-
1 spuo
spŭo, ĕre, spŭi, spūtum - intr. - [st2]1 [-] cracher. [st2]2 - tr. - cracher, rejeter en crachant. - [gr]gr. πτύω. - spuere in sinum, Plin.: cracher dans son sein (pour éloigner la colère des dieux).* * *spŭo, ĕre, spŭi, spūtum - intr. - [st2]1 [-] cracher. [st2]2 - tr. - cracher, rejeter en crachant. - [gr]gr. πτύω. - spuere in sinum, Plin.: cracher dans son sein (pour éloigner la colère des dieux).* * *Spuo, spuis, spui, sputum, spuere. Virg. Cracher. -
2 spuo
spuo spuo, spui, sputum, ere плевать -
3 spuo
spuo, spuī, spūtum, ere (πτύω), I) intr. spucken, ex toto spuere desisse, Cels. 2, 8. p. 48, 19 D.: sp. in sinum, Plin. 28, 35: in faciem alcis, Vulg. num. 12, 14: Antoniam Drusi (sc. uxorem) non spuisse percelebre est, Solin. 1, 74. – II) tr. ausspucken, ausspeien, sicco terram ore, Verg. georg. 4, 97. – / Cels. 8, 9. no. 1 ist sanguis spuitur Glossem.
-
4 spuo
spuo, spuī, spūtum, ere (πτύω), I) intr. spucken, ex toto spuere desisse, Cels. 2, 8. p. 48, 19 D.: sp. in sinum, Plin. 28, 35: in faciem alcis, Vulg. num. 12, 14: Antoniam Drusi (sc. uxorem) non spuisse percelebre est, Solin. 1, 74. – II) tr. ausspucken, ausspeien, sicco terram ore, Verg. georg. 4, 97. – ⇒ Cels. 8, 9. no. 1 ist sanguis spuitur Glossem. -
5 spuō
spuō uī, ūtus, ere [SPV-], to spit, spit out, spew: terram (i. e. pulverem), V.* * *spuere, spui, sputus Vspit, spit out -
6 spuo
spŭo, ui, ūtum, 3, v. n. and a. [Sanscr. shtiv.; Gr. ptuô; Germ. speien; Engl. spit], to spit, to spit out, spew (very rare; not in Cic.).I.Neutr.:II.Antoniam Drusi non spuisse percelebre est,
Sol. 1, § 74:ex toto spuere desisse,
Cels. 2, 8, § 77:in faciem alicujus,
Vulg. Num. 12, 14.—Esp., as a charm against fascination, etc. (cf. conspuo, I. fin.):veniam a deis petimus spuendo in sinum,
Plin. 28, 4, 7, § 35; cf.:qui sputatur morbus,
Plaut. Capt. 3, 4, 18 sqq. Brix ad loc.; Schol. Juv. 7, 112 Mayor ad loc.—Act.:A.sicco terram (i. e. pulverem) spuit ore viator Aridus,
Verg. G. 4, 97.—Hence, spūtum, i, n. (acc. to II.).Lit., spit, spittle; sing., Cels. 2, 8 med.; Plin. 28, 4, 7, § 38; plur., Lucr. 6, 1188; Prop. 4 (5), 5, 66; Mart. 2, 26, 2; Petr. 131, 4; Sen. Const. 1, 3.—B.Transf., of a light, thin plate, Mart. 8, 33, 11. -
7 spuo
spuī, spūtum, ere1) плевать CC etc.s. in sinum PM, Pt — см. sinus2) поэт. выплёвывать, извергать (terram = pulvĕrem V) -
8 spuo
, spui, sputum, spuere 3 плевать -
9 cōn-spuō
cōn-spuō —, ūtus, ere, to spit upon, bespatter: conspuitur sinūs, i. e. he slobbers, Iu.—To besprinkle, cover: nive Alpīs, H. -
10 dē-spuō
dē-spuō —, —, ere, to spit out, spit upon: ubi despui religio est, L.: in molles sibi sinūs, Tb.— To reject, abhor: preces, Ct. -
11 ex-spuō
ex-spuō uī, ūtus, ere, to spit out, spit: vina, Iu.: hamum, O.—Fig., to expel, banish: miseriam ex animo, T. -
12 re-spuō
re-spuō uī, ere, to spit back, discharge by spitting, cast out, cast off, eject, expel: gustatus, id, quod valde dulce est, respuit: quas natura respuerit: invisum cadaver (humus), O.—Fig., to reject, repel, refuse, spurn, dislike, disapprove: quis te tum audiret illorum? respuerent aures: id quod omnium mentes aspernentur ac respuant: haec aetas omne quod fieri non potest respuit: condicionem, Cs.: Caesaris interdicta respuuntur, are spurned: in animis hominum respui, L.: consolationem. -
13 aspuo
-
14 sputo
spūto, āre [spuo] - tr. - [st2]1 [-] cracher (souvent). [st2]2 [-] Plaut. éloigner (un mal) en crachant. - sputare sanguinem, Plaut. Merc. ; cracher du sang. - morbus, qui sputatur, Plaut.: maladie qu'on éloigne en crachant (épilepsie).* * *spūto, āre [spuo] - tr. - [st2]1 [-] cracher (souvent). [st2]2 [-] Plaut. éloigner (un mal) en crachant. - sputare sanguinem, Plaut. Merc. ; cracher du sang. - morbus, qui sputatur, Plaut.: maladie qu'on éloigne en crachant (épilepsie).* * *Sputo, sputas, sputare, Frequentatiuum. Plaut. Cracher à force. -
15 aspuo
a-spuo (ad-spuo), ere, anspeien, si dormiens spectetur infans, a nutrice ternā (dreimal) aspui, Plin. 28, 39 D. -
16 conspuo
con-spŭo, no perf., ūtum, 3, v. a. and n.I.Act., to spit upon (rare;B.most freq. in Petr.): me immundissimo basio,
Petr. 23, 4.—Esp., to spit upon in contempt, Plaut. Curc. 4, 2, 17; Petr. 132, 3; Hier. Ep. 50, n. 4; cf.Barth. Advers. 23, 24.—Of an epileptic: faciem tuam,
App. Mag. 44, p. 303, 1: conspuere sinus, as a charm to prevent the gods from being provoked by proud words, Juv. 7, 111 Mayor ad loc.; cf. spuo, I.—Poet., in a harsh and undignified figure, = conspergere, to besprinkle, to cover over: Juppiter hibernas canā nive conspuit Alpes, Furius Bibaculus ap. Quint. 8, 6, 17;II.for which Horace, parodying it, writes: Furius hibernas cana nive conspuet Alpes,
Hor. S. 2, 5, 41; cf. the scholiast in h. 1.—Neutr., to spit out much, to spit:faciem meam non averti a conspuentibus in me,
Vulg. Isa. 50, 6. -
17 aspuo
a-spuo, —, —, ereплевать (на что-л.) PM -
18 conspuo
cōn-spuo, uī, ūtum, ere1) заплёвывать, оплёвывать (aliquem Pl, Pt etc.)4) ирон. покрывать ( Alpes nive H) -
19 despuo
de-spuo, spuī, spūtum, ere1) выплёвывать, плевать Vr, L etc.; сплёвывать (для предотвращения какой-л. беды) (d. sibi in sinus или ter d. Tib; d. comitiales morbos PM)2) извергать, выдыхать ( tenerum ignem Lcn)3) жёлчно критиковать, злобно бранить (acre d. in mores alicujus Pers)4) отвергать, пренебрегать, презирать (preces Ctl; voluptates Sen) -
20 exspuo
ex-spuo, uī, ūtum, ere1) сплёвывать, плевать (nec sudavit unquam, nec exspuit Pt)2) выплёвывать, извергать (sanguĭnem CC, PM); выбрасывать ( aliquem spumantibus undis Ctl)3) испускать ( spiritum SenT); проливать ( lacrimam Pt)4) изгонять (afiquid ex animo Ter, Lcr)
См. также в других словарях:
Te spùo so 'na recia — Infobox Album Name = Te spùo so na recia Artist = Catarrhal Noise Type = Album Released = 2004 Recorded = 2004 Genre = Heavy metal Hard rock Crossover Comedy rock Length = Label = Marco Forieri Marengo Bros. Producer = Catarrhal Noise Herman… … Wikipedia
špuollankas — ךpuõllankas (hibr.) sm. (1) BzF175 1. Žd, Brs, KlvrŽ, Krkl, Slnt, Vvr, Dr, Klp, Dov, Krkl, Vdk, Pd žr. špūllankas: Sumauk abi špuoles ant špuõllanko ir galėsi sukti siūlus Tv. Su tokiu špuõllanku aš neapsiemu nė špuolės išlenkti Krž. 2.… … Dictionary of the Lithuanian Language
špuollankis — ךpuõllankis sm. (1) žr. špuollankas: 1. Siūlus vydami iš špuolės užmauna ant špuõllankio Klm. 2. Nuimk giją nu špuõllankio Skd. Paduok špuõllankį, reik špuoles išlenkti Plng … Dictionary of the Lithuanian Language
špuollanktis — ךpuõllanktis sm. (1) žr. špuollankis: 1. Mžk, Lž Pamauk špuolę ant špuõllankčio ir išvyk siūlus Ms. 2. Senas špuõllanktis jau sudilo Up … Dictionary of the Lithuanian Language
špuolė — ךpuõlė sf. (2) LKAI128, Sg, Klp, Plik, špuolė̃ (4) NdŽ, LKAI128, Brs, Kv, Grg, Rt, Vkš, Slnt, Yl, KlvrŽ, špuolė (1) NdŽ, KŽ, LKAI128(Prk), Jnš 1. LKAI128, Kal, Krp, Lg, Mšk žr. špūlė 1: Nu, pribirbinau špuõlę, išlenkti reiks KlvrŽ. Iš špuolė̃s … Dictionary of the Lithuanian Language
spuola — spuò·la s.f. OB LE var. → spola … Dizionario italiano
spuogis — spuõgis sm. (2) žr. spuogas: 1. I, KlK22,74(Lkv). 2. Kos40(Jms). 3. I žr. spuogas 6: Rašto ženklai vadinas: ilsis, ilsūnas, dvispuogis, spuogis S.Dauk … Dictionary of the Lithuanian Language
špuoliuoti — ךpuõliuoti, iuoja, iavo Ms, Brs, špuoliuoti, iuoja, iãvo Rt žr. špūliuoti 1: Mataras y[ra] dvejopas: audekluo špuoliuoti i pančiams vyti Šts … Dictionary of the Lithuanian Language
špuollanka — ךpuõllanka sf. (1) Kv, Prk žr. špuollankas … Dictionary of the Lithuanian Language
špuolvindė — ךpuõlvindė sf. (1) Vyž žr. špūlvindis … Dictionary of the Lithuanian Language
špuolėti — ךpuõlėti, ėja, ėjo tr. Vkš vyti (siūlus) nuo ritės ant krijelio … Dictionary of the Lithuanian Language