-
1 revereo
rĕ-vĕrĕor, ĭtus. 2, v. dep. a. ( act. collat. form rĕvĕrĕo, acc. to Prisc. p. 799 P.), to stand in awe or fear of; to regard, respect, honor; to fear, be afraid of; to reverence, revere (ante-class. and post-Aug.; syn. veneror): Ap. Quid est quod pudendum siet, genere natam bono pauperem Ducere uxorem? Pe. Revereor filium, Plaut. Ep. 2, 1, 5 (cf. infra, the passage, Ter. Phorm. 2, 1, 3): observantia, per quam aetate aut sapientiā aut honore... antecedentis reveremur et colimus, Cic. Inv. 2, 22, 66:A.hos (sc. oratores) ituri in provincias magistratus reverebantur, hos reversi colebant,
Tac. Or. 36:Nigidium Cicero summe reveritus est,
Gell. 11, 11, 1.—More freq. with inanim. or abstr. objects:quasi ejus opulentitatem reverearis,
stood in awe of, Plaut. Mil. 4, 4, 35:simultatem meam,
Ter. Phorm. 2, 1, 3 (also quoted in Cic. Att. 2, 19, 1):adventum tuom,
Ter. Hec. 3, 1, 10:fulgorem ab auro,
Lucr. 2, 51:dicam non reverens assentandi suspicionem,
Cic. de Or. 2, 28, 122:multa adversa reverens,
id. Tusc. 1, 30, 73:virtutes,
Auct. Her. 4, 17, 24:coetum virorum (Tullia),
Liv. 1, 48:fortunam captivae,
Curt. 6, 2, 8:auctoritatem illustrium scriptorum,
Col. 2, 1, 2:reverearis occursum, non reformides,
Plin. Ep. 1, 10, 7:ne revereatur, minus jam quo redeat domum,
Ter. Hec. 4, 4, 8:ne quaestus quidem suos reveritus illos opimos, etc.,
i. e. did not spare, Plin. 10, 51, 72, § 142.—( *b) Impers. in analogy with pudet: non te tui saltem pudet, si nihil mei revereatur, Varr. ap. Non. 497, 1; cf. vereor. — Hence,rĕvĕrens, entis, P. a., respectful, regardful, reverent:B.sermo erga patrem imperatoremque reverens, de se moderatus,
Tac. H. 1, 17; cf.: responsum parum reverens, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11:ora,
bashful, modest, Prop. 2, 30 (3, 28), 33:puella parentum suorum reverens,
App. M. 8, p. 204, 21. — Comp.:nihilo reverentior leniorve erga senatum,
Suet. Calig. 26:quis reverentior senatus candidatus?
Plin. Pan. 69, 3; cf. id. Ep. 6, 17, 5:sanctius ac reverentius visum de actis deorum credere quam scire,
Tac. G. 34:illnd modestius ac fortasse reverentius,
Plin. Ep. 8, 21, 5; cf.:nomen Augusti,
Flor. 4, 12, 66.— Sup.:Gabium reverentissimum mei expertus,
Plin. Ep. 10, 86 (18), 1. — Adv.: rĕvĕrenter, respectfully:aliquem adire,
Plin. Ep. 3, 21, 5:amicos colere,
id. ib. 7, 31, 5. — Comp., Tac. H. 2, 27.— Sup., Suet. Aug. 93; id. Ner. 23; Plin. Ep. 10, 21 (32) init. —rĕvĕ-rendus, a, um, P. a., inspiring awe, venerable, reverend (mostly poet.; cf.:colen. dus, venerandus): nox,
Ov. Ib. 75:facies,
Juv. 6, 513:sacraria,
Claud. VI. Cons. Hon. 599:vetustas (libri),
Gell. 9, 14, 26; 18, 5, 11:vultu,
Spart. Sev. 19:epulae,
Amm. 30, 1, 22.— Sup.: Reverendissimus, most reverend, right reverend, a title of bishops, etc., Cod. Th 1, 55, 8; 1, 2, 6. -
2 revereor
