przyleganie

См. также в других словарях:

• przyleganie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. przylegać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}chem., fiz. {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawisko łączenia się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyleganie — n I 1. rzecz. od przylegać. 2. chem. fiz. «zjawisko łączenia się powierzchniowych warstw dwóch różnych ciał zetkniętych ze sobą, wywołane działaniem sił międzycząsteczkowych; przyczepność, adhezja» …   Słownik języka polskiego

• adhezja — ż I, DCMs. adhezjazji, blm 1. książk. «przystąpienie, przyłączenie się do czegoś» 2. chem. fiz. «zjawisko łączenia się powierzchniowych warstw dwóch różnych ciał (stałych lub ciekłych) zetkniętych ze sobą, wywołane działaniem sił… …   Słownik języka polskiego

• docisnąć — dk Va, docisnąćnę, docisnąćciśniesz, docisnąćciśnij, docisnąćnął, docisnąćnęła, docisnąćnęli, docisnąćciśnięty, docisnąćnąwszy dociskać ndk I, docisnąćam, docisnąćasz, docisnąćają, docisnąćaj, docisnąćał, docisnąćany 1. «wykonać do jakiegoś… …   Słownik języka polskiego

• przyczepność — ż V, DCMs. przyczepnośćści, blm 1. «zdolność przylegania cząstek ciała stałego lub cieczy do powierzchni innego ciała stałego; przyleganie» Przyczepność kleju. Dobra przyczepność tynku do podłoża. 2. techn. «zjawisko przenoszenia sił między… …   Słownik języka polskiego

• styk — m III, D. u, N. stykkiem 1. lm M. i «łączenie się, przyleganie, stykanie się ze sobą linii, płaszczyzn, powierzchni itp.; miejsce, w którym się one stykają, dotykają; zetknięcie» Styk ściany z sufitem. Linia styku. Koła pociągu łomotały na… …   Słownik języka polskiego

• zacisnąć — dk Va, zacisnąćnę, zacisnąćciśniesz, zacisnąćciśnij, zacisnąćnął, zacisnąćnęła, zacisnąćnęli, zacisnąćciśnięty, zacisnąćnąwszy zaciskać ndk I, zacisnąćam, zacisnąćasz, zacisnąćają, zacisnąćaj, zacisnąćał, zacisnąćany «cisnąc zsunąć coś do czegoś …   Słownik języka polskiego

• zetknąć — dk Va, zetknąćtknę, zetknąćtkniesz, zetknąćtknij, zetknąćtknął, zetknąćtknęła, zetknąćtknęli, zetknąćtknięty stykać ndk I, zetknąćam, zetknąćasz, zetknąćają, zetknąćaj, zetknąćał, zetknąćany «zbliżając dwa przedmioty do siebie, spowodować ich… …   Słownik języka polskiego

• dociskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dociskaćam, dociskaća, dociskaćają, dociskaćany, {{/stl 8}}– docisnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dociskaćnę, dociskaćciśnie, dociskaćciśnij, dociskaćnął, dociskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spoistość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. spoistośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cecha ciał stałych, rzadziej płynów, zbudowanych z cząstek, polegająca na ścisłym przyleganiu ich do siebie : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• styk — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyleganie do siebie powierzchni, płaszczyzn, linii; także miejsce tego przylegania; łączenie się, stykanie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Styki …   Langenscheidt Polski wyjaśnień