przeniesienie

См. также в других словарях:

• przeniesienie — n I rzecz. od przenieść Przeniesienie służbowe pracownika. ∆ księg. Do przeniesienia «w księdze buchalteryjnej: suma wynikła z podliczenia kolumny, którą należy przenieść na następną stronę w celu doliczenia jej do następnych pozycji» ∆ Z… …   Słownik języka polskiego

• degradacja — ż I, DCMs. degradacjacji; lm D. degradacjacji (degradacjacyj) 1. «przeniesienie ze stanowiska wyższego na niższe, obniżenie stopnia służbowego, pozbawienie stanowiska, stopnia służbowego, godności; w wojskowości także: karne przeniesienie do… …   Słownik języka polskiego

• przenosiny — blp, D. przenosinyin pot. «przeniesienie się z jednego miejsca pobytu, z jednego mieszkania do innego, przeprowadzka; przeniesienie, przenoszenie czegoś na inne miejsce» Przenosiny do nowego mieszkania, do innego miasta …   Słownik języka polskiego

• transpozycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. transpozycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystosowanie czegoś do użytku innego niż pierwotny lub planowany, przeróbka mająca na celu zmianę charakteru czegoś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Польша (история)* — Период I. П. племенная и языческая. В конце VI в. по Р. Хр., с уходом германских племен из бассейнов Вислы, Одера и Эльбы, происходит миграция славян к западу и северу от их европейской стоянки на склонах Карпат и верховьях Вислы. Среди племен… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

• Польша — (история) Период I. П. племенная и языческая. В конце VI в. по Р. Хр., с уходом германских племен из бассейнов Вислы, Одера и Эльбы, происходит миграция славян к западу и северу от их европейской стоянки на склонах Карпат и верховьях Вислы. Среди …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

• Святой Казимир — Kazimierz Св. Казимир. Неизвестный художник, около 1520. Литовский художественный музей Рождение …   Википедия

• alienacja — ż I, DCMs. alienacjacji, blm 1. «wyobcowanie ze środowiska, odosobnienie, wyizolowanie» 2. filoz. «proces, w którym wytwory społecznego współdziałania ludzi zaczynają się wyodrębniać od swych wytwórców i przeciwstawiać się im jako samodzielna… …   Słownik języka polskiego

• awans — m IV, D. u, Ms. awanssie; lm M. e a. y 1. «przeniesienie, przejście na wyższe stanowisko; podniesienie do wyższej godności, przesunięcie do wyższego rzędu» Awans oficerski. Awans urzędnika. Czekać, zasłużyć na awans. Otrzymać, uzyskać awans.… …   Słownik języka polskiego

• decentralizacja — ż I, DCMs. decentralizacjacji; lm D. decentralizacjacji (decentralizacjacyj) «przeniesienie uprawnień organów centralnych na organy terenowe; przekazywanie prawa podejmowania decyzji podległym organom; ograniczenie lub zniesienie centralizacji»… …   Słownik języka polskiego

• delegacja — ż I, DCMs. delegacjacji, lm D. delegacjacji (delegacjacyj) 1. «grupa osób (delegatów) reprezentujących jakąś zbiorowość, naród, państwo; deputacja» Delegacje krajowe, zagraniczne na kongres, zjazd. Delegacja chłopów i robotników na ogólnopolską… …   Słownik języka polskiego