przywieść

См. также в других словарях:

• przywieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przywodzić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przywieść — dk XI, przywieśćwiodę, przywieśćwiedziesz, przywieśćwiedź, przywieśćwiódł, przywieśćwiodła, przywieśćwiedli, przywieśćwiedziony, przywieśćwiedzeni, przywieśćwiódłszy przywodzić ndk VIa, przywieśćdzę, przywieśćdzisz, przywieśćwódź, przywieśćdził,… …   Słownik języka polskiego

• przywodzić – przywieść na myśl — {{/stl 13}}{{stl 7}} przypominać, wywoływać skojarzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Film przywiódł mu na myśl przeżycia z dzieciństwa. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przywodzić — → przywieść …   Słownik języka polskiego

• przywodzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, przywodzićdzę, przywodzićdzi, przywodzićwódź, przywodzićwiedziony {{/stl 8}}– przywieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, przywodzićwiodę, przywodzićwiedzie, przywodzićwiedź, przywodzićwiódł, przywodzićwiodła,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zając — 1. pot. żart. Narozrabiać jak pijany zając «narobić gdzieś wiele zamieszania»: (...) jeszcze długo tam się nie pokaże, narozrabiał jak pijany zając. Roz bezp 1997. 2. Praca, robota nie zając, nie ucieknie «wymówka od pracy lub zachęta do… …   Słownik frazeologiczny

• doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… …   Słownik języka polskiego

• nędza — ż II, DCMs. nędzadzy; lm D. nędz «brak podstawowych środków do życia; wielkie ubóstwo, bieda, niedostatek» Wyjątkowa, ostatnia, skrajna nędza. Dno nędzy. Cierpieć nędzę. Doprowadzić, przywieść kogoś do nędzy. Być, zostać, żyć w (skrajnej) nędzy.… …   Słownik języka polskiego

• pokłócić — dk VIa, pokłócićcę, pokłócićcisz, pokłócićkłóć, pokłócićcił, pokłócićcony «przywieść do kłótni, zwaśnić kogoś z kimś; poróżnić» Pokłócił ze sobą siostry. Pokłóciły ich interesy. Rozstali się pokłóceni. pokłócić się «poróżnić się z kimś» Pokłóciła …   Słownik języka polskiego

• poróżnić — dk VIa, poróżnićnię, poróżnićnisz, poróżnićnij, poróżnićnił, poróżnićniony rzad. poróżniać ndk I, poróżnićam, poróżnićasz, poróżnićają, poróżnićaj, poróżnićał, poróżnićany «przywieść do niezgody, wywołać nieporozumienie między kimś a kimś;… …   Słownik języka polskiego

• przypomnieć — dk VIIa, przypomniećnę, przypomniećnisz, przypomniećnij, przypomniećniał, przypomniećnieli, przypomniećniany przypominać ndk I, przypomniećam, przypomniećasz, przypomniećają, przypomniećaj, przypomniećał, przypomniećany 1. «wywołać w pamięci… …   Słownik języka polskiego