), confier, livrer, donner, abandonner. [st2]2 [-] remettre par trahison, livrer, trahir. [st2]3 [-] recommander (à qqn), présenter. [st2]4 [-] transmettre, passer, communiquer. [st2]5 [-] transmettre par la traditon ou par écrit, rapporter, raconter, dire. [st2]6 [-] transmettre par l'enseignement, enseigner, apprendre; professer.    - tradere obsides Aeduis custodiendos: confier aux Eduens la garde des otages.    - tradunt, traditur + prop. inf.: on rapporte que.    - tradamus nos ei (= philosophiae) curandos, Cic. Tusc. 3, 13: confions-nous à ses soins.    - aliquem alicui tradere: recommander qqn à qqn.    - aliquid memoriae tradere: confier qqch à la mémoire.
    * * *
        Trado, tradis, tradidi, traditum, tradere, pen. corr. Plaut. Bailler.
    \
        Tradas in manum. Plaut. Baille, ou Livre en la main.
    \
        Arma tradere. Caesar. Rendre les armes comme vaincu, Bailler les harnois et bastons de defense.
    \
        Causam aduersariis tradere. Terent. Donner gaigné, Donner gain de cause, Quicter.
    \
        Tenere consuetudinem ab aliquo traditam. Cic. Baillee et introduicte.
    \
        Consuetudini Latinae tradere. Columel. Tourner en Latin, ou translater.
    \
        In custodiam tradere. Cic. Mettre en prison.
    \
        Custodiae tradere aues. Colum. Les enfermer et mettre en cage.
    \
        In disciplinam tradere. Cicero. Mettre en apprentissage, Bailler pour estre disciple.
    \
        Effectum tradere aliquid. Plaut. Rendre tout faict.
    \
        Fama tradita res. Liuius. De laquelle on ne scait rien, sinon par la commune renommee.
    \
        Fama traditur. Liu. L'ancien bruit est.
    \
        In fidem deditionemque se suaque alicui tradere. Liu. Se rendre à aucun.
    \
        Gaudium tradere alicui. Liu. Le resjouir.
    \
        Inimicitias posteris tradere. Cic. Perpetuer les inimitiez, et les faire hereditaires, Bailler de pere en filz.
    \
        In manus alicui tradere quempiam. Liu. Le mettre et livrer en la puissance d'aucun.
    \
        Morem tradere. Plin. Lever et introduire une coustume, Bailler et instituer.
    \
        Mores opibus tradere. Martial. Se laisser surmonter à ses richesses, Avoir ses richesses en plus grande recommandation que son honneur.
    \
        Palmam tradere alicui. Plin. Bailler le loz et le pris.
    \
        Per manus tradere. Caesar. Bailler de main en main.
    \
        Traduntur per successiones morbi. Plin. iunior. Les maladies vont de pere en filz et sont hereditaires.
    \
        In posteros sermonem tradere. Quintil. Le rediger et laisser par escript, à fin qu'il vienne à la congnoissance de ceulx qui naistront apres.
    \
        Prouinciam alicui tradere. Cic. Bailler charge.
    \
        Prouinciam per manus tradere. Cic. Bailler de l'un à l'autre.
    \
        Tradere puerum praeceptori vel magistro. Plin. iunior. Le mettre avec un maistre pour apprendre.
    \
        Sartam tectam aedem tradere. Cic. La rendre close et couverte.
    \
        Tradere se dicitur miles. Caes. Se rendre à son ennemi.
    \
        Tradere se in portum. Cic. Se jecter à port.
    \
        Se libidinibus constringendos tradere. Cic. S'abandonner.
    \
        Se quieti tradere. Cic. S'en aller reposer et dormir.
    \
        Se totum alicui tradere. Cic. Se mettre du tout à la volunté d'autruy à faire tout ce que luy plaira.
    \
        Tradere se studiis. Plin. iunior. Se mettre à l'estude.
    \
        Traditur, vel traditum est. Plin. On dit, Il est escript.
    \
        Tradit Cicero. Plin. Cicero escrit que, etc.
    \
        Tradit et Fabius pictor in annalibus suis, quum obsideretur praesidium Romanum, etc. Plin. Il recite ou raconte que, etc.
    \
        Vnguenta quis primus inuenerit, non traditur. Plinius. Il n'en est rien escript.
    \
        Literis tradita. Cic. Mises par escript.
    \
        Memoria traditum. Cicero. Escript, Mis par escript, Mis par memoire.
    \
        Memoriam alicuius rei posteris tradere. Liuius. Rediger par escript.
    \
        Memoriae posteris tradere. Liu. Rediger par escript.
    \
        Memoriae aliquid tradere. Cic. Mettre en sa memoire.
    \
        Memoriae traditum est. Liu. Il est escript.
    \
        Posteris tradere auguratum. Cicero. Continuer et perpetuer à ceulx qui viendront apres.
    \
        Tradere. Caesar. Enseigner.
    \
        Multa de rerum natura iuuentuti tradunt. Caesar. Enseignent à la jeunesse, ou aux jeunes gents.

    Dictionarium latinogallicum > trado

  • 14 con-texō

        con-texō xuī, xtus, ere,    to weave, entwine, join, bind: (ovium) villis contextis: haec directā materiā iniecta contexebantur, Cs.: simulacra, quorum contexta viminibus membra, etc., Cs. — To compose, construct, put together: trabibus contextus acernis equus, V. — Fig., to devise: crimen.—To recount, recite: longius hoc carmen, quote further: aliquos tanto cursu, ut, etc., fast enough, Iu.

    Latin-English dictionary > con-texō

  • 15 ē-numerō

        ē-numerō āvī, ātus, āre,    to reckon up, count over, count out: id, quod ad te rediturum putes, T.: dies, Cs.: quid praeco enumeraret, listed.—To recite, tell at length, recount, relate, detail, describe: istius facta: stipendia, campaigns, L.: plurima fando, V.: familiam a stirpe ad hanc aetatem, N.

    Latin-English dictionary > ē-numerō

  • 16 legō

        legō lēgī, lēctus, ere    [1 LEG-], to bring together, gather, collect: herbas collibus, O.: mala, nuces, V.: spolia caesorum, L.: quos (asparagos), Iu.: homini mortuo ossa: ficus apta legi, to be plucked, O.: Parcae fila legunt, i. e. spin out, V.: Ore legam (extremum halitum), receive the last breath, i. e. give a parting kiss, V.: Umida vela, to furl, V.: tenerā vela manu, O.— To take, carry off, steal: sacra divum, H.— To go over, traverse, pass, wander through: saltūs, O.: pontum Pone legit, sails through, V.: Aequora Afra, O.: presso vestigia gressu, track, O.: tortos orbīs, wander through, V.— To sail by, skirt, coast along: Inarimen Prochytenque, O.: navibus oram Italiae, L.; cf. primi litoris oram, i. e. of my theme, V.— To choose, pick out, single out, select, elect, appoint: iudices: condiciones: civīs in patres, L.: viros ad bella, O.: geminas de classe biremīs, V.: legit virum vir, man singles out man (in battle), V.: omnīs longo ordine Adversos legere, pass in review, V.—Esp., of the censors: in senatu legendo, making up the roll of the senate.—Fig., to read, peruse, scan: legi ipse animoque notavi, O.: libros: acta maiorum, S.: liber tuus et lectus est et legitur a me diligenter: Ore legar populi, O.: sepulcra, epitaphs: ut scriptum legimus, find written: relatum legere, quis docuerit, etc., N.: nec Cynicos nec Stoica dogmata, Iu.— To read out, read aloud, recite: convocatis auditoribus volumen: Obturem impune legentibus aurīs, H.: alqm occidit legendo, with recitation, H.: acta, the news of the day, Iu.
    * * *
    I
    legare, legavi, legatus V
    bequeath, will; entrust, send as an envoy, choose as a deputy
    II
    legere, legi, lectus V
    read; gather, collect (cremated bones); furl (sail), weigh (anchor); pick out

    Latin-English dictionary > legō

  • 17 nārrō

        nārrō āvī, ātus, āre    [for * gnārigō; gnarus], to make known, tell, relate, narrate, report, recount, set forth: mihi istaec, T.: initium narrandi facere, of the narrative, S.: rem omnibus: narrat omnibus emisse se: te sudavisse ferendo Carmina, H.: Narrat, ut virgo ab se integra siet, T.: in comoediis res ipsa narratur: mores eius, de quo narres: male narras de Nepotis filio, tell bad news: mihi circa necem Caesaris, Ta.: si res p. tibi narrare posset, quo modo sese haberet: de te Fabula narratur, H.: Angrivarios immigrasse narratur, Ta.: Athamanas accendere lignum Narratur, O.— To say, speak, tell, recite, mention, describe: narro tibi: qui argumentum narret, T.: Regem elegantem, describe, T.: Agricola posteritati narratus et traditus, Ta.: narrat Naevio, quo in loco viderit Quinctium: quantum distet ab Inacho Codrus, H.
    * * *
    narrare, narravi, narratus V
    tell, tell about, relate, narrate, recount, describe

    Latin-English dictionary > nārrō

  • 18 prae-eō

        prae-eō iī    (īvī), —, īre, to go before, lead the way, precede: ut consulibus lictores praeirent: praeeunte carinā, V.: novi praeeunt fasces, O.— Fig., to go before, precede: naturā praeeunte.— To recite beforehand, dictate, prescribe: omnia, uti decemviri praeierunt, facta, had ordered, L.: ades, dum dedico domum, ut mihi praeeatis: praei verba, quibus me devoveam, L.: coactus pontifex verba praeire, to dictate the formula of consecration, L.: praeeuntibus exsecrabile carmen sacerdotibus, L.: alcui preces, Cu.: vobis voce, quid iudicaretis.

    Latin-English dictionary > prae-eō

  • 19 prō-nūntiō

        prō-nūntiō āvī, ātus, āre,    to make publicly known, publish, proclaim, announce: decretum: leges: in vendundo eam rem, disclose: amplius de consili sententiā: palam de sellā, sese eius nomen recepturum.—To utter, render, pronounce, decide: sententiam, deliver judgment: graviore sententiā pronuntiatā, Cs.: iudex ita pronuntiavit, decided.—To proclaim, give word, announce, fix, order: proelio in posterum diem pronuntiato, L.: iusserunt pronuntiare, ut impedimenta relinquerent, Cs.: ne quis ab loco discederet, Cs.: pronuntiatur, primā luce ituros, Cs.—In the senate, to formulate, announce, put to vote: Sententiam Calidi, Cs.—To hold out, promise, proclaim, offer: Plancium pronuntiasse, divisisse: praemia militi, L.: pecuniam.—To proclaim, choose by acclamation: eos praetores, L.—To recite, rehearse, declaim, deliver, pronounce: versūs multos uno spiritu: memoriter multa.—To tell, announce, relate, narrate, report, assert: mercatores quibus ex regionibus veniant, pronuntiare cogunt, Cs.: iam capta castra, Cs.

    Latin-English dictionary > prō-nūntiō

  • 20 re-citō

        re-citō āvī, ātus, āre,    to read out, read aloud, recite, declaim, rehearse: Pompei testimonium: litteras in senatu, S.: ex codice: responsum ex scripto, L.: de tabulis publicis: Scripta foro, H.: horrere Augusto recitantes mense poetas, Iu.: alcui, H.: sacramentum, dictate, Ta.—To name in writing, constitute, appoint, enroll: testamento recitatus heres: avunculum praeterire in recitando senatu: senatum, L.

    Latin-English dictionary > re-citō

См. также в других словарях:

  • Recite — Re*cite (r[ e]*s[imac]t ), v. t. [imp. & p. p. {Recited}; p. pr. & vb. n. {Reciting}.] [F. r[ e]citer, fr. L. recitare, recitatum; pref. re re + citare to call or name, to cite. See {Cite}.] 1. To repeat, as something already prepared, written… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • récité — récité, ée (ré si té, tée) part. passé de réciter. 1°   Dont on fait lecture d une voix soutenue. •   Tel écrit récité se soutint à l oreille, Qui, dans l impression au grand jour se montrant, Ne soutient pas des yeux le regard pénétrant, BOILEAU …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • recite — [ri sīt′] vt. recited, reciting [ME reciten < OFr reciter < L recitare: see RE & CITE] 1. to repeat or say aloud from or as from memory, esp. in a formal way; give a recitation on (a lesson) in class or of (a poem, speech, etc.) before an… …   English World dictionary

  • Recite — Re*cite , v. i. To repeat, pronounce, or rehearse, as before an audience, something prepared or committed to memory; to rehearse a lesson learned. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Recite — Re*cite , n. A recital. [Obs.] Sir W. Temple. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • recite — I verb address, articulate, chant, communicate, declaim, delineate, deliver, detail, dicere, discourse, divulge, dramatize, enact, enumerare, enumerate, exponere, express, give a verbal account, give expression, hold forth, interpret, lecture,… …   Law dictionary

  • recite — early 15c., from L. recitare read aloud, repeat from memory, from re back, again (see RE (Cf. re )) + citare to summon (see CITE (Cf. cite)). Related: Recited; reciting …   Etymology dictionary

  • recite — rehearse, recount, *relate, narrate, describe, state, report Analogous words: enumerate, tell, *count, number: detail, itemize, particularize (see corresponding adjectives at CIRCUMSTANTIAL) …   New Dictionary of Synonyms

  • recite — [v] read out loud; narrate account for, address, answer, chant, communicate, convey, declaim, delineate, deliver, describe, detail, discourse, dramatize, enact, enlarge, enumerate, expatiate, explain, give an account, give a report, give verbal… …   New thesaurus

  • recité — Recité, ée. part …   Dictionnaire de l'Académie française

  • recite — ► VERB 1) repeat aloud or declaim from memory before an audience. 2) state (names, facts, etc.) in order. DERIVATIVES recitation noun reciter noun. ORIGIN Latin recitare read out …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»