Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

queo

  • 1 queo

    quĕo, quīre, quīs, quīvī (quĭī), quĭtum (verbe défectif) - intr. - pouvoir, être capable de.    - quis: tu peux. - quit: il peut. (la série du présent se conjugue comme eo).    - vix queo dicere, Cic.: je peux à peine dire.    - quis numerare queat...? Juv.: qui pourrait compter...?    - omnia edisci queunt, Att.: on peut tout apprendre.    - nosci non quita est, Ter.: elle n'a pu être reconnue.    - non quitus est, Apul.: il n'a pas pu.    - quaecumque dici aut fingi queunt ignaviae luxuriaeque probra, ea in illo exercitu cuncta fuere, Sall. J. 44, 5: toutes les turpitudes dues à la paresse et à la débauche et que l'on peut dire ou imaginer, elles étaient toutes dans cette armée.
    * * *
    quĕo, quīre, quīs, quīvī (quĭī), quĭtum (verbe défectif) - intr. - pouvoir, être capable de.    - quis: tu peux. - quit: il peut. (la série du présent se conjugue comme eo).    - vix queo dicere, Cic.: je peux à peine dire.    - quis numerare queat...? Juv.: qui pourrait compter...?    - omnia edisci queunt, Att.: on peut tout apprendre.    - nosci non quita est, Ter.: elle n'a pu être reconnue.    - non quitus est, Apul.: il n'a pas pu.    - quaecumque dici aut fingi queunt ignaviae luxuriaeque probra, ea in illo exercitu cuncta fuere, Sall. J. 44, 5: toutes les turpitudes dues à la paresse et à la débauche et que l'on peut dire ou imaginer, elles étaient toutes dans cette armée.
    * * *
        Queo, quis, quiui, quitum, quire. Sallustius. Avoir povoir et puissance.
    \
        Nec te quiuit hodie cogere, illam vt duceres. Terent. Il ne t'a peu contraindre.
    \
        Non queo reliqua scribere. Cic. Je ne puis.

    Dictionarium latinogallicum > queo

  • 2 queo

    queo, īvī u. iī, itum, īre (Anom.), können, vermögen = in der Lage sein ( während posse = die Kraft haben, imstande sein), gew. mit der Negation, non queo (bes. bei Cic., der nie in der ersten Person nequeo sagt), quantum queam od. queat, Ter.: ut quimus aiunt, quando ut volumus non licet, Ter. – m. Infin., quod officiose factum queant dicere, Cic. de amic. 71: quis est, qui pro rerum atrocitate deplorare tantas calamitates queat? Cic. Phil. 11, 6: namque aliud quid sit, quod iam implorare queamus? Verg. Aen. 10, 19: m. Negation, si id facere non queunt, Plaut.: nunc hic, quom opus est, non quit dicere, Plaut.: non quit sentire dolorem, Lucr.: talis inter viros amicitia tantas opportunitates habet, quantas vix queo dicere, Cic.: non queo reliqua scribere, Cic.: nec credere quivi, Verg.: ut vis a censoribus nullius auctoritate praeterquam ipsius Mamerci deterreri quiverit, Liv. – Pass., aber nur mit folg. Infin. Pass., suppleri queatur, Lucr.: forma nosci non quita est, Ter. – / Synkop. Perfektformen, quistis, Iuvenc. 2, 674: quissent, Auson. epigr. 139, 8: quisse, Lucr. 5, 1420: Imperf. quibat, Plaut. rud. 600: Futur. quibo, Plaut. mil. 1240. Pacuv. tr. 154: quibunt, Arnob. 7, 10: Partiz. quiens, Apul. met. 6, 5; 9, 40 u. 10, 23: queens, Quint. 8, 3, 33 (vgl. Prisc. de nomin. et pronom. 70. p. 456, 22 K., wo quiens u. queens): Abl. queunte, Cod. Iust. 1, 3, 46. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 580.

    lateinisch-deutsches > queo

  • 3 queo

    queo, īvī u. iī, itum, īre (Anom.), können, vermögen = in der Lage sein ( während posse = die Kraft haben, imstande sein), gew. mit der Negation, non queo (bes. bei Cic., der nie in der ersten Person nequeo sagt), quantum queam od. queat, Ter.: ut quimus aiunt, quando ut volumus non licet, Ter. – m. Infin., quod officiose factum queant dicere, Cic. de amic. 71: quis est, qui pro rerum atrocitate deplorare tantas calamitates queat? Cic. Phil. 11, 6: namque aliud quid sit, quod iam implorare queamus? Verg. Aen. 10, 19: m. Negation, si id facere non queunt, Plaut.: nunc hic, quom opus est, non quit dicere, Plaut.: non quit sentire dolorem, Lucr.: talis inter viros amicitia tantas opportunitates habet, quantas vix queo dicere, Cic.: non queo reliqua scribere, Cic.: nec credere quivi, Verg.: ut vis a censoribus nullius auctoritate praeterquam ipsius Mamerci deterreri quiverit, Liv. – Pass., aber nur mit folg. Infin. Pass., suppleri queatur, Lucr.: forma nosci non quita est, Ter. – Synkop. Perfektformen, quistis, Iuvenc. 2, 674: quissent, Auson. epigr. 139, 8: quisse, Lucr. 5, 1420: Imperf. quibat, Plaut. rud. 600: Futur. quibo, Plaut. mil. 1240. Pacuv. tr. 154: quibunt, Arnob. 7, 10: Partiz. quiens, Apul. met. 6, 5; 9, 40 u. 10, 23: queens, Quint. 8, 3, 33 (vgl. Prisc. de nomin. et pronom. 70. p. 456, 22 K., wo quiens u. queens): Abl. queunte,
    ————
    Cod. Iust. 1, 3, 46. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 580.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > queo

  • 4 queō

        queō quīvī, quitus, īre,    to be able, can: minus queo viri culpā quam, etc., T.: Ut quimus, quando ut volumus non licet, T.: non quis, H.: ut tibi irasci non queat, T.: quibus amissas reparare queam res Artibus, H.: quid sit quod implorare queamus? V.: ut ducere animum non queant: ut vis deterreri quiverit, L.: hoc queo dicere: ut te redimas quam queas Minumo, as cheaply as possible, T.: nuptias quantum queam ut maturem, all I can, T.: ego me in pedes quantum queo, at the top of my speed, T.: forma nosci non quita est, T.
    * * *
    quire, quivi(ii), quitus V

    Latin-English dictionary > queō

  • 5 queo

    quĕo, īvi and ii, ĭtum, v. n. [etym. dub.; cf. Sanscr. çvay āmi, am strong or able], to be able, I ( thou, he, etc.) can (class.; esp. freq. with a negation; Cic. does not use nequeo in the first pers. sing.; for a full account of the forms in use, v. Neue, Formenl. 2, p. 607 sqq.; cf.: possum, polleo, valeo).—With inf.:

    non queo reliqua scribere,

    Cic. Fam. 14, 1, 5:

    non quis,

    Hor. S. 2, 7, 92:

    non quit sentire dolorem,

    Lucr. 3, 647:

    ut quimus,

    Ter. And. 4, 5, 10:

    quod vos dicere non quitis,

    Arn. 3, 104:

    quod manu non queunt tangere,

    Plaut. Trin. 2, 2, 10:

    queam,

    Hor. S. 2, 5, 2; Plaut. Bacch. 4, 8, 5:

    queas,

    id. ib. 4, 8, 74; Hor. S. 2, 5, 10:

    queat,

    Sall. C. 58, 15:

    queamus,

    Verg. A. 10, 19:

    si queant,

    Just. 5, 4, 15:

    non quibam,

    Plaut. Trin. 3, 2, 31:

    quibat,

    id. Rud. 3, 1, 8; Vulg. Dan. 8, 7:

    quirem,

    Plaut. Merc. prol. 55:

    quiret,

    Cic. Off. 3, 15, 62; Tac. A. 1, 66:

    quirent,

    Stat. S. 5, 3, 60:

    nec credere quivi,

    Verg. A. 6, 463:

    quivit,

    Ter. And. 4, 1, 31; Nep. Att. 19, 2: quiit, Att. ap. Macr. S. 6, 1:

    quivimus,

    Vulg. Dan. 13, 39:

    quistis,

    Juvenc. 2, 679: quiverunt, Quadrig. ap. Gell. 15, 1:

    quivere,

    Tac. H. 3, 25:

    quivero,

    Vulg. Exod. 32, 30:

    quiverit,

    Liv. 4, 24; Tac. A. 1, 66:

    quierit,

    Lucr. 6, 855:

    quiveritis,

    Arn. 5, 161:

    quiverint,

    Hier. in Isa. 8, 24, 13:

    quissent,

    Aus. Epigr. 139:

    quibo,

    Plaut. Mil. 4, 6, 25:

    quibunt,

    Arn. 7, 218:

    quiens,

    App. M. 6, p. 175, 9; in abl.:

    queunte,

    Cod. Just. 1, 3, 46:

    quire,

    Gell. 11, 9, 1:

    quisse,

    Lucr. 5, 1422.—

    Affirmatively: hoc queo dicere,

    Cic. Sen. 10, 32:

    habere quod queant dicere,

    id. Lael. 20, 71; id. Tusc. 5, 37, 108:

    queat,

    id. Rep. 2, 3, 6:

    queamus,

    id. de Or. 1, 58, 250:

    queunt,

    Sall. J. 44, 5; Col. 2, 2, 22. — In pass.: si non sarciri quitur, Caecil. ap. Diom. p. 380 P.:

    percipi queuntur, Att. ib.: suppleri queatur,

    Lucr. 1, 1045:

    subigi queantur,

    Plaut. Pers. 2, 2, 12: neque vi impelli, neque prece quitus sum, could not be driven, Att. ap. Diom. p. 380 P.:

    forma nosci non quita est,

    Ter. Hec. 4, 1, 57.—As dep.:

    pollicitus ita facturum, ne sic quidem quitus est,

    could not, was not able, App. Mag. p. 274, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > queo

  • 6 queo

    queo queo, quivi(quii), itum, ire мочь, быть в состоянии

    Латинско-русский словарь > queo

  • 7 queo

    quīvī (quiī), itum, īre
    мочь, быть в состоянии
    mens non quit sentire dolorem Lcr ( — в пылу сражения) сознание не в состоянии ощущать боль

    Латинско-русский словарь > queo

  • 8 queo

    to be able.

    Latin-English dictionary of medieval > queo

  • 9 queo

    , quivi (quii), quitum, quire 4
      мочь, быть в состоянии

    Dictionary Latin-Russian new > queo

  • 10 ne-queō

        ne-queō    (imperf. nequībat, S.), īvī, —, īre, not to be able, to be unable, cannot: hoc, O.: satis decernere, T.: ea laxare: proelio adesse, S.: commissa tacere, H.: te nequivi Conspicere, V.: nequeo quin lacrumem, T.: quidquid sine sanguine civium ulcisci nequitur, S.

    Latin-English dictionary > ne-queō

  • 11 nequeo

    ne-queo, īvī u. iī, itum, īre, nicht können, nicht imstande sein (sofern es die Umstände nicht erlauben, hingegen non posse, non valere, nicht imstande sein, sofern die Kräfte und Mittel fehlen), sicut intueri solem adversum nequitis, Cic.: ea, quae sanare nequeunt, exulcerant, Cic.: commissa tacere qui nequit, Hor.: id quidem impetrari nequiit, Liv.: multa, quae reparari nequibant, unersetzlich blieben, Tac.: im Passiv mit folg. Infin. Pass., nequitur comprimi, Plaut.: ulcisci nequitur, Sall.: cum contendi nequitum vi, Pacuv. tr. 390: retrahi nequitum, quoquo progressa est semel, Plaut. fr. b. Fest. 162 (b), 30: id nequitum exaugurari, Cato orig. 1. fr. 23. – nequeo m. folg. quin u. Konj., ich kann nicht umhin, ich muß, nequeo, quin fleam, Plaut. mil. 1342: nequeo, quin lacrumem, Ter. Hec. 385: nequeo, quin laudem, Apul. apol. 48; vgl. Apul. flor. 17. p. 27, 25 Kr. – / Imperf. nequibat, Sall. Cat. 59, 4 u. Iug. 56, 2: nequibant, Tac. ann. 15, 8 u. ö.: Futur. nequibunt, Lucr. 1, 380: Partiz. nequiēns, Sall. hist. fr. 3, 77, 18 ed. Kritz (3, 67. col. V II. lin. 17 ed. Dietsch) u. Spät.: Dat. nequeunti, Apul. met. 3, 24: Plur. nequeuntes, Sall. hist. fr. 3, 72 (87). Arnob. 1, 24 u. 7, 34. – Verlängerte Präsensform nequinont, Liv. Andr. bei Fest. 162 (a), 25 sq. – Für die 1. Pers. Präs. nequeo sagt Cic. immer non queo (doch hat sein Zeitgenosse Cornif. rhet. 4, 12 nequeo). – Über die vorkommenden Formen übh. s. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 451.

    lateinisch-deutsches > nequeo

  • 12 loco

    lŏco, āre, āvi, ātum - tr. -    - subj. arch. locassim, Plaut. Aul. 226; locassint, Cic. Leg. 3, 11. [st1]1 [-] placer, établir, poser, mettre, disposer; marier (une fille).    - castra locare: installer le camp.    - locare hominem in insidiis, Cic.: placer qqn en embuscade.    - locare insidias, Phaedr.: dresser une embuscade.    - duae sunt artes quae possunt locare homines in amplissimo gradu dignitatis, Cic. Mur. 14: il y a deux professions qui peuvent élever un citoyen au faîte des honneurs.    - vos hortor ut ita virtutem locetis ut... Cic.: je vous engage à donner à la vertu une telle place que...    - prudentia est locata in delectu bonorum et malorum, Cic.: la prudence consiste à distinguer le bien du mal.    - filiam locare in matrimonio alicui: marier une fille à qqn, donner une fille en mariage à qqn.    - filiam locare nuptum alicui: marier une fille à qqn.    - filiam locare nuptiis alicui: marier une fille à qqn.    - filiam alicui locare: marier une fille à qqn. [st1]2 [-] louer, donner à loyer, affermer, donner à ferme.    - locare aliquid alicui: affermer qqch. à qqn., louer qqch. à qqn.    - locare agrum frumento: affermer un champ moyennant une redevance en blé.    - vectigalia locare: affermer la perception des impôts.    - locare se (locare operam suam): se louer, louer ses services.    - locare operam suam ad aliquam rem, Plaut. Trin.: louer ses services pour qqch.    - locare vocem, Juv.: s'engager comme acteur.    - non nummo sed partibus locare, Plin. Ep. 9, 37: affermer non en argent mais pour une partie des revenus.    - quae ex empto aut vendito aut conducto aut locato contra fidem fiunt, Cic. Nat. 3: (jugements) rendus dans des questions d'achat, de vente, de ferme ou de loyer pour abus de confiance. [st1]3 [-] prêter, placer (de l'argent).    - locare argenti nemini nummum queo, Plaut. Most.: je n'ai pas le moyen de prêter un écu vaillant à qui que ce soit.    - locare beneficia apud gratos, Liv.: placer des bienfaits dans des coeurs reconnaissants.    - locare nomen, Phaedr.: engager sa signature, répondre pour. [st1]4 [-] mettre en adjudication, adjuger.    - locare templum exstruendum: mettre en adjudication la construction d’un temple.    - cibaria anserum locare, Plin. 10: mettre en adjudication la nourriture des oies.    - locare statuam faciendam, Cic.: donner une statue à faire.    - locare marmora secanda, Hor.: donner des marbres à scier.
    * * *
    lŏco, āre, āvi, ātum - tr. -    - subj. arch. locassim, Plaut. Aul. 226; locassint, Cic. Leg. 3, 11. [st1]1 [-] placer, établir, poser, mettre, disposer; marier (une fille).    - castra locare: installer le camp.    - locare hominem in insidiis, Cic.: placer qqn en embuscade.    - locare insidias, Phaedr.: dresser une embuscade.    - duae sunt artes quae possunt locare homines in amplissimo gradu dignitatis, Cic. Mur. 14: il y a deux professions qui peuvent élever un citoyen au faîte des honneurs.    - vos hortor ut ita virtutem locetis ut... Cic.: je vous engage à donner à la vertu une telle place que...    - prudentia est locata in delectu bonorum et malorum, Cic.: la prudence consiste à distinguer le bien du mal.    - filiam locare in matrimonio alicui: marier une fille à qqn, donner une fille en mariage à qqn.    - filiam locare nuptum alicui: marier une fille à qqn.    - filiam locare nuptiis alicui: marier une fille à qqn.    - filiam alicui locare: marier une fille à qqn. [st1]2 [-] louer, donner à loyer, affermer, donner à ferme.    - locare aliquid alicui: affermer qqch. à qqn., louer qqch. à qqn.    - locare agrum frumento: affermer un champ moyennant une redevance en blé.    - vectigalia locare: affermer la perception des impôts.    - locare se (locare operam suam): se louer, louer ses services.    - locare operam suam ad aliquam rem, Plaut. Trin.: louer ses services pour qqch.    - locare vocem, Juv.: s'engager comme acteur.    - non nummo sed partibus locare, Plin. Ep. 9, 37: affermer non en argent mais pour une partie des revenus.    - quae ex empto aut vendito aut conducto aut locato contra fidem fiunt, Cic. Nat. 3: (jugements) rendus dans des questions d'achat, de vente, de ferme ou de loyer pour abus de confiance. [st1]3 [-] prêter, placer (de l'argent).    - locare argenti nemini nummum queo, Plaut. Most.: je n'ai pas le moyen de prêter un écu vaillant à qui que ce soit.    - locare beneficia apud gratos, Liv.: placer des bienfaits dans des coeurs reconnaissants.    - locare nomen, Phaedr.: engager sa signature, répondre pour. [st1]4 [-] mettre en adjudication, adjuger.    - locare templum exstruendum: mettre en adjudication la construction d’un temple.    - cibaria anserum locare, Plin. 10: mettre en adjudication la nourriture des oies.    - locare statuam faciendam, Cic.: donner une statue à faire.    - locare marmora secanda, Hor.: donner des marbres à scier.
    * * *
        Loco, locas, locare. Liu. Mettre en quelque lieu et asseoir, Loger.
    \
        Castraque ad Cybistra locaui. Cic. J'ay assis le camp, etc.
    \
        Locatus a parte muri. Plin. Mis.
    \
        Locare agrum fodiendum. Plaut. Bailler sa terre à houer à pris d'argent.
    \
        Agros locare. Plin. iunior. Bailler ses terres à labourer à certain pris, Les bailler à louage, Louer, Bailler à loyer.
    \
        Argentum locare. Plaut. Employer argent en quelque chose.
    \
        Argentum foenori locare. Plaut. Bailler à usure.
    \
        Beneficium apud gratos locare. Liu. Faire plaisir à gents le recongnoissants, et qui ne sont point ingrats.
    \
        Filiam locare. Terent. Bailler en mariage.
    \
        Fundamenta in stabili loco locare. Plin. Asseoir les fondements en un lieu ferme.
    \
        Tanto in dominatu locatur, vt omnia, etc. Cic. On luy baille si grande seigneurie qu'en, etc.
    \
        In numero veterum locare. Quintil. Mettre au rang et nombre des anciens.
    \
        Insidias alicui locare. Plaut. Mettre en embusche gents qui guettent un autre, Asseoir une embusche pour guetter quelcun.
    \
        Operam suam locare alicui. Gell. Louer sa peine à aucun pour faire quelque ouvrage.
    \
        Locasti optime operam. Plaut. Tu as fort bien employé ta peine.
    \
        Locatur opus id quod ex mea pecunia reficiatur. Cicero. On le baille à refaire.
    \
        Locare vigiles nocturnos. Plaut. Asseoir le guet.
    \
        Ita virtutem locetis, sine qua amicitia esse non potest: vt ea excepta, nihil amicitia praestabilius putetis. Cic. Estimez tellement vertu, et luy assignez une telle place en vostre reputation.

    Dictionarium latinogallicum > loco

  • 13 nequeo

    ne-queo, īvī u. iī, itum, īre, nicht können, nicht imstande sein (sofern es die Umstände nicht erlauben, hingegen non posse, non valere, nicht imstande sein, sofern die Kräfte und Mittel fehlen), sicut intueri solem adversum nequitis, Cic.: ea, quae sanare nequeunt, exulcerant, Cic.: commissa tacere qui nequit, Hor.: id quidem impetrari nequiit, Liv.: multa, quae reparari nequibant, unersetzlich blieben, Tac.: im Passiv mit folg. Infin. Pass., nequitur comprimi, Plaut.: ulcisci nequitur, Sall.: cum contendi nequitum vi, Pacuv. tr. 390: retrahi nequitum, quoquo progressa est semel, Plaut. fr. b. Fest. 162 (b), 30: id nequitum exaugurari, Cato orig. 1. fr. 23. – nequeo m. folg. quin u. Konj., ich kann nicht umhin, ich muß, nequeo, quin fleam, Plaut. mil. 1342: nequeo, quin lacrumem, Ter. Hec. 385: nequeo, quin laudem, Apul. apol. 48; vgl. Apul. flor. 17. p. 27, 25 Kr. – Imperf. nequibat, Sall. Cat. 59, 4 u. Iug. 56, 2: nequibant, Tac. ann. 15, 8 u. ö.: Futur. nequibunt, Lucr. 1, 380: Partiz. nequiēns, Sall. hist. fr. 3, 77, 18 ed. Kritz (3, 67. col. V II. lin. 17 ed. Dietsch) u. Spät.: Dat. nequeunti, Apul. met. 3, 24: Plur. nequeuntes, Sall. hist. fr. 3, 72 (87). Arnob. 1, 24 u. 7, 34. – Verlängerte Präsensform nequinont, Liv. Andr. bei Fest. 162 (a), 25 sq. – Für die 1. Pers. Präs. nequeo sagt Cic. immer non queo (doch hat sein Zeitgenosse
    ————
    Cornif. rhet. 4, 12 nequeo). – Über die vorkommenden Formen übh. s. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 451.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nequeo

  • 14 Rhodinocichla

    3. ENG rose-breasted [rosy] thrush-tanager, queo
    4. DEU Queo f, Drosseltangare f
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Rhodinocichla

  • 15 Rhodinocichla rosea

    3. ENG rose-breasted [rosy] thrush-tanager, queo
    4. DEU Queo f, Drosseltangare f
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Rhodinocichla rosea

  • 16 locatum

    lŏco, āvi, ātum, 1 (old forms, locassim for locaverim, Plaut. Aul. 2, 2, 51; so,

    locassint,

    Cic. Leg. 3, 4, 11), v. a. [locus], to place, put, lay, set, dispose, arrange.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    equites pro cornibus,

    Quint. 2, 13, 3:

    crates adversas locari jubet,

    Caes. B. C. 3, 46:

    milites super vallum in munimentis,

    Sall. J. 100:

    cum sol ita locatus fuisset, ut, etc.,

    Cic. Rep. 1, 15, 23:

    fundamenta (urbis),

    Verg. A. 4, 266; cf. id. ib. 1, 428:

    gramineoque viros locat ipse sedili,

    id. ib. 8, 176:

    vicos,

    Tac. G. 16:

    stipendium et commeatum,

    Sall. J. 90.—
    B.
    In partic.
    1.
    Locare puellam in matrimonium or in matrimonio, nuptiis, nuptum, or simply locare, to give a girl in marriage, to marry her to any one: cur me huic locabas nuptiis? Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 157 Vahl.):

    virginem habeo grandem, neque eam queo locare quoiquam,

    Plaut. Aul. 2, 2, 15:

    in matrimonium,

    id. Trin. 3, 3, 52:

    aliquam in luculentam familiam,

    id. Cist. 3, 2, 18:

    nuptum virginem adulescenti,

    Ter. Phorm. 5, 1, 25.—
    2.
    To let, lease, to hire or farm out (opp. conduco):

    vectigalia,

    Cic. Agr. 1, 3, 7:

    portorium,

    id. Inv. 1, 30, 47:

    agrum frumento,

    Liv. 27, 3:

    praedia non nummo sed partibus,

    Plin. Ep. 9, 37, 3:

    tabernas civitatibus ad stationem,

    Suet. Ner. 37.—
    b.
    To give out on contract, to contract for having a thing done:

    tu idem optimum est Loces efferendum: nam jam credo mortuus est,

    Plaut. Aul. 3, 6, 30:

    impero, ut tu me quoivis castrandum loces,

    id. ib. 2, 2, 73:

    ut quod sit sibi operis locatum ecficeret,

    id. As. 2, 4, 37:

    ego operam meam tribus nummis hodie locavi ad artis naugatorias,

    id. Trin. 4, 2, 2:

    statuam faciendam,

    Cic. Phil. 9, 7, 16:

    funera,

    id. Verr. 2, 5, 43, § 120:

    majore pecuniā columnas dealbandas, quam, etc.,

    id. ib. 2, 1, 59, §

    154: statuas demoliendas,

    id. ib. 2, 2, 67, § 161: auseribus cibaria publice locantur (sc. praebenda), [p. 1074] id. Rosc. Am. 20, 56:

    Junoni templum (sc. exstruendum),

    Liv. 5, 23:

    vestimenta exercitui (sc. facienda),

    id. 27, 10:

    ingentesque locat Caesonia Rhenos,

    Pers. 6, 47.—
    c.
    Locare se or locare operam suam, to hire one's self out, hire out one's services:

    quid si aliquo ad ludos me pro manduco locem,

    Plaut. Rud. 2, 6, 51:

    operam suam ad aliquam rem,

    id. Trin. 4, 2, 1; Gell. 3, 3, 14:

    vocem,

    i. e. to become a ranter, Juv. 8, 185:

    locare noctes, of courtesans,

    Ov. Am. 1, 10, 30.—
    d.
    To lend:

    ornamenta quae locavi metuo ut possim recipere,

    Plaut. Curc. 4, 1, 3.—
    e.
    To quarter, establish in quarters:

    cohortes novis hibernaculis,

    Tac. A. 14, 38.—
    3.
    Of money, to invest, place:

    nec quicquam argenti locavi jam diu usquam aeque bene?

    Plaut. Most. 1, 3, 144.—
    4.
    To put or lend out money on interest:

    locare argenti nemini nummum queo,

    Plaut. Most. 3, 1, 4. —Hence, locare se, to bring in interest, to yield:

    disciplina (histrionis) quae erat (Panurgo) ab hoc (Roscio) tradita, locabat se non minus HS CCCICCC,

    Cic. Rosc. Com. 10, 28.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to place, put, set, lay, fix:

    metuo hercle ne illa mulier mi insidias locet,

    Plaut. Rud. 2, 5, 17:

    num tu pudicae quoipiam insidias locas?

    id. Curc. 1, 1, 25:

    vitam in tam clara luce locavit,

    Lucr. 5, 12:

    inter recte factum atque peccatum media locabat quaedam,

    Cic. Ac. 1, 10, 37:

    aliquem in amplissimo gradu dignitatis,

    id. Mur. 14, 30:

    civitas in Catonis et Bruti fide locata,

    id. Att. 6, 1, 5:

    omnia mea studia in Milonis magistratu fixi et locavi,

    id. Fam. 2, 6, 3:

    eo loco locati sumus, ut, etc.,

    id. Lael. 12, 40:

    vos hortor, ut ita virtutem locetis, ut eā exceptā nihil amicitiā praestabilius esse putetis,

    id. ib. 27, 104:

    res certis in personis ac temporibus locata,

    id. de Or. 1, 31, 138:

    prudentia est locata in delectu bonorum et malorum,

    consists in, id. Off. 3, 17, 71:

    beneficium apud gratos,

    to confer upon, Liv. 7, 20.—
    B.
    (Acc. to I. B. 2. c.) To put out, as at interest; to place so as to secure a return: optumo optume optumam operam das;

    datam pulcre locas,

    Plaut. Am. 1, 1, 122:

    beneficia apud gratos,

    Liv. 7, 20, 5: benefacta male locata male facta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.).—
    C.
    Locare nomen, to become surety, Phaedr. 1, 16, 1.—Hence, P. a.: lŏcātus, a, um, only as subst.: lŏcātum, i, n., that which is placed on lease, hired out, Cic. N. D. 3, 30, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > locatum

  • 17 locatus

    lŏco, āvi, ātum, 1 (old forms, locassim for locaverim, Plaut. Aul. 2, 2, 51; so,

    locassint,

    Cic. Leg. 3, 4, 11), v. a. [locus], to place, put, lay, set, dispose, arrange.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    equites pro cornibus,

    Quint. 2, 13, 3:

    crates adversas locari jubet,

    Caes. B. C. 3, 46:

    milites super vallum in munimentis,

    Sall. J. 100:

    cum sol ita locatus fuisset, ut, etc.,

    Cic. Rep. 1, 15, 23:

    fundamenta (urbis),

    Verg. A. 4, 266; cf. id. ib. 1, 428:

    gramineoque viros locat ipse sedili,

    id. ib. 8, 176:

    vicos,

    Tac. G. 16:

    stipendium et commeatum,

    Sall. J. 90.—
    B.
    In partic.
    1.
    Locare puellam in matrimonium or in matrimonio, nuptiis, nuptum, or simply locare, to give a girl in marriage, to marry her to any one: cur me huic locabas nuptiis? Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 157 Vahl.):

    virginem habeo grandem, neque eam queo locare quoiquam,

    Plaut. Aul. 2, 2, 15:

    in matrimonium,

    id. Trin. 3, 3, 52:

    aliquam in luculentam familiam,

    id. Cist. 3, 2, 18:

    nuptum virginem adulescenti,

    Ter. Phorm. 5, 1, 25.—
    2.
    To let, lease, to hire or farm out (opp. conduco):

    vectigalia,

    Cic. Agr. 1, 3, 7:

    portorium,

    id. Inv. 1, 30, 47:

    agrum frumento,

    Liv. 27, 3:

    praedia non nummo sed partibus,

    Plin. Ep. 9, 37, 3:

    tabernas civitatibus ad stationem,

    Suet. Ner. 37.—
    b.
    To give out on contract, to contract for having a thing done:

    tu idem optimum est Loces efferendum: nam jam credo mortuus est,

    Plaut. Aul. 3, 6, 30:

    impero, ut tu me quoivis castrandum loces,

    id. ib. 2, 2, 73:

    ut quod sit sibi operis locatum ecficeret,

    id. As. 2, 4, 37:

    ego operam meam tribus nummis hodie locavi ad artis naugatorias,

    id. Trin. 4, 2, 2:

    statuam faciendam,

    Cic. Phil. 9, 7, 16:

    funera,

    id. Verr. 2, 5, 43, § 120:

    majore pecuniā columnas dealbandas, quam, etc.,

    id. ib. 2, 1, 59, §

    154: statuas demoliendas,

    id. ib. 2, 2, 67, § 161: auseribus cibaria publice locantur (sc. praebenda), [p. 1074] id. Rosc. Am. 20, 56:

    Junoni templum (sc. exstruendum),

    Liv. 5, 23:

    vestimenta exercitui (sc. facienda),

    id. 27, 10:

    ingentesque locat Caesonia Rhenos,

    Pers. 6, 47.—
    c.
    Locare se or locare operam suam, to hire one's self out, hire out one's services:

    quid si aliquo ad ludos me pro manduco locem,

    Plaut. Rud. 2, 6, 51:

    operam suam ad aliquam rem,

    id. Trin. 4, 2, 1; Gell. 3, 3, 14:

    vocem,

    i. e. to become a ranter, Juv. 8, 185:

    locare noctes, of courtesans,

    Ov. Am. 1, 10, 30.—
    d.
    To lend:

    ornamenta quae locavi metuo ut possim recipere,

    Plaut. Curc. 4, 1, 3.—
    e.
    To quarter, establish in quarters:

    cohortes novis hibernaculis,

    Tac. A. 14, 38.—
    3.
    Of money, to invest, place:

    nec quicquam argenti locavi jam diu usquam aeque bene?

    Plaut. Most. 1, 3, 144.—
    4.
    To put or lend out money on interest:

    locare argenti nemini nummum queo,

    Plaut. Most. 3, 1, 4. —Hence, locare se, to bring in interest, to yield:

    disciplina (histrionis) quae erat (Panurgo) ab hoc (Roscio) tradita, locabat se non minus HS CCCICCC,

    Cic. Rosc. Com. 10, 28.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to place, put, set, lay, fix:

    metuo hercle ne illa mulier mi insidias locet,

    Plaut. Rud. 2, 5, 17:

    num tu pudicae quoipiam insidias locas?

    id. Curc. 1, 1, 25:

    vitam in tam clara luce locavit,

    Lucr. 5, 12:

    inter recte factum atque peccatum media locabat quaedam,

    Cic. Ac. 1, 10, 37:

    aliquem in amplissimo gradu dignitatis,

    id. Mur. 14, 30:

    civitas in Catonis et Bruti fide locata,

    id. Att. 6, 1, 5:

    omnia mea studia in Milonis magistratu fixi et locavi,

    id. Fam. 2, 6, 3:

    eo loco locati sumus, ut, etc.,

    id. Lael. 12, 40:

    vos hortor, ut ita virtutem locetis, ut eā exceptā nihil amicitiā praestabilius esse putetis,

    id. ib. 27, 104:

    res certis in personis ac temporibus locata,

    id. de Or. 1, 31, 138:

    prudentia est locata in delectu bonorum et malorum,

    consists in, id. Off. 3, 17, 71:

    beneficium apud gratos,

    to confer upon, Liv. 7, 20.—
    B.
    (Acc. to I. B. 2. c.) To put out, as at interest; to place so as to secure a return: optumo optume optumam operam das;

    datam pulcre locas,

    Plaut. Am. 1, 1, 122:

    beneficia apud gratos,

    Liv. 7, 20, 5: benefacta male locata male facta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.).—
    C.
    Locare nomen, to become surety, Phaedr. 1, 16, 1.—Hence, P. a.: lŏcātus, a, um, only as subst.: lŏcātum, i, n., that which is placed on lease, hired out, Cic. N. D. 3, 30, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > locatus

  • 18 loco

    lŏco, āvi, ātum, 1 (old forms, locassim for locaverim, Plaut. Aul. 2, 2, 51; so,

    locassint,

    Cic. Leg. 3, 4, 11), v. a. [locus], to place, put, lay, set, dispose, arrange.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    equites pro cornibus,

    Quint. 2, 13, 3:

    crates adversas locari jubet,

    Caes. B. C. 3, 46:

    milites super vallum in munimentis,

    Sall. J. 100:

    cum sol ita locatus fuisset, ut, etc.,

    Cic. Rep. 1, 15, 23:

    fundamenta (urbis),

    Verg. A. 4, 266; cf. id. ib. 1, 428:

    gramineoque viros locat ipse sedili,

    id. ib. 8, 176:

    vicos,

    Tac. G. 16:

    stipendium et commeatum,

    Sall. J. 90.—
    B.
    In partic.
    1.
    Locare puellam in matrimonium or in matrimonio, nuptiis, nuptum, or simply locare, to give a girl in marriage, to marry her to any one: cur me huic locabas nuptiis? Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 157 Vahl.):

    virginem habeo grandem, neque eam queo locare quoiquam,

    Plaut. Aul. 2, 2, 15:

    in matrimonium,

    id. Trin. 3, 3, 52:

    aliquam in luculentam familiam,

    id. Cist. 3, 2, 18:

    nuptum virginem adulescenti,

    Ter. Phorm. 5, 1, 25.—
    2.
    To let, lease, to hire or farm out (opp. conduco):

    vectigalia,

    Cic. Agr. 1, 3, 7:

    portorium,

    id. Inv. 1, 30, 47:

    agrum frumento,

    Liv. 27, 3:

    praedia non nummo sed partibus,

    Plin. Ep. 9, 37, 3:

    tabernas civitatibus ad stationem,

    Suet. Ner. 37.—
    b.
    To give out on contract, to contract for having a thing done:

    tu idem optimum est Loces efferendum: nam jam credo mortuus est,

    Plaut. Aul. 3, 6, 30:

    impero, ut tu me quoivis castrandum loces,

    id. ib. 2, 2, 73:

    ut quod sit sibi operis locatum ecficeret,

    id. As. 2, 4, 37:

    ego operam meam tribus nummis hodie locavi ad artis naugatorias,

    id. Trin. 4, 2, 2:

    statuam faciendam,

    Cic. Phil. 9, 7, 16:

    funera,

    id. Verr. 2, 5, 43, § 120:

    majore pecuniā columnas dealbandas, quam, etc.,

    id. ib. 2, 1, 59, §

    154: statuas demoliendas,

    id. ib. 2, 2, 67, § 161: auseribus cibaria publice locantur (sc. praebenda), [p. 1074] id. Rosc. Am. 20, 56:

    Junoni templum (sc. exstruendum),

    Liv. 5, 23:

    vestimenta exercitui (sc. facienda),

    id. 27, 10:

    ingentesque locat Caesonia Rhenos,

    Pers. 6, 47.—
    c.
    Locare se or locare operam suam, to hire one's self out, hire out one's services:

    quid si aliquo ad ludos me pro manduco locem,

    Plaut. Rud. 2, 6, 51:

    operam suam ad aliquam rem,

    id. Trin. 4, 2, 1; Gell. 3, 3, 14:

    vocem,

    i. e. to become a ranter, Juv. 8, 185:

    locare noctes, of courtesans,

    Ov. Am. 1, 10, 30.—
    d.
    To lend:

    ornamenta quae locavi metuo ut possim recipere,

    Plaut. Curc. 4, 1, 3.—
    e.
    To quarter, establish in quarters:

    cohortes novis hibernaculis,

    Tac. A. 14, 38.—
    3.
    Of money, to invest, place:

    nec quicquam argenti locavi jam diu usquam aeque bene?

    Plaut. Most. 1, 3, 144.—
    4.
    To put or lend out money on interest:

    locare argenti nemini nummum queo,

    Plaut. Most. 3, 1, 4. —Hence, locare se, to bring in interest, to yield:

    disciplina (histrionis) quae erat (Panurgo) ab hoc (Roscio) tradita, locabat se non minus HS CCCICCC,

    Cic. Rosc. Com. 10, 28.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to place, put, set, lay, fix:

    metuo hercle ne illa mulier mi insidias locet,

    Plaut. Rud. 2, 5, 17:

    num tu pudicae quoipiam insidias locas?

    id. Curc. 1, 1, 25:

    vitam in tam clara luce locavit,

    Lucr. 5, 12:

    inter recte factum atque peccatum media locabat quaedam,

    Cic. Ac. 1, 10, 37:

    aliquem in amplissimo gradu dignitatis,

    id. Mur. 14, 30:

    civitas in Catonis et Bruti fide locata,

    id. Att. 6, 1, 5:

    omnia mea studia in Milonis magistratu fixi et locavi,

    id. Fam. 2, 6, 3:

    eo loco locati sumus, ut, etc.,

    id. Lael. 12, 40:

    vos hortor, ut ita virtutem locetis, ut eā exceptā nihil amicitiā praestabilius esse putetis,

    id. ib. 27, 104:

    res certis in personis ac temporibus locata,

    id. de Or. 1, 31, 138:

    prudentia est locata in delectu bonorum et malorum,

    consists in, id. Off. 3, 17, 71:

    beneficium apud gratos,

    to confer upon, Liv. 7, 20.—
    B.
    (Acc. to I. B. 2. c.) To put out, as at interest; to place so as to secure a return: optumo optume optumam operam das;

    datam pulcre locas,

    Plaut. Am. 1, 1, 122:

    beneficia apud gratos,

    Liv. 7, 20, 5: benefacta male locata male facta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.).—
    C.
    Locare nomen, to become surety, Phaedr. 1, 16, 1.—Hence, P. a.: lŏcātus, a, um, only as subst.: lŏcātum, i, n., that which is placed on lease, hired out, Cic. N. D. 3, 30, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > loco

  • 19 nequeo

    ne-queo, īvī (iī), itum, īre
    не быть в состоянии, не мочь, не иметь возможности
    commissa tacēre qui nequit H — тот, кто не умеет хранить доверенные ему тайны
    fines, quos ultra citraque nequit consistĕre rectum H — пределы, по обе стороны которых не может быть ничего правильного

    Латинско-русский словарь > nequeo

  • 20 queens

    queēns Q (= quiens) part. praes. к queo

    Латинско-русский словарь > queens

См. также в других словарях:

  • queo — queo, dar el queo expr. dar el aviso, avisar. ❙ «El peculiar Alfonso Guerra se pasó mucho tiempo dando el queo: ‘Que viene la derecha’.» Francisco Umbral, La derechona. ❙ «Me aligeré por la verdú en cuanto me dieron el queo...» Raúl del Pozo,… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • queo — m. Dar el queo a alguien (argot). *Avisarle para que no se vea sorprendido haciendo algo. * * * queo. interj. U. para avisar de la presencia de algo o de alguien, especialmente si constituyen un peligro. || dar el queo a alguien. fr. coloq.… …   Enciclopedia Universal

  • queo — interj. U. para avisar de la presencia de algo o de alguien, especialmente si constituyen un peligro. dar el queo a alguien. fr. coloq. Avisarlo, especialmente para ponerlo en guardia …   Diccionario de la lengua española

  • queo — {{#}}{{LM Q32420}}{{〓}} {{[}}queo{{]}} ‹que·o› ► {{{}}dar el queo {{“}}a alguien{{”}}{{}}} {{《}}▍ loc.verb.{{》}} {{※}}col.{{¤}} Darle un aviso para que no lo sorprendan haciendo algo: • Yo me pondré en la puerta para daros el queo cuando venga el …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Queo — strazdinės tanagros statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Rhodinocichla angl. rosy thrush tanager vok. Drosseltangare, f; Queo, f rus. танагра кео, f pranc. tangara quéo, m ryšiai: platesnis terminas – tanagriniai siauresnis… …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • Queo — strazdinė tanagra statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Rhodinocichla rosea angl. rosy thrush tanager vok. Drosseltangare, f; Queo, f rus. танагра кео, f pranc. tangara quéo, m ryšiai: platesnis terminas – strazdinės tanagros …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • dar el queo — queo, dar el queo expr. dar el aviso, avisar. ❙ «El peculiar Alfonso Guerra se pasó mucho tiempo dando el queo: ‘Que viene la derecha’.» Francisco Umbral, La derechona. ❙ «Me aligeré por la verdú en cuanto me dieron el queo...» Raúl del Pozo,… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • Mar De Queo Hotel — (Queo de Abaixo,Испания) Категория отеля: 2 звездочный отель Адрес: Queo De Abajo, 15100 …   Каталог отелей

  • Mar De Queo Hotel — (Queo de Abaixo,Испания) Категория отеля: 2 звездочный отель Адрес: Queo De Abajo, 15100 …   Каталог отелей

  • Tangara quéo — Rhodinocichl …   Wikipédia en Français

  • tangara quéo — strazdinės tanagros statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Rhodinocichla angl. rosy thrush tanager vok. Drosseltangare, f; Queo, f rus. танагра кео, f pranc. tangara quéo, m ryšiai: platesnis terminas – tanagriniai siauresnis… …   Paukščių pavadinimų žodynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»