-
1 tractus
tractus ūs, m [TRAG-], a drawing, dragging, hauling, pulling, drawing out, trailing: tractu Ferre rotam, V.: longo Vellera mollibat tractu, O.: Syrtes ab tractu nominatae (i. e. from Gr. su/rw), S.: Squameus in spiram tractu se conligit anguis, V.— A train, track, course: Flammarum, V.: (Phaëthon) longo per aëra tractu Fertur, in a long train (of fire), O.: (Cydnus) leni tractu e fontibus labens puro solo excipitur, Cu.: ut arborum tractu equitatus hostium impediretur, N.— A stretch, extent: castrorum, L.: cuius (urbis) is est tractus ductusque muri, ut, etc.— A territory, district, region, tract of land: oppidi, Cs.: Conruptus caeli, V.: Venafranus: Tractus uter plures lepores, uter educet apros, H.—Fig., course, progress, movement: tractus orationis lenis.— A drawing out, lengthening, drawling: verborum.* * *dragging or pulling along; drawing out; extent; tract, region; lengthening -
2 distractiō
distractiō ōnis, f [dis + traho], a pulling asunder, dividing: humanorum animorum.—Fig., dissension, discord, disagreement: cum tyrannis (opp. societas).* * * -
3 ēvolsiō (ēvul-)
ēvolsiō (ēvul-) ōnis, f [ex + 2 VEL-], a pulling out: dentis. -
4 mūrālis
mūrālis e, adj. [murus], of a wall, wall-, mural: pila, used in fighting from walls, Cs.: tormentum, for battering walls, V.: falces, for pulling down walls, Cs.: corona, a mural crown (won by first scaling the wall), L.* * *muralis, murale ADJof walls; of a (city) wall; turreted; mural -
5 tractus
tractus adj. [P. of traho].—Of style, continuous, flowing, fluent: genus orationis.* * *dragging or pulling along; drawing out; extent; tract, region; lengthening -
6 avolsio
process of tearing away/pulling off -
7 avulsio
process of tearing away/pulling off -
8 botanismos
weeding, pulling up weeds -
9 botanismus
weeding, pulling up weeds -
10 demolotio
act of demolishing, pulling/tearing down; demolition; undermining (L+S) -
11 dentarpaga
instrument for pulling/extraction of teeth -
12 dentharpaga
instrument for pulling/extraction of teeth -
13 dentiducum
instrument for pulling/extraction of teeth -
14 destructio
destruction, demolishing, pulling down; refutation -
15 evulsio
pulling out; eradication, utter destruction; extinction (Souter) -
16 tractus
I.a dragging, drawing, pulling / territory, tract.II.course, progress, movement / space, time, lapse / extension, length. -
17 adduco
ad-dūco, xi, ctum, 3, v. a. (adduce for adduc, Plaut. Poen. 1, 3, 15; Ter. Ph. 2, 1, 29; Afr. ap. Non. 174, 32:I.adduxti for adduxisti,
Ter. Heaut. 4, 6, 15; id. Eun. 4, 7, 24:adduxe = adduxisse,
Plaut. Rud. 4, 4, 3), to lead to, to bring or convey to, draw to any place or to one's self (opp. abduco, q. v.; syn.: adfero, apporto, adveho, induco).Lit.:2.quaeso, quī possim animum bonum habere, qui te ad me adducam domum,
Plaut. Ps. 3, 2, 78:ille alter venit, quem secum adduxit Parmenio,
Ter. Eun. 4, 4, 27; Afr. ap. Non. 174, 32: quos secum Mitylenis Cratippus adduxit, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 5:Demetrius Epimachum secum adduxit,
Vitr. 10, 22, 262.—With ad:ad lenam,
Plaut. As. 5, 2, 65; cf. id. Mil. 3, 1, 193: ad cenam, Lucil. ap. Non. 159, 25 (cf.:abduxi ad cenam,
Ter. Heaut. 1, 2 [p. 32] 9):adduxit ea ad Adam,
Vulg. Gen. 2, 19; ib. Marc. 14, 53.—Or with a local adv.:tu istos adduce intro,
Plaut. Poen. 5, 3, 54:quia te adducturam huc dixeras eumpse non eampse,
