Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

publication

  • 1 promulgatio

    publication, promulgation (of a law).

    Latin-English dictionary of medieval > promulgatio

  • 2 editio

    ēditĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] enfantement, production. [st2]2 [-] action de faire représenter; action de donner des jeux. [st2]3 [-] publication (de livres), édition. [st2]4 [-] exhibition; action de fournir, d'acquitter une redevance. [st2]5 [-] choix (des juges), désignation (des juges), nomination (de magistrats). [st2]6 [-] aperçu, narration, récit. [st2]7 [-] assignation, citation en justice.
    * * *
    ēditĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] enfantement, production. [st2]2 [-] action de faire représenter; action de donner des jeux. [st2]3 [-] publication (de livres), édition. [st2]4 [-] exhibition; action de fournir, d'acquitter une redevance. [st2]5 [-] choix (des juges), désignation (des juges), nomination (de magistrats). [st2]6 [-] aperçu, narration, récit. [st2]7 [-] assignation, citation en justice.
    * * *
        Editio, Verbale, pro Emissione: vt Editio librorum. Publication de livres.
    \
        Editio Consulum et magistratuum. Liu. Nomination.

    Dictionarium latinogallicum > editio

  • 3 promulgatio

    prōmulgātĭo, ōnis, f. affichage officiel, publication, promulgation. --- Cic. Leg. 3, 43.    - leges sine promulgatione tollere, Cic. Phil. 2, 109: supprimer des lois sans consulter le peuple.
    * * *
    prōmulgātĭo, ōnis, f. affichage officiel, publication, promulgation. --- Cic. Leg. 3, 43.    - leges sine promulgatione tollere, Cic. Phil. 2, 109: supprimer des lois sans consulter le peuple.
    * * *
        Promulgatio, Verbale. Cic. Publication, Promulgation.

    Dictionarium latinogallicum > promulgatio

  • 4 intercalo

    intercălo, āre, āvi, ātum - tr. - [litt. publier entre, intercaler par publication] [st1]1 [-] intercaler [un jour, des jours, un mois].    - surtout au passif Suet. Caes. 40 ; Macr. S. 1, 14 11; Cato, R. R. 159.    - pass. impers. pugnare ne intercaletur, Cic. Att. 5, 9, 2: lutter pour qu'il n'y ait pas intercalation. --- cf. Cic. Att. 5, 21, 14 ; Fam.7, 2, 4. [st1]2 [-] différer, remettre.    - Liv. 9, 9, 2.    - cum ludi intercalantur, Sen.: lorsque les jeux sont reportés.
    * * *
    intercălo, āre, āvi, ātum - tr. - [litt. publier entre, intercaler par publication] [st1]1 [-] intercaler [un jour, des jours, un mois].    - surtout au passif Suet. Caes. 40 ; Macr. S. 1, 14 11; Cato, R. R. 159.    - pass. impers. pugnare ne intercaletur, Cic. Att. 5, 9, 2: lutter pour qu'il n'y ait pas intercalation. --- cf. Cic. Att. 5, 21, 14 ; Fam.7, 2, 4. [st1]2 [-] différer, remettre.    - Liv. 9, 9, 2.    - cum ludi intercalantur, Sen.: lorsque les jeux sont reportés.
    * * *
        Intercalo, intercalas, pen. corr. intercalare. Plin. Mettre entredeux, Mesler parmi, Et proprement se dict du jour du Bissexte.
    \
        Hoc tibi ita mando, vt dubitem an etiam te rogem, vt pugnes ne intercaletur. Cic. Je te donne en charge, et ne scay que faire de te prier que tu faces en sorte, que l'annee ne soit que douze mois, et qu'on n'y entrelace point d'autre mois parmi.
    \
        Intercalare. Liu. Differer, Delayer.

    Dictionarium latinogallicum > intercalo

  • 5 praeconium

    praeconĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] fonction de crieur public. [st2]2 [-] publication, proclamation, annonce. [st2]3 [-] éloge public, louange, panégyrique.    - praeconium facere: être crieur.    - non ego satis ad tantae praeconia laudis, ipse mihi non si praescribat carmina Phoebus, Tib. 3, 7, 177: non, moi seul, je ne suffis pas pour célébrer une si grande gloire, même si Phébus lui-même venait à dicter mes vers.
    * * *
    praeconĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] fonction de crieur public. [st2]2 [-] publication, proclamation, annonce. [st2]3 [-] éloge public, louange, panégyrique.    - praeconium facere: être crieur.    - non ego satis ad tantae praeconia laudis, ipse mihi non si praescribat carmina Phoebus, Tib. 3, 7, 177: non, moi seul, je ne suffis pas pour célébrer une si grande gloire, même si Phébus lui-même venait à dicter mes vers.
    * * *
        Praeconium, praeconii. Sueton. La criee d'un crieur.
    \
        Praeconium facere. Cic. Estre crieur public, faisant les cris et proclamations és encans.
    \
        Deferre alicui praeconium. Cic. Luy bailler la charge de faire les criees et soubhastements, ou soubhastations.
    \
        Domestico praeconio, stultitiae suae quamplurimos testes colligere. Cic. Par le dire et tesmoignage de ses domestiques.
    \
        Tribuere praeconium alicui. Cic. Le louer.

    Dictionarium latinogallicum > praeconium

  • 6 praedicatio

    praedicātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de dire tout haut. [st2]2 [-] publication, proclamation. [st2]3 [-] éloge, louange.
    * * *
    praedicātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de dire tout haut. [st2]2 [-] publication, proclamation. [st2]3 [-] éloge, louange.
    * * *
        Plurimorum praedicatione. Plin. Selon le dict de plusieurs, Selon que plusieurs dient.
    \
        Sua spe ac praedicatione absolutus. Cic. Selon qu'il se vantoit par tout, et disoit à touts.

    Dictionarium latinogallicum > praedicatio

  • 7 pronuntiatio

    pronuntiātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] déclaration, proclamation, annonce, publication, dénonciation (d'un acte officiel). [st2]2 [-] arrêt, sentence. [st2]3 [-] déclamation, débit (oratoire). [st2]4 [-] expression, mot, phrase, texte. [st2]5 [-] proposition générale (t. de log.).
    * * *
    pronuntiātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] déclaration, proclamation, annonce, publication, dénonciation (d'un acte officiel). [st2]2 [-] arrêt, sentence. [st2]3 [-] déclamation, débit (oratoire). [st2]4 [-] expression, mot, phrase, texte. [st2]5 [-] proposition générale (t. de log.).
    * * *
        Pronuntiatio, pronuntiationis, Verbale. Cic. Une pronontiation accompagnee de bonnes gestes.
    \
        Lex et pronuntiatio. Cic. Sentence donnee.

    Dictionarium latinogallicum > pronuntiatio

  • 8 proscriptio

    proscriptĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] annonce par écrit, affiche, publication d'une vente, mise en vente, vente à l'encan. [st2]2 [-] confiscation. [st2]3 [-] proscription.
    * * *
    proscriptĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] annonce par écrit, affiche, publication d'une vente, mise en vente, vente à l'encan. [st2]2 [-] confiscation. [st2]3 [-] proscription.
    * * *
        Proscriptio, proscriptionis, Verbale. Cic. Tel abandonnement et licence de tuer, Bannissement, Proscription.
    \
        Facere proscriptiones praediorum. Cic. Les mettre en criee, ou en vente par affiches de plaquars.

    Dictionarium latinogallicum > proscriptio

  • 9 renuntiatio

    rĕnuntiātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] déclaration, proclamation, publication, annonce, récit, rapport. [st2]2 [-] t. de droit: Dig. renonciation.
    * * *
    rĕnuntiātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] déclaration, proclamation, publication, annonce, récit, rapport. [st2]2 [-] t. de droit: Dig. renonciation.
    * * *
        Renuntiatio, Verbale. Cic. Denoncement.
    \
        Renuntiatio. Budaeus. Un rapport d'un maistre juré.
    \
        Renuntiatio. Bud. Un procez verbal, Une relation, Un rapport.

    Dictionarium latinogallicum > renuntiatio

  • 10 praedicātiō

        praedicātiō ōnis, f    [1 praedico], a public proclamation, publication by a crier: luctuosa et acerba: tribuni, L.— A praising, praise, commendation: clementia omnium praedicatione decoranda.
    * * *
    announcement/statement; public proclaiming; praise/commendation/special mention; publication, public proclamation; prediction/prophecy/soothsaying; preaching

    Latin-English dictionary > praedicātiō

  • 11 sectio

    sectĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] coupure, amputation. [st2]2 [-] vente à l'encan par lots. [st2]3 [-] butin.
    * * *
    sectĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] coupure, amputation. [st2]2 [-] vente à l'encan par lots. [st2]3 [-] butin.
    * * *
        Sectio, sectionis, Verbale. Plin. Taillure, Incision, Section, Division, Separation.
    \
        Sectio. Ci. Confiscation et publication des biens d'aucun ou de plusieurs.
    \
        Sectio. Caesar. Les biens confisquez et publiez.

    Dictionarium latinogallicum > sectio

  • 12 libellus

        libellus ī, m dim.    [3 liber], a little book, pamphlet, manuscript, writing: scripsi illud quodam in libello: libellis operam dare, to books, L.: comīs garrire libellos, clever comedies, H.: nostri farrago libelli, Iu.: te quarere in libellis, i. e. in the booksellers' shops: meus (a satire), H.— A memorandum-book, journal, diary: si quid memoriae causā retulit in libellum.— A memorial, petition: libellam composuit: vitem posce libello, Iu.— A notice, programme, placard, handbill: gladiatorum libelli: libellos deicit, auction handbills: vestitur tota libellis Porticus, Iu.— A letter: libellum ipsius habeo in quo, etc.— A written accusation, indictment, complaint: Sulcius Ambulat cum libellis, H.: Componunt libellos, Iu.— A lawyer's brief: magno in fasce libelli, Iu.
    * * *
    little/small book; memorial; petition; pamphlet, defamatory publication

    Latin-English dictionary > libellus

  • 13 praecōnium

        praecōnium ī, n    [neut. of praeconius], the office of a public crier: facere.— A crying out in public, proclaiming, publishing: tibi praeconium deferam: praeconia famae, O.— A celebrating, laudation, commendation: ab Homero Achilli tributum: formae praeconia, O.
    * * *
    I
    praise, celebrating; proclamation, publication; office of public crier
    II

    Latin-English dictionary > praecōnium

  • 14 prōmulgātio

        prōmulgātio ōnis, f    [promulgo], a public announcement, formal publication, promulgation: leges sine ullā promulgatione latae.
    * * *
    proclaiming; promulgation

    Latin-English dictionary > prōmulgātio

  • 15 prōnūntiātiō

        prōnūntiātiō ōnis, f    [pronuntio], a public declaration, publication, proclamation: quā pronuntiatione factā, Cs.: lege et pronuntiatione condemnatus, i. e. the decision of the court.—In rhet., utterance, delivery, manner.—In logic, an utterance, proposition.
    * * *
    proclamation; delivery; verdict

    Latin-English dictionary > prōnūntiātiō

  • 16 pūblicātiō

        pūblicātiō ōnis, f    [publico], an appropriation to the state, confiscation: bonorum.
    * * *
    I
    confiscation; appropriation by the state
    II
    publication, proclamation; disclosure; manifestation (Def); preaching (Latham)

    Latin-English dictionary > pūblicātiō

  • 17 evulgatio

    publication, making known, divulging

    Latin-English dictionary > evulgatio

  • 18 insinuatio

    insĭnŭātĭo, ōnis, f. [insinuo], an entrance through a narrow or crooked way.
    I.
    Lit.:

    Ponti,

    Avien. Perieg. 397.—
    II.
    Trop.
    A.
    An insinuating or ingratiating one ' s self into the favor of others:

    exordium in duas partes dividitur, in principium et insinuationem.... Insinuatio est oratio, quadam dissimulatione et circuitione obscure subiens auditoris animum,

    Cic. Inv. 1, 15, 20.—
    B.
    A notification, publication, Cod. Just. 8, 54, 32.

    Lewis & Short latin dictionary > insinuatio

  • 19 praedicatio

    praedĭcātĭo, ōnis, f. [id.].
    I.
    A public proclaiming, a proclamation, publication (class.) of the praeco, luctuosa et acerba praedicatio, Cic. Agr. 2, 18, 48:

    mandata praedicatio,

    App. M. 6, p. 176, 10:

    praedicatio societatis,

    Cic. Verr. 2, 3, 61, § 140.— Hence, an assertion:

    decem praedicationes,

    Mart. Cap. 4, § 383.—
    II.
    A praising, praise, commendation (class.):

    praedicatio tua,

    Plaut. Mil. 4, 6, 22; Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 41:

    grata,

    Plin. Ep. 9, 9, 3; Plin. 20, 10, 42, § 109; Liv. 4, 49, 10:

    vana,

    Flor. 4, 2, 63; cf. Plin. 35, 3, 5, § 15.—
    III.
    A prediction, prophecy, soothsaying, Lact. 4, 21, 2; Sulp. Sev. Chron. 1, 36, 3.—
    IV.
    (Eccl. Lat.) Preaching:

    stultitia praedicationis,

    Vulg. 1 Cor. 1, 21; id. Tit. 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > praedicatio

  • 20 pronunciatio

    prōnuntĭātĭo ( prōnunc-), ōnis, f. [id.].
    I.
    A public declaration, publication, proclamation:

    quā pronuntiatione factā,

    Caes. B. C. 2, 25 fin. —Of the decision of a judge, Cic. Clu. 20, 56; Petr. 80; Dig. 48.— Of the proclamation of a public crier, Val. Max. 4, 8, 5.—
    II.
    Expression, speech:

    cujus opera Graeca pronuntiatione strategemata dicuntur,

    Val. Max. 7, 4, 1:

    certum est, quod ex ipsā pronuntiatione apparet,

    Dig. 45, 1, 74.—
    B.
    In partic.
    1.
    In rhet., delivery, action, manner, Cic. Inv. 1, 7, 9; Auct. Her. 3, 11, 19:

    bona,

    id. 3, 15, 27; Quint. 11, 3, 1 et saep.; Suet. Calig. 53; Val. Max. 8, 10, 1; Plin. Ep. 2, 14, 12.—
    2.
    In logic, a proposition:

    quid est, cur non omnis pronuntiatio aut vera aut falsa sit?

    Cic. Fat. 11, 26.—
    3.
    Transf., a single articulate sound:

    elementa proprie dicuntur ipsae pronuntiationes,

    Prisc. 539 P.

    Lewis & Short latin dictionary > pronunciatio

См. также в других словарях:

  • publication — [ pyblikasjɔ̃ ] n. f. • 1290; de publier, d apr. lat. publicatio 1 ♦ Dr. Action de publier; procédure ayant pour objet de porter (un acte juridique) à la connaissance de tous. ⇒ promulgation. La publication d une loi. Publications des bans du… …   Encyclopédie Universelle

  • publication — pub·li·ca·tion n 1: the act or process of publishing 2: a published work Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. publication …   Law dictionary

  • publication — pub‧li‧ca‧tion [ˌpʌblˈkeɪʆn] noun 1. [uncountable] the act of making a book, magazine etc available for sale, or the time at which this is done: • the publication of books with titles like The Great American Collapse • This novel began… …   Financial and business terms

  • Publication — Pub li*ca tion, n. [L. publicatio confiscation: cf. F. publication. See {Publish}.] 1. The act of publishing or making known; notification to the people at large, either by words, writing, or printing; proclamation; divulgation; promulgation; as …   The Collaborative International Dictionary of English

  • publication — Publication. s. f. v. Action de rendre une chose publique & manifeste. La publication de la guerre. la publication de la paix. depuis la publication d un tel Edit. la publication des bans d un mariage. la publication d un livre …   Dictionnaire de l'Académie française

  • publication — Publication, Publicatio. Publication de livres, Editio librorum. Publication d enquestes, Editio inquisitionum, B …   Thresor de la langue françoyse

  • publication — [n1] printing of written or visual material advertisement, airing, announcement, appearance, broadcast, broadcasting, communication, declaration, disclosure, discovery, dissemination, divulgation, issuance, issuing, notification, proclamation,… …   New thesaurus

  • Publication — (Publicirung), 1) so v.w. Bekanntmachung, Eröffnung; daher Publicatio sententiae, Eröffnung des Urtheils. P. testamenti, die gerichtliche Eröffnung eines Testaments …   Pierer's Universal-Lexikon

  • publication — (n.) late 14c., the act of making publicly known, from O.Fr. publicacion (14c.), from L. publicationem (nom. publicatio) a making public, noun of action from pp. stem of publicare make public, from publicus (see PUBLIC (Cf. public)). Meaning the… …   Etymology dictionary

  • publication — declaration, announcement, advertisement, proclamation, promulgation, broadcasting (see under DECLARE) …   New Dictionary of Synonyms

  • publication — ► NOUN 1) the action or process of publishing something. 2) a book or journal that is published …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»