przepych

См. также в других словарях:

• przepych — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} rzadko spotykane bogactwo, świetność, okazałość, wystawność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urządził mieszkanie z przepychem. Olśniewała przepychem swego stroju. Zadziwiać kogoś przepychem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przepych — m III, D. u, blm «widoczne, rzucające się w oczy bogactwo; wystawność, zbytek, pompa, okazałość» Niezwykły, rzadko spotykany przepych. Przepych pałaców, marmurów. Przepych strojów, potraw. Przepych w urządzeniu mieszkania. Przyjąć kogoś z… …   Słownik języka polskiego

• barok — a. Barok m III, D. u, N. barokkiem, blm «kierunek występujący w kulturze europejskiej w XVII w. i w połowie XVIII w., zapoczątkowany we Włoszech, odznaczający się w sztuce przepychem form, bogactwem barw i szczegółów dekoracyjnych, w literaturze… …   Słownik języka polskiego

• luksus — m IV, D. u, Ms. luksussie; lm M. y «warunki zapewniające komfortowe życie, przepych; przedmioty służące uprzyjemnianiu życia, zaspokajające wyszukany gust, czyjeś wygórowane wymagania, np. estetyczne; zbytek, komfort» Pozwolić sobie na luksus… …   Słownik języka polskiego

• monarszy — «dotyczący monarchy, należący do monarchy; właściwy monarsze, godny monarchy; królewski, książęcy» Dwór, pałac monarszy. Godność, władza monarsza. Insygnia monarsze. Przepych monarszy …   Słownik języka polskiego

• możnowładca — m odm. jak ż II, DCMs. możnowładcacy; lm M. możnowładcacy, DB. możnowładcaców «w społeczeństwie feudalnym członek potężnego, możnego rodu, mający wpływ na rządy kraju; magnat, arystokrata» Bogactwo, przepych możnowładców. Wpływy możnowładców …   Słownik języka polskiego

• okazałość — ż V, DCMs. okazałośćści, blm «wspaniały, imponujący wygląd; obfitość, wystawność, przepych, wspaniałość» Okazałość budowli, gmachu. Okazałość postaci. Okazałość bankietu, uroczystości. Okazałość stroju. ◊ W całej okazałości «ukazując wszystkie… …   Słownik języka polskiego

• orientalny — orientalnyni «właściwy ludom, językom i kulturze Wschodu, charakterystyczny dla Wschodu; wschodni» Orientalny przepych, zbytek. Orientalna gościnność. Sztuka orientalna. Zapożyczenia językowe orientalne. ∆ Filologia orientalna → orientalistyka ∆… …   Słownik języka polskiego

• pałacowy — pałacowywi przym. od pałac Pałacowy dziedziniec. Pałacowa brama. Straż pałacowa. Pałacowe komnaty. Pałacowy przepych. Pałacowi dworzanie, lokaje. ∆ polit. Przewrót pałacowy «obalenie panującego …   Słownik języka polskiego

• pompa — I ż IV, CMs. pompapie; lm D. pomp 1. «maszyna do podnoszenia cieczy z poziomu niższego na wyższy lub do przetłaczania cieczy z obszaru o ciśnieniu niższym do obszaru o ciśnieniu wyższym; potocznie: takie urządzenie czerpiące wodę w postaci… …   Słownik języka polskiego

• splendor — m IV, D. u, Ms. splendororze; lm M. y przestarz. dziś podn. a. żart. «przepych, świetność, wspaniałość, blask; zaszczyt, honor» Splendor niemały, nie lada. Odzyskać (dawny) splendor. Podnieść, podtrzymać, utrzymać splendor czegoś, np. domu,… …   Słownik języka polskiego