-
1 przynaglać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przynaglać
-
2 przynagl|ić
pf — przynagl|ać impf vt to rush, to hurry (up), to hustle- przynaglać kogoś do pośpiechu to ask sb to hurry up- przynaglać kogoś do wyjścia to hurry sb out- przynaglać kogoś do małżeństwa to rush sb into marriage- przynaglać kogoś do zrobienia czegoś to hustle a. rush sb into doing sth- „pośpiesz się”, przynaglał ‘hurry up a. be quick,’ he urged him/herThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przynagl|ić
-
3 przynaglić
-ę, -isz; imp -ij; vb od przynaglaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przynaglić
-
4 przynaglając|y
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przynaglając|y
См. также в других словарях:
przynaglać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przynaglaćam, przynaglaća, przynaglaćają, przynaglaćany {{/stl 8}}– przynaglić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przynaglaćlę, przynaglaćli, przynaglaćlij, przynaglaćlany {{/stl 8}}{{stl 7}} skłaniać kogoś do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przynaglać — → przynaglić … Słownik języka polskiego
przynaglić — dk VIa, przynaglićlę, przynaglićlisz, przynaglićlij, przynaglićlił, przynaglićlony przynaglać ndk I, przynaglićam, przynaglićasz, przynaglićają, przynaglićaj, przynaglićał, przynaglićany «pobudzić, skłonić, zmusić kogoś do pośpiechu, do… … Słownik języka polskiego
pędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, pędzićdzę, pędzićdzi, pędź, pędzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się bardzo szybko w określonym kierunku; bardzo szybko biec, lecieć, jechać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deptać — ndk IX, deptaćpczę (deptaćpcę), deptaćpczesz (deptaćpcesz), depcz, deptaćał, deptaćany 1. «stąpając przygniatać, cisnąć nogami; następować na coś, przydeptywać» Deptać kwiaty, trawnik a. po kwiatach, po trawniku. Deptać komu po nogach, odciskach … Słownik języka polskiego
ganiać — ndk I, ganiaćam, ganiaćasz, ganiaćają, ganiaćaj, ganiaćał, ganiaćany 1. «biegać, pędzić, uganiać się» Ganiać po lesie, po polu. przen. pot. «ubiegać się o coś» Ganiać za korepetycjami, za pracą. 2. «ścigać kogoś (lub coś), pędzić za kimś, starać… … Słownik języka polskiego
nastąpić — dk VIa, nastąpićpię, nastąpićpisz, nastąpićstąp, nastąpićpił następować ndk IV, nastąpićpuję, nastąpićpujesz, nastąpićpuj, nastąpićował 1. «stąpnąć, nadepnąć na kogoś lub na coś» Nastąpić komuś na nogę. Nastąpić na suchą gałązkę. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… … Słownik języka polskiego
pilić — ndk VIa, pilićlę, pilićlisz, pil, pilićlił, pilićlony pot. «naglić, przynaglać; napędzać, popędzać kogoś do czegoś» Pilić kogoś do drogi. Robota pili. Terminy pilą … Słownik języka polskiego
pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
gnać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, gnam, gna, gnają, gnany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się bardzo szybko; pędzić, mknąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnał w dół na złamanie karku. Pociąg gnał przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień