-
1 ultra
ultrā, adv. and prep. [ulter].I.Adv.A.Prop., on the other side:B.dextera nec citra mota nec ultra,
neither on that side nor on this, neither backwards nor forwards, Ov. M. 5, 186.—Transf., in gen., beyond, farther, over, more, besides; of space (rare): ultra procedendi facultas, Auct. B. Afr. 50, 3.—2.Of time, degree, etc.:C.estne aliquid ultra, quo progredi crudelitas possit?
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 119:ne quid ultra requiratis,
id. Univ. 3:ut nihil possit ultra,
id. Att. 15, 1, B, 2:quia ultra nihil habemus,
id. Tusc. 1, 39, 94:melius ultra quam citra stat oratio,
Quint. 8, 6, 76; 3, 1, 9:quid ultra Provehor?
Verg. A. 3, 480:jam nihil ultra exspectantibus,
Quint. 9, 4, 30; cf. id. 7, 1, 59: eam (mortem) cuncta mortalium mala dissolvere;ultra neque curae neque gaudio locum esse,
Sall. C. 51, 20:hac tempestate serviundum aut imperandum... nam quid ultra? id. Or. Lepid. contra Sull. 5: nullum ultra periculum vererentur,
Hirt. B. G. 8, 39:quos alios muros, quae jam ultra moenia habetis?
Verg. A. 9, 782.—Of time:usque ad Attium et ultra porrectas syllabas geminis vocalibus scripserunt,
farther, later, Quint. 1, 7, 14:nec ultra bellum Latinum dilatum,
Liv. 2, 19, 2.—Esp., on account of its comparative sense, freq. followed by quam:D.ultra enim quo progrediar, quam ut veri videam similia, non habeo,
Cic. Tusc. 1, 9, 17:ultra quam homini datum est provehi,
Quint. 6, prooem. §10: ultra quam satis est,
Cic. Inv. 1, 49, 91; 1, 18, 26; Quint. 12, 7, 12:ultra quam oporteat,
id. 2, 4. 7;2, 5, 24: ultra quam ullus spiritus durare possit,
id. 8, 2, 17; Liv. 40, 30, 5:nec ultra moratus, quam, etc.,
Tac. A. 6, 44.—Comp.: ultĕrĭus, in the signif. of the posit., beyond, farther on, farther (mostly poet.; in prose rare and only postAug.).(α).= ultra, cum quo Riphaeos possim conscendere montes Ulteriusque domo vadere Memnoniā, Prop. 1, 6, 4:(β).abire,
Ov. M. 2, 872:ulterius nihil est, nisi non habitabile frigus,
id. Tr. 3, 4, 51.—Transf., = longius or amplius;E.procedere,
Quint. 5, 11, 34:ulterius ne tende odiis,
Verg. A. 12, 938:si me ulterius provexerit ira,
Prop. 2, 15 (3, 7), 19:revocavit me cogitationi aptae traditum, et iturum, si licuisset, ulterius,
Sen. Ep. 102, 1:robur ulterius adversus eam saeviendi gentem,
Val. Max. 1, 1, 15:nec ulterius dare corpus inutile leto Aut vacat aut curat,
farther, longer, more, Ov. M. 12, 344:non tulit ulterius,
id. ib. 3, 487:rogabat Ulterius justo,
beyond what was right, more than was right, id. ib. 6, 470.—Sup.: ultĭmē.1.Extremely, to the last degree:2.nudam flagris ultime verberat,
App. M. 10, p. 250, 33:affectus,
id. ib. 1, p. 105, 22.—At last, Sen. Ep. 76, 22 (dub.; al. ultimum).II.Prep. with acc., on the farther side of, beyond, past:b.cis Padum ultraque,
Liv. 5, 35, 4:ultra Silianam villam,
Cic. Att. 12, 27, 1:milibus passuum II. ultra eum (montem) castra fecit,
Caes. B. G. 1, 48; 1, 49; id. B. C. 3, 26; 3, 66:ultra Terminum,
Hor. C. 1, 22, 10:dextra paulum prolata ultra sinum,
Quint. 11, 3, 159; cf. id. ib. §118.— Placed after the noun: sunt certi denique fines, Quos ultra citraque nequit consistere rectum,
Hor. S. 1, 1, 107:portas ultra procedere,
Prop. 4 (5), 7, 29:Euphratem ultra,
Tac. A. 15, 17 fin. —Transf.(α).Of time, beyond, past, longer than:(β).(Gorgias) et illorum fuit aemulus ut ultra Socratem usque duravit,
Quint. 3, 1, 9:non durat ultra poenam abdicationis,
id. 9, 2, 88: ultra rudes annos, id. 1, 1, 20:ultra pueriles annos,
id. 1, 11, 19.—Of number, measure, degree, quality, etc., beyond, above, over, more than, = supra:paulo ultra eum numerum, Auct. B. Alex. 21: non ultra heminam aquae assumere,
Cels. 4, 2, 4 fin.:adhibent modum quendam, quem ultra progredi non oporteat,
Cic. Tusc. 4, 17, 38:ultra fidem,
Quint. 8, 6, 73:modum,
id. 10, 3, 32; 11, 1, 90:quid est ultra pignus aut multam?
Cic. Phil. 1, 5, 12: ultra Romanorum et mortalium etiam morem aliquem curare, Sall. Fragm. ap. Macr. S. 2, 9:juvenis ultra barbarum, promptus ingenio,
Vell. 2, 118, 2:Maecenas otio ac mollitiis paene ultra feminam fluens,
id. 2, 88, 2:si mortalis ultra Fas trepidat,
Hor. C. 3, 29, 31:ultra Legem tendere opus,
id. S. 2, 1, 1:vires ultra sortemque senectae,
Verg. A. 6, 114:si ultra placitum laudarit,
id. E. 7, 27. -
2 proveho
prō-veho, vēxī, vectum, ere, vor-, vorwärtsführen, -fahren, fortführen, -fahren, I) aktiv: A) eig.: pol provexi, avehere non quivi, Plaut. – aër a tergo quasi provehit, Lucr.: alvos apum mulis, Plin.: saxa navis provehit, Plin. ep. – im Bilde, vitam in altum, aufs hohe (stürmische) Meer der Gefahr, Lucr. – B) übtr.: 1) übh., fort-, zu weit führen, verführen ( verleiten), hinreißen, fortreißen, Passiv provehi = sich hinreißen od. fortreißen lassen (s. M. Müller Liv. 2, 50, 5), v. lebl. Subjj., vestra benignitas provexit orationem meam, Cic.: haec spes provexit, ut etc., Liv.: ultra privatum pecuniae modum fortuna te provehet, Sen.: gaudio provehente (sc. me), Liv.: epulantium comitas provexit omnes ad largius vinum, Curt.: Passiv, studio rerum rusticarum provectus sum, die Vorliebe für das Landleben hat mich zu weit geführt, Cic.: amore provehor, Liv.: provectus est intemperantiā linguae in maledicta, Liv.: aviditate certā provecti, hingerissen, Liv.: largitione, ambitu eo usque corruptionis provectus est, ut etc., trieb er es in der Verführung so weit, daß er usw., Tac. – 2) zu einem Ziele weiterführen, vim temperatam in maius, gedeihen lassen, Hor. carm. 3, 4, 66. – u. bes. jmd. weiterbringen, emporbringen, heben, befördern, avancieren, studiosus amat, fovet, provehit, Plin. ep.: ecquo te tua virtus provexisset? Cic. – bes. auf dem Felde der Ehren, alqm ad summos honores, Liv.: alqm ad amplissimos honores, Suet.: alqm ad ordines militiae, Frontin.: alqm virtutis causā, Iustin.: alqm in consulatus, censuras et triumphos, Vell.: ii, quos Hadrianus provexerat, Capit.: dignitatem a Domitiano longius provectam, weiter befördert, Tac.: m. dopp. Acc., alqm militiae rectorem (zum usw.), Amm. 26, 5, 2: alqm correctorem Lucaniae, Aur. Vict. epit. 35, 7. – II) Passiv provehor medial, fortfahren ( fortsegeln), fortreiten, ausrücken, vorrücken, vordringen, A) eig.: a) v. Pers., u. zwar v. Schiffern, portu, Verg.: in eam insulam non posse ultra quasdam columnas provehi, Plin.: leni Africo provectus, Caes.: in altum provectus, Liv. fr.: provectus navigio in altum, Plin.: im Bilde, ipsa sibi imbecillitas indulget in altumque provehitur imprudens, fährt unvorsichtig ins Weite hinaus, Cic. – v. Reitern, paulum ab suis equo provectus, Liv.: provectus ante stationes equo, Liv. – b) v. Schiffen: serius a terra provectae naves, Caes.: naves provectae in altum, Caes. – B) übtr.: 1) im allg., in etw. fortgehen, weiter-, zu weit gehen, longius in amicitia provehi, den Weg in der Fr. etwas weiter (miteinander) fortsetzen, Cic.: sentio me longius provectum, quam etc., weiter gegangen als usw., Cic.: quid ultra provehor? was rede ich noch weiter? Verg. Aen. 3, 480 sq. – 2) insbes.: a) der Zeit nach vorrücken, (bellum) enim longius provectum est, er zog sich weiter hinaus, Tac. – u. vorrücken = zunehmen, provecta nox erat, Tac.: provecto die, Apul. – bes. dem Alter, den Jahren nach, postquam provecta iam senectus, Tac.: provectae aetatis mulieres od. uxores, Firm. math.: so auch provectus aetate, annis, im Alter vorgerückt, in vorgerückteren Jahren, Nep. u. Liv.: longius aetate provectus, Cic.: provectior aetate, Iul. Val., senectute, Arnob.: ebenso virgo provectior (bejahrtere), Ggstz. puella, Sen.: sim provectior Nestore, Auson.: equi provectiores, Pallad. – b) zu einem Ziele vorrücken, fortschreiten, ut in eo provehatur (im Lernen), Quint.: ne ultra nostra provehantur, Quint. – bes. auf dem Felde der Ehren, e gregariis ad summa militiae provectus, befördert, Tac.: Agrippinae gratiā provectus, emporgekommen, Tac.
-
3 proveho
prō-veho, vēxī, vectum, ere, vor-, vorwärtsführen, - fahren, fortführen, -fahren, I) aktiv: A) eig.: pol provexi, avehere non quivi, Plaut. – aër a tergo quasi provehit, Lucr.: alvos apum mulis, Plin.: saxa navis provehit, Plin. ep. – im Bilde, vitam in altum, aufs hohe (stürmische) Meer der Gefahr, Lucr. – B) übtr.: 1) übh., fort-, zu weit führen, verführen ( verleiten), hinreißen, fortreißen, Passiv provehi = sich hinreißen od. fortreißen lassen (s. M. Müller Liv. 2, 50, 5), v. lebl. Subjj., vestra benignitas provexit orationem meam, Cic.: haec spes provexit, ut etc., Liv.: ultra privatum pecuniae modum fortuna te provehet, Sen.: gaudio provehente (sc. me), Liv.: epulantium comitas provexit omnes ad largius vinum, Curt.: Passiv, studio rerum rusticarum provectus sum, die Vorliebe für das Landleben hat mich zu weit geführt, Cic.: amore provehor, Liv.: provectus est intemperantiā linguae in maledicta, Liv.: aviditate certā provecti, hingerissen, Liv.: largitione, ambitu eo usque corruptionis provectus est, ut etc., trieb er es in der Verführung so weit, daß er usw., Tac. – 2) zu einem Ziele weiterführen, vim temperatam in maius, gedeihen lassen, Hor. carm. 3, 4, 66. – u. bes. jmd. weiterbringen, emporbringen, heben, befördern, avancieren, studiosus amat, fovet, provehit, Plin. ep.: ecquo te tua virtus provexisset? Cic. – bes. auf dem————Felde der Ehren, alqm ad summos honores, Liv.: alqm ad amplissimos honores, Suet.: alqm ad ordines militiae, Frontin.: alqm virtutis causā, Iustin.: alqm in consulatus, censuras et triumphos, Vell.: ii, quos Hadrianus provexerat, Capit.: dignitatem a Domitiano longius provectam, weiter befördert, Tac.: m. dopp. Acc., alqm militiae rectorem (zum usw.), Amm. 26, 5, 2: alqm correctorem Lucaniae, Aur. Vict. epit. 35, 7. – II) Passiv provehor medial, fortfahren ( fortsegeln), fortreiten, ausrücken, vorrücken, vordringen, A) eig.: a) v. Pers., u. zwar v. Schiffern, portu, Verg.: in eam insulam non posse ultra quasdam columnas provehi, Plin.: leni Africo provectus, Caes.: in altum provectus, Liv. fr.: provectus navigio in altum, Plin.: im Bilde, ipsa sibi imbecillitas indulget in altumque provehitur imprudens, fährt unvorsichtig ins Weite hinaus, Cic. – v. Reitern, paulum ab suis equo provectus, Liv.: provectus ante stationes equo, Liv. – b) v. Schiffen: serius a terra provectae naves, Caes.: naves provectae in altum, Caes. – B) übtr.: 1) im allg., in etw. fortgehen, weiter-, zu weit gehen, longius in amicitia provehi, den Weg in der Fr. etwas weiter (miteinander) fortsetzen, Cic.: sentio me longius provectum, quam etc., weiter gegangen als usw., Cic.: quid ultra provehor? was rede ich noch weiter? Verg. Aen. 3, 480 sq. – 2) insbes.: a) der Zeit nach vorrücken, (bellum) enim longius provectum est, er————zog sich weiter hinaus, Tac. – u. vorrücken = zunehmen, provecta nox erat, Tac.: provecto die, Apul. – bes. dem Alter, den Jahren nach, postquam provecta iam senectus, Tac.: provectae aetatis mulieres od. uxores, Firm. math.: so auch provectus aetate, annis, im Alter vorgerückt, in vorgerückteren Jahren, Nep. u. Liv.: longius aetate provectus, Cic.: provectior aetate, Iul. Val., senectute, Arnob.: ebenso virgo provectior (bejahrtere), Ggstz. puella, Sen.: sim provectior Nestore, Auson.: equi provectiores, Pallad. – b) zu einem Ziele vorrücken, fortschreiten, ut in eo provehatur (im Lernen), Quint.: ne ultra nostra provehantur, Quint. – bes. auf dem Felde der Ehren, e gregariis ad summa militiae provectus, befördert, Tac.: Agrippinae gratiā provectus, emporgekommen, Tac. -
4 proveho
prō-vĕho, xi, ctum, 3, v. a., to carry or conduct forwards, to carry or convey along, to conduct, convey, transport, etc., to a place; and freq. pass. in mid. signif., to go, proceed, advance, move, drive, ride, sail, etc., to a place (freq. and class.).I.Lit.:II.eam pol provexi: avehere non quivi,
I took her on board the ship, Plaut. Rud. 3, 6, 24:alvos apum mulis,
Plin. 21, 13, 43, § 74:aër a tergo quasi provehat atque propellat,
Lucr. 6, 1026.—Mid.:cum classe freto provehi,
Caes. B. C. 2, 3; id. B. G. 5, 8:provehimur portu,
Verg. A. 3, 72:huc se provecti deserto in litore condunt,
id. ib. 2, 24; Plin. 6, 31, 36, § 199:provectus equo,
Liv. 23, 47:a terrā provectae naves,
Caes. B. C. 3, 8:naves provectae in altum,
id. B. G. 4, 28 fin. —Trop., to carry on, along, or forwards, to lead on; to promote, advance, exalt, raise:B.ecquo te tua virtus provexisset?
