Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

przepuścić

  • 1 przepuścić

    глаг.
    • истекать
    • миновать
    • минуть
    • провести
    • проводить
    • проезжать
    • произойти
    • происходить
    • пройти
    • пропускать
    • пропустить
    • проходить
    * * *
    przepu|ścić
    \przepuścićszczę, \przepuścićszczony сов. 1. пропустить;
    2. разг. промотать, растратить; 3. уст. отпустить, простить; ● nie \przepuścić komuś а) не дать спуску кому-л.; б) не оставить без внимания кого-л.
    +

    2. roztrwonić 3. przebaczyć

    * * *
    przepuszczę, przepuszczony сов.
    1) пропусти́ть
    2) разг. промота́ть, растра́тить
    3) уст. отпусти́ть, прости́ть
    •
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przepuścić

  • 2 przepuścić klej

    пропустить клей

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przepuścić klej

  • 3 nie przepuścić komuś

    1) не дать спу́ску кому́-л.
    2) не оста́вить без внима́ния кого́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > nie przepuścić komuś

  • 4 przehulać

    глаг.
    • прогулять
    • прокутить
    * * *
    przehula|ć
    \przehulaćny сов. прогулять; прокутить, промотать
    +

    przepuścić, przeszastać

    * * *
    przehulany сов.
    прогуля́ть; прокути́ть, промота́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przehulać

  • 5 przepuszczać

    глаг.
    • истекать
    • миновать
    • минуть
    • провести
    • проводить
    • проезжать
    • произойти
    • происходить
    • пройти
    • пропускать
    • пропустить
    • проходить
    * * *
    przepuszcza|ć
    \przepuszczaćny несов. 1. пропускать;
    2. разг. проматывать, тратить; 3. уст. отпускать, прощать; ср. przepuścić
    +

    2. trwonić 3. przebaczać

    * * *
    przepuszczany несов.
    1) пропуска́ть
    2) разг. прома́тывать, тра́тить
    3) уст. отпуска́ть, проща́ть; ср. przepuścić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przepuszczać

  • 6 przetrwonić

    глаг.
    • проматывать
    • разбазаривать
    • расточать
    • растранжирить
    • растратить
    • транжирить
    * * *
    przetrwoni|ć
    \przetrwonićony сов. растратить, промотать
    +

    przepuścić, przeszastać

    * * *
    przetrwoniony сов.
    растра́тить, промота́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przetrwonić

  • 7 puścić

    глаг.
    • отпустить
    • пустить
    * * *
    puści|ć
    puszczę, puszczony сов. 1. пустить;

    \puścić farbę а) полинять;

    б) перен. проболтаться;
    2. лопнуть, разорваться;

    \puścić w szwach лопнуть по швам;

    3. (drogę, tunel itp.) провести, проложить;
    4. отмыться, сойти (о plamie, brudzie); 5. разг. промотать, растратить;

    ● oczko \puścićło петля спустилась; \puścić oko (oczko) do kogo разг. подмигнуть;
    (под)моргнуть кому;

    \puścić płazem (bezkarnie) оставить безнаказанным; mróz \puścićł мороз ослабел;
    \puścić mimo uszu пропустить мимо ушей
    +

    2. pęknąć 3. przeprowadzić 5. przehulać, przepuścić

    * * *
    puszczę, puszczony сов.
    1) пусти́ть

    puścić farbę — 1) полиня́ть; 2) перен. проболта́ться

    2) ло́пнуть, разорва́ться

    puścić w szwach — ло́пнуть по швам

    3) (drogę, tunel itp.) провести́, проложи́ть
    4) отмы́ться, сойти́ (o plamie, brudzie)
    5) разг. промота́ть, растра́тить
    •
    - puścić oko
    - puścić oczko
    - puścić płazem
    - puścić bezkarnie
    - mróz puścił
    - puścić mimo uszu
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > puścić

  • 8 roztrwonić

    глаг.
    • проматывать
    • разбазарить
    • расточать
    • расточить
    • растранжирить
    • растратить
    • транжирить
    • тратить
    * * *
    roztrwoni|ć
    \roztrwonićony сов. растратить, промотать;

    \roztrwonić pieniądze промотать деньги

    + przepuścić

    * * *
    roztrwoniony сов.
    растра́тить, промота́ть

    roztrwonić pieniądze — промота́ть де́ньги

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > roztrwonić

  • 9 opuszka

    сущ.
    • колба
    • лампочка
    • луковица
    • подушечка
    • пузырек
    * * *
    opusz|ka
    ♀, мн. Р. \opuszkaek подушечка (пальца)
    +

    brzusiec ориjścić, \opuszkaszczę, \opuszkaści, \opuszkaszczony сов. 1. опустить;

    \opuszka głowę опустить голову; \opuszka flagę опустить (спустить) флаг; \opuszka łódź na wodę спустить лодку на воду;
    2. скинуть, сбавить (цену);
    3. покинуть;

    \opuszka pokój покинуть комнату, выйти из комнаты; \opuszka rodzinę оставить семью;

    4. пропустить;

    \opuszka linijkę пропустить строку; \opuszka lekcję пропустить урок; ● \opuszka ręce опустить руки;

    \opuszka szkołę, uczelnię окончить школу, вуз
    +

    3. porzucić 4. przeoczyć, przepuścić

    * * *
    ж, мн Р opuszek
    поду́шечка ( пальца)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > opuszka

  • 10 opuścić

    глаг.
    • бросать
    • бросить
    • выбыть
    • выезжать
    • выехать
    • выпускать
    • выпустить
    • дезертировать
    • замедлять
    • кинуть
    • опустить
    • ослабить
    • ослаблять
    • оставить
    • оставлять
    • отбывать
    • отходить
    • побросать
    • поехать
    • покидать
    • покинуть
    • приспустить
    • проглядеть
    • пропускать
    • пропустить
    • уезжать
    • уехать
    • уходить
    * * *
    1) (porzucić) покинуть
    2) pot. opuścić (obniżyć cenę) разг. скинуть, сбавить (понизить цену)
    3) opuścić (obniżyć) опустить (переместить ниже)
    4) opuścić (pominąć) опустить, пропустить
    poniżyć разг. опустить (унизить)
    wulg. seks. wydymać, wyruchać (o stosunku homoseksualnym) жарг. сниж. секс. опустить (склонить к мужеложству)
    * * *
    opuszczę, opuści, opuszczony сов.
    1) опусти́ть

    opuścić głowę — опусти́ть го́лову

    opuścić flagę — опусти́ть (спусти́ть) флаг

    opuścić łódź na wodę — спусти́ть ло́дку на́ во́ду

    2) ски́нуть, сба́вить (це́ну)
    3) поки́нуть

    opuścić pokój — поки́нуть ко́мнату, вы́йти из ко́мнаты

    opuścić rodzinę — оста́вить семью́

    4) пропусти́ть

    opuścić linijkę — пропусти́ть строку́

    opuścić lekcję — пропусти́ть уро́к

    •
    - opuścić szkołę
    - uczelnię
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > opuścić

  • 11 halten

    I v/t
    1. ( festhalten) trzymać (a in einer bestimmten Lage);
    2. Wache, Kurs, Richtung, Wärme, Tier trzymać; ( stützen, auffangen) przytrzym(yw)ać (a jemandem die Tür, Leiter usw); ( länger nicht loslassen, aufbewahren) przetrzym(yw)ać; ( stoppen, nicht gehen lassen) zatrzym(yw)ać; Elfmeter nie przepuścić pf;
    3. Wort, Schritt, Verabredung dotrzym(yw)ać (G); Rede, Predigt wygłaszać <- głosić>; Hochzeit wyprawi(a)ć; Feind powstrzym(yw)ać;
    5. an oder in der Hand halten trzymać za rękę, w ręku;
    unter Verschluss halten trzymać pod kluczem;
    warm halten Essen trzymać w podgrzewaczu, na gazie (A);
    jemanden kurz halten trzymać k-o krótko (A);
    etwas, jemanden nicht (mehr) halten können nie móc utrzymać oder powstrzymać (G);
    die Nachricht für wahr halten przyjmować <- jąć> wiadomość za prawdziwą;
    jemanden, sich für … halten uważać k-o, siebie za (A);
    jemandem die Treue halten trwać w wierności (dla G);
    II v/i
    6. ( stoppen) zatrzym(yw)ać się, stawać < stanąć>;
    7. Naht, Knoten, Klebung trzymać; Ehe usw < prze>trwać; KULIN nie psuć się, przechowywać się;
    auf sich halten dbać o swój wygląd oder o siebie;
    8. ( urteilen) von jemandem, etwas halten, unpers es mit etwas halten sądzić o (L);
    was halten Sie davon? co pan(i) o tym sądzi?;
    viel von jemandem, etwas halten wysoko cenić (A);
    davon halte ich nichts nie uważam tego za dobre;
    9. zu jemandem halten trzymać (z I);
    er war nicht zu halten nie można go było utrzymać;
    sie ist gehalten, zu … powinna (+ inf);
    das Zimmer war in Blau gehalten pokój był utrzymany w kolorze niebieskim;
    III v/r
    10. sich halten trzymać się ( aufrecht prosto; an die Regeln reguł);
    11. ( sich behaupten, bleiben) utrzym(yw)ać się;
    das Wetter hält sich pogoda utrzymuje się; Lebensmittel nie psuć się, dobrze się przechowywać;
    sich tapfer halten trzymać się dzielnie;
    sich links halten trzymać się lewej strony; ( Richtung ändern) kierować (się) w lewo;
    fig an sich halten wziąć się pf w garść, powstrzym(yw)ać się;
    IV subst etwas zum Halten bringen zatrzymać pf (A)

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > halten

См. также в других словарях:

  • przepuścić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przepuszczać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przepuścić — dk VIa, przepuścićpuszczę, przepuścićpuścisz, przepuścićpuść, przepuścićścił, przepuścićpuszczony przepuszczać ndk I, przepuścićam, przepuścićasz, przepuścićają, przepuścićaj, przepuścićał, przepuścićany 1. «pozwolić komuś przekroczyć jakiś… …   Słownik języka polskiego

  • przepuścić — Ktoś wygląda jak przepuszczony przez wyżymaczkę zob. wyżymaczka …   Słownik frazeologiczny

  • przepuszczać — → przepuścić …   Słownik języka polskiego

  • przepuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przepuszczaćam, przepuszczaća, przepuszczaćają, przepuszczaćany {{/stl 8}}– przepuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przepuszczaćpuszczę, przepuszczaćci, przepuszczaćpuść, przepuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę …   Słownik języka polskiego

  • karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… …   Słownik języka polskiego

  • opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… …   Słownik języka polskiego

  • przecedzić — dk VIa, przecedzićdzę, przecedzićdzisz, przecedzićcedź, przecedzićdził, przecedzićdzony przecedzać ndk I, przecedzićam przecedzićasz, przecedzićają, przecedzićaj, przecedzićał, przecedzićany «przepuścić przez filtr, sito itp.; przesączyć»… …   Słownik języka polskiego

  • przechlać — dk I, przechlaćam, przechlaćasz, przechlaćają, przechlaćaj, przechlaćał, przechlaćany posp. «stracić, zmarnować coś na picie wódki, przepuścić pieniądze na wódkę; przepić» …   Słownik języka polskiego

  • przeciec — dk Vc, przecieccieknie, przeciecciekł, rzad. XI, przeciecciecze, przecieccieką a. przecieknąć dk Vc, przecieccieknie, przeciecciekł a. przeciecnął przeciekać ndk I, przeciecka, przeciecają, przeciecał 1. «o czymś dziurawym, nieszczelnym,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»