-
1 récalcitrant
-E adj. стропти́вый, непоко́рный, непослу́шный (indocile); упря́мый (entêté); норови́стый, с но́ровом (rétif);un esprit récalcitrant — непоко́рный <стропти́вый> ум; il s'est montré récalcitrant — он прояви́л стропти́вость <непоко́рность>un cheval récalcitrant — норови́стая ло́шадь;
■ m, f стропти́вец, -ица, упря́м|ец, -ица -
2 récalcitrant
1. adj ( fém - récalcitrante)1) упрямый, строптивый; норовистый, с норовом ( о лошади); непокорныйrécalcitrant à, contre qch — сопротивляющийся чему-либо2) тех. не поддающийся обработке; огнеупорный2. m (f - récalcitrante)упрямец [упрямица] -
3 récalcitrant
mлицо, не являющееся по вызову суда -
4 récalcitrant
1. прил.1) общ. норовистый, строптивый, с норовом (о лошади), непокорный, упрямый2) тех. огнеупорный, не поддающийся обработке2. сущ.общ. упрямец -
5 récalcitrant à
прил.общ. (qch) сопротивляющийся (чему-л.) -
6 récalcitrant
непокорныйноровистый -
7 récalcitrant à contre
прил.общ. (qch)(qch) сопротивляющийся (чему-л.)Французско-русский универсальный словарь > récalcitrant à contre
-
8 débiteur de récalcitrant
Dictionnaire de droit français-russe > débiteur de récalcitrant
-
9 usager récalcitrant
лицо, злостно [вопреки запрещению] употребляющее какие-л. вещества (напр. наркотики) -
10 débiteur de récalcitrant
сущ.Французско-русский универсальный словарь > débiteur de récalcitrant
-
11 faire le récalcitrant
гл.общ. заупрямитьсяФранцузско-русский универсальный словарь > faire le récalcitrant
-
12 récalcitrante
f, adj ( fém от récalcitrant) -
13 непокорный
indocile, insoumis, récalcitrant, réfractaire -
14 норов
м.( тяжелый нрав) разг. caractère m rébarbatif -
15 débiteur
mдолжник, дебитор- débiteur d'argentdébiteur originaire, débiteur primaire, débiteur primitif — первоначальный должник
- débiteur avalisé
- débiteur bancaire
- débiteur de bonne foi
- débiteur cambial
- débiteur cédé
- débiteur civilement libéré
- débiteur sous condition
- débiteur conjoint
- débiteur contractuel
- débiteur défaillant
- débiteur en demeure
- débiteur d'une facture
- débiteur failli
- débiteur hypothécaire
- débiteur insolvable
- débiteur insouciant
- débiteur en nature
- débiteur négligent
- débiteur principal
- débiteur de qualité
- débiteur de récalcitrant
- débiteur de rente
- débiteur de réparation
- débiteur en retard
- débiteur saisi
- débiteur secondaire
- débiteur social
- débiteur subsidiaire
- débiteur à terme -
16 usager
m1) пользователь; потребитель2) лицо, обладающее правом пользования или извлечения плодов ( от чужой недвижимости)•- usager commun
- usager des eaux
- usager personnel
- usager récalcitrant
- usager de la route
См. также в других словарях:
récalcitrant — récalcitrant, ante [ rekalsitrɑ̃, ɑ̃t ] adj. et n. • 1696; h. 1551; de recalcitrer « résister avec opiniâtreté » (1120); lat. recalcitrare « ruer », de calx, calcis « talon » 1 ♦ Qui résiste avec opiniâtreté, entêtement. Cheval, mulet… … Encyclopédie Universelle
recalcitrant — RECALCITRÁNT, Ă, recalcitranţi, te, adj. Care se opune, care nu se lasă convins; încăpăţânat, îndărătnic, nesupus. – Din fr. récalcitrant. Trimis de claudia, 08.07.2004. Sursa: DEX 98 RECALCITRÁNT adj. 1. v. încăpăţânat. 2. v. indisciplinat.… … Dicționar Român
récalcitrant — récalcitrant, ante (ré kal si tran, tran t ) adj. Qui résiste avec humeur, opiniâtreté. • Puisque aujourd hui votre humeur pétulante Vous rend l âme aux leçons un peu récalcitrante, REGNARD le Joueur, I, 10. • Sitôt qu il [un malade du… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
recalcitrant — I adjective balky, callous, contrary, contumacious, defiant, disobedient, fractious, hardened, headstrong, immovable, insubordinate, intractable, mulish, mutinous, noncooperative, obstinate, obstreperous, opposing, oppugnant, pervicacious,… … Law dictionary
recalcitrant — (adj.) 1823, from Fr. récalcitrant, lit. kicking back (17c. 18c.), pp. of recalcitrare to kick back, from re back (see RE (Cf. re )) + L. calcitrare to kick, from calx (gen. calcis) heel. Used from 1797 as a French word in English. Verb… … Etymology dictionary
recalcitrant — ► ADJECTIVE ▪ obstinately uncooperative. ► NOUN ▪ a recalcitrant person. DERIVATIVES recalcitrance noun recalcitrantly adverb. ORIGIN from Latin recalcitrare kick out with the heels … English terms dictionary
recalcitrant — [ri kal′si trənt] adj. [L recalcitrans, prp. of recalcitrare, to kick back (in LL, to disobey) < re , back + calcitrare, to kick < calx, heel: see CALCAR] 1. refusing to obey authority, custom, regulation, etc.; stubbornly defiant 2. hard… … English World dictionary
Recalcitrant — Re*cal ci*trant (r[ e]*k[a^]l s[i^]*trant), a. [L. recalcitrans, p. pr. of recalcitrare to kick back; pref. re re + calcitrare to kick, fr. calx heel. Cf. {Inculcate}.] Kicking back; recalcitrating; hence, showing repugnance or opposition;… … The Collaborative International Dictionary of English
recalcitrant — refractory, intractable, headstrong, willful, *unruly, ungovernable Analogous words: rebellious, *insubordinate, factious, contumacious: *obstinate, stubborn: resisting, opposing, withstanding (see RESIST) Antonyms: amenable (sense 2) … New Dictionary of Synonyms
recalcitrant — [adj] disobedient, uncontrollable contrary, contumacious, defiant, fractious, indomitable, insubmissive, insubordinate, intractable, obstinate, opposing, radical, rebellious, refractory, resistant, resisting, stubborn, undisciplinable,… … New thesaurus
recalcitrant — adjective Etymology: Late Latin recalcitrant , recalcitrans, present participle of recalcitrare to be stubbornly disobedient, from Latin, to kick back, from re + calcitrare to kick, from calc , calx heel Date: 1843 1. obstinately defiant of… … New Collegiate Dictionary