-
1 ridiculum
rīdĭcŭlus, a, um, adj. [rideo], that excites laughter.I.In a good sense, laughable, droll, funny, amusing, facetious (freq. and class.; syn.: jocularis, jocosus).A.Adj.:B.quamvis ridiculus est,
Plaut. Men. 2, 2, 43; cf.:quando adbibero, alludiabo, tum sum ridiculissimus,
id. Stich. 2, 2, 58:si ridiculum hominem quaeret quispiam,
id. ib. 1, 3, 17:cavillator facie magis quam facetiis ridiculus,
Cic. Att. 1, 13, 2:homines,
id. Verr. 2, 1, 46, § 121; id. de Or. 2, 54, 221; Juv. 3, 153:mus,
a funny little mouse, Hor. A. P. 139:inest lepos ludusque in hac comoediā: ridicula res est,
Plaut. As. prol. 14:ridicula et jocosa res,
Cat. 56, 1 and 4:dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus... nemo ridet,
Plaut. Capt. 3, 1, 22; so,dictum,
Quint. 6, 3, 6:logos ridiculos vendo,
Plaut. Stich. 1, 3, 68:vultus gestusque,
Quint. 6, 3, 26 et saep.: ridiculum est, with subject-clause:ridiculum est, te istuc me admonere,
Ter. Heaut. 2, 3, 112; so Quint. 6, 3, 94.— Absol.:hui, tam cito? ridiculum!
how comical! Ter. And. 3, 1, 16; so id. ib. 4, 2, 29; id. Eun. 3, 1, 62; id. Phorm. 5, 7, 8.— Poet. with inf.:(Porcius) Ridiculus totas simul obsorbere placentas,
Hor. S. 2, 8, 24.—Substt.1.rīdĭcŭ-lus, i, m., a jester, buffoon:2.Gelasimo nomen mihi indidit parvo pater. Quia inde jam a pauxillo puero ridiculus fui, etc.,
Plaut. Stich. 1, 3, 21 sq.; so id. ib. 17 and 64; [p. 1595] 4, 2, 54; id. Capt. 3, 1, 10; 17; Ter. Eun. 2, 2, 13; Vulg. Hab. 1, 10.—rīdĭcŭlum, i, or plur.: rīdĭcŭla, ōrum, n., something laughable, a laughing matter; a jest, joke, etc.: proprium materiae, de quā nunc loquimur, est ridiculum, ideoque haec tota disputatio a Graecis peri geloiou inscribitur, Quint. 6, 3, 22; cf. Cic. de Or. 2, 58, 235 sq. (v. the whole chapter on laughter, when and how it should be excited, etc., Cic. l. l.; and:II.de risu,
Quint. 6, 3):in jaciendo mittendoque ridiculo genera plura sunt... illud admonemus, ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.,
Cic. Or. 26, 87:per ridiculum dicere (opp. severe),
id. Off. 1, 37, 134:ridiculi causā (with joco),
Plaut. Am. 3, 2, 36:mihi solae ridiculo fuit,
I had the joke all to myself, Ter. Eun. 5, 6, 3:quatenus sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est... materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.,
Cic. de Or. 2, 58, 237 sq.; Plaut. Stich. 3, 2, 2:saepe etiam sententiose ridicula dicuntur,
Cic. de Or. 2, 71, 286:facetum non tantum circa ridicula consistere,
Quint. 6, 3, 19:ridicula aut facimus aut dicimus, etc.,
id. 6, 3, 25.—In a bad sense, laughable, silly, absurd, ridiculous (not freq. till after the Aug. per.; cf.a.rideo, II. B. 2.): hujus insania, quae ridiaula est aliis, mihi tum molesta sane fuit, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:ludibria,
Lucr. 2, 47:qui ridiculus minus illo (es)?
Hor. S. 2, 3, 311:stulta reprehendere facillimum est, nam per se sunt ridicula,
Quint. 6, 3, 71; cf.(with stulta),
id. 2, 10, 6:poëma (shortly before: inculti versus et male nati),
Hor. Ep. 2, 1, 238:pudor,
Juv. 11, 55.— Ridiculum est, with subject-clause:est ridiculum, ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere, quae habere non possumus,
Cic. Arch. 4, 8; so,putare,
id. Div. in Caecil. 18, 59:de confessis praecipere,
Quint. 5, 13, 7.— Adv.: rīdĭ-cŭlē.(Acc. to I.) Laughably, jokingly, humorously:b.rogitas,
Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Hec. 4, 4, 46:non modo acute, sed etiam ridicule ac facete,
Cic. de Or. 1, 57, 243; 2, 71, 289; id. Fam. 9, 22, 4; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:ridicule magis hoc dictum quam vere,
Phaedr. 3, 4, 5.—(Acc. to II.) Ridiculously:insanus,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148; id. Rosc. Com. 6, 19. -
2 ridiculus
rīdĭcŭlus, a, um, adj. [rideo], that excites laughter.I.In a good sense, laughable, droll, funny, amusing, facetious (freq. and class.; syn.: jocularis, jocosus).A.Adj.:B.quamvis ridiculus est,
Plaut. Men. 2, 2, 43; cf.:quando adbibero, alludiabo, tum sum ridiculissimus,
id. Stich. 2, 2, 58:si ridiculum hominem quaeret quispiam,
id. ib. 1, 3, 17:cavillator facie magis quam facetiis ridiculus,
Cic. Att. 1, 13, 2:homines,
id. Verr. 2, 1, 46, § 121; id. de Or. 2, 54, 221; Juv. 3, 153:mus,
a funny little mouse, Hor. A. P. 139:inest lepos ludusque in hac comoediā: ridicula res est,
Plaut. As. prol. 14:ridicula et jocosa res,
Cat. 56, 1 and 4:dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus... nemo ridet,
Plaut. Capt. 3, 1, 22; so,dictum,
Quint. 6, 3, 6:logos ridiculos vendo,
Plaut. Stich. 1, 3, 68:vultus gestusque,
Quint. 6, 3, 26 et saep.: ridiculum est, with subject-clause:ridiculum est, te istuc me admonere,
Ter. Heaut. 2, 3, 112; so Quint. 6, 3, 94.— Absol.:hui, tam cito? ridiculum!
how comical! Ter. And. 3, 1, 16; so id. ib. 4, 2, 29; id. Eun. 3, 1, 62; id. Phorm. 5, 7, 8.— Poet. with inf.:(Porcius) Ridiculus totas simul obsorbere placentas,
Hor. S. 2, 8, 24.—Substt.1.rīdĭcŭ-lus, i, m., a jester, buffoon:2.Gelasimo nomen mihi indidit parvo pater. Quia inde jam a pauxillo puero ridiculus fui, etc.,
Plaut. Stich. 1, 3, 21 sq.; so id. ib. 17 and 64; [p. 1595] 4, 2, 54; id. Capt. 3, 1, 10; 17; Ter. Eun. 2, 2, 13; Vulg. Hab. 1, 10.—rīdĭcŭlum, i, or plur.: rīdĭcŭla, ōrum, n., something laughable, a laughing matter; a jest, joke, etc.: proprium materiae, de quā nunc loquimur, est ridiculum, ideoque haec tota disputatio a Graecis peri geloiou inscribitur, Quint. 6, 3, 22; cf. Cic. de Or. 2, 58, 235 sq. (v. the whole chapter on laughter, when and how it should be excited, etc., Cic. l. l.; and:II.de risu,
Quint. 6, 3):in jaciendo mittendoque ridiculo genera plura sunt... illud admonemus, ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.,
Cic. Or. 26, 87:per ridiculum dicere (opp. severe),
id. Off. 1, 37, 134:ridiculi causā (with joco),
Plaut. Am. 3, 2, 36:mihi solae ridiculo fuit,
I had the joke all to myself, Ter. Eun. 5, 6, 3:quatenus sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est... materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.,
Cic. de Or. 2, 58, 237 sq.; Plaut. Stich. 3, 2, 2:saepe etiam sententiose ridicula dicuntur,
Cic. de Or. 2, 71, 286:facetum non tantum circa ridicula consistere,
Quint. 6, 3, 19:ridicula aut facimus aut dicimus, etc.,
id. 6, 3, 25.—In a bad sense, laughable, silly, absurd, ridiculous (not freq. till after the Aug. per.; cf.a.rideo, II. B. 2.): hujus insania, quae ridiaula est aliis, mihi tum molesta sane fuit, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:ludibria,
Lucr. 2, 47:qui ridiculus minus illo (es)?
Hor. S. 2, 3, 311:stulta reprehendere facillimum est, nam per se sunt ridicula,
Quint. 6, 3, 71; cf.(with stulta),
id. 2, 10, 6:poëma (shortly before: inculti versus et male nati),
Hor. Ep. 2, 1, 238:pudor,
Juv. 11, 55.— Ridiculum est, with subject-clause:est ridiculum, ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere, quae habere non possumus,
Cic. Arch. 4, 8; so,putare,
id. Div. in Caecil. 18, 59:de confessis praecipere,
Quint. 5, 13, 7.— Adv.: rīdĭ-cŭlē.(Acc. to I.) Laughably, jokingly, humorously:b.rogitas,
Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Hec. 4, 4, 46:non modo acute, sed etiam ridicule ac facete,
Cic. de Or. 1, 57, 243; 2, 71, 289; id. Fam. 9, 22, 4; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:ridicule magis hoc dictum quam vere,
Phaedr. 3, 4, 5.—(Acc. to II.) Ridiculously:insanus,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148; id. Rosc. Com. 6, 19.
Перевод: со всех языков на английский
с английского на все языки- С английского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский