przestraszyć

См. также в других словарях:

• przestraszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, przestraszyćszę, przestraszyćszy, przestraszyćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawić, że ktoś się zlęknie, wystraszy; wywołać u kogoś lęk, przestrach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyskoczył zza rogu i śmiertelnie mnie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przestraszyć — dk VIb, przestraszyćszę, przestraszyćszysz, przestraszyćstrasz, przestraszyćszył, przestraszyćszony rzad. przestraszać ndk I, przestraszyćam, przestraszyćasz, przestraszyćają, przestraszyćaj, przestraszyćał, przestraszyćany «spowodować, że ktoś… …   Słownik języka polskiego

• przestraszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wpaść w popłoch, nagły lęk; przerazić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestraszyć się pioruna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poprzestraszać — dk I, poprzestraszaćam, poprzestraszaćasz, poprzestraszaćają, poprzestraszaćaj, poprzestraszaćał, poprzestraszaćany «przestraszyć większą liczbę osób (zwierząt), przestraszyć kolejno, jedne po drugich» Poprzestraszać dzieci. Poprzestraszane przez …   Słownik języka polskiego

• nastraszyć — dk VIb, nastraszyćszę, nastraszyćszysz, nastraszyćstrasz, nastraszyćszył, nastraszyćszony «sprawić, że ktoś dozna uczucia strachu; przestraszyć» Nastraszyć dziecko w ciemnym pokoju. nastraszyć się «doznać uczucia strachu; przestraszyć się»… …   Słownik języka polskiego

• przerazić — dk VIa, przerazićrażę, przerazićzisz, przerazićraź, przerazićził, przerazićrażony przerażać ndk I, przerazićam, przerazićasz, przerazićają, przerazićaj, przerazićał, przerazićany «mocno przestraszyć; przejąć lękiem» Przerazić kogoś swoim wyglądem …   Słownik języka polskiego

• strwożyć — dk VIb, strwożyćżę, strwożyćżysz, strwóż, strwożyćżył, strwożyćżony «wzbudzić w kimś trwogę, przestraszyć, przerazić, zatrwożyć» Nagły hałas strwożył zebranych. Strwożone dziecko. strwożyć się «doznać trwogi; przestraszyć się, przerazić się,… …   Słownik języka polskiego

• wystraszyć — dk VIb, wystraszyćszę, wystraszyćszysz, wystraszyćstrasz, wystraszyćszył, wystraszyćszony rzad. wystraszać ndk I, wystraszyćam, wystraszyćasz, wystraszyćają, wystraszyćaj, wystraszyćał, wystraszyćany 1. «nabawić kogoś strachu; przestraszyć» Nagły …   Słownik języka polskiego

• zatrwożyć — dk VIb, zatrwożyćżę, zatrwożyćżysz, zatrwożyćtrwóż, zatrwożyćżył, zatrwożyćżony rzad. zatrważać ndk I, zatrwożyćam, zatrwożyćasz, zatrwożyćają, zatrwożyćaj, zatrwożyćał, zatrwożyćany, książk. «przejąć kogoś trwogą, lękiem, zaniepokoić, przerazić …   Słownik języka polskiego

• stulić — uszy «stać się potulnym, pokornym; przestraszyć się»: Z pośpiechem wybiegłem z tłumu. Między nami a nimi była wolna przestrzeń, jakieś trzydzieści metrów trzeba było przejść przez pusty plac. Najpierw – to pamiętam – dostałem kopniaka, uszy… …   Słownik frazeologiczny

• stulać — Stulić uszy «stać się potulnym, pokornym; przestraszyć się»: Z pośpiechem wybiegłem z tłumu. Między nami a nimi była wolna przestrzeń, jakieś trzydzieści metrów trzeba było przejść przez pusty plac. Najpierw – to pamiętam – dostałem kopniaka,… …   Słownik frazeologiczny