Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

rĕ-formīdo

  • 1 formido

    formido formido, avi, atum, are бояться, страшиться

    Латинско-русский словарь > formido

  • 2 formido

    formido formido, inis f ужас

    Латинско-русский словарь > formido

  • 3 formīdō

        formīdō āvī, ātus, āre,    to fear, dread, be afraid, be terrified, be frightened: omnia: illius iracundiam: te, H.: formidata Parthis Roma, H.: quo satietas formidanda est magis: plerumque formidatus, inspiring terror, Ta.: naribus uti, H.: formidatis auxiliari aquis, hydrophobia, O.
    * * *
    I
    formidare, formidavi, formidatus V
    dread, fear, be afraid of; be afraid for (the safety of) (w/DAT)
    II
    fear/terror/alarm; religious dread/awe; thing/reason which scares, bogy/horror; rope strung with feathers used by hunters to scare game

    Latin-English dictionary > formīdō

  • 4 formīdō

        formīdō inis, f    fearfulness, fear, terror, dread, awe: tanta: formidinem suam alquibus inicere: mortis, H.: formidines opponantur: incommodorum.—Religious dread, reverence, awe: silva priscā formidine sacra, Ta.: saevi Martis, awe, V. —Person.: atra Formidinis ora, V.—That which produces fear, a frightful thing, fright, horror, terror: caligans nigrā formidine lucus, V.: defensoribus formidinem ostentare, i. e. to threaten, S.: quibus formidini essemus, S.—A scarecrow, bugbear: Cervum saeptum formidine pennae, V.: furum aviumque, H.
    * * *
    I
    formidare, formidavi, formidatus V
    dread, fear, be afraid of; be afraid for (the safety of) (w/DAT)
    II
    fear/terror/alarm; religious dread/awe; thing/reason which scares, bogy/horror; rope strung with feathers used by hunters to scare game

    Latin-English dictionary > formīdō

  • 5 formido

    [st1]1 [-] formīdo, āre, āvi, ātum: - tr. - redouter, craindre.    - ne formida, Plaut.: n'aie pas peur.    - illum male formidabam, Plaut.: il m'inspirait une terrible crainte.    - ipse se cruciat, omnia formidat, Cic.: il se tourmente, il a peur de tout.    - si isti formidas credere, Plaut.: si tu as peur de lui faire crédit.    - formido ne...: je crains que... ne...    - formido ne hic me tibi arbitretur suasisse sibi ne crederes, Plaut. As.: je crains qu'il ne pense que je t'ai persuadé de ne pas avoir confiance en lui.    - formidare alicui rei, Plaut.: trembler pour qqch.    - auro formidat, Plaut.: il tremble pour son or. [st1]2 [-] formīdo, ĭnis, f.: - [abcl][b]a - peur, crainte, épouvante, effroi, terreur. - [abcl]b - épouvantail (employé pour la chasse), objet de terreur.[/b]    - formidinem injicere (inferre, facere, incutere): faire peur, causer de l'effroi.    - flagitium formidine audere, Tac.: risquer une infâmie pour une lâcheté.    - furum aviumque formido, Hor. S. 1, 8, 4: l'effroi des voleurs et des oiseaux.    - formidinum terror, Cic.: terreur des fantômes.    - Formido, Hyg.: la Peur (déesse).
    * * *
    [st1]1 [-] formīdo, āre, āvi, ātum: - tr. - redouter, craindre.    - ne formida, Plaut.: n'aie pas peur.    - illum male formidabam, Plaut.: il m'inspirait une terrible crainte.    - ipse se cruciat, omnia formidat, Cic.: il se tourmente, il a peur de tout.    - si isti formidas credere, Plaut.: si tu as peur de lui faire crédit.    - formido ne...: je crains que... ne...    - formido ne hic me tibi arbitretur suasisse sibi ne crederes, Plaut. As.: je crains qu'il ne pense que je t'ai persuadé de ne pas avoir confiance en lui.    - formidare alicui rei, Plaut.: trembler pour qqch.    - auro formidat, Plaut.: il tremble pour son or. [st1]2 [-] formīdo, ĭnis, f.: - [abcl][b]a - peur, crainte, épouvante, effroi, terreur. - [abcl]b - épouvantail (employé pour la chasse), objet de terreur.[/b]    - formidinem injicere (inferre, facere, incutere): faire peur, causer de l'effroi.    - flagitium formidine audere, Tac.: risquer une infâmie pour une lâcheté.    - furum aviumque formido, Hor. S. 1, 8, 4: l'effroi des voleurs et des oiseaux.    - formidinum terror, Cic.: terreur des fantômes.    - Formido, Hyg.: la Peur (déesse).
    * * *
        Formido, pen. prod. formidinis, foem. gen. Cic. Crainte.
    \
        Plenus formidinis homo. Cic. Plein de frayeur, Effrayé.
    \
        Nigra formidine caligans lucus. Virgil. Un bois obscur et tenebreux, faisant frayeur à cause de sa noirceur.
    \
        Perpetua soluent formidine terras. Virgilius. Delivreront de crainte.
    \
        Cassa formidine torpens. Lucret. De crainte vaine.
    \
        Formido, formidas, penul. prod. formidare. Cic. Craindre, Redoubter.
    \
        Formido mihi. Plaut. Je crains que mal ne m'advienne.
    \
        Formidat auro. Plaut. Il craind qu'on ne luy desrobbe son or.
    \
        Formido malum. Plautus, - formido male Ne ego nomen commutem meum. Plaut. J'ay grand paour que, etc.

    Dictionarium latinogallicum > formido

  • 6 formido

    1.
    formīdo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [v. 2. formido], to fear, dread any thing; to be afraid, terrified, frightened (class.; syn.: metuo, timeo, vereor, trepido, tremo, paveo).
    (α).
    With acc.:

    illum,

    Plaut. Capt. 4, 4, 5:

    et illud paveo et hoc formido,

    id. Cist. 2, 1, 58:

    malum (shortly after: metuo malum),

    id. Am. prol. 27:

    ipse se cruciat omniaque formidat,

    Cic. Fin. 2, 16, 53:

    illius iracundiam formidant,

    id. Att. 8, 16, 2: apoteugma formido et timeo, ne, etc., id. Q. Fr. 3, 2, 2:

    cum formidet te mulier,

    Hor. S. 2, 7, 65:

    fures,

    id. ib. 1, 1, 77:

    acumen judicis,

    id. A. P. 364:

    nocturnos tepores,

    id. Ep. 1, 18, 93. —In pass.:

    hic classe formidatus,

    Hor. C. 3, 6, 15:

    formidata Parthis Roma,

    id. Ep. 2, 1, 256:

    nautis formidatus Apollo (i. e. the temple of Apollo on the Leucadian promontory),

    Verg. A. 3, 275; cf.:

    nec formidatis auxiliatur aquis,

    i. e. the hydrophobia, Ov. P. 1, 3, 24:

    quo etiam satietas formidanda est magis,

    Cic. Or. 63, 213.—
    (β).
    With inf.:

    si isti formidas credere,

    Plaut. Ps. 1, 3, 82; cf.:

    ad haec ego naribus uti Formido,

    Hor. Ep. 1, 19, 46:

    meus formidat animus, nostrum tam diu ibi sedere filium,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 4.—
    (γ).
    With ut or ne:

    aliquem non formido, ut, etc.,

    Vop. Tac. 2, § 2:

    formido miser, ne, etc.,

    Plaut. As. 2, 4, 55.—
    (δ).
    With dat.: auro formidat Euclio: abstrudit foris, fears for the gold, Plaut. Aul. argum. 6.—
    (ε).
    With si:

    male formido, si hera mea sciat tam socordem esse quam sum,

    Plaut. Cist. 4, 2, 4.—
    (ζ).
    Absol.:

    intus paveo et foris formido,

    Plaut. Cist. 4, 2, 20:

    ne formida,

    id. Mil. 4, 2, 20; id. As. 2, 4, 56; 3, 3, 48; id. Mil. 3, 3, 20: neque prius desinam formidare, quam tetigisse te Italiam audiero, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 1.
    2.
    formīdo, ĭnis, f. [Sanscr. root dhar-, whence firmus; prop. the fear that makes rigid, Corss. Ausspr. 1, 148], fearfulness, fear, terror, dread (class.).
    I.
    Lit.:

    parasitus, qui me conplevit flagiti et formidinis,

    Plaut. Men. 5, 5, 3: popolo formidinem inicere, Furius ap. Macr. S. 3, 9, 8:

    Stoici definiunt formidinem metum permanentem,

    Cic. Tusc. 4, 8 fin.:

    ut aliqua in vita formido improbis esset posita, apud inferos antiqui supplicia constituta esse voluerunt,

    id. Cat. 4, 4, 8:

    quae tanta formido,

    id. Rosc. Am. 2, 5:

    neque miser me commovere possum prae formidine,

    Plaut. Am. 1. 1, 181:

    subita atque improvisa,

    Cic. Prov. Cons. 18, 43:

    formidinem suam alicui inicere,

    id. Verr. 2, 3, 28, § 68:

    formidinem inferre,

    Tac. H. 2, 15:

    intendere,

    id. ib. 2, 54:

    facere,

    id. ib. 3, 10:

    mortis,

    Cic. Rep. 1, 3; Hor. Ep. 2, 2, 207:

    poenae,

    id. ib. 1, 16, 53:

    fustis,

    id. ib. 2, 1, 154.—In plur.:

    pericula intendantur, formidines opponantur,

    Cic. Quint. 14, 47:

    ex ignoratione rerum ipsa horribiles exsistunt formidines,

    id. Fin. 1, 19, 63:

    contra formidines pavoresque,

    Plin. 28, 8, 29, § 115.—
    B.
    In partic., awe, reverence:

    (portae) religione sacrae et saevi formidine Martis,

    Verg. A. 7, 608; Sil. 1, 83.—
    II. A.
    In gen.:

    alta ostia Ditis Et caligantem nigrā formidine lucum Ingressus,

    Verg. G. 4, 468; Front. de Fer. Als. 3:

    defensoribus moenium praemia modo, modo formidinem ostentare,

    Sall. J. 23, 1; 66, 1.—
    B.
    In partic., a scarecrow made of differentcolored feathers, a bugbear: cum maximos ferarum greges linea pennis distincta contineat et in insidias agat, ab ipso effectu dicta formido, Sen. de 1ra, 2, 12 (cf. Nemes. Cyneg. 303 sq.):

    cervum puniceae septum formidine pennae,

    Verg. A. 12, 750; cf. Luc. 4, 437:

    furum aviumque Maxima formido,

    Hor. S. 1, 8, 4.—Personified, as a goddess, Hyg. Fab. prooem. p. 10 Munk.

