-
1 przypadać
ابشار ; افتادن ; پاييز ; خزان ; زوال ; سقوط ; نزول ; هبوطواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > przypadać
-
2 échoir
przypadać -
3 приходиться
przypadać, wypadać тк. -
4 fall
[fɔːl] 1. n(of person, object, government) upadek m; (in price, temperature) spadek m; ( of snow) opady pl; (US) ( autumn) jesień f- falls2. vi, pt fell, pp fallenperson, object, government upadać (upaść perf); snow, rain padać, spadać (spaść perf); price, temperature, dollar spadać (spaść perf); night, darkness, silence zapadać (zapaść perf); light, shadow padać (paść perf); sadness zapanowywać (zapanować perf)to fall flat — nie udawać się (nie udać się perf), nie wychodzić (nie wyjść perf)
to fall in love (with sb/sth) — zakochiwać się (zakochać się perf) (w kimś/czymś)
to fall short of sb's expectations — nie spełniać (nie spełnić perf) czyichś oczekiwań
Phrasal Verbs:- fall for- fall in- fall off- fall out* * *[fo:l] 1. past tense - fell; verb1) (to go down from a higher level usually unintentionally: The apple fell from the tree; Her eye fell on an old book.) padać2) ((often with over) to go down to the ground etc from an upright position, usually by accident: She fell (over).) przewracać się3) (to become lower or less: The temperature is falling.) opadać, zmniejszać się4) (to happen or occur: Easter falls early this year.) zdarzać się, przypadać5) (to enter a certain state or condition: She fell asleep; They fell in love.) zapaść, pogrążyć się6) ((formal: only with it as subject) to come as one's duty etc: It falls to me to take care of the children.) przypadać2. noun1) (the act of falling: He had a fall.) upadek2) ((a quantity of) something that has fallen: a fall of snow.) opad3) (capture or (political) defeat: the fall of Rome.) upadek4) ((American) the autumn: Leaves change colour in the fall.) jesień•- falls- fallout
- his
- her face fell
- fall away
- fall back
- fall back on
- fall behind
- fall down
- fall flat
- fall for
- fall in with
- fall off
- fall on/upon
- fall out
- fall short
- fall through -
5 валиться
глаг.• odpadać• opadać• padać• paść• powalić• przewrócić• przypadać• spadać• spaść• upadać• upaść• wypadać• wypaść* * *lecieć, przewracać się, upadać, walić się, wywracać się -
6 впасть
глаг.• odpadać• opadać• padać• paść• popaść• przypadać• spadać• spaść• upadać• upaść• wpaść• wypadać• wypaść• zapaść* * *popaść, wpaść, zapaść -
7 выпадать
глаг.• wypadać* * *pełznąć, przypadać, wychodzić, wypadać -
8 доставаться
-
9 завалиться
глаг.• odpadać• opadać• padać• paść• przypadać• rozpadać• spadać• spaść• upadać• upaść• wypadać• wypaść* * * -
10 опадать
глаг.• odpadać• opadać• padać• paść• przypadać• spadać• spaść• upadać• upaść• wypadać• wypaść• zapaść* * *klęsnąć, opadać, spadać -
11 падать
глаг.• chylić• obniżać• odpadać• opadać• padać• paść• popadywać• powalić• przewrócić• przypadać• runąć• spadać• spaść• spuszczać• tonąć• upadać• upaść• upuszczać• upuścić• wpadać• wypadać• wypaść• zapaść• zniżać* * *lecieć, osuwać się, obsuwać się, padać, przewracać się, spadać, upadać, wpadać, wywalać się, wywracać się, zniżkować -
12 пасть
глаг.• odpadać• opadać• padać• paść• przypadać• spadać• spaść• upadać• upaść• wypadać• wypaśćсущ.• buzia• paszcza• paszczęka• pysk• ujście• usta* * * -
13 происходить
глаг.• abstrahować• chodzić• dochodzić• dziać• mijać• nadejść• przebiegać• przebyć• przechodzić• przejechać• przekraczać• przemijać• przepuszczać• przepuścić• przybywać• przybyć• przychodzić• przyjeżdżać• przyjść• przytrafiać• spędzać• upływać• wydarzać• wydarzyć• zdarzać* * *dziać się, być, dokonywać się, następować, odgrywać się, pochodzić, przypadać, przytrafiać się, rekrutować się, toczyć się, wydarzać się, stawać się, wywodzić się, zachodzić, zdarzać się -
14 рухнуть
глаг.• odpadać• opadać• padać• paść• przypadać• rozpadać• runąć• spadać• spaść• upadać• upaść• wypadać• wypaść• zapadać• zapaść• zawalić* * *oberwać się, runąć, załamać się, zawalić się -
15 случаться
odgrywać się, ( о животных) parzyć się, przypadać, przytrafiać się, wydarzać się, stawać się, spotykać, zdarzać się -
16 спадать
глаг.• obniżać• odpadać• opadać• osłabiać• padać• paść• przewrócić• przypadać• spadać• spaść• spuszczać• słabnąć• upadać• upaść• upuszczać• upuścić• wypadać• wypaść• zapaść• zniżać• ścinać* * *( об опухоли) klęsnąć, opadać, tęchnąć -
17 упасть
глаг.• odpadać• opadać• opaść• padać• paść• przypadać• spadać• spaść• upadać• upaść• wpaść• wykopyrtnąć• wypadać• wypaść* * *klapnąć разг., osunąć się, obsunąć się, przewrócić się, rozciągnąć się, spaść, upaść, wpaść, wywalić się, wywrócić się -
18 anheim
j-m anheim fallen — przypadać komuś w udziale
-
19 fallen
* vi supadać, spadaćzu Boden fállen — spaść na podłogę
in die Augen fállen — rzucać się w oczy
in Ohnmacht fállen — zemdleć
auf den Sonntag fállen — przypadać na niedzielę
fállen lassen — a) upuścić b) zaniechać (czegoś), porzucać (coś)
-
20 zufallen
* vi s
См. также в других словарях:
przypadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przypadaćam, przypadaća, przypadaćają, przypadaćany {{/stl 8}}– przypaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, przypadaćpadnę, przypadaćpadnie, przypadaćpadnij, przypadaćpadł, przypadaćpadła, przypadaćpadli {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przypadać – przypaść — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}w udziale {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się czyimś zadaniem do wykonania lub czymś, co spotyka kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przypadło mi w udziale napisać ten referat. Przypadło mi w udziale dzielić los… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przypadać — Coś przypadło komuś do smaku zob. smak 2. Przypaść komuś do gustu zob. gust 3. Przypaść sobie, komuś do serca; coś przypadło komuś do serca zob. serce 21 … Słownik frazeologiczny
przypadać — → przypaść … Słownik języka polskiego
pripulti — pripùlti; Q647, H 1. intr., tr. greit pribėgti, prišokti: Kaip tik pamatė motyną, pripuolė pry anos, apsikabino i nepaleida Kv. Ka tetis pradeda praustis, jis (vaikas) pripuõlna po pirmu Vdk. Pripuoliau prie jos rankos ir karštai ėmiau ją… … Dictionary of the Lithuanian Language
konweniować — ndk IV, konweniowaćniuje, konweniowaćował rzad. «być odpowiednim, zgodnym z czymś; przypadać do gustu; dogadzać, odpowiadać» Coś komuś (nie) konweniuje. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
płaszczyć — ndk VIb, płaszczyćczę, płaszczyćczysz, płaszcz, płaszczyćczył, płaszczyćczony «robić coś płaskim, nadawać czemuś płaski kształt przez gniecenie, wałkowanie, prasowanie itp.; rozpłaszczać, spłaszczać» Płaszczyć nos o szybę okienną. płaszczyć się 1 … Słownik języka polskiego
przypaść — dk Vc, przypaśćpadnę, przypaśćpadniesz, przypaśćpadnij, przypaśćpadł, przypaśćpadłszy przypadać ndk I, przypaśćam, przypaśćasz, przypaśćają, przypaśćaj, przypaśćał, przypaśćany 1. «pochylając się przywrzeć do czegoś, przytulić się do kogoś;… … Słownik języka polskiego
przysługiwać — ndk VIIIb, przysługiwaćguje, przysługiwaćiwał «przypadać komuś w udziale, należeć się z tytułu ustawy, prawa, przywileju itp.» Komuś przysługuje urlop, premia, ubranie ochronne. Skorzystać z przysługującego prawa odwołania się do wyższych władz … Słownik języka polskiego
smakować — ndk IV, smakowaćkuję, smakowaćkujesz, smakowaćkuj, smakowaćował, smakowaćowany 1. «delektować się, rozkoszować się smakiem czegoś; określać smak czegoś, próbować» Pił powoli, smakując wino. przen. Smakował w staropolskiej mowie. 2. «o potrawach,… … Słownik języka polskiego
dostawać się – dostać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przypadać komuś w udziale, być komuś danym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dostało mi się najlepsze miejsce na widowni. Każdemu dostało się po trzy cukierki. Dostało mi się najtrudniejsze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień