Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

rĕmŏror

  • 1 remoror

    rĕmŏror, āri, ātus sum [st2]1 [-] s'arrêter, s'attarder, séjourner. [st2]2 [-] causer du retard, retarder, arrêter, retenir, empêcher. [st2]3 [-] faire attendre, ajourner.
    * * *
    rĕmŏror, āri, ātus sum [st2]1 [-] s'arrêter, s'attarder, séjourner. [st2]2 [-] causer du retard, retarder, arrêter, retenir, empêcher. [st2]3 [-] faire attendre, ajourner.
    * * *
        Remoror, pen. corr. remoraris, remorari. Terent. Retarder, ou Retarger.
    \
        Remorari aliquem a re aliqua. Cicero. Le retarder de faire quelque chose.
    \
        Remorari gradum. Plaut. S'arrester.
    \
        Remorari, sine casu. Liuius, Si remoratus fuerit, sciat, etc. S'il tarde, ou S'il targe.

    Dictionarium latinogallicum > remoror

  • 2 remoror

    remoror remoror, atus sum, ari задерживать

    Латинско-русский словарь > remoror

  • 3 remoror

    remoror remoror, atus sum, ari медлить

    Латинско-русский словарь > remoror

  • 4 remoror

    re-moror, ātus sum, ārī depon.
    1) задерживаться, мешкать, оставаться (in concilio Lcr)
    2) задерживать, замедлять, мешать (aliquem ab aliquā re Sl; iter alicujus Sl)
    freno non remorante O — без сдерживающей узды, т. е. во весь опор

    Латинско-русский словарь > remoror

  • 5 remoror

    re-moror, ātus sum, ārī, I) intr. sich aufhalten, verweilen, säumen, diu intus, Plaut.: non diu, Catull.: in Italia, Liv. – II) tr. zurückhalten, aufhalten, verzögern, hemmen, alqm, Plaut. u. Cic.: alqm ab negotiis, abhalten, Sall.: iter alcis, Sall.: te longae fata senectae remorentur, Prop.: num unum diem postea L. Saturninum et C. Servilium mors ac rei publicae poena remorata est? ließ die Todesstrafe auch nur einen Tag auf sich warten? Cic.: m. folg. quo minus u. Konj., nox atque praeda castrorum hostes, quo minus victoriā uterentur, remorata sunt, Sall. Iug. 38, 8.

    lateinisch-deutsches > remoror

  • 6 remoror

    re-moror, ātus sum, ārī, I) intr. sich aufhalten, verweilen, säumen, diu intus, Plaut.: non diu, Catull.: in Italia, Liv. – II) tr. zurückhalten, aufhalten, verzögern, hemmen, alqm, Plaut. u. Cic.: alqm ab negotiis, abhalten, Sall.: iter alcis, Sall.: te longae fata senectae remorentur, Prop.: num unum diem postea L. Saturninum et C. Servilium mors ac rei publicae poena remorata est? ließ die Todesstrafe auch nur einen Tag auf sich warten? Cic.: m. folg. quo minus u. Konj., nox atque praeda castrorum hostes, quo minus victoriā uterentur, remorata sunt, Sall. Iug. 38, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remoror

  • 7 remoror

    remorari, remoratus sum V DEP

    Latin-English dictionary > remoror

  • 8 remoror

    rĕ-mŏror, ātus, 1, v. dep. n. and a.
    I.
    Neutr., to stay, tarry, linger, loiter, delay (so rarely):

    nam quid illaec nunc tam diu intus remorantur remeligines?

    Plaut. Cas. 4, 3, 7:

    ibi corpora,

    Lucr. 2, 75:

    res nulla foris,

    id. 2, 158:

    in concilio,

    id. 2, 564; cf.:

    in Italiā,

    Liv. 27, 12, 3:

    sed postquam remorata suos cognovit amores,

    Ov. M. 4, 137:

    perge, ne remorare. Non diu remoratus es: Jam venis,

    Cat. 61, 200 sq.:

    Etesiae contra fluvium flantes remorantur,

    Lucr. 6, 717.—
    II.
    Act., to hold back, stay, detain, obstruct, hinder, delay, defer (syn. retardare;

    freq. and class.): aliquem,

    Plaut. Mil. 3, 3, 46:

    haec edepol remorata med est,

    id. Ep. 5, 1, 23; id. Rud. 4, 6, 4 et saep.:

    di illum perdant, qui me hodie remoratus est,

    Ter. Eun. 2, 3, 11:

    eae res, quae ceteros remorari solent, non retardarunt,

    Cic. Imp. Pomp. 14, 40:

    nox atque praeda castrorum hostes quominus victoriā uterentur remorata sunt,

    Sall. J. 38, 8; Prop. 1, 6, 5:

    quamvis te longae remorentur fata senectae,

    i. e. should preserve you to a good old age, id. 1, 19, 17:

    num unum diem postea L. Saturninum tribunum plebis et C. Servilium praetorem mors ac poena remorata est?

    i. e. was it put off, deferred? Cic. Cat. 1, 2, 4; cf. Auct. Her. 4, 36, 48:

    cur non remoratur ituros,

    Ov. M. 13, 220.— Absol.:

    ab negotiis numquam voluptas remorata,

    Sall. J. 95, 3.—With inanimate and abstract objects:

    alicujus commodum,

    Ter. And. 4, 3, 24:

    scio te me iis epistulis potius et meas spes solitum esse remorari,

    Cic. Att. 3, 14, 1:

    alicujus iter,

    Sall. J. 50, 1; so,

    iter,

    Ov. M. 11, 233.— Absol.:

    fugiunt, freno non remorante, dies,

    Ov. F. 6, 772.
    rĕmŏrātus, a, um, in a pass. signif.:

    remorandust gradus,

    Plaut. Pers. 1, 2, 28:

    pomi jactu remorata (Atalanta),

    Ov. M. 10, 671.

    Lewis & Short latin dictionary > remoror

  • 9 remoror

    , remoratus sum, remorari 1
      задерживать, задерживаться

    Dictionary Latin-Russian new > remoror

  • 10 remoramen

    remorāmen, inis n. [ remoror ]
    задержка, помеха, препятствие O

    Латинско-русский словарь > remoramen

  • 11 remoramen

    remorāmen, inis, n. (remoror), das Hemmnis, remoramina ipsa nocebant, gerade die Hemmnisse (Gegenvorstellungen, Warnungen), Ov. met. 3, 567 zw. (Ehwald moderamina).

    lateinisch-deutsches > remoramen

  • 12 remoratio

    remorātio, ōnis, f. (remoror), das Verweilen, Eccl. u. Gloss.

    lateinisch-deutsches > remoratio

  • 13 remorator

    remorātor, ōris, m. (remoror), der Säumer, Mart. Cap. 1. § 70.

    lateinisch-deutsches > remorator

  • 14 remoris

    remoris, e (remoror), I) aufhaltend, aves, Vögel, bei deren Anblick man mit der Ausführung einer Sache noch anstehen mußte, Fest. 277 (b), 9; vgl. Paul. ex Fest. 276, 11. – II) langsam, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 21, 4.

    lateinisch-deutsches > remoris

  • 15 remoramen

    remorāmen, inis, n. (remoror), das Hemmnis, remoramina ipsa nocebant, gerade die Hemmnisse (Gegenvorstellungen, Warnungen), Ov. met. 3, 567 zw. (Ehwald moderamina).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remoramen

  • 16 remoratio

    remorātio, ōnis, f. (remoror), das Verweilen, Eccl. u. Gloss.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remoratio

  • 17 remorator

    remorātor, ōris, m. (remoror), der Säumer, Mart. Cap. 1. § 70.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remorator

  • 18 remoris

    remoris, e (remoror), I) aufhaltend, aves, Vögel, bei deren Anblick man mit der Ausführung einer Sache noch anstehen mußte, Fest. 277 (b), 9; vgl. Paul. ex Fest. 276, 11. – II) langsam, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 21, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remoris

  • 19 (remorāmen, inis)

       (remorāmen, inis) n    [remoror], a delay, hinderance.—Plur., O.

    Latin-English dictionary > (remorāmen, inis)

  • 20 remeligo

    rĕmĕlīgo, ĭnis, f. [acc. to Fest. p. 277 Müll. from remoror, and hence qs. for remŏrigo], perh. i. q. 1. remora, but concr., she that delays or hinders, the ( fem.) delayer, hinderer: remeligines et remorae a remorando dictae sunt a Plauto in Casinā (4, 3, 6): nam quid illaec nunc tamdiu intus remorantur remeligines. Ab Afranio in Prodito: remeligo a Laribus missa sum, Fest. l. l. (the palimpsest of Plautus, acc. to Ritschl's collation, has, instead of the last two words of the verse in question, remoranturreme...); cf.: Remelicines remoratrices, Gloss. Isid.

    Lewis & Short latin dictionary > remeligo

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»