pustoszyć

См. также в других словарях:

• pustoszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, pustoszyćszę, pustoszyćszy, pustoszyćszony {{/stl 8}}– spustoszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} niszczyć, ograbiać, wyludniać; obracać w pustkowie, czynić spustoszenie, dokonywać spustoszeń :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pustoszyć — ndk VI, pustoszyćszę, pustoszyćszysz, pustoszyćtosz, pustoszyćszył, pustoszyćszony «czynić pustym, opustoszałym (zwykle miasto, kraj itp.) niszcząc, rabując; zamieniać w pustkowie, dewastować, wyludniać, niszczyć» Choroby pustoszyły wsie. Wojna… …   Słownik języka polskiego

• dewastować — ndk IV, dewastowaćtuję, dewastowaćtujesz, dewastowaćtuj, dewastowaćował, dewastowaćowany «niszczyć pustoszyć, rujnować» Okupant dewastował kraj. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… …   Słownik języka polskiego

• pustoszenie — n I rzecz. od pustoszeć a. pustoszyć …   Słownik języka polskiego

• szerzyć — ndk VIb, szerzyćrzę, szerzyćrzysz, szerz, szerzyćrzył, szerzyćrzony 1. «czynić coś znanym, głośnym; rozgłaszać, upowszechniać, rozkrzewiać, propagować coś» Szerzyć oświatę, czytelnictwo. Szerzyć jakąś ideologię, jakieś zasady, hasła. 2.… …   Słownik języka polskiego

• wyludniać — ndk I, wyludniaćam, wyludniaćasz, wyludniaćają, wyludniaćaj, wyludniaćał, wyludniaćany wyludnić dk VIa, wyludniaćnię, wyludniaćnisz, wyludniaćnij, wyludniaćnił, wyludniaćniony «czynić bezludnym, pustoszyć» Wojny i epidemie wyludniły kraj.… …   Słownik języka polskiego

• pūstašyti — ×pūstãšyti, ija, ijo (l. pustoszyć) tr. siaubti, niokoti: Ans pūstãšija girią, ant pūsčių varo J …   Dictionary of the Lithuanian Language

• spustoszyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pustoszyć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień