Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

rĕmulco

  • 1 remulco

        Remulco, Ablatiuus est, vnde Submersam nauim remulco reducere. Caesar. et, Nauim remulco abstrahere. Caesar. et, Mutilas naues remulco trahere. Liuius. Quand une navire est demouree, ou rompue, et pour la mener au port on l'attache avec plusieurs cordes au bout d'une grande et puissante navire saine et entiere, dedens laquelle y a plusieurs mariniers, lesquels à force de rames entrainent et contraignent la navire interessee de suyvre celle qui est entiere.

    Dictionarium latinogallicum > remulco

  • 2 remulco

    remulco, āre (remulcum), ins Schlepptau nehmen, bugsieren, Non. 57, 27 u. Gloss.

    lateinisch-deutsches > remulco

  • 3 remulco

    remulco, āre (remulcum), ins Schlepptau nehmen, bugsieren, Non. 57, 27 u. Gloss.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remulco

  • 4 remulco

    rĕmulco, āre, v. remulcum.

    Lewis & Short latin dictionary > remulco

  • 5 remulcum

    rĕmulcum ( rymulcum, acc. to the Gr., Amm. 18, 5, 6), i (for the most part only in abl.), n. [rhumoulkeô], nautical t. t., a tow-rope, or any other contrivance for towing:

    remulcum funis, quo deligata navis magnā trahitur vice remi,

    Isid. Orig. 19, 4, 8:

    remulco est, cum scaphae remis navis magna trahitur,

    Fest. p. 279 Müll.:

    navem remulco abstraxit,

    Caes. B. C. 2, 23 fin.:

    submersam navim remulco adduxit,

    id. ib. 3, 40: naves onerarias remulco Alexandriam deducit, Auct. B. Alex. 11 fin.:

    navem remulco trahere,

    Liv. 25, 30; 32, 16. — Here prob. belongs the fragment of Sisenna: in altum remulco trahit, Sisenn. ap. Non. 57, 29 (where Nonius erroneously assumes a verb, remulco, āre; cf. supra, the article of Festus, where also remulco forms the heading); Valgius ap. Isid. l. l.; Aus. Idyll. 10, 41; id. Ep. 2, 9; Paul. Nol. Ep. 49. —Prov.:

    non contis nec rymulco, ut aiunt, sed velificatione plenā in rempublicam ferebantur,

    Amm. 18, 5, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > remulcum

  • 6 rymulcum

    rĕmulcum ( rymulcum, acc. to the Gr., Amm. 18, 5, 6), i (for the most part only in abl.), n. [rhumoulkeô], nautical t. t., a tow-rope, or any other contrivance for towing:

    remulcum funis, quo deligata navis magnā trahitur vice remi,

    Isid. Orig. 19, 4, 8:

    remulco est, cum scaphae remis navis magna trahitur,

    Fest. p. 279 Müll.:

    navem remulco abstraxit,

    Caes. B. C. 2, 23 fin.:

    submersam navim remulco adduxit,

    id. ib. 3, 40: naves onerarias remulco Alexandriam deducit, Auct. B. Alex. 11 fin.:

    navem remulco trahere,

    Liv. 25, 30; 32, 16. — Here prob. belongs the fragment of Sisenna: in altum remulco trahit, Sisenn. ap. Non. 57, 29 (where Nonius erroneously assumes a verb, remulco, āre; cf. supra, the article of Festus, where also remulco forms the heading); Valgius ap. Isid. l. l.; Aus. Idyll. 10, 41; id. Ep. 2, 9; Paul. Nol. Ep. 49. —Prov.:

    non contis nec rymulco, ut aiunt, sed velificatione plenā in rempublicam ferebantur,

    Amm. 18, 5, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > rymulcum

  • 7 remulcum

    remulcum, ī, n. (v. ῥυμουλκέω, st. ῥυμον ελκω), das Schlepptau, navem remulco trahere, ins Schlepptau nehmen, schleppen, Liv.: ebenso navem remulco abstrahere, Caes.: navem remulco adducere, Caes.: in altum remulco retrahere, Sisenn. hist. fr. – Sprichw., non contis nec remulco, ut aiunt, sed velificatione plenā, Amm. 18, 5, 6.

    lateinisch-deutsches > remulcum

  • 8 remulcum

    remulcum, ī, n. (v. ῥυμουλκέω, st. ῥυμον ελκω), das Schlepptau, navem remulco trahere, ins Schlepptau nehmen, schleppen, Liv.: ebenso navem remulco abstrahere, Caes.: navem remulco adducere, Caes.: in altum remulco retrahere, Sisenn. hist. fr. – Sprichw., non contis nec remulco, ut aiunt, sed velificatione plenā, Amm. 18, 5, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remulcum

  • 9 abstraho

    abstrăho, ĕre, traxi, tractum [ abs + traho] - tr. - tirer, traîner loin de, séparer de, détacher de, éloigner de [au pr. et fig.].    - inf. parf. sync. abstraxe, Lucr. 3, 650.    - abstrahere aliquem ab aliquo: séparer qqn d'un autre.    - abstrahere a rebus gerendis, Cic. CM 15: détourner de l'activité politique. --- cf. Sull. 11 ; Arch. 12, Phil. 3, 31.    - abstrahere a sollicitudine, Cic. Dej. 38: arracher, soustraire à l'inquiétude.    - se abstrahere a similitudine Graecae locutionis, Cic. Br. 259: se détourner d'une imitation du parler grec.    - a corpore animus abstractus, Cic. Div. 1, 66: l'âme détachée du corps.    - navem remulco abstraxit, Caes. BC. 2, 23: il tira le bateau avec un câble (il remorqua le bateau).    - mors abstrahit a malis, Cic.: la mort nous arrache aux misères.    - abstrahere milites a duce, Cic.: détacher les soldats de leur chef.    - magnitudine pecuniae a bono honestoque in pravum abstractus est, Sall. J. 29, 2: à cause d'une grosse somme d'argent, il fut détourné du bien et de l'honneur pour suivre la voie du mal.    - de matris amplexu aliquem abstrahere, Cic. Font. 46: arracher qqn des bras de sa mère. --- cf. Ov. H. 15, 154.    - abstrahere e sine gremioque patriae, Cic. Cæl. 59: arracher du sein, du giron de la patrie.    - abstrahere ex oculis hominum, Liv. 39, 49, 12: soustraire aux regards des hommes.    - cf. Cic. Sull. 9 ; Liv. 37, 27, 6 ; 38, 49, 8.    - frumento ac commeatu abstractus, Cæs. BC. 3, 78, 3: entraîné loin du ravitaillement et des approvisionnements.    - abl. ou dat. Ov. M. 13, 658 ; Sen. Med. 144 ; Tac. An. 2, 5 ; Luc. 6, 80.    - abstrahit (me) sermonis egestas, Lucr.: la pauvreté de la langue m'arrête (= m'empêche d'expliquer).    - parto decori abstrahi, Tac. An. 2, 26: être arraché à une gloire acquise. ---- cf. Amm. 20, 4, 18 ; 30, 7, 2.    - ad bellicas laudes abstrahere, Cic. Br. 239: entraîner vers les exploits guerriers.    - cf. Sen. Ep. 88, 19 ; Const. 2, 3 ; Tac. An. 4, 13.    - vix me hinc abstraxi, Ter.: j'ai eu de la peine à m'en tirer.
    * * *
    abstrăho, ĕre, traxi, tractum [ abs + traho] - tr. - tirer, traîner loin de, séparer de, détacher de, éloigner de [au pr. et fig.].    - inf. parf. sync. abstraxe, Lucr. 3, 650.    - abstrahere aliquem ab aliquo: séparer qqn d'un autre.    - abstrahere a rebus gerendis, Cic. CM 15: détourner de l'activité politique. --- cf. Sull. 11 ; Arch. 12, Phil. 3, 31.    - abstrahere a sollicitudine, Cic. Dej. 38: arracher, soustraire à l'inquiétude.    - se abstrahere a similitudine Graecae locutionis, Cic. Br. 259: se détourner d'une imitation du parler grec.    - a corpore animus abstractus, Cic. Div. 1, 66: l'âme détachée du corps.    - navem remulco abstraxit, Caes. BC. 2, 23: il tira le bateau avec un câble (il remorqua le bateau).    - mors abstrahit a malis, Cic.: la mort nous arrache aux misères.    - abstrahere milites a duce, Cic.: détacher les soldats de leur chef.    - magnitudine pecuniae a bono honestoque in pravum abstractus est, Sall. J. 29, 2: à cause d'une grosse somme d'argent, il fut détourné du bien et de l'honneur pour suivre la voie du mal.    - de matris amplexu aliquem abstrahere, Cic. Font. 46: arracher qqn des bras de sa mère. --- cf. Ov. H. 15, 154.    - abstrahere e sine gremioque patriae, Cic. Cæl. 59: arracher du sein, du giron de la patrie.    - abstrahere ex oculis hominum, Liv. 39, 49, 12: soustraire aux regards des hommes.    - cf. Cic. Sull. 9 ; Liv. 37, 27, 6 ; 38, 49, 8.    - frumento ac commeatu abstractus, Cæs. BC. 3, 78, 3: entraîné loin du ravitaillement et des approvisionnements.    - abl. ou dat. Ov. M. 13, 658 ; Sen. Med. 144 ; Tac. An. 2, 5 ; Luc. 6, 80.    - abstrahit (me) sermonis egestas, Lucr.: la pauvreté de la langue m'arrête (= m'empêche d'expliquer).    - parto decori abstrahi, Tac. An. 2, 26: être arraché à une gloire acquise. ---- cf. Amm. 20, 4, 18 ; 30, 7, 2.    - ad bellicas laudes abstrahere, Cic. Br. 239: entraîner vers les exploits guerriers.    - cf. Sen. Ep. 88, 19 ; Const. 2, 3 ; Tac. An. 4, 13.    - vix me hinc abstraxi, Ter.: j'ai eu de la peine à m'en tirer.
    * * *
        Abstraho, abstrahis, pen. cor. abstraxi, abstractum, abstrahere. Entrainer, Emmener hors, ou Tirer hors par force.
    \
        Aliquem ab alio abstrahere. Terentius. Separer maugré qu'il en ait. \ A malis abstrahere. Cic. Delivrer.
    \
        A disciplina abstrahere. Cic. Destourner, Divertir.
    \
        Ciuitatem a seruitio abstrahere. Cic. Delivrer.
    \
        A consuetudine. Cic. Distraire.
    \
        A sensu mentis. Cic. Aliener.
    \
        Abstrahere se a corpore. Cic. Se divertir des choses corporelles.
    \
        Abstrahere aliquem de complexu. Cic. Arracher.
    \
        Abstrahere ex amplissimorum virorum comitatu. Cic. Retirer par contrainte.
    \
        Abstrahere aliquem ad bellicas laudes. Cic. Attirer.
    \
        Abstrahere in seruitutem. Caes. Emmener par force en servage.

    Dictionarium latinogallicum > abstraho

  • 10 (remulcum)

        (remulcum) ī, n    [MEL-], a tow-rope: navem remulco abstraxit, Cs.: navem remulco trahere, L.

    Latin-English dictionary > (remulcum)

  • 11 abstraho

    abs-traho, trāxī, tractum, ere
    1) оттаскивать, тащить, увлекать, уводить насильно (liberos ab aliquo Cs; aliquem in servitutem Cs; jumentum ex agmine L; ad capitale supplicium QC)
    a. navem remulco Csбуксировать судно
    2) отвлекать, отклонять
    a. aliquem a bono in pravum Sl — совратить кого-л. с правильного пути
    a. milites ab aliquo C — переманивать солдат от кого-л.
    4) отделять, разлучать, отрывать (aliquem de thalamis O; animus a corpore se abstrahit C); отрезать (frumento ae commeatu abstractus Cs)
    7) отвлекать, мешать
    8) освобождать (a malis, a consuetudine C)

    Латинско-русский словарь > abstraho

  • 12 remulcum

    ī n. (греч.)
    буксирный канат, бечева ( navem remulco adducere Cs и trahere L)

    Латинско-русский словарь > remulcum

  • 13 abstraho

    abs-traho, trāxī, trāctum, ere, wegziehen, weg-, fortschleppen, -reißen, dah. auch gewaltsam trennen, wegrauben, entführen, I) eig.: alqm, Curt.: boves, Verg.: iumenta, Liv.: navem remulco, ins Schlepptau nehmen, Caes. – istum ocius, Acc. tr.: illum inde, Ov.: alqm unā hinc secum, Ter.: naves e portu, Liv.: iumentum ex agmine, Liv.: alqm e sinu, alqm de matris complexu, Cic.: alqm de thalamis, Ov.: alqm ex oculis hominum, Liv.: alqm a penetralibus, Liv.: alqm a Decii latere, Liv.: ab alqo liberos, Caes. – invitas gremio genitoris, Ov.: diversa in pascua natam (die Jo), Ov.: liberos in servitutem, Caes.: abstrahi ad capitale supplicium, Curt. – v. lebl. Subjj., Britannia obliqua retro abstrahit latera, läßt zurücktreten, Mel. 3. § 50. – II) übtr.: 1) im Allg.: alqm ex tanto comitatu clarissimorum virorum, ausschließen, Cic.: animus a corpore se abstrahit, macht sich los, Cic.: u. so animus a corpore abstractus, Cic.: frumento ac commeatu abstractus, abgeschnitten, Caes. – mit Ang. wohin? = fort-, hinreißen, a bono in pravum, Sall.: ad bellicas laudes, Cic.: abstrahi in partes (zur Parteinahme), Ov.: omnia in duas partes abstracto sunt, ist in zwei P. gespalten, Sall. – 2) insbes.: a) abziehen = abwendig machen, me a Glycerio, Ter.: copias a Lepido, Cic.: Germanicum suetis legionibus, Tac. – b) von einem Vorhaben, von einer Beschäftigung abziehen, von etw. abhalten, ab obsidenda od. oppugnanda Capua, Liv.: ingressos in castra ab direptione abstrahere non poterat, Liv. – v. lebl. Subjj., ut a nullius umquam me commodo otium meum abstraxerit, Cic.: a rebus gerendis senectus abstrahit, läßt es nicht mehr kommen zur usw., Cic.: u. ohne Ang. wovon? rationem reddere aventem abstrahit invitum patrii sermonis egestas, Lucr. – im Passiv, a maiore re (Unternehmen) abstrahi, Nep.: abstrahi ab exercitatione et consuetudine dicendi populari et forensi, Cic.: mit Ang. wodurch? is ab hoc impetu abstractus consilio et copiis Caesaris, Cic. – c) etwas Gutem od. Üblem entrücken, entziehen, a bonis, a malis, Cic.: u. se a sollicitudine, Cic.: a consuetudine, Cic. – / Synk. Infin. Perf. abstraxe = abstraxisse, Lucr. 3, 648.

    lateinisch-deutsches > abstraho

  • 14 contus

    contus, ī, m. (κοντός), I) die Stange, a) als Schiffsgerät, bes. zum Fortstoßen kleinerer Fahrzeuge, die Ruderstange (versch. von remus, das Ruder), conti bini a prora prominentes, Liv.: acutā cuspide contos expediunt, Verg.: quosdam contis remisque detrusit in mare, Suet.: Clitumnus fons aegerrime contis remisque superatur adversus, Plin. ep. – Sprichw., non contis et remulco (rymulco) ferri, ut aiunt, sed velificatione plenā, Amm. 18, 5, 6. – b) als Waffe, der lange Wurfspieß, die Pike, praefixa contis capita, Tac.: lanceis contisque pugnare, Flor.: conto percuti, Aur. Vict. – II) übtr., das männliche Glied, pedalis, Auct. Priap. 10, 3.

    lateinisch-deutsches > contus

  • 15 velificatio

    vēlificātio, ōnis, f. (velifico), das Segeln, Cic. ep. 1, 9, 21: sprichw., non contis et remulco, ut aiunt, sed velificatione plenā (mit vollen Segeln) in rem publicam ferri, Amm. 18, 5, 6: velificatione tranquillā, ut aiunt, ferri ad gloriam, Amm. 29, 2, 22.

    lateinisch-deutsches > velificatio

  • 16 abstraho

    abs-traho, trāxī, trāctum, ere, wegziehen, weg-, fortschleppen, -reißen, dah. auch gewaltsam trennen, wegrauben, entführen, I) eig.: alqm, Curt.: boves, Verg.: iumenta, Liv.: navem remulco, ins Schlepptau nehmen, Caes. – istum ocius, Acc. tr.: illum inde, Ov.: alqm unā hinc secum, Ter.: naves e portu, Liv.: iumentum ex agmine, Liv.: alqm e sinu, alqm de matris complexu, Cic.: alqm de thalamis, Ov.: alqm ex oculis hominum, Liv.: alqm a penetralibus, Liv.: alqm a Decii latere, Liv.: ab alqo liberos, Caes. – invitas gremio genitoris, Ov.: diversa in pascua natam (die Jo), Ov.: liberos in servitutem, Caes.: abstrahi ad capitale supplicium, Curt. – v. lebl. Subjj., Britannia obliqua retro abstrahit latera, läßt zurücktreten, Mel. 3. § 50. – II) übtr.: 1) im Allg.: alqm ex tanto comitatu clarissimorum virorum, ausschließen, Cic.: animus a corpore se abstrahit, macht sich los, Cic.: u. so animus a corpore abstractus, Cic.: frumento ac commeatu abstractus, abgeschnitten, Caes. – mit Ang. wohin? = fort-, hinreißen, a bono in pravum, Sall.: ad bellicas laudes, Cic.: abstrahi in partes (zur Parteinahme), Ov.: omnia in duas partes abstracto sunt, ist in zwei P. gespalten, Sall. – 2) insbes.: a) abziehen = abwendig machen, me a Glycerio, Ter.: copias a Lepido, Cic.: Germanicum suetis legionibus, Tac. – b) von einem Vorhaben, von einer Beschäftigung
    ————
    abziehen, von etw. abhalten, ab obsidenda od. oppugnanda Capua, Liv.: ingressos in castra ab direptione abstrahere non poterat, Liv. – v. lebl. Subjj., ut a nullius umquam me commodo otium meum abstraxerit, Cic.: a rebus gerendis senectus abstrahit, läßt es nicht mehr kommen zur usw., Cic.: u. ohne Ang. wovon? rationem reddere aventem abstrahit invitum patrii sermonis egestas, Lucr. – im Passiv, a maiore re (Unternehmen) abstrahi, Nep.: abstrahi ab exercitatione et consuetudine dicendi populari et forensi, Cic.: mit Ang. wodurch? is ab hoc impetu abstractus consilio et copiis Caesaris, Cic. – c) etwas Gutem od. Üblem entrücken, entziehen, a bonis, a malis, Cic.: u. se a sollicitudine, Cic.: a consuetudine, Cic. – Synk. Infin. Perf. abstraxe = abstraxisse, Lucr. 3, 648.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstraho

  • 17 contus

    contus, ī, m. (κοντός), I) die Stange, a) als Schiffsgerät, bes. zum Fortstoßen kleinerer Fahrzeuge, die Ruderstange (versch. von remus, das Ruder), conti bini a prora prominentes, Liv.: acutā cuspide contos expediunt, Verg.: quosdam contis remisque detrusit in mare, Suet.: Clitumnus fons aegerrime contis remisque superatur adversus, Plin. ep. – Sprichw., non contis et remulco (rymulco) ferri, ut aiunt, sed velificatione plenā, Amm. 18, 5, 6. – b) als Waffe, der lange Wurfspieß, die Pike, praefixa contis capita, Tac.: lanceis contisque pugnare, Flor.: conto percuti, Aur. Vict. – II) übtr., das männliche Glied, pedalis, Auct. Priap. 10, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contus

  • 18 velificatio

    vēlificātio, ōnis, f. (velifico), das Segeln, Cic. ep. 1, 9, 21: sprichw., non contis et remulco, ut aiunt, sed velificatione plenā (mit vollen Segeln) in rem publicam ferri, Amm. 18, 5, 6: velificatione tranquillā, ut aiunt, ferri ad gloriam, Amm. 29, 2, 22.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > velificatio

  • 19 abs - trahō

        abs - trahō trāxī, tractus, ere,    to drag away, draw off, pull away, detach: me a Glycerio, T.: liberos ab aliquo, Cs.: hanc (navem) remulco, by means of, Cs.: iumenta, L.—Fig., to draw away, divert, withdraw, exclude, cut off: me ab illā cogitatione: manibus abstracta piis: alqm a malis: a rebus gerendis: omnia in duas partes, torn asunder, S.

    Latin-English dictionary > abs - trahō

  • 20 abstraho

    abs-trăho, xi, ctum, 3, v. a. (abstraxe = abstraxisse, Lucr. 3, 650), to draw away from a place or person, to drag or pull away.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    ut me a Glycerio miserum abstrahat,

    Ter. And. 1, 5, 8; so,

    liberos ab aliquo,

    Caes. B. G. 3, 2, 5:

    aliquem de matris complexu avellere atque abstrahere,

    Cic. Font. 21 (17):

    aliquem e gremio e sinuque patriae,

    id. Cael. 24, 59;

    for which, aliquem gremio,

    Ov. M. 13, 658:

    aliquem raptim ex oculis hominum,

    Liv. 39, 49, 12:

    naves e portu,

    id. 37, 27, 6 (al. a portu):

    aliquem a conspectu omnium in altum,

    Cic. de Or. 3, 36, 145 (corresp. with, a terra abripuit).— Absol.:

    bona civium Romanorum diripiunt... in servitutem abstrahunt,

    Caes. B. G. 7, 42, 3:

    navem remulco abstraxit,

    id. B. C. 2, 23. —
    B.
    Esp., to withdraw, alienate from a party:

    copias a Lepido,

    Cic. Fam. 10, 18, 3:

    Germanicum suetis legionibus,

    Tac. A. 2, 5.
    II.
    Trop., to draw away, withdraw, divert:

    animus se a corpore abstrahet,

    Cic. Rep. 6, 26:

    a rebus gerendis senectus abstrahit (for which in the preced., avocare),

    id. de Sen. 6:

    me a nullius commodo,

    id. Arch. 6, 12:

    aliquem a malis, non a bonis,

    id. Tusc. 1, 34 fin. al.:

    magnitudine pecuniae a bono honestoque in pravum abstractus est,

    Sall. J. 29, 2:

    omnia in duas partes abstracta sunt, respublica, quae media fuerat, dilacerata,

    id. ib. 41, 5.—Hence, abstractus, a, um, P. a.; in the later philosophers and grammarians, abstract (opp. concrete):

    quantitas,

    Isid. Or. 2, 24, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > abstraho

См. также в других словарях:

  • remocquer — Remocquer, act. ac. Est un terme de navigation, et signifie tirer à la queuë d un vaisseau à rames, un navire ou autre vaisseau, Remulcare, Remulco trahere. Dont ledit mot François est venu. Tout ainsi que le Latin de cetuy Grec {{t=g}}rhumoulkéô …   Thresor de la langue françoyse

  • BUCENTAURUS — Ital. Bucintoro, navis apud Venetos, non minori iure sacris annumerauda, quam illa apud Romanos olim, quâ Saturnus, et apud Athenienses, quâ Theseus, vecti dicuntur: seu quod in urbe advenientes sacri Principes externi eâ vectantur, seu quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • INHIBERE et INHIBITIO — verba nautica sunt. Cic. ad Attic. l. 3. Ep. 21. Inhibere illud tuum, quod valde mihi arriserat, vebementer displicet. Est enim verbum totum nauticum quamquam id quidem sciebam: sed arbitrabar sustineri remos, cum inhibere essent remptges iussi.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NAVIS — I. NAVIS cuius inventum suerit, diximus supra. Longam primus Iason exstruxisse dicitur, circa Pelium montem, et magnitudine et reliquô apparatu consuetum eô tempore modum excedentem, quod illius aetatis homines ratibus fere et parvis acatiis vehi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PACTON — Graece Πάκτων, apud Hyginum Charisio laudatum, Ab Actio navigantes stadia quadraginta veniunt ad isthmum Leucadiensium: ibi solent itineris minuendi gratiâ remulcô, quem graeci πάζτωνα dicunt, navem traducere: scapha est, ex pluribus lignis seu… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TABACI Insula — quae et nova Valachria, Insula Americae meridialis, in mari Boreali sub Hollandis. Vide Insula Tabaci. Coeterum dicta est a Tabaco herba, quae ibi magna copia provenit; Olim et Nocotiana, a Nicotio inventore appellata, quod primus eam ex India ad …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ρυμουλκός — ή, ό, και τ. ουδ. ρεμουλκό, Ν 1. αυτός που ρυμουλκεί, που έλκει κάτι το οποίο είναι δεμένο πίσω του 2. το θηλ. ως ουσ. η ρυμουλκός σιδηροδρομική άμαξα έλξης, λοκομοτίβα 3. το ουδ. ως ουσ. το ρυμουλκό και ρεμουλκό α) ναυτ. μικρό μηχανοκίνητο πλοίο …   Dictionary of Greek

  • ρυμουλκώ — ῥυμουλκῶ, έω, ΝΑ, και ρεμουλκώ Ν έλκω, τραβώ πλωτό ή τροχοφόρο όχημα που είναι δεμένο πίσω μου («τῶν μὲν ρυμουλκούντων τὰς ἱππηγοὺς ναῡς», Πολ.) νεοελλ. 1. μτφ. (σχετικά με πρόσ.) μπορώ και κατευθύνω κάποιον όπως θέλω εγώ, τόν χρησιμοποιώ κατά τη …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»