przerazić

См. также в других словарях:

• przerazić — dk VIa, przerazićrażę, przerazićzisz, przerazićraź, przerazićził, przerazićrażony przerażać ndk I, przerazićam, przerazićasz, przerazićają, przerazićaj, przerazićał, przerazićany «mocno przestraszyć; przejąć lękiem» Przerazić kogoś swoim wyglądem …   Słownik języka polskiego

• przerazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przerażać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przerażać się – przerazić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać wielki strach, lęk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeraził się aresztowaniami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przerażać — → przerazić …   Słownik języka polskiego

• strwożyć — dk VIb, strwożyćżę, strwożyćżysz, strwóż, strwożyćżył, strwożyćżony «wzbudzić w kimś trwogę, przestraszyć, przerazić, zatrwożyć» Nagły hałas strwożył zebranych. Strwożone dziecko. strwożyć się «doznać trwogi; przestraszyć się, przerazić się,… …   Słownik języka polskiego

• zatrwożyć — dk VIb, zatrwożyćżę, zatrwożyćżysz, zatrwożyćtrwóż, zatrwożyćżył, zatrwożyćżony rzad. zatrważać ndk I, zatrwożyćam, zatrwożyćasz, zatrwożyćają, zatrwożyćaj, zatrwożyćał, zatrwożyćany, książk. «przejąć kogoś trwogą, lękiem, zaniepokoić, przerazić …   Słownik języka polskiego

• nagnać — dk I, nagnaćam, nagnaćasz, nagnaćają, nagnaćaj, nagnaćał, nagnaćany nagonić dk VIa, nagnaćnię, nagnaćnisz, nagnaćgoń, nagnaćnił, nagnaćniony naganiać ndk I, nagnaćam, nagnaćasz, nagnaćają, nagnaćaj, nagnaćał, nagnaćany «goniąc skierować w pewne… …   Słownik języka polskiego

• napędzić — dk VIa, napędzićdzę, napędzićdzisz, napędzićpędź, napędzićdził, napędzićdzony napędzać ndk I, napędzićam, napędzićasz, napędzićają, napędzićaj, napędzićał, napędzićany 1. «pędząc, goniąc przed sobą zgromadzić w jakimś miejscu; zapędzić, zagnać… …   Słownik języka polskiego

• przelęknąć się — + rzad. przeląc się dk Vc, przelęknąć sięlęknę się, przelęknąć sięlękniesz się, przelęknąć sięlęknij się, przelęknąć sięląkł się, przelęknąć sięlękła się, przelęknąć sięlękli się, przelęknąć sięląkłszy się «doznać uczucia lęku, strachu;… …   Słownik języka polskiego

• przerażenie — n I 1. rzecz. od przerazić. 2. «uczucie nagłego i silnego lęku, przestrachu; trwoga» Obłędne, paniczne, śmiertelne przerażenie. Okrzyk przerażenia wyrwał się komuś z piersi. Ochłonąć, oniemieć, zdrętwieć z przerażenia. Z przerażeniem patrzeć na… …   Słownik języka polskiego

• przerażony — przerażonyżeni imiesł. bierny czas. przerazić (p.) przerażony w użyciu przym. «będący dowodem lub wynikiem czyjegoś przerażenia; wyrażający przerażenie» Przerażona mina. Przerażone oczy …   Słownik języka polskiego