-
1 remulcum
rĕmulcum ( rymulcum, acc. to the Gr., Amm. 18, 5, 6), i (for the most part only in abl.), n. [rhumoulkeô], nautical t. t., a tow-rope, or any other contrivance for towing:remulcum funis, quo deligata navis magnā trahitur vice remi,
Isid. Orig. 19, 4, 8:remulco est, cum scaphae remis navis magna trahitur,
Fest. p. 279 Müll.:navem remulco abstraxit,
Caes. B. C. 2, 23 fin.:submersam navim remulco adduxit,
id. ib. 3, 40: naves onerarias remulco Alexandriam deducit, Auct. B. Alex. 11 fin.:navem remulco trahere,
Liv. 25, 30; 32, 16. — Here prob. belongs the fragment of Sisenna: in altum remulco trahit, Sisenn. ap. Non. 57, 29 (where Nonius erroneously assumes a verb, remulco, āre; cf. supra, the article of Festus, where also remulco forms the heading); Valgius ap. Isid. l. l.; Aus. Idyll. 10, 41; id. Ep. 2, 9; Paul. Nol. Ep. 49. —Prov.:non contis nec rymulco, ut aiunt, sed velificatione plenā in rempublicam ferebantur,
Amm. 18, 5, 6. -
2 (remulcum)
(remulcum) ī, n [MEL-], a tow-rope: navem remulco abstraxit, Cs.: navem remulco trahere, L. -
3 remulcum
-
4 rymulcum
rĕmulcum ( rymulcum, acc. to the Gr., Amm. 18, 5, 6), i (for the most part only in abl.), n. [rhumoulkeô], nautical t. t., a tow-rope, or any other contrivance for towing:remulcum funis, quo deligata navis magnā trahitur vice remi,
Isid. Orig. 19, 4, 8:remulco est, cum scaphae remis navis magna trahitur,
Fest. p. 279 Müll.:navem remulco abstraxit,
Caes. B. C. 2, 23 fin.:submersam navim remulco adduxit,
id. ib. 3, 40: naves onerarias remulco Alexandriam deducit, Auct. B. Alex. 11 fin.:navem remulco trahere,
Liv. 25, 30; 32, 16. — Here prob. belongs the fragment of Sisenna: in altum remulco trahit, Sisenn. ap. Non. 57, 29 (where Nonius erroneously assumes a verb, remulco, āre; cf. supra, the article of Festus, where also remulco forms the heading); Valgius ap. Isid. l. l.; Aus. Idyll. 10, 41; id. Ep. 2, 9; Paul. Nol. Ep. 49. —Prov.:non contis nec rymulco, ut aiunt, sed velificatione plenā in rempublicam ferebantur,
Amm. 18, 5, 6. -
5 promulcum
promulcum, i, n., a tow-rope: promulco agi dicitur navis, cum scaphae ducitur fune, Paul. ex Fest. p. 224 Müll.; v. remulcum. -
6 remulco
rĕmulco, āre, v. remulcum.
См. также в других словарях:
remorquer — [ r(ə)mɔrke ] v. tr. <conjug. : 1> • XV e var. remolquer, remorguer; it. remorchiare, bas lat. remulcare, de remulcum « corde de halage » 1 ♦ Tirer (un navire) au moyen d une remorque (3o). Vapeur qui remorque des péniches. ⇒ touer;… … Encyclopédie Universelle
Remulcus — (Remulcum, lat.), ein Bugsirtau … Pierer's Universal-Lexikon
remolcar — (Del bajo lat. remulcare < remulcum < gr. rhymulkeo.) ► verbo transitivo 1 NÁUTICA Mover una embarcación tirando de ella con una cuerda o cable: ■ remolcamos la barca hasta el puerto. SE CONJUGA COMO sacar 2 Mover un vehículo tirando de él … Enciclopedia Universal
rimorchio — ri·mòr·chio s.m. AD 1a. il rimorchiare e il suo risultato; traino di un veicolo, di un natante o di un aeromobile: rimorchio di un motopeschereccio, rimorchio aereo | il natante o l aeromobile stesso che è stato rimorchiato 1b. veicolo privo di… … Dizionario italiano
rimorchiare — v. tr. [lat. remulculare, der. di remulcum rimorchio ] (io rimòrchio, ecc.). 1. [tirarsi dietro, mediante cavi o catene, un imbarcazione o un veicolo privo di mezzi di propulsione] ▶◀ trainare. 2. (fig., scherz.) a. [condurre qualcuno con sé o… … Enciclopedia Italiana
Remorqueur — Re|mor|queur [remɔr kø:ɐ̯] der; s, e <aus gleichbed. fr. remorqueur zu remorquer »bugsieren, schleppen«, dies über it. rimorchiare aus vulgärlat. remulcare zu lat. remulcum »Schlepptau«> (landsch.) kleiner Schleppdampfer … Das große Fremdwörterbuch