promoted, exalted, Cic. Phil. 13, 11, 24:ad summos honores alios scientia juris provexit,
Liv. 39, 40, 5; so,quosdam infimi generis ad amplissimos honores,
Suet. Caes. 72; and:aliquem in consulatūs, censuras et triumphos,
Vell. 2, 128; cf.:studiosos amat, fovet, provehit,
Plin. Ep. 8, 12, 1:vim temperatam di quoque provehunt In majus,
Hor. C. 3, 4, 66: haec spes provexit, ut ad conspecta procul pecora decurrerent, carried them so far, brought them to such a pitch, that, etc., Liv. 2, 50, 5; cf. absol.:illo etiam (forsitan pravo) gaudio provehente, quod, etc.,
id. 40, 14:quem e gregario milite Alexander virtutis causā provexerat,
Just. 13, 4, 10:quos (reges) ad fastigium majestatis spectata moderatio provehebat,
id. 1, 1, 1:quos provexerat, fortuna destitit,
Sen. Contr. 1, 1, 5:in consulare provectus fuerat vestigium,
Vell. 2, 69, 1: vitam in altum, qs. to drive it into a sea, i. e. into disquietude, Lucr. 5, 1434.—Mid., to advance, proceed, go onwards, make progress, etc.:2.ne videlicet ultra quam homini datum est nostra provehantur,
Quint. 6, prooem. §10: sentio me esse longius provectum quam proposita ratio postularet,
have been carried farther, have gone farther, Cic. Fin. 3, 22, 74:quod si qui longius in amicitiā provecti essent,
id. Lael. 10, 34: provectus longius quam voluit, id. Har. [p. 1480] Resp. 20, 43:imbecillitas in altum provehitur,
id. Tusc. 4, 18, 42:provehi in maledicta,
Liv. 35, 48:per altercationem ad continuas et infestas orationes provecti sunt,
Tac. H. 4, 7.—Of speech, to draw out, protract, prolong:orationem,
Cic. Dom. 12, 32:quid ultra Provehor?
why do I say more? Verg. A. 3, 481.—Hence, prōvectus, a, um, P. a. of time, advanced:eum colere coepi non admodum grandem natu, sed tamen jam aetate provectum,
Cic. Sen. 4, 10:provectā aetate mortua est,
id. Tusc. 1, 39, 94:provecta nox erat,
Tac. A. 13, 20:cum aetate jam provectus esset,
Nep. Timol. 4, 1:senectute provectior,
Arn. 6, 195; Aus. Epigr. 19:equis provectioribus tempora cavari incipiunt,
Pall. 4, 13, 9:aetatis provectae,
Vulg. Gen. 18, 11. -
5 proveho
prō-veho, vēxī, vectum, ere1) подвигать, вести дальше, увозить вперёд ( ratem per freta VF); pass. уезжать, выезжать (equo provectus L); отплывать (provĕhi pelago V; naves in altum provectae Cs)provectus aetate или provectā aetate C — старый, престарелый2) выдвигать, возвышать, возвеличивать ( aliquem ad amplissimos honores Su); pass. подниматься, возвышаться, доходить ( e gregariis ad summa militiae T)3)а) увлекать, завлекать (spes provĕhit aliquem L etc.)gaudio provehente L — в порыве радости, на радостяхб) pass. быть увлечённым, увлекаться, заходить далеко (provĕhi amore C; provectus eo audaciae T; provehi in maledicta L)eo usque provectus, ut... T — дошедший до того, что...4) затягивать ( orationem C); pass. распространяться -
6 prō-vehō
prō-vehō vēxi, vectus, ere, to carry forward, move along, convey (old in act.).— Pass, to advance, move forward, go on, ride, drive: leni Africo provectus, Cs.: provehimur portu, V.: paulum ab suis equo provectus, L.: a terrā provectae naves, sailed out, Cs.—Fig., to carry on, carry forward, lead on: huc me provexit oratio: haec spes provexit, ut, etc., led them on so far, L.: Epulantium comitas provexit omnīs ad largius vinum, Cu.— Pass, to be led on, advance, proceed, go onward, make progress: si qui longius in amicitia provecti essent: provectus est intemperantiā linguae in maledicta, was betrayed, L.: quid ultra Provehor? why say more? V.: iam aetate provectus, advanced in life.—To advance, exalt, elevate, raise: ecquo te tua virtus provexisset?: ad summos honores alios, L.: Vim temperatam di provehunt In maius, H.: Agrippinae gratiā provectus, Ta.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский