-
1 muffled
przytłumionystłumiony -
2 subdued
[səb'djuːd]adj* * *adjective (quiet; not bright or lively: subdued voices; He seems subdued today.) przytłumiony, osłabiony -
3 притлумлений
prytłurhłenyjприкм. -
4 trübe
-
5 hushed
-
6 muted
См. также в других словарях:
bezdźwięczny — «nie dźwięczący, przytłumiony, głuchy» Bezdźwięczny głos. ∆ jęz. Spółgłoski bezdźwięczne «spółgłoski artykułowane bez udziału drgania wiązadeł głosowych» … Słownik języka polskiego
głuchawy — głuchawywi 1. «mający przytępiony słuch; przygłuchy» Głuchawy na jedno ucho. 2. «o różnego rodzaju dźwiękach: nieco przytłumiony» … Słownik języka polskiego
głucho — 1. «w sposób przytłumiony; niedźwięcznie» Czyjś głos brzmi głucho. Krowy ryczą głucho. 2. «cicho, milcząco» Głucho zrobiło się w domu po wyjeździe dzieci. Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie? (Mickiewicz) ◊ Głucho (jest)… … Słownik języka polskiego
głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku … Słownik języka polskiego
gruby — grubybi, grubybszy 1. «mający znaczny przekrój poprzeczny, znaczny obwód, znaczną objętość; niecienki» Gruba belka. Gruba książka. Gruba linia. Grube sukno. ∆ med. Jelito grube «część przewodu pokarmowego od ujścia jelita cienkiego aż do… … Słownik języka polskiego
matowy — I 1. «mający słaby, przyćmiony połysk lub nie mający połysku, nie błyszczący» Matowa cera. Matowy jedwab. 2. «nieprzezroczysty (zwykle o szkle)» Matowe szyby. Matowa żarówka. przen. «bezdźwięczny, przytłumiony, głuchy» Matowy głos. ‹niem.› II … Słownik języka polskiego
miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… … Słownik języka polskiego
przyciszony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przyciszyć. przyciszony w użyciu przym. «przytłumiony, niegłośny» Przyciszone tony muzyki. Przyciszona rozmowa … Słownik języka polskiego
suchy — susi, suchychszy 1. «pozbawiony wilgoci, wody, płynu, niewilgotny, niemokry, wysuszony; wyschły, uschnięty» Sucha bielizna. Suche drewno, siano. Suche kwiaty, liście. Sucha kiełbasa. Suche wargi. Suchy jak pieprz. ∆ Suchy kaszel «kaszel bez… … Słownik języka polskiego
szum — I m IV, D. u, Ms. szummie; lm M. y 1. «niski, bezdźwięczny odgłos wywoływany przez poruszające się masy czegoś (np. powietrza, wody, gałęzi drzew); przeciągły, długi szmer, hałas» Cichy, daleki, donośny, gwałtowny, łagodny, monotonny,… … Słownik języka polskiego
tępo — 1. «w odniesieniu do kształtu: nieostro, niespiczasto» Drut, nóż, palik tępo zakończony. 2. «apatycznie, bezmyślnie» Zapatrzyć się tępo gdzieś w przestrzeń. 3. rzad. «w sposób przytłumiony; głucho, niewyraźnie» Dalekie wybuchy bomb dudniły tępo.… … Słownik języka polskiego