-
1 quadriangulum
quā̆drĭangŭlus, a, um, adj. [quattuor-angulus], four-cornered, quadrangular (post-Aug.);figura,
Plin. 13, 22, 38, § 118:herba quadriangulo caule,
id. 25, 6, 27, § 63:membrum,
Aus. Epigr. 128. — As subst.: quădrĭangŭlum, i, n., a quadrilateral figure, quadrangle, Prisc. Fig. Num. p. 417; cf. quadrangulum. -
2 quadriangulus
quadriangula, quadriangulum ADJquadrangular, having four sides -
3 quadriangulus
quā̆drĭangŭlus, a, um, adj. [quattuor-angulus], four-cornered, quadrangular (post-Aug.);figura,
Plin. 13, 22, 38, § 118:herba quadriangulo caule,
id. 25, 6, 27, § 63:membrum,
Aus. Epigr. 128. — As subst.: quădrĭangŭlum, i, n., a quadrilateral figure, quadrangle, Prisc. Fig. Num. p. 417; cf. quadrangulum.
См. также в других словарях:
quadrangle — noun Etymology: Middle English, from Middle French, from Late Latin quadriangulum, from Latin, neuter of quadriangulus quadrangular, from quadri + angulus angle Date: 15th century 1. quadrilateral 2. a. a 4 sided enclosure especially when… … New Collegiate Dictionary