Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

received

  • 21 frīgeō

        frīgeō —, —, ere    [FRIG-], to be cold, be chilly, freeze: totus friget, T.: corpus lavant frigentis, i. e. of the dead, V.: frigent in corpore vires, V.— Fig., to be inactive, be lifeless, be languid, flag, droop: ne frigeas in hibernis: Ubi friget, hu<*> evasit, halts, T.— To be coldly received, be coldly treated, be slighted, be disregarded: hisce homines frigent, T.: discipulus frigens ad populum: plane iam, Brute, frigeo: contio Pompei frigebat, remained unnoticed: cum omnia consilia frigerent, were of no effect.
    * * *
    frigere, -, - V
    be cold; lack vigor; get cold reception; fail to win favor; fall flat (words)

    Latin-English dictionary > frīgeō

  • 22 grātia

        grātia ae, f    [gratus], favor, esteem, regard, liking, love, friendship, partiality: aeterna inter nos, T.: falsam gratiam inire, curry favor, T.: gratiā florens hominum: Pompei gratiam mihi conciliari putare: cum inimico reditus in gratiam, reconciliation: fides reconciliatae gratiae: si suam gratiam Romani velint, Cs.: a bonis omnibus summam inire gratiam: apud regem inita, L.: cum populo R. in gratiā esse: istuc impetro cum gratiā, with a good grace, T.: summa inter suos, Cs.: fratrum geminorum, harmony, H.: male sarta, interrupted friendship, H.: quantum gratiā valent, Cs.: improba, partiality, Iu.: cum gratiā imperatoris, to the satisfaction of, L.: provincia multas bonas gratias attulit, tokens of favor.— Charm, beauty, loveliness: formae, O.: neque abest facundis gratia dictis, O.— A favor, kindness, courtesy, service, obligation: hanc gratiam ut sibi des, T.: petivit in loco gratiae, ut, etc.: Boccho delicti gratiam facit, forgives, S.: pugnaturi in gratiam ducis, to please, L.: data in praeteritam iudici gratiam, for the favor shown him on the trial, L.— Thanks, thankfulness, gratitude, acknowledgment: est dis gratia, cum ita est, I thank, T.: veteris stat gratia facti, V.: illi debetur a me gratia maior, H.: annonae levatae gratiam tulit, received, L.: dis gratia, thank heaven, T.: ac Syro nil gratiae, no thanks to, T.: mirificas tibi apud me gratias egit, expressed: ei gratias egimus, thanked him: et non neglexisse habeo gratiam, am grateful, T.: sibi gratias habere, L.: maximas vobis gratias et agere et habere: alqd in gratiam habere, take as a favor, S.: meritam dis inmortalibus gratiam honoribus persolvere, express.—A return, requital, recompense (for a favor): pro eo (beneficio) gratiam repetere, L.: Nec nulla est inaratae gratia terrae, V.: tulisse potius iniuriam, quam retulisse gratiam, requited: praeclaram populo R. refers gratiam: omnibus referendā gratiā satisfacere, by a recompense: referre gratiam aliam non posse, quam, etc., L.: ut pro tantis eorum in rem p. meritis gratiae referantur.—Person., usu. plur, the graces, three goddesses of loveliness, attendants of Venus (Aglaia, Euphrosyne, and Thalia), H.— Sing collect.: non illi Gratia lecto, O. —Fig., a cause, reason, ground, occasion, motive, sake.—Only abl., usu. after a gen, in favor, on account, for the sake, for: bestiae hominum gratiā generatae: Nuptiarum gratiā haec sunt facta, T.: negoti gratiā properare, S.: dolorum effugiendorum gratiā: placandi gratiā, S.: exempli gratiā, for instance: verbi gratiā: eā gratiā Simulavi, ut, etc., for that reason, T.: id eā gratiā eveniebat, quod, etc., S.: quā gratiā Te arcessi iussi, ausculta, for what purpose, T.: Excludor, ille recipitur, quā gratiā? why? T.—Of persons, a favorite: ut unus gratia nostra fores, O.
    * * *
    porularity/esteem/credit (w/bona); unpopularity (w/mala); partiality/favoritism; favor/goodwill/kindness/friendship; influence; gratitude; thanks (pl.); Graces

