-
1 repentinus
rĕpentīnus, a, um, adj. [repens], sudden, hasty, unlooked for, unexpected (freq. and class.):adventus hostium (opp. exspectatus),
Cic. Rep. 2, 3, 6; so (opp. meditata et praeparata) id. Off. 1, 8, 27:unde iste amor tam improvisus ac tam repentinus?
id. Agr. 2, 22, 60:sentit omnia repentina et nec opinata esse graviora,
id. Tusc. 3, 19, 45; cf.:repentinus inopinatusque finis vitae,
Suet. Caes. 87 (shortly before, subita celerisque mors):vis repentina et inexspectata,
Cic. de Or. 2, 55, 225:consilium (with temerarium),
id. Inv. 2, 9, 28:exercitus (with tumultuarius),
Liv. 41, 10; cf.cohors,
id. 41, 1:venenum (with praeceps),
Tac. A. 12, 66:periculum,
Caes. B. G. 3, 3:bonum,
Ter. And. 5, 4, 35:mors,
Cic. Clu. 62, 173; id. Div. 2, 35, 74:edictum,
id. Verr. 2, 3, 14, § 36:motus Galliae,
Caes. B. G. 5, 22:tumultus ac defectio,
id. ib. 5, 26; cf.tumultus,
Ov. M. 5, 5:conjuratio Gallorum,
Caes. B. G. 5, 27 et saep.:ignoti homines et repentini,
upstart, Cic. Brut. 69, 242; cf.:repentina atque ex virtute nobilitas,
Liv. 1, 34:consilium,
Nep. Paus. 4, 5.—De repentino, adverb.,
suddenly, App. Flor. p. 353; id. de Deo Socr. p. 365, 14.— Comp.:nimbus quanto repentinior est, tanto vehementior,
App. Mund. p. 61, 20 (al. repentinus). — Adv. (rare for repente): rĕpen-tīnō, suddenly, unexpectedly, Plaut. Ps. 1, 1, 37; Afran. ap. Charis. p. 193 P.; Cic. Quint. 4, 14; Caes. B. G. 2, 33.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский