-
1 przygodny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przygodny
-
2 łeb|ek
Ⅰ m pers. (N pl łebki) 1. pot. (osoba) od łebka per head- wstęp kosztuje 5 złotych od łebka entry is 5 zlotys per head- dali im po jabłku na łebek they gave them each an apple2. pot. (podejrzany typ) shady customer a. character- ulicą szły trzy podchmielone łebki three tipsy customers were coming down the street3. pot. (przygodny pasażer) jechać na łebka to get a lift a. ride (for payment)- zabrać kogoś na łebka to give sb a lift a. ride (for payment)Ⅱ m inanim. 1. pieszcz. (główka zwierzęcia) (little) head; (głowa) head 2. (gwoździa, zapałki) head- łebek szpilki pinhead, the head of a pin■ po łebkach pot. cursorily- przeczytać a. przejrzeć coś po łebkach to skim over a. through sth- zwiedziliśmy miasto po łebkach we did a very hasty tour of the cityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > łeb|ek
-
3 widz
См. также в других словарях:
przygodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przygodnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który zdarza się przypadkiem; przypadkowy, nieprzewidziany, przelotny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przygodny związek. Przygodni klienci. Przygodna znajomość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przygodny — przygodnyni «wynikły z przypadku; zdarzający się przypadkiem; przypadkowy, nieprzewidziany, przelotny» Przygodna znajomość. Przygodne miłostki. Przygodni towarzysze podróży … Słownik języka polskiego
akcydentalny — książk. «dotyczący akcydensu nieistotnej cechy przedmiotu; przypadkowy, przygodny, okolicznościowy» Cecha akcydentalna. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
dorywczy — «odbywający się, zdarzający się od czasu do czasu; doraźny, przygodny, okolicznościowy; przypadkowy» Dorywcza pomoc. Dorywcze zarobki. Praca dorywcza. Dorywcze wyjazdy, znajomości … Słownik języka polskiego
epizodyczny — epizodycznyni 1. «mający małe znaczenie; występujący nieregularnie, przygodny, okolicznościowy» Coś ma charakter epizodyczny. Epizodyczna misja. 2. «występujący w epizodach, nie związany z akcją główną; uboczny» Epizodyczne postacie utworu.… … Słownik języka polskiego
gość — m I, DB. gośćścia; lm M. gośćście, DB. gośćści, N. gośćśćmi 1. «osoba przybyła do kogoś w gościnę, w odwiedziny; zaproszony lub przygodny uczestnik przyjęcia, balu, imprezy rozrywkowej» Miły, mile widziany gość. Dostojny, honorowy, oficjalny gość … Słownik języka polskiego
nawiasowy — 1. «znajdujący się w nawiasach, objęty nawiasami» Nawiasowe wskazówki dla aktorów. 2. «uboczny, wtrącony, przygodny» Nawiasowe spostrzeżenie. Nawiasowe uwagi … Słownik języka polskiego
okazjonalny — 1. «odnoszący się do określonej okazji okoliczności, sytuacji, wywołany przez nią, dostosowany do niej; okolicznościowy» Okazjonalny koncert, utwór, wiersz. Okazjonalne słowa. ∆ jęz. Znaczenie okazjonalne «znaczenie wyrazu pojawiające się w danym … Słownik języka polskiego
przygodnie — przysłów. od przygodny Przygodnie dobrany zespół aktorów … Słownik języka polskiego
przygodność — ż V, DCMs. przygodnośćści, blm rzecz. od przygodny Przygodność spotkania, poznania kogoś … Słownik języka polskiego
przypadkowy — przypadkowywi 1. «nie zdeterminowany przyczynowo, nie przemyślany; nie zamierzony, przygodny» Przypadkowe działanie. Przypadkowa lektura. Przypadkowe spotkanie. 2. «dotyczące przypadka gramatycznego» Formy, końcówki przypadkowe … Słownik języka polskiego