-
1 remoror
rĕmŏror, āri, ātus sum [st2]1 [-] s'arrêter, s'attarder, séjourner. [st2]2 [-] causer du retard, retarder, arrêter, retenir, empêcher. [st2]3 [-] faire attendre, ajourner.* * *rĕmŏror, āri, ātus sum [st2]1 [-] s'arrêter, s'attarder, séjourner. [st2]2 [-] causer du retard, retarder, arrêter, retenir, empêcher. [st2]3 [-] faire attendre, ajourner.* * *Remoror, pen. corr. remoraris, remorari. Terent. Retarder, ou Retarger.\Remorari aliquem a re aliqua. Cicero. Le retarder de faire quelque chose.\Remorari gradum. Plaut. S'arrester.\Remorari, sine casu. Liuius, Si remoratus fuerit, sciat, etc. S'il tarde, ou S'il targe. -
2 remoror
remoror remoror, atus sum, ari задерживать -
3 remoror
remoror remoror, atus sum, ari медлить -
4 remoror
re-moror, ātus sum, ārī depon.1) задерживаться, мешкать, оставаться (in concilio Lcr)2) задерживать, замедлять, мешать (aliquem ab aliquā re Sl; iter alicujus Sl)freno non remorante O — без сдерживающей узды, т. е. во весь опор -
5 remoror
re-moror, ātus sum, ārī, I) intr. sich aufhalten, verweilen, säumen, diu intus, Plaut.: non diu, Catull.: in Italia, Liv. – II) tr. zurückhalten, aufhalten, verzögern, hemmen, alqm, Plaut. u. Cic.: alqm ab negotiis, abhalten, Sall.: iter alcis, Sall.: te longae fata senectae remorentur, Prop.: num unum diem postea L. Saturninum et C. Servilium mors ac rei publicae poena remorata est? ließ die Todesstrafe auch nur einen Tag auf sich warten? Cic.: m. folg. quo minus u. Konj., nox atque praeda castrorum hostes, quo minus victoriā uterentur, remorata sunt, Sall. Iug. 38, 8.
-
6 remoror
re-moror, ātus sum, ārī, I) intr. sich aufhalten, verweilen, säumen, diu intus, Plaut.: non diu, Catull.: in Italia, Liv. – II) tr. zurückhalten, aufhalten, verzögern, hemmen, alqm, Plaut. u. Cic.: alqm ab negotiis, abhalten, Sall.: iter alcis, Sall.: te longae fata senectae remorentur, Prop.: num unum diem postea L. Saturninum et C. Servilium mors ac rei publicae poena remorata est? ließ die Todesstrafe auch nur einen Tag auf sich warten? Cic.: m. folg. quo minus u. Konj., nox atque praeda castrorum hostes, quo minus victoriā uterentur, remorata sunt, Sall. Iug. 38, 8. -
7 remoror
remorari, remoratus sum V DEP -
8 remoror
I.Neutr., to stay, tarry, linger, loiter, delay (so rarely):II.nam quid illaec nunc tam diu intus remorantur remeligines?
Plaut. Cas. 4, 3, 7:ibi corpora,
Lucr. 2, 75:res nulla foris,
id. 2, 158:in concilio,
id. 2, 564; cf.:in Italiā,
Liv. 27, 12, 3:sed postquam remorata suos cognovit amores,
Ov. M. 4, 137:perge, ne remorare. Non diu remoratus es: Jam venis,
Cat. 61, 200 sq.:Etesiae contra fluvium flantes remorantur,
Lucr. 6, 717.—Act., to hold back, stay, detain, obstruct, hinder, delay, defer (syn. retardare;freq. and class.): aliquem,
Plaut. Mil. 3, 3, 46:haec edepol remorata med est,
id. Ep. 5, 1, 23; id. Rud. 4, 6, 4 et saep.:di illum perdant, qui me hodie remoratus est,
Ter. Eun. 2, 3, 11:eae res, quae ceteros remorari solent, non retardarunt,
Cic. Imp. Pomp. 14, 40:nox atque praeda castrorum hostes quominus victoriā uterentur remorata sunt,
Sall. J. 38, 8; Prop. 1, 6, 5:quamvis te longae remorentur fata senectae,
i. e. should preserve you to a good old age, id. 1, 19, 17:num unum diem postea L. Saturninum tribunum plebis et C. Servilium praetorem mors ac poena remorata est?
i. e. was it put off, deferred? Cic. Cat. 1, 2, 4; cf. Auct. Her. 4, 36, 48:cur non remoratur ituros,
Ov. M. 13, 220.— Absol.:ab negotiis numquam voluptas remorata,
Sall. J. 95, 3.—With inanimate and abstract objects:alicujus commodum,
Ter. And. 4, 3, 24:scio te me iis epistulis potius et meas spes solitum esse remorari,
Cic. Att. 3, 14, 1:alicujus iter,
Sall. J. 50, 1; so,iter,
Ov. M. 11, 233.— Absol.:fugiunt, freno non remorante, dies,
Ov. F. 6, 772.► rĕmŏrātus, a, um, in a pass. signif.:remorandust gradus,
Plaut. Pers. 1, 2, 28:pomi jactu remorata (Atalanta),
Ov. M. 10, 671. -
9 remoror
, remoratus sum, remorari 1задерживать, задерживаться -
10 remoramen
remorāmen, inis n. [ remoror ]задержка, помеха, препятствие O -
11 remoramen
-
12 remoratio
-
13 remorator
-
14 remoris
remoris, e (remoror), I) aufhaltend, aves, Vögel, bei deren Anblick man mit der Ausführung einer Sache noch anstehen mußte, Fest. 277 (b), 9; vgl. Paul. ex Fest. 276, 11. – II) langsam, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 21, 4.
-
15 remoramen
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remoramen
-
16 remoratio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remoratio
-
17 remorator
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > remorator
-
18 remoris
remoris, e (remoror), I) aufhaltend, aves, Vögel, bei deren Anblick man mit der Ausführung einer Sache noch anstehen mußte, Fest. 277 (b), 9; vgl. Paul. ex Fest. 276, 11. – II) langsam, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 21, 4. -
19 (remorāmen, inis)
(remorāmen, inis) n [remoror], a delay, hinderance.—Plur., O. -
20 remeligo
rĕmĕlīgo, ĭnis, f. [acc. to Fest. p. 277 Müll. from remoror, and hence qs. for remŏrigo], perh. i. q. 1. remora, but concr., she that delays or hinders, the ( fem.) delayer, hinderer: remeligines et remorae a remorando dictae sunt a Plauto in Casinā (4, 3, 6): nam quid illaec nunc tamdiu intus remorantur remeligines. Ab Afranio in Prodito: remeligo a Laribus missa sum, Fest. l. l. (the palimpsest of Plautus, acc. to Ritschl's collation, has, instead of the last two words of the verse in question, remoranturreme...); cf.: Remelicines remoratrices, Gloss. Isid.
- 1
- 2