-
1 przewrotny
прил.• вероломный• иронический• коварный• подрывной• предательский* * *przewrotn|y\przewrotnyi коварный+podstępny, obłudny
* * *кова́рныйSyn: -
2 przewrotny chochlik
коварный домовойOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przewrotny chochlik
-
3 przewrotny sposób
коварный способOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przewrotny sposób
-
4 fałszywy
прил.• вероломный• лживый• ложный• неверный• неправильный• ошибочный• поддельный• фальсифицированный• фальшивый• фиктивный• хитрый* * *1) (nieprawdziwy) ложный, неверный, неправильный2) (dwuznaczny) фальшивый (двусмысленный)3) (obłudny) фальшивый (лицемерный, лживый)4) (podrobiony) фальшивый (подложный, поддельный)5) muz. fałszywy муз. фальшивый* * *fałszyw|y\fałszywyi 1. фальшивый, поддельный;\fałszywyе pieniądze фальшивые деньги; \fałszywya broda накладная борода; \fałszywye brylanty фальшивые бриллианты (брильянты);
2. ложный, неправильный;\fałszywye zeznania ложные показания; \fałszywy świadek лжесвидетель;
3. фальшивый, неискренний;\fałszywy człowiek лицемерный (неискренний) человек;
4. муз. фальшивый+1. podrobiony 2. nieprawdziwy;
3. obłudny, nieszczery, przewrotny* * *1) фальши́вый, подде́льныйfałszywe pieniądze — фальши́вые де́ньги
fałszywa broda — накладна́я борода́
fałszywe brylanty — фальши́вые бриллиа́нты (брилья́нты)
2) ло́жный, непра́вильныйfałszywe zeznania — ло́жные показа́ния
fałszywy świadek — лжесвиде́тель
3) фальши́вый, неи́скреннийfałszywy człowiek — лицеме́рный (неи́скренний) челове́к
4) муз. фальши́выйSyn: -
5 perfidny
прил.• вероломный• изменнический• коварный• предательский* * *perfidn|y\perfidnyi, \perfidnyiejszy коварный, вероломный+przewrotny, podstępny
* * *perfidni, perfidniejszyкова́рный, вероло́мныйSyn:
См. также в других словарях:
przewrotny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przewrotnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} odznaczający się obłudą, fałszem; wykrętny, podstępny. Przewrotny człowiek. Przewrotne postępowanie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przewrotny — przewrotnyni «odznaczający się, nacechowany fałszem, obłudą, chytrością; podstępny, wykrętny» Przewrotne postępowanie. Przewrotna natura. Przewrotne słowa … Słownik języka polskiego
Jan Jakub Kolski — (born January 29, 1956 in Wrocław) is a Polish film director, cinematographer, and writer.Kolski is the son of a film editor named Roman Kolski, and is the brother of Ewa Pakulska, also a film editor. From age eleven until age fourteen, he lived… … Wikipedia
przewrotność — ż V, DCMs. przewrotnośćści 1. blm «bycie przewrotnym, podstępnym; przewrotny charakter, obłudne postępowanie; fałsz» Przewrotność czyjejś natury. Odznaczać się przewrotnością. 2. lm MD. przewrotnośćści «postępek przewrotny, podstęp» Przewrotność… … Słownik języka polskiego
Jan Jakub Kolski — Jan Jakub Kolski, 2010 Jan Jakub Kolski (* 29. Januar 1956 in Breslau) ist Autor zahlreicher Kurzfilme, Dokumentarfilme, Spielfilme und Theateraufführungen. Sein professioneller Filmweg begann in den Jahren 1976–81, als er bei dem polnischen… … Deutsch Wikipedia
Kolski — Jan Jakub Kolski (* 29. Januar 1956 in Breslau) ist Autor zahlreicher Kurzfilme, Dokumentarfilme, Spielfilme und Theateraufführungen. Sein professioneller Filmweg begann in Jahren 1976–81, als er bei dem regionalen TV Sender TVP Wrocław die… … Deutsch Wikipedia
Zdzisław Głowacki — (* 1919 in Łódź; † 1987 ebenda) war ein polnischer Maler und Hochschullehrer. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werk 3 Einzelnachweise und Anmerkungen 4 Lite … Deutsch Wikipedia
charakter — 1. Czarny charakter a) «człowiek zły, przewrotny; szwarccharakter»: Obydwaj są to czarne charaktery, zachowujące się z prostackim cynizmem. K. Irzykowski, Pisma I. b) «postać literacka lub filmowa o takich cechach; szwarccharakter»: Grał prawie… … Słownik frazeologiczny
bazyliszek — m III, DB. bazyliszekszka, N. bazyliszekszkiem; lm M. bazyliszekszki 1. «stwór o postaci gada, występujący w legendach i bajkach, mający właściwość zabijania wzrokiem i oddechem» Bajka o bazyliszku, pilnującym skarbów. Wzrok jak u bazyliszka.… … Słownik języka polskiego
charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… … Słownik języka polskiego
drań — m I, DB. drania; lm M. dranie, DB. drani, rzad. draniów pot. «człowiek podły, nikczemny, przewrotny; łobuz, nicpoń, gałgan» Był skończonym draniem. ◊ Zimny drań «człowiek opanowany, odznaczający się bezwzględnością i wyrachowaniem» … Słownik języka polskiego
