Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

punicus

  • 1 Punicus

    Pūnĭcus, a, um, v. Poeni, B.

    Lewis & Short latin dictionary > Punicus

  • 2 punicus

    Punica, Punicum ADJ
    Carthaginian, Punic; of/associated with Carthage; scarlet, bright red

    Latin-English dictionary > punicus

  • 3 Pūnicus (Poen-)

        Pūnicus (Poen-) adj.    [Poeni], Punic, Carthaginian: litterae: fides, i. e. perfidy, S.: perfidia, L.: regna, V.— Of the Phoenician color, purple, purplered: rostra (psittaci), O.: punico Lugubre mutavit sagum, H.

    Latin-English dictionary > Pūnicus (Poen-)

  • 4 habitus

        habitus ūs, m    [HAB-], a condition, state, plight, habit, deportment, appearance, presence, mien: vir optimo habitu: corporis opimi: mediocris: oris et voltūs: habitūs corporum varii, Ta.: signa virginali habitu atque vestitu: Punicus, aspect, L.: muliebris.—Of things, condition, habit, appearance: armorum, L.: temporum, L.: gentes variae habitu vestis, V.—Of places: locorum, quality (of the soil), V.: Italiae, L.— Dress, attire Punicus cultus habitusque, L.: ubi Dardanios habitūs vidit, V.: Romano (i. e. the toga), H.: pastorum, L.: nec alius feminis quam viris, Ta.: longos habitūs sumit, Iu.—Fig., quality, nature, character: iustitia est habitus animi, etc.: rationis: Suo habitu vitam degere, Ph.: orationis.— A state of feeling, disposition: ex praesenti eos aestimat habitu, L.: quis habitus provinciarum? Ta.—In philos., moral culture.
    * * *
    condition, state; garment/dress/"get-up"; expression, demeanor; character

    Latin-English dictionary > habitus

  • 5 Pūnicānus

        Pūnicānus adj.    [Punicus], Punic, Carthaginian.
    * * *
    Punicana, Punicanum ADJ
    made in the Punic style/manner; Punic, Carthaginian

    Latin-English dictionary > Pūnicānus

  • 6 Pūniceus

        Pūniceus adj.    [Punicus], Punic, Carthaginian, O.— Reddish, red, purple-colored: taeniae, V.: rosa, H.: crocus, O.
    * * *
    I
    Punicea, Puniceum ADJ
    Carthaginian, Punic

    Puniceum pomum/Punicum malum -- pomegrante

    II
    punicea, puniceum ADJ
    scarlet, crimson

    Latin-English dictionary > Pūniceus

  • 7 habitus

    1.
    hăbĭtus, a, um, Part. and P. a., from habeo, q. v. fin.
    2.
    hăbĭtus, ūs, m. [1. habitus, P. a., from habeo], the condition or state of a thing (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., condition, plight, habit, deportment, appearance of the body (in sing. and plur.):

    cum ille vir (Q. Metellus) integerrima aetate, optimo habitu, maximis viribus eriperetur bonis omnibus,

    Cic. Cael. 24, 59:

    qui habitus et quae figura non procul abesse putatur a vitae periculo,

    id. Brut. 91, 313; cf.:

    qui non tam habitus corporis opimos quam gracilitates consectentur,

    id. ib. 16, 64:

    mediocris,

    id. ib. 91, 316:

    oris,

    id. N. D. 1, 25, 99:

    oris et vultus,

    id. Fin. 3, 17, 56:

    habitu corporis brevis fuit (Horatius), Suet. Vit. Hor.: corporum,

    Tac. G. 4; cf.:

    positio caeli corporibus habitum dedit,

    id. Agr. 11:

    adde vultum habitumque hominis,

    Hor. S. 2, 4, 92:

    moderati aequabilesque,

    Cic. Fin. 5, 12, 36:

    signa virginali habitu atque vestitu,

    deportment, appearance, id. Verr. 2, 4, 3, § 5; cf.:

