-
1 rudis
rudis e, adj. [1 RAD-], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild: campus, V.: humus, O.: signa, O.: hasta, V.: textum, coarse, O.: Illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten, inexperienced, Ct.—Fig., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant: forma ingeni: modus (tibicinis), O.: carmen, H.: discipulus: nescit equo rudis Haerere puer, H.: con iunx, Quae tantum lunas non sinit esse rudīs, O.: in disserendo: in re p. navali, L.: sermo nullā in re: Ennius ingenio maximus, arte rudis, O.: homines rerum omnium rudes ignarique: Graecarum litterarum: artium, L.: somni, i. e. sleepless, O.: gens ad oppugnandarum urbium artīs, L.: ad partūs, O.: natio ad voluptates, Cu.* * *rudis, rude ADJundeveloped, rough, wild; coarse -
2 rudis
rudis is, f a slender stick, staff for exercise in fighting, quarter-staff, foil: (milites) rudibus inter se concurrerunt, L.: rudibus relictis Spicula promit, O.: rudem tam cito (accepisti)? (the gladiator received the rudis when discharged from service): acceptā rude, Iu.—As a symbol of honorable discharge: Me quoque donari iam rude tempus erat, i. e. to be dismissed, O.: donatus iam rude, H.: sibi dabit ipse rudem, Iu.* * *rudis, rude ADJundeveloped, rough, wild; coarse -
3 rudis
1.rŭdis, e, adj. [cf. crudus], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild (cf. crudus): omnis fere materia non deformata, rudis appellatur, sicut vestimentum rude, non perpolitum: sic aes infectum rudusculum, Cincius ap. Fest. p. 265 Müll. (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:B.terra (opp. restibilis),
Varr. R. R. 1, 44, 2; so,terra,
id. ib. 1, 27, 2:ager,
Col. 3, 11, 1:campus,
Verg. G. 2, 211:humus,
Ov. M. 5, 646:rudis atque infecta materies,
Petr. 114, 13; cf.:rudis indigestaque moles (Chaos),
Ov. M. 1, 7:marmor,
Quint. 2, 19, 3:saxum,
id. 9, 4, 27; cf.:signa (de marmore coepto),
Ov. M. 1, 406:aes (opp. signatum),
Plin. 33, 3, 13:hasta,
rudely finished, ill-made, Verg. A. 9, 743; cf.:novacula (with retusa),
Petr. 94, 14:circumjectus parietum,
Plin. 11, 51, 112, § 270:caementum,
Tac. Or. 20 (with informes tegulae):lana,
Ov. M. 6, 19:textum,
rough, coarse, id. ib. 8, 640; so,vestis,
id. F. 4, 659:herba,
wild, Mart. 2, 90, 8: cf.uva,
unripe, green, hard, id. 13, 68.— Neutr. plur. as subst.: detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus et cotes hebetibus, Quint. 2, 12, 8. —Poet., transf., young, new (cf. integer):II.illa (carina, sc. Argo) rudem cursu prima imbuit Amphitriten,
untried, not yet sailed on, Cat. 64, 11;hence, also, Argo,
Luc. 3, 193:agna,
Mart. 9, 71, 6:filia,
id. 7, 95, 8:dextram cruore regio imbuit,
Sen. Troad. 217:pannas,
new, Vulg. Matt. 9, 16. —Trop., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant; hence (like ignarus), with gen., unacquainted with, inexperienced in, etc. (cf. imperitus).(α).Absol.:(β).consilium,
Plaut. Poen. 1, 1, 61; cf.:forma ingenii impolita et plane rudis,
Cic. Brut. 85, 294:incohata ac rudia,
id. de Or. 1, 2, 5:quae rudia atque imperfecta adhuc erant,
Quint. 3, 1, 7:rudia et incomposita,
id. 9, 4, 17:vox surda, rudis, immanis, dura, etc.,
id. 11, 3, 32:modulatio,
id. 1, 10, 16; cf.:modus (tibicinis),
Ov. A. A. 1, 111:rude et Graecis intactum carmen,
Hor. S. 1, 10, 66:stilus (with confusus),
Quint. 1, 1, 28; 12, 10, 3:animi,
id. 1, 10, 9 (with agrestes);1, 1, 36: adhuc ingenia,
id. 1, 2, 27; cf.ingenium,
Hor. A. P. 410:rudis fuit vita priscorum et sine litteris,
Plin. 18, 29, 69, § 284:saeculum,
Quint. 2, 5, 23; 12, 11, 23; Tac. H. 1, 86:anni,
i. e. young, early, Quint. 1, 1, 5; Tac. A. 13, 16 fin.; cf.:adhuc aetas,
id. ib. 4, 8:rudem me et integrum discipulum accipe et ea, quae requiro, doce,
Cic. N. D. 3, 3, 7; Quint. 2, 3, 3; 3, 6, 83:Aeschylus rudis in plerisque et incompositus,
id. 10, 1, 66:tam eram rudis? tam ignarus rerum? etc.,
Cic. Sest. 21, 47; so (with ignarus) Quint. 1, 8, 4:rudis ac stultus,
id. 11, 3, 76:illi rudes homines primique,
id. 8, 3, 36; 10, 2, 5:illi rudes ac bellicosi,
id. 1, 10, 20:nescit equo rudis Haerere ingenuus puer,
Hor. C. 3, 24, 54.—With in and abl.:(γ).cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes,
Cic. Rep. 1, 8, 13:(oratorem) nullā in re tironem ac rudem esse debere,
id. de Or. 1, 50, 218; (with hebes) id. ib. 1, 58, 248:rudis in re publicā,
id. Phil. 6, 6, 17:in causā,
id. Fam. 4, 1, 1:in jure civili,
id. de Or. 1, 10, 40:in minoribus navigiis,
id. ib. 1, 38, 174:omnino in nostris poëtis,
id. Fin. 1, 2, 5:sermo nullā in re,
id. de Or. 1, 8, 32.—With simple abl. (very rare):Ennius ingenio maximus, arte rudis,
Ov. Tr. 2, 424:arte,
Stat. Th. 6, 437:studiis,
Vell. 2, 73, 1.—With gen.:(δ).imperiti homines rerum omnium rudes ignarique,
Cic. Fl. 7, 16:dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse,
id. Balb. 20, 47:provinciae rudis,
id. Verr. 2, 2, 6, § 17:Graecarum litterarum,
id. Off. 1, 1, 1; Nep. Pelop. 1, 1:rei militaris,
Cic. Ac. 2, 1, 2:harum rerum,
id. Verr. 2, 2, 35, § 87:artium,
Liv. 1, 7:bonarum artium,
Tac. A. 1, 3:facinorum,
id. ib. 12, 51:agminum,
Hor. C. 3, 2, 9:civilis belli,
id. Ep. 2, 2, 47; cf.:bellorum (elephanti),
Flor. 4, 2, 67:operum conjugiique,
Ov. F. 4, 336:somni,
i. e. sleepless, id. M. 7, 213:dicendi,
Tac. A. 1, 29.—With ad (very rare):(ε).rudem ad pedestria bella Numidarum gentem esse,
Liv. 24, 48, 5:ad quae (spectacula) rudes tum Romani erant,
id. 45, 32, 10; 10, 22, 6; 21, 25, 6:ad partus,
Ov. H. 11, 48:ad mala,
id. P. 3, 7, 18:rudes adhuc ad resistendum populos,
Just. 1, 1, 5:rudis natio ad voluptates,
Curt. 6, 21, 9; 8, 8, 24.—With dat. (very rare):(ζ).fontes rudes puellis,
i. e. strange, Mart. 6, 42, 4.—With inf.:2. I.nec ferre rudis medicamina,
Sil. 6, 90:Martem rudis versare,
id. 8, 262.— Comp., sup., and adv. do not occur.To stir with in cooking; a stirring-stick, spatula:II.versato crebro duabus rudibus,
Cato, R. R. 79; so,ferreae,
Plin. 34, 18, 50, § 170; cf. rudicula.—A staff used by soldiers and gladiators in their exercises (perh. a wooden sword), answering to a quarter-staff, a foil (freq. and class.):(milites) rudibus inter se in modum justae pugnae concurrerunt,
Liv. 26, 51; 40, 6 and 9 Drak. N. cr. (al. sudibus); Ov. Am. 2, 9, 22; id. A. A. 3, 515:rudibus batuere,
Suet. Calig. 32.—Hence, transf.: PRIMA or SVMMA RVDIS (also in one word, SVMMARVDIS), the first or head fencer, the fencing-master, Inscr. Orell. 2575; 2584: SECVNDA RVDIS, the second fencer, the fencing-master ' s assistant, ib. 2573 sq.—A gladiator received such a rudis when honorably discharged (whence he was called rudiarius):tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti?
Cic. Phil. 2, 29, 74:acceptā rude,
Juv. 6, 113:essedario rudem indulgere,
Suet. Claud. 21.—And hence transf. to other persons who receive an honorable discharge:tardā vires minuente senectā, Me quoque donari jam rude tempus erat,
i. e. to dismiss, discharge, Ov. Tr. 4, 8, 24; id. Am. 2, 9, 22; cf.:spectatum satis et donatum jam rude,
Hor. Ep. 1, 1, 2 (v. Orell. ad h. l.):ergo sibi dabit ipse rudem,
Juv. 7, 171; Mart. 3, 36, 10. -
4 rudis
-
5 rudis
rude, raw, rough, uncultivated. -
6 Ceryle rudis
ENG pied kingfisherNLD kleine bonte ijsvogel, (grijze visser)GER Graufischer -
7 Ceryle rudis leucomelanura
NLD oostelijke grijze visser -
8 Ernestia rudis
ENG cluster flyGER EulentachineFRA mouche des greiners -
9 червеедка обыкновенная
1) Biology: cluster fly (Pollenia rudis)2) Entomology: Pollenia rudis, cluster fly (лат. Pollenia rudis), loft fly (лат. Pollenia rudis)Универсальный русско-английский словарь > червеедка обыкновенная
-
10 imperitus
impĕrītus ( inp-), a, um, adj. [2. inperitus], inexperienced in any thing, not knowing, unacquainted with, unskilled, ignorant, without experience (class.; syn.: ignarus, rudis; opp. prudens, callidus); constr. usually with the gen. or absol., rarely with in.(α).With gen.:(β).homines adulescentulos, inperitos rerum,
Ter. And. 5, 4, 8:summi juris peritissimus, civilis non imperitus,
Cic. Rep. 5, 3:imperitus foederis, rudis exemplorum, ignarus belli,
id. Balb. 20, 47; cf. id. de Or. 3, 44, 175: homo imperitus morum, agricola et rusticus, with no experience of life, id. Rosc. Am. 49, 143:homines barbari et nostrae consuetudinis imperiti,
Caes. B. G. 4, 22, 1; cf. id. ib. 1, 44, 17:conviciorum,
Auct. Her. 4, 10, 14:lyrae,
Quint. 1, 10, 19:poëmatum quoque non imperitus,
Suet. Aug. 89.—Absol.:(γ).homine inperito numquam quicquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:cum in theatro imperiti homines, rerum omnium rudes ignarique consederant,
Cic. Fl. 7, 16:callidum imperitus fraudasse dicitur,
id. Rosc. Com. 7, 21:sin apud indoctos imperitosque dicemus,
id. Part. 26, 92; cf. id. Rep. 1, 16:cum imperiti facile ad credendum impellerentur,
id. ib. 2, 10:uti prudentes cum imperitis manus consererent,
Sall. J. 49, 2:ne quis imperitior existimet, me, etc.,
Cic. Rosc. Am. 46, 135; so,imperitiores quidam,
Quint. 1, 10, 28:contio quae ex imperitissimis constat, etc.,
Cic. Lael. 25, 95:multitudo imperita et rudis,
Liv. 1, 19, 4.—Rarely of things:ingenium,
Plaut. Trin. 3, 2, 39:poëma imperito quodam initio fusum,
Quint. 9, 4, 114.—With in:in his non imperitus,
Vitr. 1, 1: in verbis adeo imperitus, Quint 1, 4, 27; 12, 3, 5.— Hence, adv.: impĕrītē, unskilfully, ignorantly, awkwardly:imperite absurdeque fictum,
Cic. Rep. 2, 15:dicebat Scipio non imperite,
id. Brut. 47, 175:excerpta,
Quint. 2, 15, 24.—Ellipt.: hoc imperite ( suppl. factum), Cic. Phil. 2, 32, 81.— Comp.:quid potuit dici imperitius?
Cic. Balb. 8, 20.— Sup.:cum est illud imperitissime dictum,
Cic. Balb. 11, 27. -
11 inperitus
impĕrītus ( inp-), a, um, adj. [2. inperitus], inexperienced in any thing, not knowing, unacquainted with, unskilled, ignorant, without experience (class.; syn.: ignarus, rudis; opp. prudens, callidus); constr. usually with the gen. or absol., rarely with in.(α).With gen.:(β).homines adulescentulos, inperitos rerum,
Ter. And. 5, 4, 8:summi juris peritissimus, civilis non imperitus,
Cic. Rep. 5, 3:imperitus foederis, rudis exemplorum, ignarus belli,
id. Balb. 20, 47; cf. id. de Or. 3, 44, 175: homo imperitus morum, agricola et rusticus, with no experience of life, id. Rosc. Am. 49, 143:homines barbari et nostrae consuetudinis imperiti,
Caes. B. G. 4, 22, 1; cf. id. ib. 1, 44, 17:conviciorum,
Auct. Her. 4, 10, 14:lyrae,
Quint. 1, 10, 19:poëmatum quoque non imperitus,
Suet. Aug. 89.—Absol.:(γ).homine inperito numquam quicquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:cum in theatro imperiti homines, rerum omnium rudes ignarique consederant,
Cic. Fl. 7, 16:callidum imperitus fraudasse dicitur,
id. Rosc. Com. 7, 21:sin apud indoctos imperitosque dicemus,
id. Part. 26, 92; cf. id. Rep. 1, 16:cum imperiti facile ad credendum impellerentur,
id. ib. 2, 10:uti prudentes cum imperitis manus consererent,
Sall. J. 49, 2:ne quis imperitior existimet, me, etc.,
Cic. Rosc. Am. 46, 135; so,imperitiores quidam,
Quint. 1, 10, 28:contio quae ex imperitissimis constat, etc.,
Cic. Lael. 25, 95:multitudo imperita et rudis,
Liv. 1, 19, 4.—Rarely of things:ingenium,
Plaut. Trin. 3, 2, 39:poëma imperito quodam initio fusum,
Quint. 9, 4, 114.—With in:in his non imperitus,
Vitr. 1, 1: in verbis adeo imperitus, Quint 1, 4, 27; 12, 3, 5.— Hence, adv.: impĕrītē, unskilfully, ignorantly, awkwardly:imperite absurdeque fictum,
Cic. Rep. 2, 15:dicebat Scipio non imperite,
id. Brut. 47, 175:excerpta,
Quint. 2, 15, 24.—Ellipt.: hoc imperite ( suppl. factum), Cic. Phil. 2, 32, 81.— Comp.:quid potuit dici imperitius?
Cic. Balb. 8, 20.— Sup.:cum est illud imperitissime dictum,
Cic. Balb. 11, 27. -
12 materia
mātĕrĭa, ae ( gen. materiāi, Lucr. 1, 1051), and mātĕrĭes, ēi (only in nom. and acc. sing., and once gen. plur. materierum, Lact. 2, 12, 1; v. Neue, Formenl. 1, p. 383), f. [from same root with mater, q. v.], stuff, matter, materials of which any thing is composed; so the wood of a tree, vine, etc., timber for building (opp. lignum, wood for fuel); nutritive matter or substance for food (class.).I.Lit.A.In gen.:B.materia rerum, ex qua et in qua sunt omnia,
Cic. N. D. 3, 39, 92; cf. id. Ac. 1, 6, 7:materiam superabat opus,
Ov. M. 2, 5:materiae apparatio,
Vitr. 2, 8, 7:rudis,
i. e. chaos, Luc. 2, 8; cf.: omnis fere materia nondum formata rudis appellatur, Cinc. ap. Paul. ex Fest. p. 265 Müll.:(arbor) inter corticem et materiem,
Col. 5, 11, 4:crispa,
Plin. 16, 28, 51, § 119:materiae longitudo,
Col. 4, 24, 3:vitis in materiam, frondemque effunditur,
id. 4, 21, 2:si nihil valet materies,
Cic. de Or. 2, 21, 88:in eam insulam materiam, calcem, caementa, atque arma convexit,
id. Mil. 27, 74:caesa,
Col. 11, 2, 11; cf. Caes. B. G. 4, 17; 5, 39:cornus non potest videri materies propter exilitatem, sed lignum,
Plin. 16, 40, 76, § 206:materiae, lignorum aggestus,
Tac. A. 1, 35:videndum est ut materies suppetat scutariis,
Plaut. Ep. 1, 1, 35:proba materies est, si probum adhibes fabrum,
id. Poen. 4, 2, 93: imprimebatur sculptura materiae anuli, sive ex ferro sive ex auro foret, Macr. S. 7, 13, 11. — Plur.:deūm imagines mortalibus materiis in species hominum effingere,
Tac. H. 5, 5.—Of food:imbecillissimam materiam esse omnem caulem oleris,
Cels. 2, 18, 39 sqq.; cf. of the means of subsistence:consumere omnem materiam,
Ov. M. 8, 876; matter, in gen.:materies aliqua mala erat,
Aug. Conf. 7, 5, 2.—In abstract, matter, the material universe:Deus ex materia ortus est, aut materia ex Deo,
Lact. 2, 8.—Esp., matter of suppuration, pus, Cels. 3, 27, 4.—II.Transf., a stock, race, breed:III.quod ex vetere materia nascitur, plerumque congeneratum parentis senium refert,
Col. 7, 3, 15:generosa (equorum),
id. 6, 27 init. —Trop.A.The matter, subjectmatter, subject, topic, ground, theme of any exertion of the mental powers, as of an art or science, an oration, etc.: materiam artis eam dicimus in qua omnis ars et facultas, quae conficitur ex arte, versatur. Ut si medicinae materiam dicamus morbos ac vulnera, quod in his omnis medicina versetur;B.item quibus in rebus versatur ars et facultas oratoria, eas res materiam artis rhetoricae nominamus,
Cic. Inv. 1, 5, 17:quasi materia, quam tractet, et in qua versetur, subjecta est veritas,
id. Off. 1, 5, 16:est enim deformitatis et corporis vitiorum satis bella materies ad jocandum,
id. de Or. 2, 59, 239; 1, 11, 49; id. Rosc. Com. 32, 89; id. Div. 2, 4, 12:sermonum,
id. Q. Fr 1, 2, 1: materies crescit mihi, my matter (for writing about) increases, id. Att. 2, 12, 3: rei. id. Q. Fr. 2, 1, 1:aequa viribus,
a subject suited to your powers, Hor. A. P. 38:infames,
Gell. 17, 12, 1:extra materiam juris,
the province, Gai. Inst. 2, 191.—A cause, occasion, source, opportunity (cf. mater, II.):C.quid enim odisset Clodium Milo segetem ac materiam suae gloriae?
Cic. Mil. 13, 35 (for which shortly before:fons perennis gloriae suae): materies ingentis decoris,
Liv. 1, 39, 3:non praebiturum se illi eo die materiam,
id. 3, 46, 3:major orationis,
id. 35, 12, 10:criminandi,
id. 3, 31, 4:omnium malorum,
Sall. C. 10:materiam invidiae dare,
Cic. Phil. 11, 9, 21:materiam bonitati dare,
id. de Or. 2, 84, 342:scelerum,
Just. 3, 2, 12:seditionis,
id. 11, 5, 3:laudis,
Luc. 8, 16:benefaciendi,
Plin. Pan. 38:ne quid materiae praeberet Neroni,
occasion of jealousy, Suet. Galb. 9:epistolae, quae materiam sermonibus praebuere,
Tac. H. 4, 4:praebere materiam causasque jocorum,
Juv. 3, 147:materiamque sibi ducis indulgentia quaerit,
id. 7, 21.—Natural abilities, talents, genius, disposition:D.fac, fuisse in isto C. Laelii, M. Catonis materiem atque indolem,
Cic. Verr. 2, 3, 68, § 160:in animis humanis,
id. Inv. 1, 2, 2:materiam ingentis publice privatimade decoris omni indulgentia nostra nutriamus,
Liv. 1, 39, 3:ad cupiditatem,
id. 1, 46; Quint. 2, 4, 7.—Hence, one's nature, natural character:non sum materia digna perire tua,
thy unfeeling disposition, Ov. H. 4, 86.—A subject, argument, course of thought, topic (post-Aug.):tertium diem esse, quod omni labore materiae ad scribendum destinatae non inveniret exordium,
Quint. 10, 3, 14:argumentum plura significat... omnem ad scribendum destinatam materiam ita appellari,
id. 5, 10, 9:video non futurum finem in ista materia ullum, nisi quem ipse mihi fecero,
Sen. Ep. 87, 11:pulcritudinem materiae considerare,
Plin. Ep. 3, 13, 2; 2, 5, 5:materiam ex titulo cognosces,
id. ib. 5, 13, 3 al. (materies animi est, materia arboris;et materies qualitas ingenii, materia fabris apta,
Front. II. p. 481 Mai.; but this distinction is not observed by class. writers). -
13 rudiarius
rŭdĭārĭus, ii, m. [2. rudis], a gladiator who is presented with a rudis, i. e. who receives his discharge, Suet. Tib. 7. -
14 Tiro
1. I.Lit.:II.aetas tironum,
Cic. Tusc. 2, 16, 38:legio tironum,
Caes. B. C. 3, 28; 3, 29; 3, 34; Auct. B. Afr. 31, 7; Suet. Tib. 42; id. Ner. 19; id. Vit. 15.— Trop.:multaque tironi non patienda feret (opp. vetus miles),
Ov. A. A. 3, 566.—Esp., in appos. like an adj.:tirones milites (opp. veterani),
Cic. Phil. 11, 15, 39:miles, Auct. B. Afr. 16, 1: exercitus,
Cic. Fam. 7, 3, 2; Liv. 21, 39, 3; 21, 43, 14.—Transf., in gen., a beginner, tiro in any thing:2.nullā in re tiro ac rudis,
Cic. de Or. 1, 50, 218:provinciae rudis et tiro,
id. Verr. 2, 2, 6, § 17:homo non aetate sed usu forensi atque exercitatione tiro,
id. Div. in Caecil. 15, 47; id. Rosc. Am. 6, 17:in scholis exercitati, tirones in foro,
Quint. 2, 10, 9: deductus in forum tiro, as a young man, after putting on the toga virilis, Suet. Ner. 7; Plin. 8, 48, 74, § 194; Ov. F. 3, 787:tirones gladiatorum,
Suet. Caes. 26;for which, adject.: tirones gladiatores, Auct. B. Afr. 71, 1.—Of animals: ut tironem (bovem) cum veterano adjungant,
Varr. R. R. 1, 20, 2.Tīro, ōnis, m., a Roman proper name. So esp., M. Tullius Tiro, the learned freedman of Cicero, Cic. Fam. 16, 10; id. Att. 6, 7, 2; 9, 17, 2 (to him are addressed the letters id. Fam. 16, 3-10; 16, 12-15); Gell. 7, 3, 8; 13, 9, 1 sq.—Hence, Tīrōnĭ-ānus, a, um, adj., of or belonging to Tiro:liber,
Gell. 13, 20, 16:Tironiana cura,
id. 1, 7, 1. -
15 tiro
1. I.Lit.:II.aetas tironum,
Cic. Tusc. 2, 16, 38:legio tironum,
Caes. B. C. 3, 28; 3, 29; 3, 34; Auct. B. Afr. 31, 7; Suet. Tib. 42; id. Ner. 19; id. Vit. 15.— Trop.:multaque tironi non patienda feret (opp. vetus miles),
Ov. A. A. 3, 566.—Esp., in appos. like an adj.:tirones milites (opp. veterani),
Cic. Phil. 11, 15, 39:miles, Auct. B. Afr. 16, 1: exercitus,
Cic. Fam. 7, 3, 2; Liv. 21, 39, 3; 21, 43, 14.—Transf., in gen., a beginner, tiro in any thing:2.nullā in re tiro ac rudis,
Cic. de Or. 1, 50, 218:provinciae rudis et tiro,
id. Verr. 2, 2, 6, § 17:homo non aetate sed usu forensi atque exercitatione tiro,
id. Div. in Caecil. 15, 47; id. Rosc. Am. 6, 17:in scholis exercitati, tirones in foro,
Quint. 2, 10, 9: deductus in forum tiro, as a young man, after putting on the toga virilis, Suet. Ner. 7; Plin. 8, 48, 74, § 194; Ov. F. 3, 787:tirones gladiatorum,
Suet. Caes. 26;for which, adject.: tirones gladiatores, Auct. B. Afr. 71, 1.—Of animals: ut tironem (bovem) cum veterano adjungant,
Varr. R. R. 1, 20, 2.Tīro, ōnis, m., a Roman proper name. So esp., M. Tullius Tiro, the learned freedman of Cicero, Cic. Fam. 16, 10; id. Att. 6, 7, 2; 9, 17, 2 (to him are addressed the letters id. Fam. 16, 3-10; 16, 12-15); Gell. 7, 3, 8; 13, 9, 1 sq.—Hence, Tīrōnĭ-ānus, a, um, adj., of or belonging to Tiro:liber,
Gell. 13, 20, 16:Tironiana cura,
id. 1, 7, 1. -
16 малый пегий зимородок
Biology: pied kingfisher (Ceryle rudis)Универсальный русско-английский словарь > малый пегий зимородок
-
17 тахина гусениц совки сосновой
Entomology: Ernestia rudisУниверсальный русско-английский словарь > тахина гусениц совки сосновой
-
18 эвкалипт грубый
1) Biology: wormwood (Eucalyptus nidis)2) Agriculture: wormwood (Eucalyptus rudis) -
19 эвкалипт сырой
Agriculture: desert gum (Eucaliptus rudis) -
20 detepwani
[Swahili Word] detepwani[Swahili Plural] detepwani[English Word] pied kingfisher[English Plural] pied kingfishers[Taxonomy] Ceryle rudis[Part of Speech] noun[Class] 9/10an[Terminology] ornithology------------------------------------------------------------
См. также в других словарях:
Rudis — Saltar a navegación, búsqueda Rudis (Latín) nombre dado por los romanos a la espada de madera que recibian los gladiadores al obtener su libertad. Equivalía a un gran honor, pues pocos sobrevivían a más de 10 combates. Representaba el paso a la… … Wikipedia Español
RUDIS — virga rudis ac impolita, seu baculus gladiatorius, quô prima pugnae rudimenta Gladiatores olim meditabantur, unde et nomen: Certaminis enim initiô, ubi praelusuriis armis utebantur, postquam inter se Rudibus bavissent, ad decretoria deiu tela… … Hofmann J. Lexicon universale
Rudis — Rudis, lat., rauh, roh; rudis indigestaque moles, eine rohe ungeordnete Masse; Rudität, Rauhheit, Ungeschliffenheit, Härte … Herders Conversations-Lexikon
Rudis — (lat.), 1) Stab; 2) Rappier, womit Soldaten, Gladiatoren etc. das Fechten lernten; dann Amtszeichen des Lanista u. Ehrenzeichen, welches von dem Prätor denjenigen Gladiatoren übergeben wurde, welche von der Pflicht öffentlich in den… … Pierer's Universal-Lexikon
Rudis — (lat.), das Stockrapier der Gladiatoren (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Rudis — • Rudis, род рапиры, которой сражались новички, желавшие обучаться гладиаторским играм, сперва против изображения врага (обыкновенно кола), а затем друг против друга попарно. В частности, это же слово обозначало жезл, с поднесением… … Реальный словарь классических древностей
rudis — index inexperienced, novice, uncouth, unversed Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
rudis — rùdis, rùdė dkt. Mán nepatiñka rùdžiai ir pli̇̀kiai … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
Rudis — Jaroslav Rudiš auf der Leipziger Buchmesse 2009 Jaroslav Rudiš Jaroslav Rudiš (* 8. Juni 1972 in Turnov) ist ein … Deutsch Wikipedia
Rudiš — Jaroslav Rudiš auf der Leipziger Buchmesse 2009 Jaroslav Rudiš Jaroslav Rudiš (* 8. Juni 1972 in Turnov) ist ein … Deutsch Wikipedia
rūdis — rūdìs sf. sing. (4) 1. Q420, H, R, MŽ, N, K, Sut, M, LL203 žr. rūdys 1: Rūdis suėda gelžį J. Rūdiẽs suėsta geležis trapi, nieko neseka iš jos daryt Lp. Rausva rūdis dengė nepravažinėtus geležinkelio bėgius J.Dov. Švino rūdis I. Auksas nežiba,… … Dictionary of the Lithuanian Language