przygnębiony

См. также в других словарях:

• płaz — Puścić coś komuś płazem «wybaczyć coś komuś, nie ukarać kogoś»: Trzeźwy i przygnębiony, szewc puścił płazem niesmaczną zaczepkę. T. Konwicki, Dziura. (...) to był ten dzień, kiedy Sowieci wkroczyli do Afganistanu i wyglądało, że Carter nie puści… …   Słownik frazeologiczny

• markotny — markotnyni, markotnyniejszy «przygnębiony, strapiony, smutny» Być markotnym. Mieć, zrobić markotną minę …   Słownik języka polskiego

• melancholijny — melancholijnyni «nacechowany melancholią, właściwy melancholikowi, skłonny do melancholii; smutny, przygnębiony, ponury» Melancholijny nastrój. Melancholijna muzyka, nuta. Usposobienie melancholijne. Ktoś się stał melancholijny …   Słownik języka polskiego

• minorowy — «grany, śpiewany, ułożony w minorze» Skala, tonacja minorowa. przen. «smutny, melancholijny, przygnębiony» Nastrój minorowy …   Słownik języka polskiego

• osowiały — osowiałyali «smutny, przygnębiony, apatyczny; będący wyrazem czyjegoś smutku, przygnębienia» Siedział osowiały, do nikogo się nie odzywając. Osowiałe spojrzenie. Osowiała mina …   Słownik języka polskiego

• przybity — przybityici imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przybić (p.) przybity w użyciu przym. «dotknięty cierpieniem, bólem; zmartwiony, przygnębiony» Był ciągle przybity, pozbawiony wszelkiej energii …   Słownik języka polskiego

• przydawka — ż III, CMs. przydawkawce; lm D. przydawkawek jęz. «wyraz lub człon zdania określający rzeczownik» ∆ Przydawka okolicznikowa «przydawka odnosząca się jednocześnie do podmiotu i orzeczenia, np. Wracałem do domu przygnębiony» ∆ Przydawka przyimkowa… …   Słownik języka polskiego

• przygaszony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przygasić (p.) przygaszony przygaszonyszeni w użyciu przym. «pozbawiony energii, zapału; zobojętniały, przygnębiony; wyrażający apatię, obojętność» Młodzi wydawali się przygaszeni. Przygaszone spojrzenie.… …   Słownik języka polskiego

• przygnębić — dk VIa, przygnębićbi, przygnębićbił, przygnębićbiony przygnębiać ndk I, przygnębićbia, przygnębićają, przygnębićał «źle wpływać na samopoczucie, przytłoczyć kogoś» Przygnębiał ich brak wiadomości z domu. Był przygnębiony niepowodzeniami …   Słownik języka polskiego

• zbolały — zbolałyali 1. «zmęczony bólem, odczuwający ból w całym ciele; o częściach ciała: bolesny, obolały» Zbolałe ciało. Zbolałe nogi. Wyprostować zbolałe kości. 2. «wyrażający zmęczenie bólem, wyrażający ból, cierpienie» Zbolała mina. Zbolała twarz. 3 …   Słownik języka polskiego

• zgryziony — zgryzionyzieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zgryźć (p.) zgryziony w użyciu przym. 1. «taki, który się zgryzł; zmartwiony, przygnębiony» Rodzice byli zgryzieni chorobą dziecka. 2. «wyrażający zgryzotę; świadczący o zmartwieniu, trosce»… …   Słownik języka polskiego