Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

rătĭōcĭnātīvus

  • 1 ratiocinativus

    ratiōcinātīvus, a, um [ ratiocinor ]
    построенный на рассуждении, основанный на умозрении (genus dicendi C; quaestio Q)

    Латинско-русский словарь > ratiocinativus

  • 2 ratiocinativus

    ratiōcinātīvus, a, um (ratiocinor), zur Schlußfolge gehörig, -dienend, syllogistisch, folgernd, a) als rhet. t. t.: genus quaestionis, Cic.: quaestio, Quint.: status, Ouint. – b) als gramm. t. t.: coniunctio (wie ergo, igitur), Charis. 225, 20. Diom. 416, 9.

    lateinisch-deutsches > ratiocinativus

  • 3 ratiocinativus

    ratiōcinātīvus, a, um (ratiocinor), zur Schlußfolge gehörig, -dienend, syllogistisch, folgernd, a) als rhet. t. t.: genus quaestionis, Cic.: quaestio, Quint.: status, Ouint. – b) als gramm. t. t.: coniunctio (wie ergo, igitur), Charis. 225, 20. Diom. 416, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ratiocinativus

  • 4 ratiōcinātīvus

        ratiōcinātīvus adj.    [ratiocinor].—In rhet., of reasoning, syllogistic: genus quaestionis.
    * * *
    ratiocinativa, ratiocinativum ADJ
    argumentative; syllogistic

    Latin-English dictionary > ratiōcinātīvus

  • 5 ratiocinativus

    rătĭōcĭnātīvus, a, um, adj. [id.].
    I.
    In rhet., of or belonging to reasoning, syllogistic, ratiocinative:

    genus,

    Cic. Inv. 1, 13, 17:

    quaestio,

    Quint. 7, 1, 60:

    status,

    id. 7, 8, 3; cf. id. 3, 6, 46; 61; 5, 10, 6.—
    II.
    In gram.: ratiocinativa conjunctio, serving for inference, illative, as ergo, igitur, Diom. p. 410 P.

    Lewis & Short latin dictionary > ratiocinativus

  • 6 rationalis

    ratiōnālis, e (ratio), I) zu den Rechnungen gehörig, Rechnungs-, litterae, Corp. inscr. Lat. 6, 1585, 2: officium, officiales, spät. ICt. – subst., ratiōnālis, is, m., der Rechnungsführer, Rentmeister, Schatzmeister, Kassierer, Scriptt. hist. Aug. u.a. – II) zur Vernunft gehörig, Vernunft-, A) im allg. (Ggstz. irrationalis), philosophiae pars rationalis, die Vernunftlehre, Logik, Sen. u. Quint.: medicina, ars, die rationelle theoretische, Cels.: disputatio, rationelle (logische, dialektische), Chalcid. Tim.: medici, die rationellen Ärzte, Theoretiker, Cels. – subst., quaedam rationalia, einiges Logische, Sen. ep. 102, 4. – B) insbes., 1) mit Vernunft begabt, vernünftig, natura, Sen. de vit. beat. 14, 1 (13, 5) G.: animal, Sen. u. Quint. – 2) als rhet. t. t. – ratiocinativus, zur Schlußfolge gehörig, schließend, folgernd, syllogistisch, causa, Cornif. rhet.: genus (quaestionum), Quint.

    lateinisch-deutsches > rationalis

  • 7 rationalis

    ratiōnālis, e (ratio), I) zu den Rechnungen gehörig, Rechnungs-, litterae, Corp. inscr. Lat. 6, 1585, 2: officium, officiales, spät. ICt. – subst., ratiōnālis, is, m., der Rechnungsführer, Rentmeister, Schatzmeister, Kassierer, Scriptt. hist. Aug. u.a. – II) zur Vernunft gehörig, Vernunft-, A) im allg. (Ggstz. irrationalis), philosophiae pars rationalis, die Vernunftlehre, Logik, Sen. u. Quint.: medicina, ars, die rationelle theoretische, Cels.: disputatio, rationelle (logische, dialektische), Chalcid. Tim.: medici, die rationellen Ärzte, Theoretiker, Cels. – subst., quaedam rationalia, einiges Logische, Sen. ep. 102, 4. – B) insbes., 1) mit Vernunft begabt, vernünftig, natura, Sen. de vit. beat. 14, 1 (13, 5) G.: animal, Sen. u. Quint. – 2) als rhet. t. t. – ratiocinativus, zur Schlußfolge gehörig, schließend, folgernd, syllogistisch, causa, Cornif. rhet.: genus (quaestionum), Quint.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rationalis

  • 8 rationale

    rătĭōnālis, e, adj. [ratio].
    I.
    Of or belonging to accounts (post-Aug.): LITTERAE, Inscr. (a. p. Chr. 193) Orell. 39.—Hence, subst.
    (α).
    rătĭōnālis, is, m., an accountant, receiver of revenue, treasurer, Lampr. Alex. Sev. 45; 46; Capitol. Gord. 7; Commod. ap. Capitol. Albin. 2; Amm. 15, 3, 4; Inscr. Orell. 1090.—
    (β).
    rătĭōnāle, is, n., the oracular breastplate of the Jewish highpriest, Vulg. Exod. 25, 7; id. Lev. 8, 8; also called rationale judicii (transl. of LXX. to logeion tês kriseôs), id. Exod. 28, 15.—
    II.
    Of or belonging to reason, reasonable, rational, endowed with reason:

    falsa est (finitio), si dicas, Equus est animal rationale: nam est equus animal, sed irrationale,

