Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

recīdō

  • 1 recido

    recido recido, cidi, casum, ere падать назад

    Латинско-русский словарь > recido

  • 2 recido

    recido recido, cidi, casum, ere вновь поступать, возвращаться

    Латинско-русский словарь > recido

  • 3 recido

    recido recido, cidi, cisum, ere отрубать, отсекать

    Латинско-русский словарь > recido

  • 4 recido

    recido recido, cidi, cisum, ere отрезать

    Латинско-русский словарь > recido

  • 5 recīdō

        recīdō dī, sus, ere    [re-+caedo], to cut away, cut down, cut off: sceptrum imo de stirpe, V.: ceras inanīs, empty cells, V.: pueris membra, O.: volnus Ense recidendum est, O.: columnas, hew out, H.—Fig., to lop off, cut short, retrench, abridge, diminish: ambitiosa Ornamenta, H.: nationes recisae: supplicio culpam, H.
    * * *
    I
    recidere, recidi, recasus V INTRANS
    fall/sink back, lapse/relapse/revert; fall to earth; come to naught; rebound on
    II
    recidere, recidi, recisus V TRANS
    cut back/off (to base/tree), prune; cut back/away; get by cutting; curtail

    Latin-English dictionary > recīdō

  • 6 recido

    [st1]1 [-] rĕcĭdo (reccĭdo), ĕre, cĭdi, cāsum [re + cado]: - intr. - [abcl][b]a - retomber, tomber; retomber sur (qqn), rejaillir sur. - [abcl]b - en venir à, aboutir à. - [abcl]c - échoir à, être dévolu à, tomber en partage, tomber dans la possession de; coïncider avec. - [abcl]d - revenir, récidiver (en parl. de la fièvre).[/b]    - ad nihil (ad nihilum) recidere: n'aboutir à rien, n'avoir aucun effet, retomber dans le néant.    - in graviorem morbum recidere, Liv. 24, 29: retomber plus gravement malade, avoir une rechute plus grave.    - ne recidam (s.-ent. in morbum), Cic. Att. 12, 21, 5: pour ne pas rechuter.    - recidere ex laetitiâ ad lacrimas, Cic. Sull. 32,.91: passer de la joie aux larmes.    - ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque reccidisse, Liv. 2, 7: de libérateur de la patrie, il était tombé (disait-il) au rang des Aquillius et des Vitellius (= il était tombé au rang de traître)    - suspicio in aliquem recidit: le soupçon rejaillit sur qqn.    - in luxuriam recidere: retomber dans la mollesse.    - ad aliquem potentatus omnis recidit, Cic.: tout le poids des affaires retombe sur qqn.    - recidere ut: aboutir à ce que.    - huccine omnia recciderunt, ut civis Romanus... in foro virgis caederetur, Cic. Verr. 2, 5, 63 § 163: est-ce à ce point que tout aboutit: voir un citoyen romain battu de verges au forum?    - constitit inter haruspices, quae periculosa et adversa sacrificanti denuntiata essent, cuncta in ipsos recasura qui exta haberent, Suet. Aug. 96: les haruspices se mirent d'accord pour dire que les dangers et les revers qui avaient été annoncés au sacrificateur retomberaient tous sur ceux qui possédaient les entrailles des victimes.    - recidere ad paucos, Ter. Hec.: tomber dans la possession de quelques-uns, devenir le privilège de quelques-uns. [st1]2 [-] rĕcīdo, ĕre, cīdi, cīsum [re + caedo]: - tr. - [abcl][b]a - ôter en coupant, trancher, retrancher, rogner. - [abcl]b - abréger, diminuer, restreindre.[/b]    - recidere aliquid priscum ad morem, Tac. A. 3, 53: ramener qqch. dans les limites de l'usage ancien.    - recidere pollicem alicui, Quint. 8, 5, 12: retrancher le pouce à qqn.    - recidere capillos, Plin. Ep. 7, 27: couper les cheveux.    - hirsutam falce recidere barbam, Ov. M. 13, 766: raser la barbe hirsute avec une faux.
    * * *
    [st1]1 [-] rĕcĭdo (reccĭdo), ĕre, cĭdi, cāsum [re + cado]: - intr. - [abcl][b]a - retomber, tomber; retomber sur (qqn), rejaillir sur. - [abcl]b - en venir à, aboutir à. - [abcl]c - échoir à, être dévolu à, tomber en partage, tomber dans la possession de; coïncider avec. - [abcl]d - revenir, récidiver (en parl. de la fièvre).[/b]    - ad nihil (ad nihilum) recidere: n'aboutir à rien, n'avoir aucun effet, retomber dans le néant.    - in graviorem morbum recidere, Liv. 24, 29: retomber plus gravement malade, avoir une rechute plus grave.    - ne recidam (s.-ent. in morbum), Cic. Att. 12, 21, 5: pour ne pas rechuter.    - recidere ex laetitiâ ad lacrimas, Cic. Sull. 32,.91: passer de la joie aux larmes.    - ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque reccidisse, Liv. 2, 7: de libérateur de la patrie, il était tombé (disait-il) au rang des Aquillius et des Vitellius (= il était tombé au rang de traître)    - suspicio in aliquem recidit: le soupçon rejaillit sur qqn.    - in luxuriam recidere: retomber dans la mollesse.    - ad aliquem potentatus omnis recidit, Cic.: tout le poids des affaires retombe sur qqn.    - recidere ut: aboutir à ce que.    - huccine omnia recciderunt, ut civis Romanus... in foro virgis caederetur, Cic. Verr. 2, 5, 63 § 163: est-ce à ce point que tout aboutit: voir un citoyen romain battu de verges au forum?    - constitit inter haruspices, quae periculosa et adversa sacrificanti denuntiata essent, cuncta in ipsos recasura qui exta haberent, Suet. Aug. 96: les haruspices se mirent d'accord pour dire que les dangers et les revers qui avaient été annoncés au sacrificateur retomberaient tous sur ceux qui possédaient les entrailles des victimes.    - recidere ad paucos, Ter. Hec.: tomber dans la possession de quelques-uns, devenir le privilège de quelques-uns. [st1]2 [-] rĕcīdo, ĕre, cīdi, cīsum [re + caedo]: - tr. - [abcl][b]a - ôter en coupant, trancher, retrancher, rogner. - [abcl]b - abréger, diminuer, restreindre.[/b]    - recidere aliquid priscum ad morem, Tac. A. 3, 53: ramener qqch. dans les limites de l'usage ancien.    - recidere pollicem alicui, Quint. 8, 5, 12: retrancher le pouce à qqn.    - recidere capillos, Plin. Ep. 7, 27: couper les cheveux.    - hirsutam falce recidere barbam, Ov. M. 13, 766: raser la barbe hirsute avec une faux.
    * * *
    I.
        Recido, recidis, recidi, pen. corr. recasum, pen. prod. recidere, Ex re et cado compositum. Cic. Recheoir, Retomber.
    \
        Incassum recidit omnis impensa. Colum. Est devenue à rien, N'a de rien servi.
    \
        Quorsum recidat responsum tuum, non magnopere laboro. Cic. Il ne me chault gueres que tu respondes, soit ouy ou non, Ce m'est tout un que tu respondes.
    \
        In grauiorem morbum recidere. Liu. Renchoir en une greve maladie.
    \
        Ad nihilum recidere. Cic. Devenir à rien.
    \
        Ad paucos recidit ars musica. Terent. Elle est devenue en la possession de peu de gents.
    \
        In te recident hae contumeliae. Plaut. Retomberont sur toy.
    II.
        Recido, recidis, recidi, recisum, pen. prod. recidere, Ex re et caedo compositum. Martial. Couper, Rongner.
    \
        Vngues recidere. Pli. Retrencher.

    Dictionarium latinogallicum > recido

  • 7 recido

    1. recido, cidī, cāsūrus, ere (re u. cado), I) zurückfallen, A) eig.: recidunt omnia in terras, Cic.: ramulus in oculum recidit, schnellt-, prallt zurück, Cic.: ea ipsa (saxa) multorum manibus convulsa in eos, qui commoverant, recidebant, Curt.: instabili et lubrico gradu praecipites recidebant, Curt.: (navis) etsi recta reciderat, wieder aufgefallen war, Liv. – B) übtr.: 1) zurückfallen, a) v. Pers., in einen Zustand zurückfallen, -sinken, -versetzt werden, -kommen, in graviorem morbum, Liv.: u. absol. (u. übtr.), ne recidam, damit ich keinen Rückfall bekomme, Cic.: ebenso in eandem imbecillitatem cito, Cels. – in eandem fortunam, Cic.: in antiquam servitutem, Liv. – b) v. Lebl.: α) zurückkommen, wieder eintreten, v. Fieber, Plin. 28, 228. – β) an jmd. zurückfallen, post interitum Tatii cum ad eum (sc. Romulum) potentatus omnis recidisset, Cic. de rep. 2, 14 (Müller schreibt reccidisset). – γ) auf jmd. zurückfallen, jmb. ebenfalls treffen, hunc casum ad ipsos recidere posse, Caes. – bes. auf den Urheber, auf des Urhebers Haupt, omnes in te istaec recident contumeliae, Plaut.: ut huius amentiae poena in ipsum eiusque familiam recidat, Cic.: consilia in ipsorum caput recidentia, Liv. – 2) aus einem besseren Zustande in den entgegengesetzten gleichs. zurück-, zu oder in etwas herabsinken, herabkommen, quam cito illa omnia ex laetitia et volup-
    ————
    tate ad luctum et lacrimas reciderunt, Cic.: ex quantis opibus quo recidissent Carthaginiensium res, Liv.: ex liberatore patriae ad Aquilios se recidisse, Liv. – r. ad nihilum, ad nihil, Cic.: in eam fortunam (v. Könige), Liv.: ad hanc fortunam, Auct. b. Hisp.: spes ad querelam recidit, schlägt in Klage um (geht in Kl. über), Phaedr.: ne sineret regiae maiestatis imperium eo recidere, Liv.: eo res ista culpā docentium recidit, ut etc., Quint. – II) hinfallen, A) eig.: humi recidens, auf die Erde hinfallend, Apul. met. 1, 11 extr. – B) übtr.: 1) wohin fallen, geraten, in periculum, Curt.: ad ludibrium, dem Gespötte anheimfallen, Curt.: omnis impensa in cassum recidit, Colum.: quorsum recidat responsum tuum (wie deine A. ausfällt), non magno opere laboro, Cic. Rosc. com. 43. – 2) in eine Zeit hineinfallen, v. Ereignissen, in nostrum annum, Cic.: in aliorum consulum vigiliam, Cic. – 3) jmdm. anheimfallen, jmdm. als Eigentum usw. zufallen, artem musicam recidere in paucos, Ter. Hec. prol. alt. 39: in unum recidit ius omnium, ICt.: recidit in alqm hereditas, ICt. – re bei den Dichtern lang gemessen und dah. reccido geschr. (Müller schreibt auch Cic. de rep. 2, 14 reccidisset), zB. Lucr. 1, 857. Ov. met. 6, 212. Iuven. 12, 54. – Partiz. Fut. Akt. recāsūrus, Cic. ad Att. 4, 18, 4 (4, 16, 12). Suet. Aug. 96, 2. Gaius inst. 1. § 127 u. 146 a. (s. Neue-Wagener Formenl.3 3, 584).
    ————————
    2. recido, cīdī, cīsum, ere (re u. caedo), I) wegschneiden, abschneiden, abhauen, auschneiden, 1) eig.: a) lebl. Obij.: alci pollicem, Quint.: vepres, ausrotten, Cato: fustes, Hor.: caput, Ov.: ceras inanes, Verg.: columnas, brechen (im Steinbruch), Hor.: vulnus ense, Ov.: gramina morsu, abbeißen, Calp.: e silva hastile, Ov.: sceptrum imo de stirpe, Verg.: inde (= a virili membro) pelliculam, die Vorhaut lostrennen, Porphyr.: ab ignota vultus cervice, die Köpfe absäbeln, Lucan. – b) (poet.) leb. Wesen, niederhauen, coloni cuncti simul ense recisi, Lucan. 2, 194. – 2) übtr., ausrotten, tilgen, beseitigen, nationes, Cic.: culpam supplicio, Hor.: perquam multa ex orationibus eius, streichen, Quint.: quidquid obstat imperio, Curt. – II) verschneiden, A) = beschneiden, 1) eig.: ungues, Plin. u. Curt.: capillos, Plin. ep.: comas, Mart.: barbam falce, stutzen, Ov. (vgl. im Bilde magnis parva falce simili, Hor.): malleolos ad imum articulum, Plin.: arbores usque ad medullam securibus, behauen, Pallad. – 2) übtr., beschneiden, verkürzen, beschränken, ambitiosa ornamenta, Hor.: mirmillonum armaturas, Suet.: nimiam loquacitatem, Quint.: velut recisam (esse) ornandi potestatem, es seien der Beredsamkeit gleichsam die Flügel beschnitten worden, Quint.: recideret onme quod ultra perfectum traheretur, Hor.: quid enim prohibere et priscum ad
    ————
    morem recidere aggrediar? auf die alte Sitte zu beschränken, Tac.: (ea) recisa ac repurgata in unum librum coartasse, Plin. ep. 1, 20, 8. – B) verschneiden = zerschneiden, mala Cydonia in brevissimas particulas Pallad. 10, 20, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > recido

  • 8 recido [1]

    1. recido, cidī, cāsūrus, ere (re u. cado), I) zurückfallen, A) eig.: recidunt omnia in terras, Cic.: ramulus in oculum recidit, schnellt-, prallt zurück, Cic.: ea ipsa (saxa) multorum manibus convulsa in eos, qui commoverant, recidebant, Curt.: instabili et lubrico gradu praecipites recidebant, Curt.: (navis) etsi recta reciderat, wieder aufgefallen war, Liv. – B) übtr.: 1) zurückfallen, a) v. Pers., in einen Zustand zurückfallen, -sinken, -versetzt werden, -kommen, in graviorem morbum, Liv.: u. absol. (u. übtr.), ne recidam, damit ich keinen Rückfall bekomme, Cic.: ebenso in eandem imbecillitatem cito, Cels. – in eandem fortunam, Cic.: in antiquam servitutem, Liv. – b) v. Lebl.: α) zurückkommen, wieder eintreten, v. Fieber, Plin. 28, 228. – β) an jmd. zurückfallen, post interitum Tatii cum ad eum (sc. Romulum) potentatus omnis recidisset, Cic. de rep. 2, 14 (Müller schreibt reccidisset). – γ) auf jmd. zurückfallen, jmb. ebenfalls treffen, hunc casum ad ipsos recidere posse, Caes. – bes. auf den Urheber, auf des Urhebers Haupt, omnes in te istaec recident contumeliae, Plaut.: ut huius amentiae poena in ipsum eiusque familiam recidat, Cic.: consilia in ipsorum caput recidentia, Liv. – 2) aus einem besseren Zustande in den entgegengesetzten gleichs. zurück-, zu oder in etwas herabsinken, herabkommen, quam cito illa omnia ex laetitia et voluptate ad luctum et lacrimas reciderunt, Cic.: ex quantis opibus quo recidissent Carthaginiensium res, Liv.: ex liberatore patriae ad Aquilios se recidisse, Liv. – r. ad nihilum, ad nihil, Cic.: in eam fortunam (v. Könige), Liv.: ad hanc fortunam, Auct. b. Hisp.: spes ad querelam recidit, schlägt in Klage um (geht in Kl. über), Phaedr.: ne sineret regiae maiestatis imperium eo recidere, Liv.: eo res ista culpā docentium recidit, ut etc., Quint. – II) hinfallen, A) eig.: humi recidens, auf die Erde hinfallend, Apul. met. 1, 11 extr. – B) übtr.: 1) wohin fallen, geraten, in periculum, Curt.: ad ludibrium, dem Gespötte anheimfallen, Curt.: omnis impensa in cassum recidit, Colum.: quorsum recidat responsum tuum (wie deine A. ausfällt), non magno opere laboro, Cic. Rosc. com. 43. – 2) in eine Zeit hineinfallen, v. Ereignissen, in nostrum annum, Cic.: in aliorum consulum vigiliam, Cic. – 3) jmdm. anheimfallen, jmdm. als Eigentum usw. zufallen, artem musicam recidere in paucos, Ter. Hec. prol. alt. 39: in unum recidit ius omnium, ICt.: recidit in alqm hereditas, ICt. – / re bei den Dichtern lang gemessen und dah. reccido geschr. (Müller schreibt auch Cic. de rep. 2, 14 reccidisset), zB. Lucr. 1, 857. Ov. met. 6, 212. Iuven. 12, 54. – Partiz. Fut. Akt. recāsūrus, Cic. ad Att. 4, 18, 4 (4, 16, 12). Suet. Aug. 96, 2. Gaius inst. 1. § 127 u. 146 a. (s. Neue-Wagener Formenl.3 3, 584).

    lateinisch-deutsches > recido [1]

  • 9 recido [2]

    2. recido, cīdī, cīsum, ere (re u. caedo), I) wegschneiden, abschneiden, abhauen, auschneiden, 1) eig.: a) lebl. Obij.: alci pollicem, Quint.: vepres, ausrotten, Cato: fustes, Hor.: caput, Ov.: ceras inanes, Verg.: columnas, brechen (im Steinbruch), Hor.: vulnus ense, Ov.: gramina morsu, abbeißen, Calp.: e silva hastile, Ov.: sceptrum imo de stirpe, Verg.: inde (= a virili membro) pelliculam, die Vorhaut lostrennen, Porphyr.: ab ignota vultus cervice, die Köpfe absäbeln, Lucan. – b) (poet.) leb. Wesen, niederhauen, coloni cuncti simul ense recisi, Lucan. 2, 194. – 2) übtr., ausrotten, tilgen, beseitigen, nationes, Cic.: culpam supplicio, Hor.: perquam multa ex orationibus eius, streichen, Quint.: quidquid obstat imperio, Curt. – II) verschneiden, A) = beschneiden, 1) eig.: ungues, Plin. u. Curt.: capillos, Plin. ep.: comas, Mart.: barbam falce, stutzen, Ov. (vgl. im Bilde magnis parva falce simili, Hor.): malleolos ad imum articulum, Plin.: arbores usque ad medullam securibus, behauen, Pallad. – 2) übtr., beschneiden, verkürzen, beschränken, ambitiosa ornamenta, Hor.: mirmillonum armaturas, Suet.: nimiam loquacitatem, Quint.: velut recisam (esse) ornandi potestatem, es seien der Beredsamkeit gleichsam die Flügel beschnitten worden, Quint.: recideret onme quod ultra perfectum traheretur, Hor.: quid enim prohibere et priscum ad morem recidere aggrediar? auf die alte Sitte zu beschränken, Tac.: (ea) recisa ac repurgata in unum librum coartasse, Plin. ep. 1, 20, 8. – B) verschneiden = zerschneiden, mala Cydonia in brevissimas particulas Pallad. 10, 20, 1.

    lateinisch-deutsches > recido [2]

  • 10 recido

    1.
    rĕcĭdo, reccidi (better than recidi; cf. Cic. Rep. 2, 8, 14), cāsum (recasurus, Cic. Att. 4, 16, 12; Suet. Aug. 96; Gai. Inst. 1, 127), 3 (with e long, Lucr. 1, 857; 1063; 5, 280; Prop. 4 (5), 8, 44; Ov. M. 6, 212; 10, 18; 180; id. R. Am. 611; Juv. 12, 54; Phaedr. 3, 18, 15 al.;

    prob., also,

    Plaut. Men. 3, 2, 54, and Ter. Hec. prol. alt. 39; v. the art. re), v. n., to fall back (class., and very freq., esp. in the trop. signif.; but not found in Virg. or Hor.).
    A.
    Lit.: neque posse e terris in loca caeli Recidere inferiora, Lucr. 1, 1063:

    quia et recidant omnia in terras et oriantur e terris,

    Cic. N. D. 2, 26, 66:

    ramulum adductum, ut remissus esset, in oculum suum reccidisse,

    had sprung back, recoiled, id. Div. 1, 54, 123:

    quem (discum) libratum in auras Misit... Recidit in solidam longo post tempore terram Pondus,

    Ov. M. 10, 180:

    etiam si recta recciderat (navis),

    Liv. 24, 34; Prop. 4 (5), 8, 44 et saep.:

    in collum Benjamin,

    Vulg. Gen. 45, 14.— Absol.:

    amictum recidentem,

    Quint. 11, 3, 162.—
    B.
    Trop., to fall back, return:

    in graviorem morbum recidere,

    to relapse, Liv. 24, 29;

    so alone: ab his me remediis noli in istam turbam vocare, ne recidam,

    Cic. Att. 12, 21, 5; cf.:

    (quartanae) ne recidant,

    Plin. 28, 16, 66, § 228:

    post interitum Tatii cum ad eum (sc. Romulum) potentatus omnis reccidisset,

    Cic. Rep. 2, 8, 14:

    praestat in eandem illam recidere fortunam,

    id. Sest. 69, 146; cf.:

    Syracusae in antiquam servitutem recciderunt,

    Liv. 24, 32 fin.:

    quippe celebratam Macedonum fortitudinem ad ludibrium reccidisse verebatur,

    Curt. 9, 7, 23:

    in invidiam,

    Nep. Alcib. 7, 1.—So freq. of an evil, to fall back, recoil upon any one, esp. upon the author of it: omnes in te istaec recident contumeliae, * Plaut. Men. 3, 2, 54:

    ut hujus amentiae poena in ipsum familiamque ejus recidat,

    Cic. Phil. 4, 4, 10:

    suspicionem in vosmet ipsos recidere,

    id. Rosc. Am. 29, 79: hunc casum ad ipsos recidere posse demonstrant, * Caes. B. G. 7, 1:

    quae in adversarios recidunt,

    Quint. 9, 2, 49:

    quod in ipsam recidat,

    Ov. M. 6, 212:

    consilia in ipsorum caput recidentia,

    Liv. 36, 29; cf. Curt. 9, 5, 25:

    periculosa et adversa cuncta in illos recasura,

    Suet. Aug. 96:

    in me haec omnia mala recciderunt,

    Vulg. Gen. 42, 36. —
    II.
    (With the idea of cadere predominating.) To fall somewhere, to light upon, happen, occur, = redigi; constr. with ad, in, or an adv. of direction.
    (α).
    With ad:

    ex laetitiā et voluptate ad ludum et lacrimas,

    Cic. Sull. 32, 91: ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque reccidisse, had sunk to a level with the Aquilii and Vitellii, i. e. had come to be regarded as a traitor, Liv. 2, 7: sinere artem musicam Recidere ad paucos, to fall into the possession of a few, Ter. Hec. prol. alt. 39:

    tantum apparatum ad nihilum recidere,

    to come to naught, Cic. Phil. 7, 9, 27:

    ad nilum,

    Lucr. 1, 857; Cic. Or. 70, 233:

    ad nihil,

    id. Att. 4, 16, 12.—
    (β).
    With in, Lucr. 5, 280:

    quae (tela), si viginti quiessem dies, in aliorum vigiliam consulum reccidissent,

    Cic. Planc. 37, 90; cf. id. Att. 1, 1, 2; id. Phil. 13, 9, 19:

    rex ut in eam fortunam recideret,

    Liv. 44, 31 fin.:

    omnis impensa in cassum recidat,

    Col. 4, 3, 5:

    mundi, In quem reccidimus, quidquid mortale creamur,

    Ov. M. 10, 18.—
    (γ).
    With an adv. of direction:

    huccine tandem omnia recciderunt, ut civis Romanus... in foro virgis caederetur,

    Cic. Verr. 2, 5, 63, § 163:

    eo regiae majestatis imperium,

    Liv. 4, 2:

    eo res,

    Quint. 2, 10, 3:

    illuc, ut, etc.,

    Juv. 12, 54:

    ex quantis opibus quo reccidissent Carthaginiensium res,

    Liv. 30, 42:

    pleraque, quo debuerint, reccidisse,

    id. 25, 31; cf. id. 4, 2:

    quorsum responsum recidat,

    Cic. Rosc. Com. 15, 43.
    2.
    rĕ-cīdo, di, sum, 3, v. a. [caedo], to cut away, cut down, cut off (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    vepres,

    Cato, R. R. 2, 4; cf.:

    malleolos ad imum articulum,

    Plin. 17, 21, 35, § 160:

    sceptrum imo de stirpe,

    Verg. A. 12, 208;

    for which: laurum imā stirpe,

    Claud. Rapt. Pros. 3, 76 (cf. II.):

    ceras inanes,

    empty cells, Verg. G. 4, 241:

    hirsutam barbam falce,

    Ov. M. 13, 766:

    caput,

    id. ib. 9, 71:

    immedicabile vulnus Ense recidendum est,

    id. ib. 1, 191:

    pollicem alicui,

    Quint. 8, 5, 12:

    comas,

    Mart. 1, 32, 4; cf.

    capillos,

    Plin. Ep. 7, 27 fin.:

    ungues,

    Plin. 10, 35, 52, § 106:

    columnas,

    to hew out, Hor. C. 2, 18, 4:

    fustes,

    id. ib. 3, 6, 40:

    ancile ab omni parte recisum,

    Ov. F. 3, 377:

    mella,

    i. e. to take out, Pall. Jun. 7, 2.—

    Of persons: cuncti simul ense recisi,

    cut down, Luc. 2, 194.— Poet.:

    fulgorem sideribus,

    to rob the stars of their brightness, Stat. Th. 12, 310:

    gramina morsu,

    to devour, Calp. Ecl. 2, 45.—
    II.
    Trop. (borrowed from agriculture), to lop off, cut short, retrench, abridge, diminish:

    perquam multa recidam ex orationibus Ciceronis,

    Quint. 12, 10, 52; cf. id. 12, 10, 55:

    inanem loquacitatem,

    id. 10, 5, 22: ambitiosa [p. 1532] ornamenta, Hor. A. P. 447:

    omne quod ultra Perfectum traheretur,

    id. S. 1, 10, 69: nationes partim recisas, partim repressas, * Cic. Prov. Cons. 12, 31:

    mercedes scaenicorum,

    Suet. Tib. 34 init.:

    armaturas mirmillonum,

    to lessen, id. Calig. 55:

    ornandi potestatem,

    Quint. 2, 16, 4:

    facultatem aliter acquirendi,

    id. 12, 7, 10:

    impedimenta,

    to diminish, obviate, Front. Strat. 4, 1, 7; cf.

    occupationes,

    Sen. Q. N. 3 praef.:

    culpam supplicio,

    Hor. C. 3, 24, 34; cf.:

    cum magnis parva mineris Falce recisurum simili te,

    id. S. 1, 3, 123: vitia a stirpe, Claud. ap. Ruf. 1, 56; and:

    aliquid priscum ad morem,

    i. e. to reduce within the limits of ancient manners, Tac. A. 3, 53.—Hence, rĕcīsus, a, um, P.a., shortened, abridged; short, brief:

    opus,

    Vell. 2, 89, 1:

    ea recisa in unum librum coartasse,

    Plin. Ep. 1, 20, 8.— Comp.:

    tempus recisius (opp. longius),

    Dig. 47, 21, 2.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > recido

  • 11 recido

    I re-cido, cidī, casum, ere [ cado ]
    1) падать назад ( in terras C); отскакивать (ramulus adductus in oculum recĭdit C)
    2) снова впадать ( in imbecillitatem CC); снова попадать, вновь оказываться (r. in antiquam servitutem L)
    3) вновь переходить, возвращаться ( potentatus recidit ad aliquem C)
    4) падать, обрушиваться ( poena recidit in или ad aliquem C)
    5) переходить, превращаться (ad aliquid Ph)
    in morbum r. Lвновь заболеть
    ad nihil(um) r. C etc. — свестись к нулю, исчезнуть
    id ego puto ad nihil recasurum C — думаю, что из этого ничего не выйдет
    quorsum recidat responsum tuum, non magno opere laboro C — как сложится (каков будет) твой ответ, мне довольно безразлично
    ne delusa spes ad querelam recidat Ph — как бы обманутая надежда не превратилась в жалобу (не кончилась бы разочарованием)
    6) приходиться, случаться ( in nostrum annum C); выпадать на долю, быть уделом (r. in paucos Ter)
    II re-cīdo, cīdī, cīsum, ere [ caedo ]
    1)
    а) отрубать, отрез(ыв)ать, отсекать ( sceptrum de stirpe V)
    Diliăci manu recīsi Ptделосские кастраты (о-в Целое был центром торговли рабами и, в частности, евнухами)
    б) вырубать ( hastile e silva O); вырезывать ( vulnus ense O); высекать ( columnas H); обстригать (capillos PJ; ungues PM)
    2) истреблять, вырез(ыв)ать ( nationes C)
    5) урезывать, сокращать ( ambitiosa ornamenta H); умерять, ограничивать ( nimiam loquacitatem Q)

    Латинско-русский словарь > recido

  • 12 recido

    , recidi, recisum, recidere 3
      обрубать, отрезывать, отсекать

    Dictionary Latin-Russian new > recido

  • 13 recidō or reccidō

        recidō or reccidō reccidī or recidī, recāsūrus, ere    [re-+cado], to fall back, spring back, return: in terras: ramulum adductum in oculum suum recidisse, had recoiled: (saxa) convulsa in eos recidebant, kept falling back, Cu.: etiam si recta reciderat (navis), L.—Fig., to fall back, return, be thrown back, fall, sink, be reduced, relapse: ab his me remediis noli vocare, ne recidam, suffer a relapse: ex liberatore patriae ad Aquilios, had sunk to a level with, L.: tantum apparatum ad nihilum recidere, come to naught: ad ludibrium, Cu.: in graviorem morbum, L.: Syracusae in antiquam servitutem reciderunt, L.: in invidiam, N.: hucine tandem omnia reciderunt, ut, etc.: illuc, ut, etc., Iu.: ex quantis opibus quo reccidissent Carthaginiensium res, L.— To fall back, fall to, pass, be handed over: cum ad eum potentatus omnis reccidisset: quae (tela)... in aliorum vigiliam consulum recidissent, i. e. would have fallen to my successors: sinere artem musicam Recidere ad paucos, T.—Of evil, to fall back, be visited, recoil, return: ut huius amentiae poena in ipsum recidat: posse hunc casum ad ipsos recidere demonstrant, Cs.: consilia in ipsorum caput recidentia, L.— To fall out, turn out, result, come: ne in unius imperium res recidat: quorsum recidat responsum tuum, non laboro, what your answer may prove to be.

    Latin-English dictionary > recidō or reccidō

  • 14 recisus

    rĕcīsus, a, um part. de recido [re + caedo]. [st2]1 [-] coupé, rogné, retranché, écourté. [st2]2 [-] réduit, diminué, amoindri, abrégé.
    * * *
    rĕcīsus, a, um part. de recido [re + caedo]. [st2]1 [-] coupé, rogné, retranché, écourté. [st2]2 [-] réduit, diminué, amoindri, abrégé.
    * * *
        Recisus, pen. prod. Participium. Plin. Coupé, Rongné.
    \
        Coloni ense recisi. Lucan. Tuez, Mis en pieces, Mis au trenchant de l'espee, Hachez.

    Dictionarium latinogallicum > recisus

  • 15 recasum

    recāsum supin. к recido I

    Латинско-русский словарь > recasum

  • 16 reccido

    поэт. Lcr, O, J = recido I

    Латинско-русский словарь > reccido

  • 17 recidivus

    recidīvus, a, um [ recido ]
    возобновляющийся (febris CC, PM); восстанавливающийся, вновь отстроенный

    Латинско-русский словарь > recidivus

  • 18 recisamentum

    recīsāmentum, ī n. [ recido ]
    обрезки, опилки PM

    Латинско-русский словарь > recisamentum

  • 19 recisio

    recīsio, ōnis f. [ recido ]
    обрезывание, ( rosae PM); урезывание, уменьшение ( legatorum Dig)

    Латинско-русский словарь > recisio

  • 20 recisus

    1. recīsus, a, um
    part. pf. к recido
    2. adj.
    сжатый, краткий ( opus VP); ограниченный ( tempus Dig)

    Латинско-русский словарь > recisus

См. также в других словарях:

  • рецидив — (recidivum; лат. recidivus возвращающийся, возобновляющийся; от recido возвращаться) повторное появление признаков болезни после ремиссии …   Большой медицинский словарь

  • Рецидив — I Рецидив болезней (лат. recidivus возвращающийся, возобновляющийся) возобновление, возврат клинических проявлений болезни после их временного исчезновения. Возникновение Р. всегда связано с неполным устранением причин болезни в процессе ее… …   Медицинская энциклопедия

  • Mameyes — es un barrio seudo rural cerca del casco urbano en el municipio puertorriqueño de Ponce, Puerto Rico. Al sector, hoy día, se le hace amplia referencia por la bien conocida y lamentada tragedia del 1985, donde durante intensos y extensos aguaceros …   Wikipedia Español

  • scolitide — sco·lì·ti·de s.m. TS entom. piccolo insetto xilofago della famiglia degli Scolitidi | pl. con iniz. maiusc., famiglia del sottordine dei Polifagi, cui appartengono più di 1500 specie dannose alle piante per le gallerie che scavano rodendo il… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»