-
1 quittance
-
2 quittance
quittance [ˊkwɪtns] nуст., поэт.1) квита́нция2) возмеще́ние, отпла́та3) освобожде́ние (от обязательства, платы и т.п.) -
3 quittance
-
4 quittance
-
5 quittance
-
6 quittance
[ˈkwɪtəns]quittance уст. возмещение, отплата quittance возмещение долга quittance уст. квитанция quittance квитанция quittance уст. освобождение (от обязательства, платы и т. п.) quittance освобождение от обязательства quittance освобождение от ответственности quittance отказ от права quittance погашение долга quittance расписка -
7 quittance
{'kwitəns}
1. книж. освобождаване (от дълг, длъжност и пр.)
2. квитанция, разписка
3. отплата, реванш
in QUITTANCE of като отплата за* * *{'kwitъns} n 1. книж. освобождаване (от дьлг, дльжност и пр* * *n квитанция; обезщетение;quittance; n 1. книж. освобождаване (от дьлг, дльжност и пр.); 2. квитанция, разписка; З* * *1. in quittance of като отплата за 2. квитанция, разписка 3. книж. освобождаване (от дълг, длъжност и пр.) 4. отплата, реванш* * *quittance[´kwitəns] n 1. ост., поет. освобождаване (от дълг, длъжност, задължение); 2. квитанция, разписка; 3. възмездие, отплата; реванш; in \quittance of като отплата за. -
8 quittance
квитанция имя существительное: -
9 quittance
n. vrijstelling; kwijting; beloning; vergelding[ kwitns]1 vrijstelling ⇒ (bewijs van) ontheffing, kwijtschelding♦voorbeelden: -
10 quittance
['kwɪtəns]nome ant. (discharge from a debt) saldo m., esecuzione f.* * *quittance /ˈkwɪtəns/n.1 (leg., comm.) quietanza; ricevuta3 (poet.) ricompensa* * *['kwɪtəns]nome ant. (discharge from a debt) saldo m., esecuzione f. -
11 quittance
n1) освобождение (от обязательства, платы)2) квитанция; расписка3) возмещение, уплата долга
- quittance from obligations
- quittance of a debtEnglish-russian dctionary of contemporary Economics > quittance
-
12 quittance
-
13 Quittance
subs.Quittance ( from any obligation): P. ἄφεσις, ἡ, ἀπαλλαγή, ἡ (Dem. 893).Give one quittance of any obligation: P. ἀφιέναι (acc. of person; gen. of thing), ἀπαλλάσσειν (acc. of person; gen. of thing).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Quittance
-
14 quittance
ˈkwɪtəns сущ.
1) освобождение( от уплата долга, обязательства и т.п.)
2) квитанция, расписка Syn: receipt, ticket
3) вознаграждение;
возмещение, компенсация Syn: repayment, requital, recompense освобождение (от обязательств, платы и т. п.) квитанция, расписка возмещение, уплата долга quittance уст. возмещение, отплата ~ возмещение долга ~ уст. квитанция ~ квитанция ~ уст. освобождение (от обязательства, платы и т. п.) ~ освобождение от обязательства ~ освобождение от ответственности ~ отказ от права ~ погашение долга ~ распискаБольшой англо-русский и русско-английский словарь > quittance
-
15 quittance
subst. \/ˈkwɪt(ə)ns\/1) kvittering2) ( litterært) befrielse, frigjøringquittance from befrielse fra -
16 quittance
квитанція, розписка, боргова розписка; відмова ( від права); звільнення ( від відповідальності); погашення ( боргу) -
17 quittance
[kwítəns]nounplačilo, povračilo ( in quittance of); archaic poetically rešitev, osvoboditev ( from); economy pobotnica -
18 quittance
[English Word] quittance[Swahili Word] stakabadhi[Swahili Plural] stakabadhi[Part of Speech] noun[Class] 9/10------------------------------------------------------------ -
19 quittance
quit·tance[ˈkwɪtən(t)s]n ( form)* * *['kwItə ns]nSchuldenerlass m* * *quittance [ˈkwıtəns] s1. Bezahlung f, Tilgung f (einer Schuld etc)2. WIRTSCH Quittung f3. obs Befreiung f4. poet Vergeltung f* * *n.Quittung -en f.Vergeltung f. -
20 quittance
См. также в других словарях:
quittance — [ kitɑ̃s ] n. f. • XIIe; de quitter « tenir quitte » ♦ Écrit par lequel un créancier reconnaît que le débiteur a acquitté sa dette; titre qui comporte libération, reçu ou décharge. ⇒ acquit, récépissé. « Le notaire achevait de dresser les… … Encyclopédie Universelle
Quittance — Quit tance (kw[i^]t tans), n. [OE. quitaunce, OF. quitance, F. quittance. See {Quit}, v. t.] 1. Discharge from a debt or an obligation; acquittance. [1913 Webster] Omittance is no quittance. Shak. [1913 Webster] 2. Recompense; return; repayment.… … The Collaborative International Dictionary of English
quittancé — quittancé, ée (ki tan sé, sée) part. passé de quittancer. Un mémoire quittancé … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Quittance — Quit tance, v. t. To repay; to requite. [Obs.] Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
quittance — index acquittal, amnesty, collection (payment), compensation, contribution (indemnification), expiation … Law dictionary
quittance — [kwit′ ns] n. [ME quitance < OFr < quiter: see QUIT] 1. a) discharge from a debt or obligation b) a document certifying this; receipt 2. recompense; repayment; reprisal … English World dictionary
QUITTANCE — s. f. Écrit que l on donne à quelqu un, et par lequel on déclare qu il a payé, acquitté quelque somme d argent, quelque redevance, quelque droit, etc. Quittance générale. Quittance d à compte. Quittance finale. Quittance sous seing privé.… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
QUITTANCE — n. f. écrit que l’on donne à quelqu’un et par lequel on déclare qu’il a payé, acquitté quelque somme d’argent, quelque redevance, quelque droit, etc. Quittance générale. Quittance d’acompte. Quittance sous seing privé. Quittance par devant… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
quittance — (ki tan s ) s. f. Écrit constatant que quelqu un a payé une somme d argent. • On a encore à Londres les quittances des docteurs de Sorbonne consultés le 2 juillet 1530 sur le divorce de Henri VIII, par Thomas Krouk, agent de ce tyran, qui… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
quittance — noun Date: 14th century 1. a. discharge from a debt or an obligation b. a document evidencing quittance 2. recompense, requital … New Collegiate Dictionary
quittance — nf. KITANSE (Albanais). A1) quittancer, donner quittance à (qq.) : quitter vt. (Sixt) … Dictionnaire Français-Savoyard