    Latin-English dictionary > grātia

  • 23 habeō

        habeō uī (old perf subj. habessit for habuerit, C.), itus, ēre    [HAB-], to have, hold, support, carry, wear: arma: anulum: arma hic paries habebit, H.: coronam in capite: soccos et pallium: catenas: Faenum in cornu, H.: aquilam in exercitu, S.— To have, hold, contain: quod (fanum) habebat auri: non me Tartara habent, V.: quem quae sint habitura deorum Concilia, etc., V.: Quae regio Anchisen habet? V.: quod habet lex in se: suam (nutricem) cinis ater habebat, V.— To have, hold, occupy, inhabit: urbem, S.: arcem: quā Poeni haberent (sc. castra), L.: Hostis habet muros, V. —Of relation or association, to have: in matrimonio Caesenniam: eos in loco patrui: uxores: patrem: (legionem) secum, Cs.: apīs in iubā: mecum scribas: quibus vendant, habere, Cs.: conlegam in praeturā Sophoclem: civitates stipendiarias, Cs.: cognitum Scaevolam: inimicos civīs: duos amicissimos: eum nuptiis adligatum: quem pro quaestore habuit.— To have, be furnished with: voltum bonum, S.: pedes quinque: Angustos aditūs, V.: manicas, V.— To have, hold, keep, retain, detain: haec cum illis sunt habenda (opp. mittenda), T.: si quod accepit habet: Bibulum in obsidione, Cs.: in liberis custodiis haberi, S.: in vinculis habendi, S.: mare in potestate, Cs.: in custodiam habitus, lodged, L.: ordines, preserve, S.: alios in eā fortunā, ut, etc., L.: exercitus sine inperio habitus, S.: Marium post principia, station, S.: Loricam Donat habere viro, gives to keep, V.: inclusum senatum.—Of ownership or enjoyment, to have, own, possess, be master of: agros: Epicratis bona omnia: in Italiā fundum: quod non desit, H.: (divitias) honeste, enjoy, S.: (leges) in monumentis habemus, i. e. are extant: sibi hereditatem: illam suas res sibi habere iussit (the formula of divorcing a wife): in vestrā amicitiā divitias, S.: nos Amaryllis habet, has my love, V.: habeo, non habeor a Laide: habet in nummis, in praediis, is rich: ad habendum nihil satis esse: amor habendi, V.: Unde habeas, quaerit nemo, sed oportet habere, Iu.— To have, get, receive, obtain: a me vitam, fortunas: imperium a populo R.: habeat hoc praemi tua indignitas: granum ex provinciā: plus dapis, H.: Partem opere in tanto, a place, V.: graviter ferit atque ita fatur, Hoc habet, it reaches him, V.: certe captus est, habet! (i. e. volneratus est) T.— To find oneself, be, feel, be situated, be off, come off: se non graviter: bene habemus nos: praeclare se res habebat: quo pacto se habeat provincia: bene habent tibi principia, T.: bene habet, it is well: atqui Sic habet, H.: credin te inpune habiturum? escape punishment, T.: virtus aeterna habetur, abides, S.— To make, render: uti eos manifestos habeant, S.: pascua publica infesta, L.—With P. perf. pass., periphrast. for perf act.: vectigalia redempta, has brought in and holds, Cs.: domitas libidines: quae conlecta habent Stoici: de Caesare satis dictum: pericula consueta, S.: neque ea res falsum me habuit, S.: edita facinora, L.— To treat, use, handle: duriter se, T.: equitatu agmen adversariorum male, Cs.: exercitum luxuriose, S.: eos non pro vanis hostibus, sed liberaliter, S.: saucii maiore curā habiti, L.— To hold, direct, turn, keep: iter hac, T.: iter ad legiones, Cs.— To hold, pronounce, deliver, utter, make: orationem de ratione censoriā: contionem ad urbem: post habitam contionem: gratulationibus habendis celebramur: quae (querelae) apud me de illo habebantur: verba.— To hold, convene, conduct, cause to take place: comitia haberi siturus: senatum, Cs.: censum: Consilium summis de rebus, V.— To hold, govern, administer, manage, wield: rem p., S.: qui cultus habendo Sit pecori, V.: animus habet cuncta, neque ipse habetur, S.: aptat habendo Ensem, V.—Of rank or position, to hold, take, occupy: priores partīs Apud me, T.: Statum de tribus secundarium.—Fig., to have, have in mind, entertain, cherish, experience, exhibit, be actuated by: si quid consili Habet, T.: alienum animum a causā: tantum animi ad audaciam: plus animi quam consili: amorem in rem p.: in consilio fidem: gratiam, gratias habere; see gratia.— To have, have in mind, mean, wish, be able: haec habebam fere, quae te scire vellem, this was in substance what, etc.: haec habui de amicitiā quae dicerem: quod huic responderet, non habebat: haec fere dicere habui de, etc.: illud adfirmare pro certo habeo, L.—Prov.: quā digitum proferat non habet.—With P. fut. pass., to have, be bound: utrumne de furto dicendum habeas, Ta.: si nunc primum statuendum haberemus, Ta. — To have, have in mind, know, be acquainted with, be informed of: regis matrem habemus, ignoramus patrem: habes consilia nostra, such are: In memoriā habeo, I remember, T.: age, si quid habes, V.—With in animo, to have in mind, purpose, intend, be inclined: rogavi, ut diceret quid haberet in animo: istum exheredare in animo habebat: hoc (flumen) transire, Cs.: bello eum adiuvare, L. — To have in mind, hold, think, believe, esteem, regard, look upon: neque vos neque deos in animo, S.: haec habitast soror, T.: alquos magno in honore, Cs.: Iunium (mensem) in metu, be afraid of: omnīs uno ordine Achivos, all alike, V.: hi numero inpiorum habentur, Cs.: quem nefas habent nominare: deos aeternos: habitus non futtilis auctor, V.: cum esset habendus rex: non nauci augurem: cuius auctoritas magni haberetur, Cs.: id pro non dicto habendum, L.: sic habeto, non esse, etc.: non necesse habeo dicere: eam rem habuit religioni, a matter of conscience: ludibrio haberi, T.: duritiam voluptati, regard as pleasure, S.— To have, have received, have acquired, have made, have incurred: a me beneficia, Cs.: tantos progressūs in Stoicis.—With satis, to have enough, be content, be satisfied: sat habeo, T.: a me satis habent, tamen plus habebunt: non satis habitum est, quaeri, etc.— To have, be characterized by, exercise, practise: salem, T.: habet hoc virtus, ut, etc., this is characteristic of merit: locus nihil habet religionis: celerem motum, Cs.: neque modum neque modestiam, S.: silentium haberi iussit, observed, S.: habebat hoc Caesar, quem cognorat, etc., this was Caesar's way: ornamenta dicendi.— To have, involve, bring, render, occasion, produce, excite: primus adventus equitatūs habuit interitum: habet amoenitas ipsa inlecebras: latrocinia nullam habent infamiam, Cs.— To hold, keep, occupy, engage, busy, exercise, inspire: hoc male habet virum, vexes, T.: animalia somnus habebat, V.: sollicitum te habebat cogitatio periculi: Qui (metus) maior absentīs habet, H.— To take, accept, bear, endure: eas (iniurias) gravius aequo, S.: aegre filium id ausum, L.— To keep, reserve, conceal: Non clam me haberet quod, etc., T.: secreto hoc audi, tecum habeto.— To keep, spend, pass: adulescentiam, S.: aetatem procul a re p., S.—With rem, to have to do, be intimate: quocum uno rem habebam, T.
    * * *
    habere, habui, habitus V
    have, hold, consider, think, reason; manage, keep; spend/pass (time)

    Latin-English dictionary > habeō

  • 24 honestās

        honestās ātis, f    [honos], honor received from others, repute, consideration, honor, reputation, character, respectability, credit: adipiscendaeque honestatis causā: honestate spoliatus: aliena, L.: honestatem omnem amittere, respect: honestatibus alqm privare (i. e. honoribus).— Plur, honorable men, men of standing: causa, in quā omnes honestates civitatis una consentiunt.—Of things, beauty, grace, merit: testudinis: in rebus.—Fig., uprightness, honor, honesty, probity, integrity, virtue, character: propter se expetenda.
    * * *
    honor, integrity, honesty; wealth (Plater)

    Latin-English dictionary > honestās

  • 25 red-eō

        red-eō iī    (redīt, T., Iu.), itus, īre.—Of persons, to go back, turn back, return, turn around: velletne me redire: et non si revocaretis, rediturus fuerim, L.: territus ille retro redit, V.: tardius, O.: mature, H.: e provinciā: ex illis contionibus domum, L.: a cenā: a nobis, V.: ab Africā, H.: a flumine, O.: ne rure redierit, T.: suburbanā aede, O.: eodem, unde redierat, proficiscitur, Cs.: inde domum, O.: Quo rediturus erat, H.: retro in urbem, L.: in viam: in proelium, renew, L.: Serus in caelum redeas, H.: ad imperatorem suum: ad penates et in patriam, Cu.: Romam: Cirtam, S.: Itque reditque viam, V.: dum ab illo rediri posset, Cs.—Of things, to come back, return, be brought back, be restored: ad idem, unde profecta sunt, astra: sol in sua signa, O.: redeuntis cornua lunae, O.: flumen in eandem partem, ex quā venerat, redit, Cs.: redeunt iam gramina campis, H.—In thought, to go back, return, recur: mitte ista, atque ad rem redi, T.: ad illum: ad inceptum, S.: Illuc, unde abii, H.: res redit, comes up again.—Of revenue, to come in, arise, proceed, be received: pecunia publica, quae ex metallis redibat, N.—Of time, to come around, return, recur: redeuntibus annis, revolving, V.: Nonae redeunt Decembres, H.—To come to, be brought to, arrive at, reach, attain: pilis missis ad gladios redierunt, took to, Cs.: Caesar opinione trium legionum deiectus, ad duas redierat, was reduced, Cs.: collis leniter fastigatus paulatim ad planitiem redibat, sloped down, Cs.: ad te summa rerum redit, all depends on you, T.: ad interregnum res, L.: Ut ad pauca redeam, i. e. to cut the story short, T.: haec bona in tabulas publicas nulla redierunt, have not been registered: Germania in septentrionem ingenti flexu redit, trends towards the north, Ta.: Quod si eo meae fortunae redeunt, ut, etc., come to that, T.: omnia verba huc redeunt, amount to this, T. —Fig., to go back, come back, return, be brought back, be restored: istoc verbo animus mihi redit, T.: Et mens et rediit verus in ora color, O.: spiritus et vita redit bonis ducibus, H.: in pristinum statum, Cs.: res in antiquum statum rediit, L.: cum suis inimicissimis in gratiam: in amicitiam Romanorum, L.: in memoriam mortuorum, call to mind: redii mecum in memoriam, T.: redit agricolis labor actus in orbem, V.: rursum ad ingenium redit, to his natural bent, T.: ad suum vestitum: ad te redi, control yourself, T.: sine paululum ad me redeam, recollect myself, T.: iam ad se redisse, recovered consciousness, L.: ad sanitatem: In veram faciem, resume his proper form, O.: in annos Quos egit, rediit, i. e. he renewed his youth, O.: in fastos, i. e. refers, H.

    Latin-English dictionary > red-eō

  • 26 rudis

        rudis is, f    a slender stick, staff for exercise in fighting, quarter-staff, foil: (milites) rudibus inter se concurrerunt, L.: rudibus relictis Spicula promit, O.: rudem tam cito (accepisti)? (the gladiator received the rudis when discharged from service): acceptā rude, Iu.—As a symbol of honorable discharge: Me quoque donari iam rude tempus erat, i. e. to be dismissed, O.: donatus iam rude, H.: sibi dabit ipse rudem, Iu.
    * * *
    rudis, rude ADJ
    undeveloped, rough, wild; coarse

    Latin-English dictionary > rudis

  • 27 tesserārius

    Latin-English dictionary > tesserārius

  • 28 tribus

        tribus ūs (dat. and abl plur., tribūbus, C., L.), f    [cf. tres], a third part of the people (as orig. divided into Ramnes, Tities, and Luceres); hence, in pen., an hereditary division of the people, tribe (under the constitution of Servius Tullius, four for the city and twenty-six for the country districts; at a later date there were thirty-one country tribes): illum quinque et triginta tribūs patronum adoptaverunt: a Romuliā tribu initium facere: fieri se pro tribu aedilem, received the vote of the tribe for the aedileship, L.: vocatis tribubus, L.: Africanus censor tribu movebat eum centurionem, expelled from the tribe: Grammaticas ambire tribūs, to canvass the Grammaman tribes, H.
    * * *
    third part of the people; tribe, hereditary division (Ramnes, Tities, Luceres)

    Latin-English dictionary > tribus

  • 29 vectīgālis

        vectīgālis e, adj.    [vectigal], of imposts, of taxes: pecunia, i. e. tribute: equos vectigalīs tradere, which the state had received as tribute.— Paying tribute, subject to imposts, tributary: civitas: hos Suevi... vectigales sibi fecerunt, Cs.: vectigalis et servus populi R., L.
    * * *
    vectigalis, vectigale ADJ
    yielding taxes, subject to taxation

    Latin-English dictionary > vectīgālis

  • 30 vespertīnus

        vespertīnus adj.    [vesper], of evening, of even-tide, evening: tempora (opp. matutina): litterae, received in the evening: senatūs consultā, passed in the evening.—Poet.: Si vespertinus subito te oppresserit hospes, i. e. in the evening, H.—Of the west, western: regio, H.
    * * *
    vespertina, vespertinum ADJ

    Latin-English dictionary > vespertīnus

  • 31 dominicale

    Latin-English dictionary > dominicale

  • 32 donarium

    part of temple where votive offerings were received/stored; treasure chamber

    Latin-English dictionary > donarium

  • 33 hospitus

    hospita, hospitum ADJ
    hospitable/harboring, affording hospitality; received as guest; foreign/alien

    Latin-English dictionary > hospitus

  • 34 rudiarius

    retired gladiator; (one who has received his rudis/wooden sword on retiring)

    Latin-English dictionary > rudiarius

  • 35 susceptibilis

    susceptibilis, susceptibile ADJ
    acceptable; can be received

    Latin-English dictionary > susceptibilis

  • 36 Qui dedit benificium taceat; narret qui accepit

    Let him who has done a good deed be silent; let him who has received it tell it. (Seneca)

    Latin Quotes (Latin to English) > Qui dedit benificium taceat; narret qui accepit

  • 37 adoptaticius

    ădoptātīcĭus (not - tītĭus), a, um, adj. [adopto], adopted, received in the place of a child; only in Plaut., Poen. 5, 2, 85:

    Demarcho item ipse fuit adoptaticius,

    ib. 100. —Acc. to Festus, it signifies the son of one who is adopted: ex adoptato filio natus, p. 29 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > adoptaticius

  • 38 adoptatitius

    ădoptātīcĭus (not - tītĭus), a, um, adj. [adopto], adopted, received in the place of a child; only in Plaut., Poen. 5, 2, 85:

    Demarcho item ipse fuit adoptaticius,

    ib. 100. —Acc. to Festus, it signifies the son of one who is adopted: ex adoptato filio natus, p. 29 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > adoptatitius

  • 39 adopto

    ăd-opto, āvi, ātum, 1, v. a., to take to one's self by wish, choice (optando); to choose, select.
    I.
    In gen.:

    sociam te mihi adopto ad meam salutem,

    Plaut. Cist. 4, 2, 78:

    qui manstutorem me adoptavit bonis,

    who has chosen me as a guardian of his property, id. Truc. 4, 4, 6:

    quem sibi illa (provincia) defensorem sui juris adoptavit,

    Cic. Div. in Caecin. 16 fin.: eum sibi patronum, id ib. 20, 64: quem potius adoptem aut invocem, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9: Frater, Pater, adde; Ut cuique est aetas, ita quemque facetus adopta (i. e. adscisce, adjunge, sc. tuo alloquio, Cruqu.), make him by thy greeting a father, brother, etc., i. e. call him, Hor. Ep. 1, 6, 55:

    Etruscas Turnus adoptat opes,

    strives after, Ov. F. 4, 880.—Hence: adoptare se alicui, to give or attach one's self to:

    qui se potentiae causā Caesaris libertis adoptāsset,

    Plin. 12, 1, 5, § 12.—
    II.
    Esp. as t. t., to take one in the place of a child or grandchild, to adopt (diff. from arrogo; v. adoptio).
    A.
    Lit., constr. with aliquem, also with ab aliquo aliquem (from the real father, a patre naturali), Plaut. Poen. prol. 74 (cf. id. ib. 4, 2, 82):

    adoptat illum puerum subreptitium sibi filium,

    id. Men. prol. 60:

    filium senatorem populum Romanum sibi velle adoptare,

    Cic. Dom. 14:

    adoptatus patricius a plebeio,

    id. Att. 7, 7:

    is qui hunc minorem Scipionem a Paulo adoptavit,

    id. Brut. 19, 77:

    adoptavit eum heredemque fecit ex dodrante,

    Nep. Att. 5, 2:

    adoptatus testamento,

    Suet. Tib. 6: adoptari a se Pisonem pronuntiat, Tac. H. 1, 18:

    Pisonem pro contione adoptavit,

    Suet. Galb. 17:

    quem illa adoptavit,

    Vulg. Exod. 2, 10.—With in and acc.:

    in regnum,

    Sall. J. 22, 3:

    in familiam nomenque,

    Suet. Caes. 83:

    in successionem,

    Just. 9, 2.—
    B.
    Fig.:

    servi in bona libertatis nostrae adoptantur,

    are, as it were, adopted into freedom, are made participants of freedom, Flor. 3, 20;

    and of ingrafting (cf. adoptivus): venerit insitio: fac ramum ramus adoptet,

    Ov. R. Am. 195; so Col. 10, 38. Those who were adopted commonly received the family name of the adoptive father, with the ending -anus, e. g. Aemilianus, Pomponianus, etc.—Hence Cic. says ironic. of one who appropriated to himself the name of another:

    ipse se adoptat: et C. Stalenus, qui se ipse adoptaverat et de Staleno Aelium fecerat,

    had changed himself from a Stalenus to an Ælius, Brut. 68, 241; and Vitruv.: Zoilus qui adoptavit cognomen, ut Homeromastix vocitaretur, had himself called, 7, 8. So:

    ergo aliquod gratum Musis tibi nomen adopta,

    Mart. 6, 31; in Pliny, very often, adoptare aliquid (also with the addition of nomine suo or in nomen), to give a thing its name: Baetis Oceanum Atlanticum, provinciam adoptans, petit, while it gives to the province the name (Baetica). Plin. 3, 1, 3, § 9:

    A Zmyrna Hermus campos facit et nomini suo adoptat,

    id. 5, 29, 31, § 119;

    so 25, 3, 7, § 22: in nomen,

    id. 37, 3, 12, § 50; so also Statius, Theb. 7, 259.

    Lewis & Short latin dictionary > adopto

  • 40 adscribo

    a-scrībo ( ads-, Baiter, Halm, Weissenb., K. and H.; as-, Kayser), psi, ptum, 3, v. a., to annex by writing, to add to a writing (syn.: annumero, addo, insero, attribuo, tribuo).
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., constr. absol. or with dat., in with acc. or abl.
    a.
    Absol.:

    non solum illud perscribunt, quod tum prohibiti sunt, sed etiam causam ascribunt cur etc.,

    Cic. Verr. 2, 1, 35:

    illud minime auguris, quod adscripsit, ob eam causam, etc.,

    id. Div. 1, 16, 29.—
    b.
    With dat.:

    Terentia salutem tibi plurimam adscribit,

    Cic. Att. 1, 5 fin.:

    coheredem sibi libertum ejus adscriptum,

    Suet. Vit. 14.—
    c.
    With in with acc. or abl.: hoc tibi respondeo: ascripsisse eundem Sullam in eandem legem: si quid, etc.: nam nisi esset, hoc in omnibus legibus non ascriberetur, Cic. Caecin. 33, 95 (B. and K., in eādem lege):

    antiquior dies in tuis adscripta litteris,

    id. ad Q. Fr. 3, 1, 3:

    in alterā epistulā diem non adscribis,

    do not add the date, id. Att. 3, 23:

    nomen suum in albo profitentium citharoedorum jussit adscribi,

    Suet. Ner. 21; id. Tib. 51 al.—Esp. freq. of superscriptions and inscriptions:

    Recita epistulam. TIMARCHIDES VERRIS ACCENSVS APRONIO. Jam hoc quidem non reprehendo, quod ascribit ACCENSVS,

    Cic. Verr. 2, 3, 66:

    non credo ascripturum esse magno,

    id. Agr. 2, 20:

    novo si marmori adscripserunt Praxitelem suo,

    Phaedr. 5, prol. 6:

    tumulo publice exstructo adscripserant, pro libertate eos occubuisse,

    Suet. Aug. 12 fin.:

    ut qui statuarum titulis pronepotem se Q. Catuli Capitolini semper adscripserit,

    id. Galb. 2; id. Ner. 45; id. Aug. 70.—
    B.
    Trop.
    1.
    To impute, ascribe, attribute to one the cause of something:

    hoc incommodum Scipioni ascribendum videtur,

    Cic. Inv. 1, 49:

    panaces diis inventoribus adscriptum,

    Plin. 25, 4, 11, § 30; Claud. Laud. Stil. 2, 81;

    and (per hypallagen, cf. Rudd. II. p. 393): cur autem ascribimus illum his lacrimis (instead of illi has lacrimas),

    id. Rapt. Pros. 3, 419; cf. id. Idyll. 6, 81:

    nomini meo adscribatur victoria,

    Vulg. 2 Reg. 12, 28.—
    2.
    To place to one's credit, i. e. to settle, fix, designate, appoint:

    eidem (servo) adscripsisse legatum,

    bequeathed to him, Plin. Ep. 4, 10.— Poet.:

    culpam lues, olim cum adscriptus venerit poenae dies,

    Phaedr. 4, 11, 8.—
    3.
    Adscribere sibi aliquid, to apply, refer something to one's self:

    qui facere quae non possunt, verbis elevant, Adscribere hoc debebunt exemplum sibi,

    Phaedr. 4, 3, 6.—
    II.
    A.. Esp., t. t., to enroll, enter in a list ( as citizen, soldier, colonist, etc.):

    ascribi se in eam civitatem voluit,

    to be entered, received as a citizen, Cic. Arch. 4:

    si qui foederatis civitatibus ascripti fuissent,

    id. ib.:

    urbanae militiae adscribebatur,

    Tac. H. 2, 94:

    adscribantur ex Judaeis in exercitu regis ad triginta milia virorum,

    Vulg. 1 Macc. 10, 36: adscripti dicebantur qui in colonias nomina dedissent, ut essent coloni, Paul. ex Fest. p. 13 Müll.:

    colonos Venusiam adscripserunt,

    Liv. 31, 49; so id. 32, 7; 33, 24; 34, 42;

    35, 9 al.: coloniam deduxit adscriptis veteranis,

    Suet. Ner. 9;

    so also of ambassadors,

    Phaedr. 4, 17, 16.—
    B.
    Trop.
    1.
    To reckon or number in a class, include among:

    adscripsit Liber Satyris poëtas,

    Hor. Ep. 1, 19, 4 (cf. id. ib. 1, 9, 13:

    scribe tui gregis hunc): aliquem ordinibus deorum,

    id. C. 3, 3, 35:

    nationes Germanis an Sarmatis adscribam, dubito,

    Tac. G. 46:

    aliquem antiquis temporibus,

    id. Or. 17.—
    2.
    To add or join to:

    ad hoc genus ascribamus etiam narrationes apologorum,

    Cic. de Or. 2, 66, 264:

    admiratus eorum fidem tyrannus petivit, ut se ad amicitiam tertium adscriberent,

    id. Off. 3, 10, 45; so id. Tusc. 5, 22, 63; id. ad Q. Fr. 1, 1, 5:

    tu vero ascribe me in talem numerum,

    id. Phil. 2, 13:

    suae alicujus sententiam,

    id. Opt. Gen. 6:

    unus A. Gabinius belli maritimi Cn. Pompeio socius ascribitur, i. e. additur,

    id. Imp. Pomp. 19 fin. —Hence also of attributes of a deity:

    Jovi aquila adscribitur,

    is ascribed, Plin. 10, 5, 6, § 18.

    Lewis & Short latin dictionary > adscribo

См. также в других словарях:

  • received — received; un·received; …   English syllables

  • received — index common (customary), popular Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • received — (adj.) mid 15c., generally accepted as true or good, pp. adjective from RECEIVE (Cf. receive) …   Etymology dictionary

  • received — [ri sēvd′] adj. accepted; considered as standard …   English World dictionary

  • Received — Receive Re*ceive (r[ e]*s[=e]v ), v. t. [imp. & p. p. {Received} (r[ e]*s[=e]vd ); p. pr. & vb. n. {Receiving}.] [OF. receveir, recevoir, F. recevoir, fr. L. recipere; pref. re re + capere to take, seize. See {Capable}, {Heave}, and cf. {Receipt} …   The Collaborative International Dictionary of English

  • received — [[t]rɪsi͟ːvd[/t]] ADJ: ADJ n The received opinion about something or the received way of doing something is generally accepted by people as being correct. [FORMAL] He was among the first to question the received wisdom of the time... The… …   English dictionary

  • received — adjective (only before noun) formal accepted or considered to be correct by most people: Sonntag s articles challenged received notions about photography. | received wisdom (=the opinions most people have about what is true): The received wisdom… …   Longman dictionary of contemporary English

  • received — adjective 1. conforming to the established language usage of educated native speakers standard English (American) received standard English is sometimes called the King s English (British) • Syn: ↑standard • Ant: ↑ …   Useful english dictionary

  • received — re|ceived [rıˈsi:vd] adj [only before noun] formal accepted or considered to be correct by most people received opinion/wisdom etc (=the opinion most people have) ▪ The received wisdom is that he will retire within the next year …   Dictionary of contemporary English

  • received — adjective Date: 15th century generally accepted ; common < a healthy skepticism about received explanations B. K. Lewalski > …   New Collegiate Dictionary

  • received — /ri seevd /, adj. generally or traditionally accepted; conventional; standard: a received moral idea. [1400 50; late ME; see RECEIVE, ED2] * * * …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»