    Quint. 7, 3, 24:

    homo est animal rationale,

    id. 5, 10, 56; cf. id. 5, 8, 7; and:

    nec si mutis finis voluptas, rationalibus quoque: quin immo ex contrario, quia mutis, ideo non rationalibus,

    id. 5, 11, 35; so without a subst.:

    a rationali ad rationale (translatio),

    id. 8, 6, 13.—
    B.
    Reasonable, depending on reason:

    in causā rationali,

    Auct. Her. 2, 12, 18:

    philosophia,

    i. e. logic, Sen. Ep. 89, 17;

    also called rationalis pars philosophiae,

    Quint. 12, 2, 10: disciplina, i. e. theoretical science (opp. to usus and experimenta), Cels. praef.;

    also ars,

    id. ib.; hence, rationalis medicina, theoretical therapeutics;

    and rationales medici,

    medical theorists, id. ib. —
    2.
    In rhet., i. q. ratiocinativus, of or belonging to a syllogism, syllogistic:

    genus (quaestionum),

    Quint. 3, 5, 4; 6, 54; 78; 86; cf.

    status,

    id. 3, 6, 56; 66.— Hence, adv.: rătĭōnālĭter, in a reasonable manner, reasonably, rationally, Sen. Ep. 109; Tert. Anim. 16 al.

    Lewis & Short latin dictionary > rationale

  • 9 rationalis

    rătĭōnālis, e, adj. [ratio].
    I.
    Of or belonging to accounts (post-Aug.): LITTERAE, Inscr. (a. p. Chr. 193) Orell. 39.—Hence, subst.
    (α).
    rătĭōnālis, is, m., an accountant, receiver of revenue, treasurer, Lampr. Alex. Sev. 45; 46; Capitol. Gord. 7; Commod. ap. Capitol. Albin. 2; Amm. 15, 3, 4; Inscr. Orell. 1090.—
    (β).
    rătĭōnāle, is, n., the oracular breastplate of the Jewish highpriest, Vulg. Exod. 25, 7; id. Lev. 8, 8; also called rationale judicii (transl. of LXX. to logeion tês kriseôs), id. Exod. 28, 15.—
    II.
    Of or belonging to reason, reasonable, rational, endowed with reason:

    falsa est (finitio), si dicas, Equus est animal rationale: nam est equus animal, sed irrationale,

    Quint. 7, 3, 24:

    homo est animal rationale,

    id. 5, 10, 56; cf. id. 5, 8, 7; and:

    nec si mutis finis voluptas, rationalibus quoque: quin immo ex contrario, quia mutis, ideo non rationalibus,

    id. 5, 11, 35; so without a subst.:

    a rationali ad rationale (translatio),

    id. 8, 6, 13.—
    B.
    Reasonable, depending on reason:

    in causā rationali,

    Auct. Her. 2, 12, 18:

    philosophia,

    i. e. logic, Sen. Ep. 89, 17;

    also called rationalis pars philosophiae,

    Quint. 12, 2, 10: disciplina, i. e. theoretical science (opp. to usus and experimenta), Cels. praef.;

    also ars,

    id. ib.; hence, rationalis medicina, theoretical therapeutics;

    and rationales medici,

    medical theorists, id. ib. —
    2.
    In rhet., i. q. ratiocinativus, of or belonging to a syllogism, syllogistic:

    genus (quaestionum),

    Quint. 3, 5, 4; 6, 54; 78; 86; cf.

    status,

    id. 3, 6, 56; 66.— Hence, adv.: rătĭōnālĭter, in a reasonable manner, reasonably, rationally, Sen. Ep. 109; Tert. Anim. 16 al.

    Lewis & Short latin dictionary > rationalis

  • 10 SYLLOGISTIC

    [A]
    SYLLOGISTICUS (-A -UM)
    COLLECTIVUS (-A -UM)
    CONLECTIVUS (-A -UM)
    RATIONALIS (-E)
    RATIONABILIS (-E)
    RATIOCINATIVUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > SYLLOGISTIC

См. также в других словарях:

  • Ratiocinative — Ra ti*oc i*na*tive (r[a^]sh [i^]*[o^]s [i^]*n[asl]*t[i^]v), a. [L. ratiocinativus.] Characterized by, or addicted to, ratiocination; consisting in the comparison of propositions or facts, and the deduction of inferences from the comparison;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Dorcus — parallelipipedus Scientific classification Kingdom …   Wikipedia

  • Taxonomy of Lucanidae — The classification presented here follows Smith (2006),[1] with the exception of the tribal classification within the Lucaninae. Subfamily Aesalinae Tribe Aesalini Genus Aesalus (Fabricius, 1801) Aesalus asiaticus Lewis, 1883 Aesalus himalayicus… …   Wikipedia

  • Dorcus — ? Dorcus Dorcus parallelipipedus Научная классификация …   Википедия

  • Оленьки — Оленьки …   Википедия

  • ratiocinatif — ratiocinatif, ive (ra sio si na tif, ti v ) adj. Terme de philosophie. Qui a rapport à la ratiocination, au raisonnement. HISTORIQUE    XIVe s. •   Or disons donques que de ces parties une est scientifique ou speculative, et l autre est… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • raziocinativo — /ratsjotʃina tivo/ agg. [dal lat. ratiocinativus ], lett., non com. [che è proprio del raziocinare o ha l attitudine al raziocinare: virtù r. ; mente r. ] ▶◀ meditativo, pensante, (ant.) ragionativo, riflessivo, speculativo …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»