-
1 przodujący
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przodujący
-
2 przodujący
przodujący führend, Spitzen- -
3 przodujący
-
4 przodujący
передовий -
5 awangardowy
прил.• авангардистский• авангардный* * *1. авангардный, передовой;2. иск. авангардистский+1. przodujący
* * *1) аванга́рдный, передово́й2) иск. авангарди́стскийSyn:przodujący 1) -
6 celujący
отличный;\celujący uczeń отличник
+ przodujący, wzorowy, doskonały* * *отли́чныйcelujący uczeń — отли́чник
Syn: -
7 czołowy
прил.• ведущий• лобный• лобовой• передний* * *czołow|y\czołowyi 1. лобный;zatoki \czołowye лобные пазухи;
2. передовой, ведущий;\czołowy oddział передовой отряд; \czołowya grupa головная группа;
3. выдающийся, один из первых;wysunąć się na \czołowye miejsce (na \czołowyą pozycję) выйти на одно из первых мест; \czołowy przywódca главный руководитель; \czołowyа rola ведущая роль; \czołowyа drużyna одна из ведущих команд; \czołowy naukowiec выдающийся научный работник;
●-е zderzenie samochodów лобовое столкновение автомашин+2. przedni, frontowy 3. przodujący;
główny* * *1) ло́бныйzatoki czołowe — ло́бные па́зухи
2) передово́й, веду́щийczołowy oddział — передово́й отря́д
czołowa grupa — головна́я гру́ппа
3) выдаю́щийся, оди́н из пе́рвыхwysunąć się na czołowe miejsce (na czołową pozycję) — вы́йти на одно́ из пе́рвых мест
czołowy przywódca — гла́вный руководи́тель
czołowa rola — веду́щая роль
czołowa drużyna — одна́ из веду́щих кома́нд
czołowy naukowiec — выдаю́щийся нау́чный рабо́тник
•Syn: -
8 awangardowy
adj* * *a.1. (= przodujący, nowatorski) in the forefront l. vanguard, innovative.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > awangardowy
-
9 czołowy
adj( przedni) front (attr), (przen: wybitny) leading* * *a.1. anat. frontal; zatoki czołowe frontal sinuses; kości czołowe frontal bones; płat czołowy frontal lobe.2. (= na przedzie) front; zderzenie czołowe mot. head-on crash l. collision; morena czołowa geol. end l. terminal l. frontal moraine; powierzchnia czołowa face.3. (działacz, przedstawiciel, pracownik) (= przodujący, wybitny) leading, main; czołowa pozycja leading position; czołowe miejsce na afiszu top billing.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czołowy
-
10 передовой
прил.• przodowy* * *awangardowy, czołowy, przodowy уст., przodujący, sztandarowy -
11 передовий
-
12 czołowy
-
13 führend
in führender Stellung na kierowniczym stanowisku -
14 prominent
1) celujący2) przodujący3) słynny4) świetny5) wiadomy6) wybitny7) wyborny8) wystający9) znakomity10) znany
См. также в других словарях:
przodujący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} najlepszy, wyróżniający się pod jakimś względem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przodujące zakłady pracy. Przodujące uczennice. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Hubert Egemann — (* 29. August 1929 in Karlsgrund, Oberschlesien; † 25. Juli 1992) war ein deutscher Politiker (SED). Er war Leiter der Abteilung Verkehrs und Verbindungswesen bzw. der Abteilung Transport und Nachrichtenwesen des ZK der SED. Leben Egemann, Sohn… … Deutsch Wikipedia
awangardowy — awangardowywi 1. «przodujący, nowatorski, prekursorski; postępowy» Awangardowi działacze, muzycy, pisarze, plastycy. Awangardowy teatr, spektakl, balet. Awangardowa sztuka, poezja. 2. «odnoszący się do awangardy kierunku w sztuce XX w.; zgodny z… … Słownik języka polskiego
celujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. celować (p.) celujący w użyciu przym. «przodujący w czymś, wzorowy, doskonały» Celujący uczeń. ∆ Celujący stopień, celująca nota itp. «najwyższa ocena w systemie ocen szkolnych (dziś rzadko stosowana)» … Słownik języka polskiego
czołowy — czołowywi 1. «odnoszący się do czoła części głowy» ∆ Kości czołowe «kości tworzące przednie sklepienie czaszki» ∆ Zatoki czołowe «zatoki wewnątrz kości czołowych należące do zespołu zatok przynosowych» 2. «znajdujący się na przedzie, nadchodzący … Słownik języka polskiego
eminentny — eminentnyni książk. «wybitny, przodujący, czołowy» Eminentni naukowcy. Eminentna osobistość. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
kadra — ż IV, CMs. kadrze; lm D. kadr 1. «zespół pracowników zakładu pracy, organizacji itp.; wykwalifikowani, aktywni i przodujący pracownicy danego działu pracy; pracownicy» Kadra instruktorska. Kadra pracowników naukowych. Dopływ nowych kadr. Płynność … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
przedni — przedniniejszy 1. «znajdujący się na przodzie, z przodu; umieszczony od przodu (czegoś), od frontu» Przednie siedzenie, przednie koła samochodu. Przednie łapy, odnóża (zwierząt). Przedni pomost w tramwaju. Przedni maszt. ∆ Przednie zęby… … Słownik języka polskiego
przodować — ndk IV, przodowaćduję, przodowaćdujesz, przodowaćduj, przodowaćował «być najlepszym, pierwszym, przewyższać kogoś pod jakimś względem; górować, celować w czymś; przewodzić, stać na czele» Przodować w sporcie, w pracy. Przodować w produkcji.… … Słownik języka polskiego
przodowniczy — książk. «zajmujący czołowe miejsce, stojący na czele; przodujący» Przodownicza postać w historii narodu … Słownik języka polskiego