    Lewis & Short latin dictionary > formido

  • 7 formido

    1. formīdo, āvī, ātum, āre (2. formido), I) intr. sich grausen, Grausen empfinden, sich heftig fürchten, in Angst sein, ne formida, Plaut.: et intus paveo et foris formido, Plaut.: auro (für das G.) formidat Euclio, Plaut.: neque prius desinam formidare, quam etc., Cael. in Cic. ep. 8, 10, 1. – II) tr. vor etw. grausen, Grausen empfinden, sich heftig fürchten, eius valentiam, Naev. fr.: omnia, Cic.: illius iracundiam, Cic.: malos fures, Hor.: nocturnos tepores, Hor.: ubi intravit animum pavor, id solum metuunt, quod primum formidare coeperunt, Curt.: nimis illum, Plaut.: aquae formidatae, Wasserscheu, Ov.: m. folg. Infin., si isti formidas credere, dich sträubst, Plaut. Pseud. 316: ad haec ego naribus uti formido, Hor. ep. 1, 19, 45: has (delicias), quibus delectabatur, relinquere formidabat, Augustin. serm. 38, 7 (u. so m. Infin. auch Augustin. epist. 43, 8; de civ. dei 1, 9, 1. p. 14, 31 D.2 Veget. mil. 2. praef. extr. p. 33, 4 L.). – m. folg. ut u. Konj., alqm non formido, ut etc., Vopisc. Tac. 2. § 2. – mit folg. ne u. Konj., Plaut. Amph. 304 u.a. – m. folg. si u. Konj., Plaut. cist. 673.
    ————————
    2. formīdo, inis, f. (griech. μορμώ, Schreckgespenst, μορμολύττομαι, setze in Furcht), das Grausen, die peinigende Furcht, I) eig.: A) im allg., Cic. u.a.: formidine nullā imbuti, Hor.: formidinem alci inicere, Cic. – Plur. formidines, Cic. Quinct. 47; Verr. 5, 23 u.a. Liv. 30, 28, 8. Plin. 28, 115 (s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 637). – B) insbes., religiöse Scheu, heiliger Schauer, heilige ergreifende Ehrfurcht, Heiligkeit, prisca, Tac.: divom, Lucr.: religio et ex ea formido quaedam incussa est, Curt.: templum patriā formidine cultum, Sil.: exsistunt horribiles formidines, Cic. – II) meton., das Grausen-, peinigende Furcht erregende Schreckbild, die Scheuche, Cic. u.a.: bes. (wie δειμα) das Wild und die Vögel zu scheuchen, die Vogelscheuche, der Federlappen, Sen. u.a. (auch Test. Galli im Corp. inscr. Lat. 13, 5708 = Bruns fontes p. 275): formido furum aviumque, v. Priapus, Hor. sat. 1, 8, 4. – III) personif., als allegorisches Wesen, Verg. Aen. 12, 335.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > formido

  • 8 formido [1]

    1. formīdo, āvī, ātum, āre (2. formido), I) intr. sich grausen, Grausen empfinden, sich heftig fürchten, in Angst sein, ne formida, Plaut.: et intus paveo et foris formido, Plaut.: auro (für das G.) formidat Euclio, Plaut.: neque prius desinam formidare, quam etc., Cael. in Cic. ep. 8, 10, 1. – II) tr. vor etw. grausen, Grausen empfinden, sich heftig fürchten, eius valentiam, Naev. fr.: omnia, Cic.: illius iracundiam, Cic.: malos fures, Hor.: nocturnos tepores, Hor.: ubi intravit animum pavor, id solum metuunt, quod primum formidare coeperunt, Curt.: nimis illum, Plaut.: aquae formidatae, Wasserscheu, Ov.: m. folg. Infin., si isti formidas credere, dich sträubst, Plaut. Pseud. 316: ad haec ego naribus uti formido, Hor. ep. 1, 19, 45: has (delicias), quibus delectabatur, relinquere formidabat, Augustin. serm. 38, 7 (u. so m. Infin. auch Augustin. epist. 43, 8; de civ. dei 1, 9, 1. p. 14, 31 D.2 Veget. mil. 2. praef. extr. p. 33, 4 L.). – m. folg. ut u. Konj., alqm non formido, ut etc., Vopisc. Tac. 2. § 2. – mit folg. ne u. Konj., Plaut. Amph. 304 u.a. – m. folg. si u. Konj., Plaut. cist. 673.

    lateinisch-deutsches > formido [1]

  • 9 formido [2]

    2. formīdo, inis, f. (griech. μορμώ, Schreckgespenst, μορμολύττομαι, setze in Furcht), das Grausen, die peinigende Furcht, I) eig.: A) im allg., Cic. u.a.: formidine nullā imbuti, Hor.: formidinem alci inicere, Cic. – Plur. formidines, Cic. Quinct. 47; Verr. 5, 23 u.a. Liv. 30, 28, 8. Plin. 28, 115 (s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 637). – B) insbes., religiöse Scheu, heiliger Schauer, heilige ergreifende Ehrfurcht, Heiligkeit, prisca, Tac.: divom, Lucr.: religio et ex ea formido quaedam incussa est, Curt.: templum patriā formidine cultum, Sil.: exsistunt horribiles formidines, Cic. – II) meton., das Grausen-, peinigende Furcht erregende Schreckbild, die Scheuche, Cic. u.a.: bes. (wie δειμα) das Wild und die Vögel zu scheuchen, die Vogelscheuche, der Federlappen, Sen. u.a. (auch Test. Galli im Corp. inscr. Lat. 13, 5708 = Bruns fontes p. 275): formido furum aviumque, v. Priapus, Hor. sat. 1, 8, 4. – III) personif., als allegorisches Wesen, Verg. Aen. 12, 335.

    lateinisch-deutsches > formido [2]

  • 10 formido

    I formīdo, āvi, ātum, āre
    страшиться, сильно бояться
    f. aliquem и aliquam rem H, C etc. — бояться кого (чего)-л.
    f. alicui rei Acc, Pl — бояться за что-л.
    II formīdo, inis f.
    1) страх, боязнь ( mortis Lcr); священный ужас ( deorum Lcr)
    2) страшилище, пугало (f. avium H; ignoratio finxit formidines C)

    Латинско-русский словарь > formido

  • 11 formido

    ужас,страх (1. 1 C. 12, 61).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > formido

  • 12 formido

    dread, terror / dreadfulness / scarecrow
    II.
    to be terrified, frightened, afraid

    Latin-English dictionary of medieval > formido

  • 13 re-formīdō

        re-formīdō ātus, āre,    to fear greatly, dread, stand in awe, shrink, shudder, be afraid: vide, quam non reformidem: cupiens tibi dicere Pauca, reformido, H.: onus benefici: reprehensionem volgi: mea diligentia speculatorem reformidat, shrinks from: ea dicere reformidat: ominari. L.: nec<*> quid tibi de se occurrat, reformidat: neque se reformidare, quod in senatu Pompeius dixisset, attribui, etc., Cs.: ferrum, V.: Mens reformidat tempus, O.: membra mollem quoque saucia tactum, O.

    Latin-English dictionary > re-formīdō

  • 14 afformido

    af-formīdo (ad-formīdo), āre, zur Furcht geneigt sein, bange werden, magis adformido, ne etc., Plaut. Bacch. 1078.

    lateinisch-deutsches > afformido

  • 15 formidatus

    formīdātus, a, um part. passé de formido; redouté, formidable.    - formidatae aquae, Ov.: hydrophobie (horreur de l'eau).
    * * *
    formīdātus, a, um part. passé de formido; redouté, formidable.    - formidatae aquae, Ov.: hydrophobie (horreur de l'eau).
    * * *
        Formidatus, penul. prod. Aliud participium. Horat. Crainct, Redoubté.

    Dictionarium latinogallicum > formidatus

  • 16 nimis

    nimis, adv. [st2]1 [-] trop, avec excès, excessivement, plus qu'il ne faut. [st2]2 [-] très, extrêmement.    - nimis dixi, Plin.-jn.: j'en ai trop dit.    - nimis est fuisse... Sen.: c'est trop d'avoir été...    - ne quid nimis, Ter. And. 1, 1, 34: rien de trop! (pas d'excès!).    - non nimis (haud nimis): pas trop, peu, guère.    - illud non nimis probo, quod scribis, Cic. Fam. 12, 30, 15: ce que tu écris, je ne l'appouve pas trop.    - nimis + gén.: trop de.    - lucis nimis, Ov.: trop de lumière.    - habere nimis insidiarum, Cic.: employer trop d'artifices.    - nimis id genus ego odi male, Plaut. Rud. 4, 2, 15: c'est une engeance que je déteste à mort.    - nimis velim, Ter.: je voudrais bien.    - nimis quam: extrêmement.    - nimis quam formido, Plaut.: j'ai très grand peur, je crains fort.
    * * *
    nimis, adv. [st2]1 [-] trop, avec excès, excessivement, plus qu'il ne faut. [st2]2 [-] très, extrêmement.    - nimis dixi, Plin.-jn.: j'en ai trop dit.    - nimis est fuisse... Sen.: c'est trop d'avoir été...    - ne quid nimis, Ter. And. 1, 1, 34: rien de trop! (pas d'excès!).    - non nimis (haud nimis): pas trop, peu, guère.    - illud non nimis probo, quod scribis, Cic. Fam. 12, 30, 15: ce que tu écris, je ne l'appouve pas trop.    - nimis + gén.: trop de.    - lucis nimis, Ov.: trop de lumière.    - habere nimis insidiarum, Cic.: employer trop d'artifices.    - nimis id genus ego odi male, Plaut. Rud. 4, 2, 15: c'est une engeance que je déteste à mort.    - nimis velim, Ter.: je voudrais bien.    - nimis quam: extrêmement.    - nimis quam formido, Plaut.: j'ai très grand peur, je crains fort.
    * * *
        Nimis, Aduerbium. Trop.
    \
        Nimis diu et longum loquor. Plaut. Trop long temps.
    \
        Non nimis honestum verbum. Cic. Pas fort honneste.
    \
        Nimis metuebam male ne abiisses. Plautus. Je craignoye fort.
    \
        Nimis multa. Cic. Trop de choses.
    \
        Non nimis me, sed alios admodum delectarunt literae illius. Cic. Non pas fort, Non pas moult.
    \
        Nimis pulcher. Plaut. Fort beau.
    \
        Nec nimis valde vnquam, nec nimis saepe laudaueris. Cic. Ne trop fort, ne trop souvent.
    \
        Fundam tibi nunc nimis vellem dari. Terent. Je vouldroye fort que, etc.

    Dictionarium latinogallicum > nimis

  • 17 quam

    [ABCU]A - adv.: [st1]1 [-] inter.: combien.    - quam multis custodibus opus est: combien de gardes faut-il? [st1]2 [-] exclam.: combien! comme! que! à quel point!    - quam macer est: comme il est maigre !    - quam multa, quam paucis! Cic. Fam. 11, 24, 1: combien de choses en combien peu de mots] = que de choses en si peu de mots!    - quam + adj. ou adv. (dans quelques expressions): tout à fait, complètement.    - mire quam: [étonnamment combien] = étonnamment.    - sane quam (valde quam, nimis quam, admodum quam, oppido quam): complètement.    - nimis quam formido, Plaut. Most. 2.2.79: j’ai bien peur.    - nimis quam cupio, Plaut. Capt. 1.2.17: je souhaite ardemment. [ABCU]B - quam, conj.: que.    - (tam...) quam: autant (aussi)... que.    - quam... tam...: autant... autant...    - tam esse clemens tyrannus quam rex importunus potest, Cic. Rep. 1, 33, 50: un tyran peut être aussi clément qu'un roi peut être dur.    - homo non, quam isti sunt, gloriosus, Liv. 35, 49: homme, qui n’est pas aussi vantard que ces-gens-là.    - quam fortis tam prudens est: autant il est courageux, autant il est prudent.    - tam sum amicus rei publicae quam qui maxime, Cic. Fam. 5, 2, 6: je suis l'ami de la république [autant que celui qui l'est le plus] = autant que qui que ce soit.    - doctior est quam tu: il est plus savant que toi.    - felicior est quam peritior: il est plus heureux qu’habile.    - quam avec ou sans le verbe posse + superl.: autant que possible.    - quam maxime: le plus possible.    - quam primum: le plus tôt possible.    - oratio sit quam brevissima: que le discours soit le plus bref possible.    - vino, quam possit excellenti, Plin. 20, 24, 100: avec du vin le meilleur qu'on puisse trouver.    - quam avec des mots marquant la comparaison, la différence ou la préférence.    - esse quam videri bonus malebat, Sall. C. 54, 5: il aimait mieux être un homme de bien que de le paraître.    - praestat mori quam servire: mieux vaut mourir que d'être esclave.    - alius quam = alius atque: autre que.    - nihil aliud quam: rien d'autre que, seulement.    - nihil aliud quam ludit: il ne fait que jouer.    - dimidium quam quod acceperat: la moitié de ce qu'il avait reçu.    - potius quam → potior    - quam sans mots marquant la comparaison, la différence ou la préférence.    - corpora condire quam cremare e more Aegyptio (est eis) cura, Tac. H. 4: ils préfèrent embaumer les corps selon la coutume des Egyptiens plutôt que de les brûler.    - pacem quam bellum probabam, Tac. A. 1, 58: j'étais partisan de la paix plutôt que de la guerre.    - tacita bona est mulier quam loquens, Plaut.: la femme qui se tait vaut mieux que celle qui parle.    - quam pro, quam ut + subj.: trop... pour.    - laetitia major quam pro victoria: la joie fut trop grande pour une telle victoire.    - severior est quam ut eum amenus: il est trop sévère pour que nous l'aimions.    - quam avec une expression de temps.    - die vigesimā, quam creatus erat, dictaturā se abdicavit, Liv. 6.29: le vingtième jour de sa nomination, il se démit de la dictature.    - pridie quam venerat: la veille de son arrivée.    - quelques tournures particulières.    - quam quisque pessume fecit, tam maxume tutus est, Sall. J. 31, 14: plus on est scélérat, plus on est à l'abri.    - bellum gerere cum tyranno, quam qui unquam, saevissimo, Liv. 34, 32: faire la guerre contre le tyran le plus cruel qui fut jamais.    - nihil antiquius ducere quam + inf.: n'avoir rien de plus à coeur que de.    - nihil antiquius habere quam ut + subj.: n’avoir rien de plus à coeur que de [ABCU]C - quam: [st2]1 [-] pron.-adj. à l’acc.: laquelle, que; celle que. [st2]2 [-] relatif de liaison: une conj. de coord. + eam. [st2]3 [-] interr. laquelle ? quelle ? [st2]4 [-] indéf. après si, nisi, ne, num: quelqu’une, une, quelque.
    * * *
    [ABCU]A - adv.: [st1]1 [-] inter.: combien.    - quam multis custodibus opus est: combien de gardes faut-il? [st1]2 [-] exclam.: combien! comme! que! à quel point!    - quam macer est: comme il est maigre !    - quam multa, quam paucis! Cic. Fam. 11, 24, 1: combien de choses en combien peu de mots] = que de choses en si peu de mots!    - quam + adj. ou adv. (dans quelques expressions): tout à fait, complètement.    - mire quam: [étonnamment combien] = étonnamment.    - sane quam (valde quam, nimis quam, admodum quam, oppido quam): complètement.    - nimis quam formido, Plaut. Most. 2.2.79: j’ai bien peur.    - nimis quam cupio, Plaut. Capt. 1.2.17: je souhaite ardemment. [ABCU]B - quam, conj.: que.    - (tam...) quam: autant (aussi)... que.    - quam... tam...: autant... autant...    - tam esse clemens tyrannus quam rex importunus potest, Cic. Rep. 1, 33, 50: un tyran peut être aussi clément qu'un roi peut être dur.    - homo non, quam isti sunt, gloriosus, Liv. 35, 49: homme, qui n’est pas aussi vantard que ces-gens-là.    - quam fortis tam prudens est: autant il est courageux, autant il est prudent.    - tam sum amicus rei publicae quam qui maxime, Cic. Fam. 5, 2, 6: je suis l'ami de la république [autant que celui qui l'est le plus] = autant que qui que ce soit.    - doctior est quam tu: il est plus savant que toi.    - felicior est quam peritior: il est plus heureux qu’habile.    - quam avec ou sans le verbe posse + superl.: autant que possible.    - quam maxime: le plus possible.    - quam primum: le plus tôt possible.    - oratio sit quam brevissima: que le discours soit le plus bref possible.    - vino, quam possit excellenti, Plin. 20, 24, 100: avec du vin le meilleur qu'on puisse trouver.    - quam avec des mots marquant la comparaison, la différence ou la préférence.    - esse quam videri bonus malebat, Sall. C. 54, 5: il aimait mieux être un homme de bien que de le paraître.    - praestat mori quam servire: mieux vaut mourir que d'être esclave.    - alius quam = alius atque: autre que.    - nihil aliud quam: rien d'autre que, seulement.    - nihil aliud quam ludit: il ne fait que jouer.    - dimidium quam quod acceperat: la moitié de ce qu'il avait reçu.    - potius quam → potior    - quam sans mots marquant la comparaison, la différence ou la préférence.    - corpora condire quam cremare e more Aegyptio (est eis) cura, Tac. H. 4: ils préfèrent embaumer les corps selon la coutume des Egyptiens plutôt que de les brûler.    - pacem quam bellum probabam, Tac. A. 1, 58: j'étais partisan de la paix plutôt que de la guerre.    - tacita bona est mulier quam loquens, Plaut.: la femme qui se tait vaut mieux que celle qui parle.    - quam pro, quam ut + subj.: trop... pour.    - laetitia major quam pro victoria: la joie fut trop grande pour une telle victoire.    - severior est quam ut eum amenus: il est trop sévère pour que nous l'aimions.    - quam avec une expression de temps.    - die vigesimā, quam creatus erat, dictaturā se abdicavit, Liv. 6.29: le vingtième jour de sa nomination, il se démit de la dictature.    - pridie quam venerat: la veille de son arrivée.    - quelques tournures particulières.    - quam quisque pessume fecit, tam maxume tutus est, Sall. J. 31, 14: plus on est scélérat, plus on est à l'abri.    - bellum gerere cum tyranno, quam qui unquam, saevissimo, Liv. 34, 32: faire la guerre contre le tyran le plus cruel qui fut jamais.    - nihil antiquius ducere quam + inf.: n'avoir rien de plus à coeur que de.    - nihil antiquius habere quam ut + subj.: n’avoir rien de plus à coeur que de [ABCU]C - quam: [st2]1 [-] pron.-adj. à l’acc.: laquelle, que; celle que. [st2]2 [-] relatif de liaison: une conj. de coord. + eam. [st2]3 [-] interr. laquelle ? quelle ? [st2]4 [-] indéf. après si, nisi, ne, num: quelqu’une, une, quelque.
