-
1 przyznawać
глаг.• впускать• давать• дозволять• допускать• допустить• исповедовать• награждать• позволить• позволять• предоставлять• предполагать• предположить• признавать• признаваться• признать• признаться• принимать• принять• присудить• разрешать• разрешить• уступать* * *1) (nagrodę) присуждать, удостаивать2) przyznawać (potwierdzać) сознаваться3) przyznawać (udzielać) предоставлять, утверждать4) przyznawać (zgadzać się) признавать, соглашатьсяuznawać признавать (считать)poznawać, rozpoznawać признавать (узнавать)* * *przyzna|wać\przyznawaćję, \przyznawaćwany несов. со 1. признавать что, соглашаться с чем;2. предоставлять; 3. присуждать что; удостаивать чего; ср. przyznać+1. zgadzać się 2. asygnować 3. nadawać
* * *przyznaję, przyznawany несов. co1) признава́ть что, соглаша́ться с чем2) предоставля́тьSyn: -
2 przyznawać się
несов. do czegoпризнава́ться, сознава́ться в чём; ср. przyznać się -
3 przyznawać\ się
несов. do czego признаваться, сознаваться в чём; ср. przyznać się -
4 признавать
-
5 nadawać
глаг.• вещать• выслать• выстлать• высылать• давать• дать• делать• дозволить• издавать• испускать• надавать• отправить• отправлять• пересылать• послать• посылать• препровождать• придавать• разрешить• сделать• слать• удостаивать* * *nada|wać%1, \nadawaćje, \nadawaćwaj, \nadawaćwany несов. 1. давать, предоставлять; присваивать;2. придавать, давать; 3. отправлять, высылать; 4. передавать, транслировать; ср. nadać; 5. разг. болтать, тараторить; 6. na kogo разг. оговаривать, чернить кого+1. przyznawać, obdarzać 3. wysyłać 4. transmitować
* * *I nadaje, nadawaj, nadawany несов.1) дава́ть, предоставля́ть; присва́ивать2) придава́ть, дава́ть3) отправля́ть, высыла́ть4) передава́ть, трансли́ровать; ср. nadać5) разг. болта́ть, тарато́рить6) na kogo разг. огова́ривать, черни́ть когоSyn:II nadaję, nadawał сов. разг.надава́ть, надари́ть -
6 przydzielać
глаг.• ассигновать• выделять• наделять• назначать• назначить• определять• предназначать• придавать• придать• приписывать• присвоить* * *przydziela|ć\przydzielaćny несов. 1. komu со отводить кому что; наделять кого чем;2. назначать; прикомандировывать; ср. przydzielić+1. przyznawać, przeznaczać 2. delegować, wyznaczać
* * *przydzielany несов.2) назнача́ть; прикомандиро́вывать; ср. przydzielićSyn:
См. также в других словарях:
przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się – przyznać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić szczerze o swoich myślach, zamiarach, ujawniać coś o sobie; potwierdzać czyjeś zarzuty, swoją winę; mówić prawdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznawać się do winy, do błędu, do morderstwa. Przyznać się szczerze, otwarcie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się — Przyznać się (do czegoś) bez bicia zob. bicie … Słownik frazeologiczny
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… … Słownik języka polskiego
przydzielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przydzielaćam, przydzielaća, przydzielaćają, przydzielaćany {{/stl 8}}– przydzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przydzielaćlę, przydzielaćli, przydzielaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypierać się – wyprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odsuwać od siebie jakieś zarzuty, utrzymując, że nie jest się sprawcą czegoś, zapewniać, że się nie zrobiło, nie powiedziało czegoś, o co jest się posądzonym; odżegnywać się od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustąpić — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
ustępować — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
wróg — (publiczny) numer jeden «człowiek, którego zachowanie jest odbierane jako bardzo niebezpieczne»: (...) stał się w stalinowskiej Polsce wrogiem numer jeden, pozbawionym obywatelstwa, człowiekiem, do którego lepiej było się nie przyznawać. J.… … Słownik frazeologiczny
cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… … Słownik języka polskiego
