-
1 przelatywać
przelatywać [pʃɛlatɨvaʨ̑], przelecieć [pʃɛlɛʨ̑ɛʨ̑]I. vi2) ( płynąć nad czymś) chmury: vorüberziehen3) (pot: przedostawać się) woda: rinnen, tropfen; piasek: eindringenróżne myśli przelatywały mi przez głowę mir gingen verschiedene Gedanken durch den Kopf -
2 fliegen
flie gen ['fli:gən] <flog, geflogen>nach Breslau \fliegen Flugzeug, Person: lecieć [ perf po-] do Wrocławia, Fluggesellschaft: latać do Wrocławiaauf den Boden \fliegen Ball: spaść na ziemię2) ( eilen) pędzić, gnaćjdm um den Hals \fliegen rzucić się komuś na szyję3) (fam: hinausgeworfen werden) wylecieć4) (fam: durchfallen)durch eine Prüfung \fliegen oblać egzamin5) (fam: angezogen werden)auf jdn/etw \fliegen latać za kimś/czymś ( pot)II. vt
См. также в других словарях:
przelecieć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przejść się szybkim krokiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeleciał się po sklepach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przelecieć — dk VIIa, przeleciećcę, przeleciećcisz, przeleciećleć, przeleciećciał, przeleciećcieli przelatywać ndk VIIIa, przeleciećtuję, przeleciećtujesz, przeleciećtuj, przeleciećywał 1. «przebyć jakąś przestrzeń drogą powietrzną unosząc się za pomocą… … Słownik języka polskiego
przelatywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przelatywaćtuję, przelatywaćtuje {{/stl 8}}– przelecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, przelatywaćcę, przelatywaćci, przelatywaćciał, przelatywaćcieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
potoczyć — dk VIb, potoczyćczę, potoczyćczysz, potoczyćtocz, potoczyćczył, potoczyćczony 1. «sprawić, aby coś się toczyło, przesuwało, popchnąć tocząc» Potoczyć wózek, piłkę. 2. przestarz. «wykonać czymś szeroki ruch» dziś żywe we fraz. Potoczyć (dookoła)… … Słownik języka polskiego
przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… … Słownik języka polskiego
przewalić — dk VIa, przewalićlę, przewalićlisz, przewalićwal, przewalićlił, przewalićlony przewalać ndk I, przewalićam, przewalićasz, przewalićają, przewalićaj, przewalićał, przewalićany 1. pot. «przewrócić, wywrócić; zwalić z nóg» Przewalić przeciwnika na… … Słownik języka polskiego
przeciągnąć — dk Va, przeciągnąćnę, przeciągnąćniesz, przeciągnąćnij, przeciągnąćnął, przeciągnąćnęła, przeciągnąćnęli, przeciągnąćnięty, przeciągnąćnąwszy przeciągać ndk I, przeciągnąćam, przeciągnąćasz, przeciągnąćają, przeciągnąćaj, przeciągnąćał,… … Słownik języka polskiego
prze- — 1. «przedrostek wyrażający następujące odcienie znaczeniowe w tematach czasowników, z którymi się łączy» a) «przebycie czegoś, np. przebiec, przefrunąć, przelecieć» b) «przedzielenie, przeniknięcie czegoś, przejście przez coś, np. przebić,… … Słownik języka polskiego
zasięg — m III, D. u, N. zasięggiem, blm «granica sięgania, rozprzestrzeniania się czegoś, największa odległość, na jaką dociera coś, rozciąga się coś; docieranie, sięganie dokądś, do jakiegoś miejsca; obszar czymś objęty» Zasięg fal radiowych. Zasięg… … Słownik języka polskiego
oblecieć — dk VIIa, obleciećcę, obleciećcisz, obleciećleć, obleciećciał, obleciećcieli oblatywać ndk VIIIa, obleciećtuję, obleciećtujesz, obleciećtuj, obleciećywał, obleciećywany 1. «przelecieć wokół czegoś, lecąc okrążyć coś» Bociany oblatywały pole. ◊… … Słownik języka polskiego