    * * *
        Quam, Coniunctio, cui eleganter in oratione praeponitur TAM particula: vt Tam te diligo, quam meipsum. Terent. Je t'aime autant, que moymesme.
    \
        Quam, eleganter connectit duos comparatiuos. Quintilianus, Sitque salubrior studiis, quam dulcior. Que doulx.
    \
        Quam, pro Quantum, positiuo iungitur. Cicero. Videte quam valde malitiae suae confidat. Combien il se fie en sa malice.
    \
        Quam pro Quantum positum post negationem in priore oratione: Tam, non necessario sequitur. Liuius, Homo, non quam isti sunt, gloriosus. Non pas tant glorieux que sont ceulx ci.
    \
        Quam, cum verbis Possum, Queo, Valeo, et aliis. Quam potero adiutabo sene. Terent. Tant que je pourray.
    \
        Superlatiuis: Cicero, Quam potui maximis itineribus ad Amanum exercitum duxi. A plus grandes journees que j'ay peu.
    \
        Positiuis: Cicero, Quam quidem possum celeriter, perstringam. Le plus briefvement que je puis.
    \
        Quam vellem Menedemum inuitatum. Terent. O que je vouldroye que, etc.
    \
        Quam, pro Quantum, interrogatiuum. Terentius, Quam hoc munus gratum Thaidi arbitrare esse? Combien aggreable pense tu que luy a esté ce don?
    \
        Quam timeo quorsum euadas! Terent. O que je crains, etc.
    \
        Quam, cum Volo, pro eo quod vulgo dicitur Tantum quantum. Terentius, Dum ne reducam, turbent porro quam velint. Tant qu'ils vouldront.
    \
        Quam, pro Quanto, comparatiuo datur. Quintilianus, Quam in his quoque libris erunt omnia compositiora. De tant que.
    \
        Superlatiuo: Terentius, Vt esset apud te ob hoc quam gratissima. Tresaggreable.
    \
        Peto a te vt quam celerrime mihi librarius mittatur. Cic. Le plus tost qu'il sera possible.
    \
        Quam proxime hostem, et ad hostem. Cic. Liu. Tout pres de l'ennemi.
    \
        Quinto die quam sustuleris, condire oportebit. Columel. Cinq jours apres que, etc.
    \
        Intra quartum diem, quam de lacu sublatum est. Colum. Le quatrieme jour.
    \
        Post nonum diem quam id factum est. Colum. Le neufieme jour apres.
    \
        Triduo proximo quam sit genitus. Plin. Les trois premiers jours.
    \
        Si tandiu vixerit tecum, quam ego cum Paeto. Plin. iun. Aussi long temps que, etc.
    \
        Ea, quam longa est, nocte. Virgilius. Tant qu'elle se peult estendre.
    \
        Ferramenta duplicia quam numerus seruorum exigit, refecta et reposita custodiat. Columel. Plus deux fois qu'il n'ha de gents, Au double de ses gents.
    \
        Nihil fecisset libentius, quam omnem illam acerbitatem proscriptionis suae, etc. Cic. Il n'est chose qu'il eust faict plus voluntiers que, etc.
    \
        Maius quam quantum a nobis exprimetur. Cicero. Plus grand que nous ne l'exprimerons.
    \
        Tantum dicam, nihil mihi gratius esse, quam quod eam diligis. Cic. Que ce que tu l'aimes.
    \
        Contra facis, quam pollicitus es. Cicero. Tu fais contre ta promesse, ou autrement que tu n'as promis.
    \
        Multiplex quam pro numero damnum est. Liu. Le dommage est beaucoup plus grand qu'il ne semble à veoir au nombre, Plus grand que pour le nombre.
    \
        Quam minime multi de istius nefario scelere audire possent. Cic. Le moins de gents qu'il estoit possible le sceussent et en fussent advertiz.
    \
        Quam facete! Plautus. O combien plaisamment!
    \
        Quam cito. Terent. Tout incontinent.
    \
        Quam dudum, Aduerbium interrogandi. Plautus. Combien y a il?
    \
        Nunc dicito quam extemplo hoc erit factum? Plautus. Combien pense tu avoir tost faict?
    \
        Quamlibet, pen. cor. pro Quantumlibet. Plin. Faciliore multo natura finditur in quamlibet tenues crustas. En aussi tenvres que tu veuls.
    \
        Quamlibet parum. Quintil. Quelque peu que ce soit, Tant peu qu'on vouldra.
    \
        Quam mox cocta est coena? Plautus. Le souper sera il tantost cuict?
    \
        Ego hinc ad hos prouisam, quam mox virginem Accersant. Terent. S'ils ne veulent pas soubdainement aller appeller la pucelle.
    \
        Expecto quam mox Chaerea hac oratione vtatur. Cic. Je ne fay qu'attendre que Cherea parle en ceste facon, Je suis sur l'attente de veoir si Cherea dira point bien tost, etc.
    \
        Quamobrem, Vnica dictio, quibusdam etiam tres, quam ob rem: Interrogantis particula, et rationem alicuius rei petentis. Terent. Contemplamini me. A. quamobrem? Pour quelle cause? Pourquoy? A quelle cause?
    \
        Quamobrem id tute non facis? Terent. Pourquoy ne, etc.
    \
        - aliquam causam quaerebat senex, Quamobrem insigne aliquid faceret. Terent. Pour faire, etc.
    \
        Multa mihi veniebant in mentem, quamobrem istum laborem tibi etiam honori putarem fore. Cic. Beaucoup de choses me venoyent en la fantasie pour lesquelles je, etc.
    \
        Cognoscet ex me populus Rom. quid sit quamobrem quum Equester ordo iudicaret, etc. Cic. Que c'est pourquoy, etc.
    \
        Quamobrem vero se confidat aliquid perficere posse, intelligere non possum. Cic. Pourquoy c'est que, etc.
    \
        Quas ob res quod Tribunipleb. verba fecerunt, vt, etc. Cic. Pourquoy.
    \
        Quam pene tua me perdidit proteruitas. Terent. O que peu s'en est fallu que, etc.
    \
        Quamplurimo vendere. Cic. Trescher, Le plus cher qu'on peult.
    \
        Quamplurimam brassicam ederit, tam citissimum sanus fiet. Cato. De tant plus qu'il mangera de choulx, de tant plus tost sera il guari.
    \
        Quam pridem, Interrogantis particula. Plaut. Quam pridem non edisti? Combien de temps y a il que tu n'as mangé? Depuis quand n'as tu mangé?
    \
        - huc euasit, quam pridem pater Mihi et mater mortui essent. dico, iandiu. Terent. Combien il y avoit que mon pere, etc.
    \
        Quamprimum, pen. prod. vna dictio. Terent. Tout incontinent.

    Dictionarium latinogallicum > quam

  • 18 afformido

    af-formīdo (ad-formīdo), āre, zur Furcht geneigt sein, bange werden, magis adformido, ne etc., Plaut. Bacch. 1078.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > afformido

  • 19 paveo

    păvĕo, pāvi ( part. pres. gen. plur. paventūm, Ov. M. 14, 412), 2, v. n. and a. [etym. dub.; perh. akin with pavio].
    I.
    Neutr., to be struck with fear or terror, to tremble or quake with fear, to be afraid, be terrified (perh. not used by Cic.; not in Cæs.;

    syn.: tremo, trepido, timeo, metuo): nam et intus paveo et foris formido,

    Plaut. Cist. 4, 2, 20:

    mihi paveo,

    Ter. Phorm. 1, 4, 10; Plaut. Curc. 2, 1, 10:

    ne pave,

    id. Am. 5, 1, 58; id. Mil. 3, 3, 21:

    quaeres, quando iterum paveas,

    Hor. S. 2, 7, 69:

    paventes ad omnia,

    Liv. 5, 42, 4:

    repente Maurus incerto vultu pavens ad Sullam accurrit,

    in great fear, Sall. J. 106, 2; Ov. M. 8, 89:

    admiratione paventibus cunctis,

    seized with astonishment, Liv. 7, 34, 7; cf.:

    speque metuque pavent,

    Ov. F. 3, 362:

    in alieno discrimine sibi pavens, ne adlevasse videretur,

    Tac. H. 2, 63; cf.

    venae,

    id. ib. 5, 6:

    hoc sermone pavent,

    i. e. express their fears, Juv. 6, 189.—With prepp. (eccl. Lat.):

    pavete ad sanctuarium meum,

    Vulg. Lev. 26, 2; cf. id. Deut. 31, 6:

    pavens pro arcā Dei,

    id. 1 Reg. 4, 13:

    pavebit a facie consilii Domini,

    id. Isa. 19, 17; cf. id. ib. 30, 31;

    31, 4: super quo pavet anima,

    id. Ezech. 24, 21.—
    II.
    Act., to fear, dread, be terrified at:

    et illud paveo et hoc formido,

    Plaut. Cist. 2, 1, 59;

    so with a general object: ad hoc mulieres... miserari parvos liberos, rogitare, omnia pavere,

    Sall. C. 31, 3: noctem paventes, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23:

    quis Parthum paveat, quis gelidum Scythen?

    Hor. C. 4, 5, 25:

    ut pavet acres Agna lupos capreaeque leones!

    id. Epod. 12, 25:

    tristiorem casum,

    Tac. H. 1, 29:

    mores alicujus,

    id. ib. 1, 50:

    saturam serpentibus ibin,

    Juv. 15, 3:

    mortem,

    Plin. 2, 12, 9, § 54:

    funera,

    Hor. C. 4, 14, 49:

    (Castanea) pavet novitatem,

    Plin. 17, 20, 34, § 149.— Pass. (in Plin. 31, 9, 45, § 104, read batuerentur):

    nec pedibus tantum pavendas serpentes,

    Plin. 8, 23, 35, § 85.—Perh. here too belongs: paveri frumenta dicebant antiqui, quae de vaginā non bene exibant, Fest. p 251 and 253 Müll.; v. Müll. ad loc.—
    (β).
    With inf. ( poet.):

    pavetque Laedere jactatis maternas ossibus umbras,

    Ov. M. 1, 386:

    nec illae numerare aut exigere plagas pavent,

    Tac. G. 7.

    Lewis & Short latin dictionary > paveo

  • 20 afformido

    af-formīdo, —, —, āre
    ощущать страх, опасаться, бояться ( ne pereat Pl)

    Латинско-русский словарь > afformido

См. также в других словарях:

  • Formido — Saltar a navegación, búsqueda Formido (nombre femenino) es el nombre que recibe la diosa del miedo en la mitología romana. Formido era hija de Marte, dios de la guerra y Venus, diosa del amor sensual, la belleza y la fertilidad. Referencias El… …   Wikipedia Español

  • FORMIDO — peculiare Gentium Idolum Hygin. Fabb. c. 145. Io. Hanc Iuppiter dilectam compressit et in vaccae figuram convertit Id Iuno cum resciret, Argum, cui undique oculi refulgebant, custodem ei misit. Hunc Mercurius Iovis iussu interfecit. At Iuno… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Formído — FORMÍDO, ĭnis, des Mars und Venus Tochter. Hygin. Præf. p. 13. Einige halten sie für einerley mit der Griechen Δείμος, Muncker. ad eumd. l. c. andere aber mit deren Φόβος oder auch der Lateiner Timor, welchem wenigstens die Lacedämonier ehemals… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • formido periculi — The fear of danger …   Ballentine's law dictionary

  • Super Robot Taisen OG Saga: Endless Frontier — Developer(s) Banpresto, Monolith Soft …   Wikipedia

  • VERSICOLOR Linea — inter instrumenta Venationi inservientia, concludebat saltibus feras, vel terrebat apros, vulpes, lupos, ursos, et praecipue cervos: hinc Formido Latinis dicta est. Ovid. l. 5. Fastor. v. 173. Pavidos formidine cervos. In ea alternus plumarum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Formidolose — For*mid o*lose, a. [L. formidolosus, fr. formido fear.] Very much afraid. [Obs.] Bailey. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • formidable — adjective Etymology: Middle English, from Latin formidabilis, from formidare to fear, from formido terror, bogey; akin to Greek mormō bogey Date: 15th century 1. causing fear, dread, or apprehension < a formidable prospect > 2. having qualities… …   New Collegiate Dictionary

  • Deimos (mythology) — In Greek mythology, Deimos (Ancient Greek: Δεῖμος, pronounced [dêːmos], meaning dread ) was the personification of terror. He was the son of Ares and Aphrodite. He is the twin brother of Phobos and the goddess Enyo who accompanied Ares into… …   Wikipedia

  • Caproni Ca.3 — Infobox Aircraft name = Caproni Ca.3 type = Heavy bomber manufacturer = Caproni caption = Caproni Ca.36 designer = first flight = 1916 introduced = retired = status = primary user = more users = produced = number built = unit cost = variants with …   Wikipedia

  • John Warburton (officer of arms) — John Warburton (1682 1759) was Somerset Herald of Arms in Ordinary at the College of Arms in the early 18th century. Warburton was a collector of old drama manuscripts, who is perhaps most notable because of his carelessness. On one occasion, he… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»