    Himera in muliebrem figuram habitumque formata,

    id. ib. 2, 2, 35, §

    87: habitum vestitumque pristinum reducere,

    Suet. Aug. 40:

    vestitu calciatuque et cetero habitu,

    id. Calig. 52:

    idem habitus cunctis, tonsi rectique capilli, etc.,

    Juv. 11, 149:

    nudus agas... en habitum, quo, etc.,

    id. 2, 72: diversus est ascendentium habitus et descendentium: qui per pronum eunt, resupinant corpora;

    qui in arduum, incumbunt,

    carriage, posture, Sen. Ep. 123 fin.:

    cujus motum et habitum et incessum imitaretur,

    Suet. Claud. 4: morbus est habitus cujusque corporis contra naturam, Cael. Sab. ap. Gell. 4, 2, 3:

    puberem esse dicunt qui habitu corporis pubes apparet,

    Ulp. Fragm. 11, 28; Gai. Inst. 1, 196.—
    2.
    Of things, esp. of places (so perh. not till after the Aug. per.), condition, habit, appearance, etc.: (praedisccre) patrios cultusque habitusque locorum, Verg. G. 1, 52, cf.:

    longe alius Italiae quam Indiae visus illi habitus esset,

    Liv. 9, 17, 17:

    maris,

    Val. Max. 3, 3, ext. 4:

    domicilii,

    Col. 9, 15, 8:

    armorum,

    Liv. 9, 36, 6:

    pecuniarum,

    id. 1, 42, 5:

    temporum,

    id. 10, 46, 2 et saep.:

    urbs in habitum pulveris redacta,

    Val. Max. 9, 3, ext. 3.—
    B.
    In partic., dress, attire (not before the Aug. per.; esp. freq in Suet.; cf.:

    vestis, vestitus): Punicus cultus habitusque suspectos legatos fecit Hannibalis,

    Liv. 23, 34, 6:

    Theopompus permutato cum uxore habitu e custodia, ut mulier, evasit,

    Quint. 2, 17, 20; cf. id. 3, 7, 6:

    Romano,

    Hor. S. 2, 7, 54; cf.:

    Graeco, Romano uti,

    Suet. Aug. 98:

    Gallico,

    id. Caes. 58:

    pastorum,

    Liv. 9, 2, 2:

    triumphalis,

    Quint. 11, 1, 3; cf.

    triumphantis,

    Suet. Ner. 13:

    lugentis,

    id. Calig. 13:

    scenico,

    id. Ner. 38:

    quadrigario,

    id. Calig. 19:

    suus,

    Phaedr. 1, 3, 2:

    segmenta et longos habitus et flammea sumit,

    Juv. 2, 124; 3, 177; Tac. H. 1, 85 et saep.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., quality, nature, character:

    qui manet ut moneatur semper... servos is habitu hau probost,

    Plaut. Stich. 1, 2, 2:

    justitia est habitus animi communi utilitate conservata suam cuique tribuens dignitatem,

    Cic. Inv. 2, 53, 160:

    naturae ipsius habitu prope divino,

    id. Arch. 7, 15:

    prudentem non ex ipsius habitu, sed ex aliqua re externa judicare,

    id. Leg. 1, 16, 45:

    aut habitu aut natura... habitu, ut facile et cito irascatur, etc.,

    id. Top. 16, 62:

    ad rationis habitum perducere,

    id. Fin. 4, 14, 37:

    ne gloriari libeat alienis bonis Suoque potius habitu vitam degere,

    Phaedr. 1, 3, 2:

    si habitum etiam orationis et quasi colorem aliquem requiritis,

    Cic. de Or. 3, 52, 199:

    habitus quidam et quasi gestus (sermonis),

    Quint. 9, 1, 13; 5, 12, 18; cf. id. 11, 3, 62.—
    B.
    In partic.
    1.
    A state of feeling, disposition (friendly or hostile) with regard to any one (mostly post-Aug.):

    quis fuerit eo tempore civitatis habitus, qui singulorum animi, etc.,

    Vell. 2, 99, 3; cf.:

    quae mens exercituum, quis habitus provinciarum,

    Tac. H. 1, 4:

    hic quidem Romae habitus animorum fuit,

    id. ib. 1, 8:

    ex praesenti eos potius quam praeterito aestimat habitu,

    Liv. 32, 14, 6.—
    2.
    In philos. lang., an acquired perfect state or condition:

    habitum appellamus animi aut corporis constantem et absolutam aliqua in re perfectionem: ut virtutis aut artis perceptionem alicujus, aut quamvis scientiam, et item corporis aliquam commoditatem, non natura datam, sed studio et industria partam,

    Cic. Inv. 1, 25, 36:

    habitus... in aliqua perfecta et constanti animi aut corporis absolutione consistit, etc.,

    id. ib. 2, 9, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > habitus

  • 8 punicans

    pūnĭcans, antis, adj. [Punicus], red, reddish, ruddy, blushing (post-class.):

    caliculos,

    App. M. 4, p. 143, 16:

    facies,

    id. ib. 1, p. 105, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > punicans

  • 9 Puniceus

    pūnĭcĕus, a, um, adj. [Punicus].
    I.
    Reddish, red, purple - colored:

    puniceum supparum,

    Naev. B. P. 2, 21:

    taeniae,

    Verg. A. 5, 269:

    roseta,

    id. E. 5, 17:

    rosa,

    Hor. C. 4, 10, 4:

    crocus,

    Ov. F. 5, 318:

    rotae (currūs Aurorae),

    Verg. A. 12, 77:

    cruor,

    Ov. M. 2, 607; also,

    anima,

    Verg. A. 9, 349:

    corium,

    i. e. skin beaten red, Plaut. Rud. 4, 3, 61:

    undae,

    Val. Fl. 3, 411.—
    II.
    Pūnĭcĕus, a, um, Punic, Carthaginian:

    Puniceus dux,

    Ov. Ib. 284.

    Lewis & Short latin dictionary > Puniceus

  • 10 puniceus

    pūnĭcĕus, a, um, adj. [Punicus].
    I.
    Reddish, red, purple - colored:

    puniceum supparum,

    Naev. B. P. 2, 21:

    taeniae,

    Verg. A. 5, 269:

    roseta,

    id. E. 5, 17:

    rosa,

    Hor. C. 4, 10, 4:

    crocus,

    Ov. F. 5, 318:

    rotae (currūs Aurorae),

    Verg. A. 12, 77:

    cruor,

    Ov. M. 2, 607; also,

    anima,

    Verg. A. 9, 349:

    corium,

    i. e. skin beaten red, Plaut. Rud. 4, 3, 61:

    undae,

    Val. Fl. 3, 411.—
    II.
    Pūnĭcĕus, a, um, Punic, Carthaginian:

    Puniceus dux,

    Ov. Ib. 284.

    Lewis & Short latin dictionary > puniceus

См. также в других словарях:

  • PUNICUS — vide PHOENIX …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Myotis punicus —   Murciélago ratonero moruno …   Wikipedia Español

  • Pseudophoxinus punicus — Taxobox name = Pseudophoxinus punicus status = DD | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Actinopterygii ordo = Cypriniformes familia = Cyprinidae genus = Pseudophoxinus species = P. punicus binomial =… …   Wikipedia

  • Scorpio punicus — Scorpio punicus …   Wikipédia en Français

  • SYLLA Punicus — per convitium a quibusdam dictus est Severus Imperator, quod, bellô civili tettiô factus durior, innumeros Senatores interemisset, uti habet Ael. Spartian. in Pescennio Nigro. c. 6. Coeterum non prim us Sylla ille famosus sic appellatus, sed… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Felten's Myotis — Conservation status Data Deficient (IUCN 3.1) Scientific classification …   Wikipedia

  • punique — [ pynik ] adj. • XIVe; lat. punicus, de Pœni « les Carthaginois » ♦ Hist. Relatif, propre aux colonies phéniciennes d Afrique, et spécialt à Carthage. La langue punique : le phénicien que l on parlait à Carthage. Les guerres puniques, menées par… …   Encyclopédie Universelle

  • Roman conquest of Hispania — This article is part of the series on: Military of ancient Rome (portal) 753 BC – AD 476 Structural history Roman army (unit types and ranks …   Wikipedia

  • Phoenicia — (. [cite book | last = Casson | first = Lionel | authorlink = | coauthors = | title = Ships and Seamanship in the Ancient World | publisher = The Johns Hopkins University Press | date = December 1 1995 | location = | pages = 57 58 | url =… …   Wikipedia

  • Lusitanian War — The Lusitanian War, called the Purinos Polemos (meaning Fiery War ), [This is the name for it in Polybius and Appian.] was a war of resistance fought between the advancing legions of the Roman Republic and the Lusitani tribes of Hispania Ulterior …   Wikipedia

  • 3. Punischer Krieg — Der Dritte Punische Krieg dauerte von 149 bis 146 v. Chr. und war der letzte Konflikt zwischen den beiden Mächten Rom und Karthago. Er endete mit der Zerstörung Karthagos und der Versklavung seiner Einwohner durch Rom. Inhaltsverzeichnis 1… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»