-
1 przylegający
-
2 przylegający
przylegający [pʃɨlɛgajɔnʦ̑ɨ] adj\przylegający do czegoś ( przywierający) an etw +dat eng anliegend ( graniczący) an etw +akk angrenzend -
3 przylegać
-
4 hauteng
-
5 lang
lang [laŋ] <-̈er, -̈ste>I. adj1) ( räumlich ausgedehnt) długiein \langer Weg daleka droga fzwei Meter \lang sein mieć dwa metry długości2) ( zeitlich ausgedehnt)eine \lange Unterbrechung długa przerwa fein längerer Aufenthalt dłuższy pobyt mseit \langem od dawnaII. adv1) ( zeitlich ausgedehnt) długo[zu] \lang aufbleiben pozostawać [ perf pozostać] [za] długoviele Jahre \lang przez wiele latwie \lang[e] bleibst du? jak długo pozostaniesz?2) ( seit einer Weile)schon \lang[e] warten od dawna; fertig sein już dawnoes ist \lang[e] her, dass wir uns gesehen haben dużo czasu minęło, odkąd się ostatnio widzieliśmy3) ( räumlich ausgedehnt)\lang gestreckt Gebäude rozciągnięty4) ( bei weitem)es ist \lang[e] nicht so schlimm wie... bynajmniej nie jest tak źle, jak...noch \lange nicht fertig sein Person: wcale nie być gotowym5) \lang und breit obszernie -
6 Umschwung
См. также в других словарях:
przyległy — «przylegający do czegoś; sąsiedni, pograniczny» Spłonął dom i przyległe zabudowania. ∆ mat. Kąty przyległe «dwa kąty płaskie wypukłe o wspólnym wierzchołku i jednym wspólnym ramieniu, przy czym pozostałe dwa ramiona leżą na jednej prostej i… … Słownik języka polskiego
przyokienny — «przylegający do okna, stykający się z oknem; znajdujący się przy oknie» Ściana przyokienna … Słownik języka polskiego
bliski — bliskiscy, bliższy 1. «znajdujący się w niewielkiej odległości, przylegający do czegoś; sąsiedni» Bliscy sąsiedzi. Najbliższe okolice miasta. ◊ Ktoś jest bliski płaczu, omdlenia, załamania itp. «ktoś jest w takim stanie, że za chwilę zacznie… … Słownik języka polskiego
hermetyczny — 1. «szczelnie zamknięty, ściśle przylegający, nie przepuszczający gazów; szczelny» Hermetyczna butelka, puszka, kabina. Hermetyczne naczynie, pomieszczenie. Hermetyczne drzwi, zamknięcie. Hermetyczna pokrywa. 2. «odizolowany, zamknięty,… … Słownik języka polskiego
kubrak — m III, D. a, N. kubrakkiem; lm M. i «kurtka, zwykle z materiału gorszego gatunku; w dawnej Polsce: krótki ubiór kobiecy przylegający do figury, noszony w XVII XVIII w.; męski kontusz z płótna lub sukna noszony zwykle przez służbę w XVIII w.» ‹ukr … Słownik języka polskiego
luźny — luźnyniejszy 1. «nie przylegający; przestronny, nieobcisły, nieciasny» Luźny płaszcz. Luźne obuwie, spodnie. Za luźna kurtka. 2. «taki, którego poszczególne elementy nie są ściśle złączone; będący w pewnej odległości od jakiejś całości, nie… … Słownik języka polskiego
nieszczelny — «nie będący szczelnym, nie przylegający ściśle, nie dopasowany do czegoś; mający szczeliny, szpary» Nieszczelne drzwi, okna. Nieszczelne przykrycie. Nieszczelne pomieszczenie … Słownik języka polskiego
obcisły — obciślejszy «ściśle przylegający do ciała, ciasno opinający» Obcisły sweter. Obcisła bluzka, suknia … Słownik języka polskiego
opięty — opięci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. opiąć (p.) opięty w użyciu przym. «o ubraniu: ściśle przylegający do ciała, uwydatniający kształty; obcisły, za ciasny» Opięty mundur, płaszcz. Opięta suknia. Opięte spodnie … Słownik języka polskiego
pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… … Słownik języka polskiego
półgolf — m IV, D. a a. u, Ms. półgolffie; lm M. y «kołnierz swetra, sięgający połowy szyi, przylegający; sweter, bluzka z takim kołnierzem» Sweter z półgolfem. Wełniany, bawełniany półgolf. Półgolf bez rękawów. Nosić półgolfy. Chodzić w półgolfie … Słownik języka polskiego