-
1 puchnąć
глаг.• вспухать• вспухнуть• набухать• опухать• опухнуть• припухать• пухнуть• распухать* * *puchn|ąćнесов. 1. пухнуть;2. разг. выдыхаться, терять силы (о бегунах etc.); ● uszy \puchnąćą уши вянут+1. brzęknąć, obrzmiewać
* * *несов.1) пу́хнуть2) разг. выдыха́ться, теря́ть си́лы (о бегунах и т. п.)•Syn: -
2 brzęknąć
%1 сов. звякнуть, брякнуть+noga \brzęknąćie нога пухнет
+ nabrzmiewać, puchnąć* * *I сов.звя́кнуть, бря́кнутьSyn:II несов.пу́хнуть, опуха́тьnoga brzęknie — нога́ пу́хнет
Syn: -
3 nabrzmiewać
глаг.• вспухать• набухать• опухать• припухать• пухнуть• распухать* * *несов. набухать; напухать, опухать, вздуваться+obrzmiewać, puchnąć
* * *несов.набуха́ть; напуха́ть, опуха́ть, вздува́тьсяSyn:obrzmiewać, puchnąć
См. также в других словарях:
puchnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, puchnąćnę, puchnąćnie, puchnąćnij, puchnąćchłem, puchnąćpuchł || puchnąćnął, puchnąćchła, puchnąćchli {{/stl 8}}– spuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
puchnąć — ndk Vc, puchnąćnę, puchnąćniesz, puchnąćnij, puchł a. puchnąćnął, puchnąćchła, puchnąćchli 1. «stawać się obrzękniętym, nabrzmiewać; brzęknąć, obrzmiewać» Puchnąć od ukąszenia komarów. Oczy, powieki puchną od płaczu, z płaczu. Puchnący palec. ◊… … Słownik języka polskiego
puchnąć — żart. Bić i patrzeć, czy równo puchnie «zwrot wyrażający oburzenie z powodu czyjegoś zachowania»: Za taki bałagan to tylko bić i patrzeć, czy równo puchnie... Roz bezp 1998. Puchnie komuś głowa, łeb (od czegoś) zob. głowa 46. Uszy puchną od… … Słownik frazeologiczny
bić — 1. iron. Bić pianę «prowadzić czcze rozmowy, dyskusje niewnoszące nic nowego do sprawy»: Bicie piany trwało kilka godzin. Do chwili zamykania tego wydania radni jeszcze dyskutowali nad budżetem. DzPozn 03/03/1999. 2. Bij, zabij «wyrażenie… … Słownik frazeologiczny
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
równo — Bić i patrzeć, czy równo puchnie zob. puchnąć. Jechać, poruszać się równo jak po stole zob. stół 2 … Słownik frazeologiczny
brzęknąć — Vc, brzęknąćnę, brzęknąćniesz, brzękł, brzękła, brzękli 1. dk → brząkać 2. ndk «o ciele: nabrzmiewać, puchnąć» Nogi komuś brzękną. Twarz brzęknie od płaczu … Słownik języka polskiego
puchnięcie — n I rzecz. od puchnąć … Słownik języka polskiego
brzęknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}brząkać. {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}brzęknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, brzęknąćnę, brzęknąćnie, brzęknąćnij, brzękł, brzękła, brzękli {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabrzękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, nabrzękaća {{/stl 8}}– nabrzęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, nabrzękaćnie, nabrzękaćbrzękł, nabrzękaćbrzękła {{/stl 8}}{{stl 7}} o różnych tkankach człowieka bądź zwierzęcia: zwiększać się na skutek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrzękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obrzękaćam, obrzękaća, obrzękaćają {{/stl 8}}– obrzęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, obrzękaćnę, obrzękaćnie, obrzękaćnij, obrzękł || rzad. obrzękaćnął, obrzękła, obrzękli {{/stl 8}}{{stl 7}} o częściach ciała:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień