Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

rabo

  • 1 rabo

    1.
    răbo, ĕre, v. n., v. rabio.
    2.
    răbo, ōnis, = arrhabo, v. arrha.

    Lewis & Short latin dictionary > rabo

  • 2 arrha

    arrha, ae, f., and arrhăbo (also without aspiration arra and arrăbo), ōnis, m. (the latter form ante-class.; cf. Gell. 17, 2, 21; in Cic. the word is never used), = arrabôn [from the Heb. from, to give security], the money given to ratify a contract, earnest-money, purchase-money, a pledge, an earnest ( arrha is a part of the purchase-money, while pignus is a pledge to be restored when the contract, for security of which it is given, Las been performed, Isid. Orig. 5, 25).
    I.
    Lit.:

    arraboni has dedit quadraginta minas,

    Plaut. Most. 3, 1, 115; id. Rud. prol. 46; id. Poen. 5, 6, 22: Ea relicta huic arrabonist pro illo argento, * Ter. Heaut. 3, 3, 42: tantus arrabo, Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 20 (i. e. sexcentos obsides, Gell.):

    dederis mihi arrabonem,

    Vulg. Gen. 38, 17:

    pro arrabone dari,

    ib. ib. 38, 18.—Jestingly shortened into rabo:

    rabonem habeto, mecum ut hanc noctem sies,

    Plaut. Truc. 3, 2, 20 sq. —
    II.
    Trop.:

    arrabo amoris,

    Plaut. Mil. 4, 1, 11; Dig. 18, 1, 35; Plin. 33, 1, 6, § 28;

    and so ironically: mortis arra,

    money given to physicians, Plin. 29, 1, 8, § 21.

    Lewis & Short latin dictionary > arrha

  • 3 rabidus

    răbĭdus, a, um, adj. [1. rabo], raving, furious, enraged, savage, fierce, mad, rabid (as adj. mostly poet. and in post-Aug. prose; cf.:

    furens, furiosus, insanus): canes,

    Lucr. 5, 892; Plin. 29, 5, 32, § 98; Sen. Ira, 1, 1, 6; 1, 15, 2; 3, 30, 1; id. Ep. 99, 24:

    catuli,

    Sil. 10, 127:

    corpus (Canis),

    Cic. Arat. 110:

    tigres,

    Verg. G. 2, 151; cf.

    leones,

    Lucr. 4, 712; Hor. A. P. 393:

    lupa, Ov A. A. 3, 8: bimembres,

    id. M. 12, 494:

    alios age incitatos, alios age rabidos,

    Cat. 63, 93:

    non impulsus et rabidus,

    Sen. Ira, 1, 12, 4. —
    II.
    Transf., of things:

    Pelorum (on account of the neighboring Scylla),

    Luc. 6, 66 Cort. N. cr.:

    lingua,

    Prop. 3, 8 (4, 7), 11; cf.

    murmur,

    Val. Fl. 4, 239:

    ut rabida ora quierunt,

    Verg. A. 6, 102; cf. id. ib. 6, 80:

    aspectus (draconis),

    Auct. Her. 4, 49, 62:

    certamen,

    Sil. 16, 410; cf.

    arma,

    id. 7, 253:

    fames (Cerberi),

    Verg. A. 6, 421; cf.:

    sitis (Tantali),

    Sen. Herc. Oet. 1077:

    rabies,

    Cat. 63, 44.—
    III.
    Trop., impulsive, passionate, impetuous:

    impulsus et rabidus,

    Sen. Ira, 1, 12, 5:

    adfectus,

    id. ib. 3, 16, 2:

    furor animi,

    Cat. 63, 38:

    mores,

    Ov. A. A. 3, 501:

    rabida et jurgiosa facundia,

    Gell. 19, 9, 7.— Adv.: răbĭ-dē, ravingly, madly, furiously, rabidly:

    omnia rabide appetentem,

    Cic. Tusc. 5, 6, 16. — Comp.:

    raptari,

    Aug. Mor. Manich. 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > rabidus

  • 4 rabula

    răbŭla, ae, m. [1. rabo], a brawling, wrangling advocate, a pettifogger (cf.:

    clamator, declamator): non declamatorem aliquem de ludo aut rabulam de foro... quaerimus,

    Cic. Or. 15, 47; with causidicus and proclamator, id. de Or. 1, 46. 202; with latrator, Quint. 12, 9, 12; cf. Fest. s. v. rava vox, p. 137 Müll.; Non. 26, 21; 60, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > rabula

См. также в других словарях:

  • rabo — (Del lat. rapum, nabo). 1. m. cola (ǁ extremidad de la columna vertebral de algunos animales). Rabo de zorra. 2. pezón (ǁ rama pequeña). 3. Parte del trigo u otra semilla que queda después de aventado o cribado. 4. coloq. Cosa que cuelga a… …   Diccionario de la lengua española

  • rabo — sustantivo masculino 1. Cola de algunos animales: el rabo de un perro. 2. Parte por la que se une la hoja, la flor o el fruto a la planta: No sujetes la pera por el rabo. Sinónimo: pedúnculo. 3. Uso/registro …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • rabo — s. m. 1. Termo genérico com que se indica o apêndice caudal de todos os animais. 2.  [Informal] Cu; nádegas. 3.  [Popular] Cabo, extremidade (por onde se pega num instrumento ou objeto). 4. Rabo leva. 5. dar ao rabo: abanar o rabo. 6.  [Figurado] …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Rabo — ist der Familienname folgender Personen: Álvarez Rabo (* 1960), spanischer Cartoonist Ashu Rabo (* 1984), kenianischer Läufer Hosni abd Rabo (* 1984), ägyptischer Fußballspieler Siehe auch: Rabobank Diese Seite ist eine Begriffsklär …   Deutsch Wikipedia

  • rabo — (Del lat. rapum, nabo.) ► sustantivo masculino 1 ZOOLOGÍA Extremidad de la columna vertebral de algunos animales, en especial de los cuadrúpedos. SINÓNIMO cola 2 BOTÁNICA Rabillo, pedúnculo que sostiene las hojas, flores y frutos. SINÓNIMO… …   Enciclopedia Universal

  • rabo — s. pene. ❙ «...y ella me coge el rabo y empieza a moverlo, frotándolo contra su clítoris.» José Ángel Mañas, Mensaka. ❙ «Yo, tronco, paso de que me toque el rabo un tío...» José Ángel Mañas, Historias del Kronen. ❙ «Lo hace / con cuatro golpes de …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • rabo — s m I. 1 Cola de los animales terrestres: El perro lo recibía siempre moviendo el rabo , El torero cortó cuatro orejas y un rabo 2 Tallo u hojas largas de una fruta o verdura: cebollas de rabo 3 Con el rabo entre las piernas (Coloq) Avergonzado:… …   Español en México

  • rabo — {{#}}{{LM R32603}}{{〓}} {{SynR33387}} {{[}}rabo{{]}} ‹ra·bo› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}En algunos animales,{{♀}} extremidad posterior del cuerpo y de la columna vertebral: • ¿Has probado alguna vez la sopa de rabo de toro?{{○}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • rabo —     Es muy normal que las palabras que designan a partes del cuerpo de personas o animales se deban a una metáfora que las identifica con un objeto ( cadera, glande, músculo, muslo, pantorrilla, pelvis, pene y vagina). En latín rapu(m), como rapa …   Diccionario del origen de las palabras

  • rabo — os. Del latín rapum , nabo. (nom. m.) Deje. Dejillo. Dejo. Tonillo. Acento peculiar del habla de algunos lugares o de algunas personas. • Temblar más que el rabo un choto. (frs.) (col.) Agitarse visiblemente el cuerpo o una parte del mismo. •… …   Diccionario Jaén-Español

  • Rabo de nube — Saltar a navegación, búsqueda Rabo de Nube LP de Silvio Rodríguez Publicación 1980 Grabación 1980 …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»