-
1 punktacja
-i, -e; gen pl -i; f( zasady) grading scale; ( suma punktów) score* * *f.2. ( suma) score, standings.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > punktacja
-
2 punktacj|a
f (G pl punktacji) 1. (zasady kwalifikowania) scoring- punktacja olimpijska/pucharowa Olympic/championship scoring2. (suma uzyskanych punktów) score- punktacja indywidualna/zespołowa the individual/team score- wysunąć się na czoło w punktacji zespołowej to score the highest team scoreThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > punktacj|a
См. также в других словарях:
punktacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. punktacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ustalony przez odpowiednią komisję i zawarty w regulaminie system punktowania za wyniki osiągane przez rywalizujące ze sobą,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
punktacja — ż I, DCMs. punktacjacji; lm D. punktacjacji (punktacjacyj) 1. «określone regulaminem zasady przyznawania punktów, kwalifikowania współzawodniczących ze sobą osób, grup według uzyskanych wyników» Punktacja olimpijska, pucharowa. 2. «suma punktów… … Słownik języka polskiego
drużynowy — drużynowywi przym. od drużyna w zn. 1 Turniej, bieg drużynowy. Punktacja, klasyfikacja drużynowa. Zwycięstwo drużynowe. drużynowy, drużynowa w użyciu rzecz. «komendant, komendantka drużyny harcerskiej» Druh drużynowy. Druhna drużynowa … Słownik języka polskiego
punktacyjny — przym. od punktacja (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Przepisy punktacyjne. b) w zn. 2: Tabela punktacyjna … Słownik języka polskiego
wielobojowy — przym. od wielobój Punktacja wielobojowa … Słownik języka polskiego