-
1 przygnębić
глаг.• подавить• удручить* * *przygnębi|ć\przygnębićony сов. подавить, удручить+przytłoczyć, przybić, zmartwić
* * *przygnębiony сов.подави́ть, удручи́тьSyn: -
2 przytłoczyć
глаг.• подавить* * *przytłocz|yć\przytłoczyćony сов. 1. придавить, привалить;2. перен. подавить; \przytłoczyć swoją wielkością подавить своим величием+1. przycisnąć, przydusić, przygnieść, przywalić 2. przygnębić
* * *przytłoczony сов.1) придави́ть, привали́ть2) перен. подави́тьprzytłoczyć swoją wielkością — подави́ть свои́м вели́чием
Syn: -
3 struć
глаг.• отравить* * *stru|ć\strućty сов. 1. отравить;2. перен. прибить, удручить, сильно огорчить+1. zatruć 2. przygnębić
* * *struty сов.1) отрави́ть2) перен. приби́ть, удручи́ть, си́льно огорчи́тьSyn:zatruć 1), przygnębić 2) -
4 ubić
1) (np. masło) сбить (напр. масло)2) ubić (np. pianę) взбить (напр. пену)3) ubić (udeptać, zagęścić) укатать, уплотнить, утоптать, утрамбовать4) ubić (zwierzę) убить (животное)zabić, zamordować убить (лишить жизни)przygnębić перен. убить (привести в отчаяние)zmarnować разг. убить (потратить зря)* * *ubi|ć\ubićty сов. 1. утрамбовать, укатать, утоптать;\ubić ziemię утрамбовать землю;
2. взбить;\ubić pianę взбить пену; \ubić masło сбить масло; ● \ubić interes (sprawę) обделать дело; \ubić targ сторговаться
* * *ubity сов.1) утрамбова́ть, уката́ть, утопта́тьubić ziemię — утрамбова́ть зе́млю
2) взбитьubić pianę — взбить пе́ну
ubić masło — сбить ма́сло
•- ubić sprawę
- ubić targ
См. также в других словарях:
przygnębić — dk VIa, przygnębićbi, przygnębićbił, przygnębićbiony przygnębiać ndk I, przygnębićbia, przygnębićają, przygnębićał «źle wpływać na samopoczucie, przytłoczyć kogoś» Przygnębiał ich brak wiadomości z domu. Był przygnębiony niepowodzeniami … Słownik języka polskiego
przygnębiać — → przygnębić … Słownik języka polskiego
podłamać — dk IX, podłamaćmię, podłamaćmiesz, podłamaćłam, podłamaćał, podłamaćany podłamywać ndk VIIIa, podłamaćmuję, podłamaćmujesz, podłamaćmuj, podłamaćywał, podłamaćywany 1. pot. «osłabić czyjąś odporność psychiczną, lekko przygnębić, zmartwić»… … Słownik języka polskiego
pognębić — dk VIa, pognębićbię, pognębićbisz, pognębićgnęb, pognębićbił, pognębićbiony pognębiać ndk I, pognębićam, pognębićasz, pognębićają, pognębićaj, pognębićał, pognębićany 1. «gnębiąc, szykanując, prześladując zniszczyć kogoś moralnie lub materialnie; … Słownik języka polskiego
przybić — dk Xa, przybićbiję, przybićbijesz, przybićbij, przybićbił, przybićbity przybijać ndk I, przybićam, przybićasz, przybićają, przybićaj, przybićał, przybićany 1. «wbijając gwóźdź, kołek itp. przymocować, umocować, przytwierdzić coś» Przybić półkę na … Słownik języka polskiego
przygnębienie — n I 1. rzecz. od przygnębić. 2. «stan psychiczny człowieka przygnębionego; smutek, depresja» Otrząsnąć się z przygnębienia. Ogarnęło kogoś przygnębienie … Słownik języka polskiego
struć — dk Xa, struję, strujesz, struj, struł, struty «zaszkodzić czyjemuś zdrowiu, zwykle przez podanie niewłaściwego pokarmu, wywołać niedomagania, chorobę» Struć kogoś nieświeżym mięsem. ◊ Chodzić, wyglądać jak struty «być zmartwionym, przygnębionym,… … Słownik języka polskiego
zasmucić — dk VIa, zasmucićcę, zasmucićcisz, zasmucićsmuć, zasmucićcił, zasmucićcony zasmucać ndk I, zasmucićam, zasmucićasz, zasmucićają, zasmucićaj, zasmucićał, zasmucićany «uczynić kogoś smutnym, wywołać smutek u kogoś; zmartwić, przygnębić kogoś»… … Słownik języka polskiego
zdeprymować — dk IV, zdeprymowaćmuję, zdeprymowaćmujesz, zdeprymowaćmuj, zdeprymowaćował, zdeprymowaćowany «wprawić w stan depresji, zniechęcenia; przygnębić, zniechęcić» Zawodników zdeprymowała porażka. zdeprymować się «zostać zdeprymowanym» Zdeprymował się… … Słownik języka polskiego
zgnębić — dk VIa, zgnębićbię, zgnębićbisz, zgnęb, zgnębićbił, zgnębićbiony 1. «wpłynąć źle na czyjeś samopoczucie; zmartwić, znękać, przygnębić» Zgnębiła go diagnoza lekarza. Być zgnębionym złymi wiadomościami. 2. rzad. «uciemiężyć, ujarzmić; pognębić»… … Słownik języka polskiego
przybić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przybijać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przybić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, przybićbiję, przybićbije, przybićbity {{/stl 8}}{{stl 7}} przygnębić kogoś, zmartwić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