id. Truc. 1, 2, 31; so Ter. And. 5, 3, 29:adduc huc filium tuum,
Vulg. Luc. 9, 41. —In gen., without regard to the access. idea of accompanying, to lead or bring a person or thing to a place, to take or conduct from one place to another (of living beings which have the power of motion, while affero is properly used of things: attuli hunc. Pseud. Quid? attulisti? Ca. Adduxi volui dicere, Plaut. Ps. 2, 4, 21).—So of conducting an army:B.exercitum,
Cic. Att. 7, 9:aquam,
to lead to, id. Cael. 14.—With in:gentes feras in Italiam,
Cic. Att. 8, 11, 2; cf. Oud. ad Caes. B. G. 4, 22, and Auct. B. G. 8, 35:in judicium adductus,
Cic. Rosc. Am. 10, 28:adducta res in judicium est,
id. Off. 3, 16, 67; so id. Clu. 17.—With dat.:puero nutricem adducit,
Ter. Hec. 5, 2, 4:qui ex Gallia pueros venales isti adducebat,
Cic. Quint. 6.— Poet. with acc.:Diae telluris ad oras applicor et dextris adducor litora remis,
Ov. M. 3, 598 (cf. advertor oras Scythicas, id. ib. 5, 649, and Rudd. II. p. 327):adducere ad populum, i. e. in judicium populi vocare,
Cic. Agr. 2, 6.—Of a courtesan, to procure:puero scorta,
Nep. Dion, 5:paelicem,
Ov. Fast. 3, 483.— Poet. also of a place, which is, as it were, brought near. Thus Hor. in describing the attractions of his Sabine farm: dicas adductum propius frondere Tarentum, Ep. 1, 16, 11.—Esp.1.To bring a thing to a destined place by drawing or pulling, to draw or pull to one's self:2.tormenta eo graviores emissiones habent, quo sunt contenta atque adducta vehementius,
Cic. Tusc. 2, 24:adducto arcu,
Verg. A. 5, 507; so,adducta sagitta,
id. ib. 9, 632:utque volat moles, adducto concita nervo,
Ov. M. 8, 357:adducta funibus arbor corruit,
id. ib. 775:funem,
Caes. B. G. 3, 14: so Luc. 3, 700:colla parvis lacertis,
Ov. M. 6, 625:equos,
id. Fast. 6, 586.—Hence trop.:habenas amicitiae,
to tighten, Cic. Lael. 13, 45; cf. Verg. A. 9, 632, and 1, 63.—Of the skin or a part of the body, to draw up, wrinkle, contract:II.adducit cutem macies,
wrinkles the skin, Ov. M. 3, 397:sitis miseros adduxerat artus,
Verg. G. 3, 483; so, frontem (opp. remittere), to contract:interrogavit, quae causa frontis tam adductae?
a brow so clouded? Quint. 10, 3, 13; so Sen. Benef. 1, 1.Fig.A.To bring a person or thing into a certain condition; with ad or in:B.numquam animum quaesti gratiā ad malas adducam partīs,
Ter. Hec. 5, 3, 38:rem adduci ad interregnum,
Cic. Att. 7, 9:ad arbitrium alterius,
id. Fam. 5, 20:ad suam auctoritatem,
id. Deiot. 10, 29:numquam prius discessit, quam ad finem sermo esset adductus,
Nep. Ep. 3:iambos ad umbilicum adducere,
Hor. Epod. 14, 8:in discrimen extremum,
Cic. Phil. 6, 7; cf. Liv. 45, 8:in summas angustias,
Cic. Quint. 5:in invidiam falso crimine,
id. Off. 3, 20:in necessitatem,
Liv. 8, 7:vitam in extremum,
Tac. A. 14, 61.—To bring or lead one to a certain act, feeling, or opinion; to prompt, induce, prevail upon, persuade, move, incite to it; with ad, in, or ut (very freq. and class., and for the most part in a good sense; while seducere and inducere denote instigating or seducing to something bad, Herz. Caes. B. G. 1, 3;C.although there are exceptions, as the foll. examples show): ad misericordiam,
Ter. Heaut. 5, 2, 42:ad nequitiem,
id. Ad. 3, 3, 4:ad iracundiam, ad fletum,
Cic. Brut. 93, 322:quae causa ad facinus adduxit,
id. Rosc. Am. 31:in metum,
id. Mur. 24:in summam exspectationem,
id. Tusc. 1, 17:in spem,
id. Att. 2, 22:in opinionem,
id. Fam. 1, 1:in suspicionem alicui,
Nep. Hann. 7:ad paenitentiam,
Vulg. Rom. 2, 4; ib. 10, 19.—With gerund:ad suspicandum,
Cic. Pr. Cons. 16:ad credendum,
Nep. Con. 3.—With ut:adductus sum officio, fide, misericordia, etc., ut onus hoc laboris mihi suscipiendum putarem,
Cic. Verr. 1, 2:nullo imbre, nullo frigore adduci, ut capite operto sit,
id. de Sen. 10: id. Cat. 1, 2; id. Fam. 3, 9; 6, 10, etc.; Caes. B. G. 6, 12; Liv. 4, 49 al.—And absol. in pass.:quibus rebus adductus ad causam accesserim demonstravi,
Cic. Verr. 1, 3:his rebus adducti,
being induced, Caes. B. G. 1, 3; 6, 10.—With quin:adduci nequeo quin existimem,
Suet. Tib. 21.—With inf.: facilius adducor ferre humana humanitus, Afr. ap. Non. 514, 20.—Adducor with inf., or with ut and subj. = adducor ad credendum, peithomai, to be induced to believe:A.ego non adducor, quemquam bonum ullam salutem putare mihi tanti fuisse,
Cic. Att. 11, 16:ut jam videar adduci, hanc quoque, quae te procrearit, esse patriam,
id. Leg. 2, 3:illud adduci vix possum, ut... videantur,
id. Fin. 1, 5, 14; id. ib. 4, 20, 55; Lucr. 5, 1341.—Hence, adductus, a, um, P. a.Drawn tight, stretched, strained, contracted. — Trop.:B. C.vultus,
Suet. Tib. 68:frons in supercilia adductior,
Capitol. Ver. 10; cf. Plin. Ep. 1, 16.—Hence,Of character, strict, serious, severe:1.modo familiaritate juvenili Nero et rursus adductus, quasi seria consociaret,
Tac. A. 14, 4:adductum et quasi virile servitium,
id. ib. 12, 7:vis pressior et adductior,
Plin. Ep. 1, 16.— Sup. not used.— Adv. only in comp. adductĭus,More tightly:2.adductius contorquere jacula,
Aus. Grat. Act. 27.— -
18 avello
ā-vello, velli or vulsi, vulsum or volsum, 3, v. a. ( pluperf. avellerat, Curt. 5, 6, 5; perf. avulsi, Luc. 9, 764), to tear off or away, to pull or rend off (syn.: abripio, eximo).I.In gen. (class.):II.avellere tigna trabesque,
to tear away planks and beams, Lucr. 6, 241:avolsaque saxa Montibus,
the rocks rent from the mountains, id. 4, 141:avolsum umeris caput,
Verg. A. 2, 558; so Ov. M. 3, 727; 2, 358:avolsos silices a montibus altis,
Lucr. 5, 313:avolsus radicibus oculus,
id. 3, 563: poma ex arboribus, si cruda sunt, vix avelluntur;si matura et cocta, decidunt,
Cic. Sen. 19, 71; id. Verr. 2, 4, 49 fin.:Cum ripa simul avolsos ferat Aufidus acer,
Hor. S. 1, 1, 58; 2, 8, 89:Avellit frondes,
Ov. M. 2, 351:summitatem frondium ejus avulsit,
Vulg. Ezech. 17, 4 al.:Ex eā avolsa postea Therasia,
Plin. 4, 12, 23, § 70:Euboea avolsa Boeotiae,
id. 4, 12, 21, § 63.—Esp.A.To take away by force, to tear away:B.rus ab aliquo,
Ter. Eun. 3, 3, 14:pretium alicui,
Hor. S. 1, 2, 104:fatale sacrato avellere templo Palladium,
Verg. A. 2, 165:fundum emptori,
Dig. 23, 7, 17; 40, 7, 3:avellamus eum ad nos,
Vulg. Isa. 7, 6;so of carrying off the bride,
Cat. 62, 21 Ellis.—To separate from something by pulling, to part, to remove:aliquem de matris complexu avellere atque abstrahere,
Cic. Font. 17:ab uberibus avellere,
to wean, Vulg. Isa. 28, 9:ut sperem posse (eum) avelli,
Ter. And. 3, 3, 21:Non potes avelli! simul, ah, simul ibimus, inquit,
Ov. Tr. 1, 3, 81:complexu avolsus Iuli,
Verg. A. 4, 616:ut avellerentur castris,
Tac. A. 1, 44: se, to tear one ' s self away, Ter. Hec. 4, 1, 39.— And in pass. without the notion of violence, to withdraw:Et ipse avulsus est ab eis,
Vulg. Luc. 22, 41 Tisch.— Trop.:aliquem a tanto errore,
Cic. Off. 3, 4, 83. -
19 botanismus
bŏtănismus, i, m., = botanismos, a weeding, a pulling up of weeds, Plin. 18, 18, 47, § 169. -
20 depositio
dēpŏsĭtĭo, ōnis, f. [depono] (post-Aug.; most freq. in jurid. Lat.).I.Lit., a laying down, putting off.A.A depositing for safe-keeping, Dig. 16, 3, 1; 5; 17.—B. C.A depositing in the earth, burying, Inscr. Orell. 1121 (of 384 A.D.).—D.A parting from, getting rid of:II.carnis sordium,
Vulg. 1 Pet. 3, 21; cf.:tabernaculi mei,
i. e. the body, id. 2 Pet. 1, 14.—Trop.A.In gen.: testium, a deposition, testimony, Cod. 2, 43, 3: dignitatis, a lowering, degradation, Dig. 48, 19, 8 init. —B.In rhetor.(α).The close of a period:(β).prout aut depositio aut inceptio aut transitus postulabit,
Quint. 11, 3, 46 Spald.—The lowering of voice, sound, or speed of utterance, = Gr. thesis (opp. arsis = elatio), Mart. Cap. 9, § 974.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Pulling — may refer to: * Pulling (film), a 2004 American film * Pulling (TV series), a 2007 British TV series … Wikipedia
Pulling — ist der Ortsname von Pulling (Blaibach), Ortsteil der Gemeinde Blaibach, Landkreis Cham, Bayern Pulling (Freising), Ortsteil der Stadt Freising, Landkreis Freising, Bayern Diese Seite ist eine Beg … Deutsch Wikipedia
Pulling — Pull Pull, v. t. [imp. & p. p. {Pulled}; p. pr. & vb. n. {Pulling}.] [AS. pullian; cf. LG. pulen, and Gael. peall, piol, spiol.] 1. To draw, or attempt to draw, toward one; to draw forcibly. [1913 Webster] Ne er pull your hat upon your brows.… … The Collaborative International Dictionary of English
pulling — noun the act of pulling; applying force to move something toward or with you (Freq. 1) the pull up the hill had him breathing harder his strenuous pulling strained his back • Syn: ↑pull • Derivationally related forms: ↑pull, ↑pull … Useful english dictionary
pulling — traukimas statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. pulling vok. Einziehung, f rus. вытягивание, n; протягивание, n pranc. tirage, f; traction, f … Automatikos terminų žodynas
pulling — traukimas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. drawing; extraction; pulling vok. Extraktion, f; Ziehen, n rus. вытягивание, n; затягивание, n pranc. tirage, m; traction, f … Fizikos terminų žodynas
pulling — vilkimas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. dragging; entrainment; pulling vok. Mitbewegung, f; Mitführung, f; Ziehen, n rus. затягивание, n; увлечение, n; унесение, n pranc. entraînement, m … Fizikos terminų žodynas
pulling — See brake pulling … Dictionary of automotive terms
Pulling (TV series) — Pulling is a BBC comedy series, produced by Silver River Productions, broadcast on BBC Three. It was co written by Sharon Horgan and Dennis Kelly and stars Sharon Horgan as Donna, Tanya Franks as Karen, Rebekah Staton as Louise and Cavan Clerkin… … Wikipedia
pulling power — UK [ˈpʊlɪŋ ˌpaʊə(r)] US [ˈpʊlɪŋ ˌpaʊər] noun [uncountable] british the interesting or attractive qualities that make people want to visit, see etc something or someone Thesaurus: quality of being attractivesynonym beautiful * * * noun [noncount]… … Useful english dictionary
pulling power — pulling .power n [U] BrE the ability of someone or something to attract people ▪ Madonna s pulling power filled the Arena for 10 nights … Dictionary of contemporary English