rĕ-vĕrĕor, ĭtus. 2, v. dep. a. ( act. collat. form rĕvĕrĕo, acc. to Prisc. p. 799 P.), to stand in awe or fear of; to regard, respect, honor; to fear, be afraid of; to reverence, revere (ante-class. and post-Aug.; syn. veneror): Ap. Quid est quod pudendum siet, genere natam bono pauperem Ducere uxorem? Pe. Revereor filium, Plaut. Ep. 2, 1, 5 (cf. infra, the passage, Ter. Phorm. 2, 1, 3): observantia, per quam aetate aut sapientiā aut honore... antecedentis reveremur et colimus, Cic. Inv. 2, 22, 66:A.hos (sc. oratores) ituri in provincias magistratus reverebantur, hos reversi colebant,
Tac. Or. 36:Nigidium Cicero summe reveritus est,
Gell. 11, 11, 1.—More freq. with inanim. or abstr. objects:quasi ejus opulentitatem reverearis,
stood in awe of, Plaut. Mil. 4, 4, 35:simultatem meam,
Ter. Phorm. 2, 1, 3 (also quoted in Cic. Att. 2, 19, 1):adventum tuom,
Ter. Hec. 3, 1, 10:fulgorem ab auro,
Lucr. 2, 51:dicam non reverens assentandi suspicionem,
Cic. de Or. 2, 28, 122:multa adversa reverens,
id. Tusc. 1, 30, 73:virtutes,
Auct. Her. 4, 17, 24:coetum virorum (Tullia),
Liv. 1, 48:fortunam captivae,
Curt. 6, 2, 8:auctoritatem illustrium scriptorum,
Col. 2, 1, 2:reverearis occursum, non reformides,
Plin. Ep. 1, 10, 7:ne revereatur, minus jam quo redeat domum,
Ter. Hec. 4, 4, 8:ne quaestus quidem suos reveritus illos opimos, etc.,
i. e. did not spare, Plin. 10, 51, 72, § 142.—( *b) Impers. in analogy with pudet: non te tui saltem pudet, si nihil mei revereatur, Varr. ap. Non. 497, 1; cf. vereor. — Hence,rĕvĕrens, entis, P. a., respectful, regardful, reverent:B.sermo erga patrem imperatoremque reverens, de se moderatus,
Tac. H. 1, 17; cf.: responsum parum reverens, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11:ora,
bashful, modest, Prop. 2, 30 (3, 28), 33:puella parentum suorum reverens,
App. M. 8, p. 204, 21. — Comp.:nihilo reverentior leniorve erga senatum,
Suet. Calig. 26:quis reverentior senatus candidatus?
Plin. Pan. 69, 3; cf. id. Ep. 6, 17, 5:sanctius ac reverentius visum de actis deorum credere quam scire,
Tac. G. 34:illnd modestius ac fortasse reverentius,
Plin. Ep. 8, 21, 5; cf.:nomen Augusti,
Flor. 4, 12, 66.— Sup.:Gabium reverentissimum mei expertus,
Plin. Ep. 10, 86 (18), 1. — Adv.: rĕvĕrenter, respectfully:aliquem adire,
Plin. Ep. 3, 21, 5:amicos colere,
id. ib. 7, 31, 5. — Comp., Tac. H. 2, 27.— Sup., Suet. Aug. 93; id. Ner. 23; Plin. Ep. 10, 21 (32) init. —rĕvĕ-rendus, a, um, P. a., inspiring awe, venerable, reverend (mostly poet.; cf.:colen. dus, venerandus): nox,
Ov. Ib. 75:facies,
Juv. 6, 513:sacraria,
Claud. VI. Cons. Hon. 599:vetustas (libri),
Gell. 9, 14, 26; 18, 5, 11:vultu,
Spart. Sev. 19:epulae,
Amm. 30, 1, 22.— Sup.: Reverendissimus, most reverend, right reverend, a title of bishops, etc., Cod. Th 1, 55, 8; 1, 2, 6.
Перевод: со всех языков на английский
с английского на все языки- С английского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский